ik slaap momenteel de helft van de nacht zittend met D op mijn arm. Anders krijst ze alles bij elkaar. We hebben nog minimaal (!!) 2 nachtvoedingen en ze slaapt vanaf de eerste nachtvoeding bij mij anders slaapt ze niet. Das dus ook iets wat ik niet gewend ben. Als ik dan nu lees dat een baby van ongeveer dezelfde leeftijd minimaal 5 uur slaapt ben ik zoooo jaloers ik wil dat ook
Ik herken je gevoel zo goed. Hier ook altijd groot gezin gewild terwijl eerste jaar met onze derde echt een hel was. na 7 jaar toch een vierde mogen krijgen wat echt een wonder was en stiekem willen we nu toch wel graag een vijfde maar dat word lastiger kwa regelen met werk. Sporten en alles is goed te regelen hoor zeker als je in buurt van vriendjes woont. Hier liefst gewoon groepje op de fiets of carpoolen met ouders zodat je niet vaak hoeft te rijden. Onze tweede zoon heeft anderhalf jaar op hoog niveau geturnd. Dan moesten we hele land door terwijl mijn man 6 dagen werkt. Maar dan moet je echt regelen met andere ouders. Liep hier altijd soepel. Doe wat je zelf graag wil als lukt. Want alles komt zoals komt je kunt er niet van tevoren bedenken hoe het gaat. En als jullie denken dat het kan is het toch goed.
Ik kan het je binnenkort vertellen. Maar je weet voor jezelf het antwoord al. Voor nu denk ik dat het ook echt heel erg ligt aan de baby. Zo was Z heel makkelijk en had ik er van haar wel 10 kunnen baren en grootbrengen. De overgang van 2 naar 3 was wel wat zwaarder (corona, lockdown, thuisscholen, huilbaby, verborgen reflux etc)..
Hier sluit ik me bij aan. Wij hebben er nu een van 7, 4 en een baby. Die baby is het werk niet die gaat wel mee. Maar ik vind het drukker met de sportclubjes, coach zijn bij clubjes, kinderfeestjes, speelafspraken, zwemlessen, zelf 32 uur werken, man ook 32 uur werken, zelf sporten, huishouden (ok wel een schoonmaakster) Ik heb ineens 5 agenda’s lijkt het wel en alles moet precies passen om iedereen overal te krijgen maar dat is soms enorm moeilijk. Ik vond het makkelijker toen ze jonger waren want toen was het gewoon opvang en ze gingen mee naar alles. Nu wordt dat steeds bewerkelijker. Dat is wel een reden om geen vierde meer te doen. Maar bij ons was de derde om al deze redenen al twijfel en het lukt zeker hoor maar het is wel echt druk. Nu even niet want lockdown Maar ja, voor ons voelt het ook echt gewoon klaar. Ik vind het jammer en zo bijzonder zwanger zijn en bevalen en een baby maar ik kan het niet allemaal nog een keer denken we. Hier voelde dat direct zo en na de tweede niet. Dus ergens denk ik: als je dit zo voelt dan gewoon ervoor gaan. Dan loopt het wel los!
Leuk om alle ervaringen te lezen. Ik blijf even meelezen. Wij twijfelen over een vierde, of beter gezegd, houden de optie open. Voor nu denk ik nee, zware zwangerschappen en ik vind 3 wel druk genoeg (helemaal nu we met een boel kinderen, ook van familie, in een huisje op wintersport zijn) Maar definitief nee willen we nog niet zeggen. We kijken wel hoe het loopt en hebben het er af en toe over met elkaar.
