Spannend! Heb je zelf al een idee wanneer jullie er voor zouden willen gaan? Gelukkig nieuwjaar allemaal!!
Ja ik weet niet wat ik moet denken of hopen, omdat het de vorige keren per ongeluk en in 1x raak was. Denk dat ik bij welke uitkomst dan ook raar sta te kijken haha
Nee het is enorm dubbel allemaal… wil niet weer een corona/lockdown zwangerschap.. En ook geen kindje in Januari dus lastig… @Cobon Ja snap ik… hier was 3x gelijk raar maar zegt niks over deze keer
Nee klote he, weer dat corona gedoe.. maar ik ga er niet op wachten, anders waren jouw H en mijn J er niet eens geweest en ik word 36 dit jaar, dat is al iets ouder dan ik zou willen wbt kinderen krijgen.
Gelukkig nieuwjaar allemaal! Spannend Cobon, nu begint het wachten! Zwangerschap tijdens corona/lockdown heeft ook niet mijn voorkeur, maar wie weet hoe lang dat nog gaat duren... Daarom besloten om daar toch maar niet op te wachten, al hoop ik wel dat mijn vriend niet thuis hoeft te blijven bij afspraken...
Ja corona maakt het allemaal wel wat ingewikkelder. Ik hoop vooral dat het geen invloed gaat hebben op of vriend mee mag naar afspraken, maar volgens mij zijn ze daar over het algemeen wel ietjes makkelijker mee geworden sinds het begin van corona en alle terugkerende lockdowns...
Als je medisch wordt en pech hebt niet. Mijn vriend mocht de hele zwangerschap niet mee, en de mogelijk komende zwangerschap ook niet. Echt k..
Wij zijn heel open over ons verlies en traject, en merk om me heen dat sommige mensen. Niet durfe te vragen of vertellen als ze soort gelijk situatie zitten. Dat is voor mij een reden om juist te praten. En bespreek baar te maken. Wij willen dit jaar proberen, op de natuurlijke manier, het is 2x gelukt op de natuurlijke manier. Uitonderzoeken is er geen reden gevonde waarom het niet lukt, dat bizarre. We hebben nog 4 embryo's in de vriezer. Maar wil het zelf proberen, vond het traject best zwaar. Wie weet is het ons nog gegund. En anders is het goed zo, ben gezegend met 3 kinderen, 1 meid in de hemel, zoon van 6 en dochter van 1.5jr.
Na 2,5jr was ik zwanger, zou ziekenhuis traject in gaan maar dat hoefde dus niet. Met 26.3 wk kreeg ik savonds last van rugpijn ik dacht te veel gedaan, had extra gewerkt en sta in een winkel. Vroeg na bed gegaan en volgende dag niks aan de hand dacht ik..tot ik op m'n werk na wc ging en bloed verlies had. Toen moest na ziekenhuis, aleen alles was vol ze hebben me 6uur laten wachten voor een academische ziekenhuis. Gelukkig kwam er plek in amc Adam vrij. Daar opgenomen bleek ik heel veel hardebuiken te hebben wat m'n lichaam als weeën aanzag, voelde dat zelf niet Uit eindelijk na 4dagen mocht ik na huis was stabiel maar moest wel bedrust. Ben 1 dag en nacht thuis geweest en de nacht werd ik wakker voelde niet oké. Wij gewoon meteen na amc en toen bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben. Heb aan de weeën remmers gezeten, heel ziek van geworden maar helaas niks hielp. 27 augustus 2014 om 23.10 is onze dochter geboren met 27,4 wk. Goeie start huilde en ademde zelf. Moest wel in de conveuse maar ze hadden goede hoop. Dag 3 moest ik na huis, dat vergeet ik nooit. Wat voel je je verdrietig zonder baby na huis. Ik wou niet maar moest m'n rust pakken. Was net 1uur thuis en werd gebeld dat we meteen moesten komen, dat ze klaplong had gehad. We zijn als gek gaan rijden, gerend door ziekenhuis. Ik kwam aan zag een doek over d'r bedje, ik dacht dat ik te laat was. Maar gelukkig was ik optijd, ze leefde, ze hadden haar kunnen helpen. Ik ben niet meer na huis gegaan, maar na Ronald mc Donald huis. Daar werd ik snachts gebeld dat moest komen. Zag niet goed uit, ze was niet mooi roze meer maar grauw bleek. Ze konden niet vinden wat er aan de hand is. We hebben samen met de opa's en oma's afscheid kunnen nemen en uit eindelijk is ze in de arme van m'n man overleden. Ze heeft gelukkig zelf de keus gemaakt, want wij konde niet de keus maken om het te stoppen. Vanaf moment van de klaplong tot het moment dat ze weg ging bij ons heeft ze 16uur lang gevochten. Uit onderzoeken is er niks uit gekomen, pure pech. Sorry voor mn lange verhaal.
@khloe877 Wat vreselijk zeg, ik snap dat je “blij” bent dat jullie niet zelf de keuze hebben moeten maken. Knuff
Wat een heftig en verdrietig verhaal Khloe. Ik snap heel goed dat je die beslissing zelf niet kon nemen, die zou geen ouder ooit moeten hoeven maken...
Bedankt voor de lieve reacties meiden. Elke baby is een wonder, voel je niet schuldig maar geniet dubbel van elk moment.