Vier is geweldig natuurlijk maar het is natuurlijk ook weer 1 extra. En stel dat de 4e (of 4e en 5e ) niet helemaal volgens het boekje iets doet? Ben je bereid om dat risico te nemen, want dat zou heel goed kunnen betekenen dat jullie minder moeten gaan werken/ je eigen tijd heel beperkt gaat worden. Bijvoorbeeld mijn derde (de meest makkelijke baby ever) haar eerste kleuter jaar 4 halve dagen naar school gegaan en het 2e jaar 4 hele dagen. Meer kon ze qua energie/prikkels niet aan. Als in totaal apathisch of urenlange huilbuien. Gelukkig hoef ik niet te werken, maar dat had heel lastig geweest. Maar ook met 4 geheel gezonde kindjes slokt het meer tijd op dan 3. Er komt echt een persoontje bij. Met z’n eigen hobby’s, tijd en aandacht die hij of zij vraagt. Voor 3 of 4 koken en wassen/kleden etc maakt niet veel uit. Maar de tijd die ze individueel vragen, dat wordt veel meer naarmate ze groter worden. Ik zeg hiermee absoluut niet dat je het niet moet doen, want ik ken je natuurlijk niet en het kan heel goed dat jullie het met z’n tweeën heel goed aan kunnen en vol kunnen houden zoals je nu bezig bent (want echt respect met 3 onder de 5 ) En als je ervoor gaat dan hoop ik echt dat je een mooi gezond kindje erbij krijgt en dat je er nooit achter komt hoe verschrikkelijk heftig gebroken nachten kunnen zijn
Hier ook 4 en kort op elkaar en ik vind het geweldig. Ik begin zelfs steeds meer te twijfelen over een 5e Ik ben wel op zoek naar een andere baan, wil me ook het liefst laten omscholen, zodat ik de avonden en weekenden vrij ben. Op het moment hebben wij de kinderen alleen nog maar op zwemles. Maat als straks de sporten komen, probeer ik ze wel op een sport hier in het dorp te krijgen. Nu de 3e ook op school is het met afspraakjes soms wel even puzzelen. Maar met de andere ouders is veel te overleggen. Wij hechten niet zoveel waarde aan me-time. Maar gelukkig vinden opa en oma het niet erg om op te passen als wij een keer uit willen. Ze kunnen zelfs alle 4 tegelijk bij opa en oma blijven slapen. We hebben wel veel geluk met opa en oma, maar mochten weg vallen, dan is het niet zo dat we een probleem hebben. Al hoop ik dat ze nog lang in ons midden zullen zijn natuurlijk. Ik had vroeger nooit gedacht dat ik zelf zoveel kinderen zou willen. Ik kom zelf uit een gezin van 5 (alleen met broer goed contact) en mijn man uit een gezin van 4. Ik hou van de drukte.
Hier komt in mei de 4de. Wij twijfelden al over een 4de tijdens de zwangerschap van de 3de en toen bleek ik dus sneller dan verwacht zwanger Ik ben de eerste maanden heel erg ziek geweest en was wel een kleine ramp. Er gebeurde niks in het huishouden. Ik was blij dat mijn 2 oudsten naar school konden en de jongste nog relatief veel sliep want ik kon zelf niet veel meer dan in de zetel hangen en overgeven. Nu ben ik halverwege. En heb ik het te druk om stil te staan bij dat ik eigenlijk zwanger ben Ik zie het hier wel als voordeel dat mijn 2 oudsten een beetje ouder zijn. Ze zijn soms nu al zo een hulp met de baby. Baby huilt en ik ben even bezig? Dan gaan ze wel een liedje zingen met hem. Baby geeft terug? Halen ze zelf een doekje en vegen het op. Baby doet dingen die niet mogen? Dan gaan ze hem wel even afleiden met iets anders. Baby valt om? Staan ze al klaar met zijn knuffel en kusjes. Hopelijk zijn ze straks even lief met nummer 4
Jaaaaja, dat zei je ook over een derde, en tijdens de zwangerschap van de 3e over een 4e Maar zonder dollen, Het is gewoon prima om een 4e te willen he? Je hoeft niet te maaren of te overtuigen. Al wil je er 7, daarnaast meer dan voltijds werken en elke maand een week weg in je eentje. Dat is allemaal tussen jou, je man en jullie kinderen. Ik zal wel opkijken.. want zo judgemental ben ik nou eenmaal.. maar goed, mijn probleem dan toch? Haha Niemand kan voorspellen hoe een 4e kind zal zijn. Elk kind is anders, garantie op een 4e makkelijke of juist moeilijke heb je nooit. Mijn ouders hebben 4 kinderen + 2 nakomertjes omdat wij allemaal makkelijke baby’s waren. Maar wat men hierboven ook zegt, het tijdrovende werk begint wanneer ze ouder worden. Afspraken, sporten, begeleiding, 1 op 1 tijd, misschien een diagnoses. Dat merkte mijn moeder ook pas toen we allemaal ruim op de basisschool zaten. Ze is toen gestopt met werken want het lukte niet meer samen. Makkelijke baby’s werden kinderen met een diagnose, eentje met een immuunziekte, eentje die gepest werd, eentje die op hoog niveau ging sporten, enz. Dat kost allemaal heel veel tijd en energie. Nog steeds waren we makkelijke kinderen in karakter, maar het leven wordt hoe dan ook steeds gecompliceerder en steeds drukker. Kan me voorstellen dat het een lastige keuze is hoor, zeker als je eigenlijk niets wil opgeven maar wel meer erbij wil. Voor mij klinkt dat als enkeltje burn out, maar je hebt mensen die het prima aankunnen.
Lotgenoot! Hoe is zo'n klein leeftijdsverschil? Ik vond zwanger zijn zo kort op elkaar prima te doen tot een week of 32. Sindsdien hebben mijn bekken het opgegeven en is het echt aftellen. Sindsdien weet ik ook precies weer hoe lang ik zwanger ben, daarvoor moet ik altijd tellen mbv een agenda
Ik ben niet goed in zwanger zijn en bevallen. Daarom zijn wij nooit voor meer kinderen gegaan. Maar als ik nu naar onze meiden kijk.. de oudste zou het prima hebben gevonden om nog meer broertjes/zusjes te hebben gekregen. Is dol op kinderen. Maar voor de jongste zou dat zeker minder prettig zijn geweest. En ik zie dat ook bij vrienden van ons. Na de geboorte van de jongste is het veel slechter gegaan met de middelste qua gedrag. Het is voor haar echt wel te druk nu in huis. Daarom ben ik achteraf ook blij dat er nooit meer kinderen zijn gekomen. Onze jongste zou dat ook niet getrokken hebben ben ik bang. Wij hebben in onze omgeving ook niet veel oppas-mogelijkheden, dus dat scheelt ook wel. Dus ik vraag me af of je daar ook rekening mee houdt bij de keuze wel of niet nog een kind. Hoe je kinderen dat gaan ervaren.
Tussen 1 & 2 zit 20 maand en tussen 2 & 3(4) zit 2+ jaar… Ja! Het is soms zwaar en heb momenten dat ik op mijn tenen loop maar er zijn ook zoveel mooie momenten! Nu ze ouder zijn en wat zelfstandiger geniet ik nog meer! De kinderen genieten ook van elkaar en zijn echt heel leuk samen! De jongens samen en de meiden samen en de oudste is ook erg dol op zijn zusjes en daar geniet ik dan weer van! Je krijgt er gewoon zoveel voor terug (hoe cliché) De jongste 2 gaan eind oktober naar school! Dat geeft ons weer een beetje onze vrijheid van “samen” terug maar dat is puur omdat we niet echt een netwerk hebben voor oppassen… soms heel soms denk ik nog wel eens aan n 5e… maar daar moet ik te veel voor inleveren.. ik zie te veel beren op de weg .. (baby moet dan bij ons op de kamer) er is weer een kleintje altijd thuis, vakanties moeten we ook weer rekening houden met een kleintje, de nachten zijn nu nog steeds niet oké met een dame die minimaal 7x per nacht wakker wordt… straks zijn ze allemaal naar school en dan kunnen wanneer ik toevallig een keertje vrij ben even iets doen zonder kinderen even weer tijd voor elkaar met een ukkie er nog bij gaat dat weer niet.. soms is dat wel een dingetje die we missen. Eind januari na drie jaar weer samen weekend weg, en daar kijk ik ontzettend naar uit.. Maar buiten dit, die vier die ik heb! Ja zou het zo weer doen! ❤️ Echt die liefde en gezelligheid!
Hier 4 kinderen van; Jongen 5,5 Jongen bijna 4 Jongen 2,5 Meisje 7 maand. hoewel ik superblij met ze ben, zitten we in enorme overlevingsmodus. Juist/vooral door de jongens… het zal de temperament wel wezen, de leeftijd en dat ze dezelfde interesses hebben maar man o man! Auto’s vliegen door de kamer, er word gestoeid en gerend van vroeg tot laat…. En alles moet maar lomp, hard, gek en hoog.. Momenteel zit ik er ook wel beetje doorheen eerlijk gezegd.. En denkend dat alleen wij van die “achterlijk drukke” kinderen hebben haha dus ja als je die wens hebt gewoon doen, En ja, t is ook knijterhard werken!
Onze oudste is nu 4,5 en is sinds een aantal maanden ook heel erg druk. Denk dat dat een beetje geluk (of pech) hebben is met karakter van je kind. Dus als je er twee van rond die leeftijd hebt die dan graag lekker druk doen, kan ik me wel voorstellen dat je er soms helemaal gek van wordt
Mijn oudste is ook van juni 2017 en is idd ook een stuk drukker geworden in de laatste maanden. Zou het de leeftijd zijn? Mijn tweede heeft ook best een karakter maar ik heb ze erger gezien, dus ik prijs me nog gelukkig
Mijn jongens kunnen ook hyper zijn samen. Mijn oudste kan vaak niet stil zitten als het nodig is maar valt nog mee. Mijn middelste lijkt mijn adhd cadeau gekregen te hebben. En mijn jongste loopt regelmatig letterlijk te stuiteren om het af te schudden. Wat hier wil helpen is ze even uit elkaar halen als ze te druk worden. Jouw kinderen zijn nog een stukje jonger. Maar ze af en toe uit elkaar halen om een momentje voor zichzelf te geven zal makkelijker gaan worden met de jaren. Ik heb een kleine trampoline aangeschaft. Als ze druk zijn bij slecht weer laat ik de jongens even 10 minuten stuiteren terwijl we de tafels doornemen. Dan hebben hun wat om zich op te focussen en hebben we dat ook gelijk gedaan.
Hier ook een kleine terror jongen van, 2017. Ik geef mijzelf bijna een schouderklopje dat ik überhaupt voor een 2e durf te gaan (Naja, nu inmiddels bijna 26 weken zwanger van een klein meisje) Mijn zoontje is echt ontzettend druk, en heel temperamentvol. Heeft toevallig gisteren voor het eerst een nacht doorgeslapen, ja serieus. Hij is echt het liefste jongetje van de wereld. Maar veel te wijs, slim, temperamentvol, bijdehand voor zijn leeftijd. We zijn de hele dag aan het roepen en waarschuwen.. Niet doen, afblijven, kijk uit, Mijn relatie is ook niet meer wat het geweest is, want we lopen regelmatig op ons tandvlees. Wij hebben wel hele lieve opa's en oma's om ons heen. Mijn zoon slaapt 1 of 2x in de maand bij mijn schoonouders. Maar wij zijn dan altijd druk met de babykamer, woonkamer opnieuw schilderen, schuur opruimen etc. Ontspannen is er nog niet bij haha, maar dat komt uiteindelijk vanzelf.
Heel herkenbaar wat je schrijft. Ik zou over een half jaar kijken hoe het voelt en er anders voor gaan. Hier was het precies hetzelfde de derde ging zo makkelijk mee en daar genoten we zo van dat we graag nog een vierde wilde maar helaas lukt dat in eens niet meer na 6 jaar geloof ik niet meer dat dat zo gaat zijn. Dus soms lukt het in eens niet meer
Echt waar alsof je onze middelste beschrijft. Het is het bouwjaar geloof ik Door hoe hij is (sterke wil, doorzetter, erg slim en bijdehand) hebben wij echt heel erg getwijfeld over een derde.. daarom zit er tussen hem en onze derde ook 4 jaar en 3 maanden
Hahaha, bizar! Niet normaal joh, hij lult me zowat onder de tafel zo bijdehand is hij. Ik probeer hem netjes, beschaafd enzo op te voeden maar hij heeft er gewoon maling aan. wat een strijd iedere dag.. Nog even en dan gaat hij naar school. Hoop dat hij dan net even en tikkeltje minder temperamentvol is. Want dit is niet te doen joh Hier ook een echte doorzetter. Wel een hele gevoelige, huilt ook vaak. Terwijl hij zichzelf wel goed kan uiten enzo. Weet mijzelf soms geen raad met hem