Moest net mijn vakantie aanvragen, ben ik de enige die al helemaal uitrekent wanneer de trimesters beginnen en de uitgerekende datum is, en daar rekening mee houdt met het aanvragen van vakantie? moet ik helemaal niet doen want dan is de teleurstelling alleen maar groter!
O ik ook hoor! Ik heb nu bijna de hele zomervakantie verlof dus kan wat weken elders inplannen, wel fijn.
Gister gedaan met mijn test. Mijn streepje bleef staan.. Oogt zelfs roze maar krijg het niet beter op foto als ik al had.. Vroege miskraam? Again?! Ben echt gewoon op.
Net naar de stad gefietst (Etos én Kruidvat) Denk dat ik het vanavond gewoon ga vertellen aan m'n man? En dan hopen dat het goed oploopt Ben niet gek toch? Echt 2 lijntjes? 9dpo is nog vroeg en kan nog van alles gebeuren... maar voor nu
Wilde even een update geven. Ik ben bij de huisarts geweest omdat ik al voor de 3e keer een chemische zwangerschap doormaak. Ik drop even hier wat ik in het andere topic al heb gezegd. Ze vroeg, net als de andere huisarts vorige maand, wat een biochemische zwangerschap dan precies is. Toen zei ze dat ik niet zo vroeg hoor te testen en dat ik theoretisch gezien niet eens zwanger had kunnen zijn. Ik zei dat dat wel zo was want ik had alle symptomen en daarom testte ik (ik durfde niet eens te zeggen dat ik de andere keren had getest omdat het kan) en dat ik elke keer begin te bloeden op dezelfde dagen. En dat ik met meerdere testen (o.a. digitaal) had bevestigd dat ik zwanger was. Toen veranderde ze ineens van verhaal en zei ze dat ik wel 3 keer zwanger was maar dat miskramen gewoon veel gebeuren maar niemand komt daar dan achter. Ze zei dat een gynaecoloog hier nu ook niets mee gaat doen omdat we pas 3 maanden bezig zijn, want die doen dat pas na een jaar en dat ik er veel te krampachtig mee bezig ben en dat als ik het loslaat, dat het dan wel zal gebeuren. Toen vroeg ze zich af of er nog meer bij mij speelde dan alleen dit. Ze had zo'n gevoel. Toen begon heel hard te huilen en vroeg ze waarom ik zo emotioneel werd. Ik zei dat ik het gevoel heb dat ik niet wordt geloofd. Dat ik weet dat je niet zomaar zwanger wordt maar dat het nu al 3 keer zo gaat en dat ik gewoon weet dat het een 4e keer gaat gebeuren. Dat ik al jaren moeder wil worden, dat mijn man na 2 jaar drama en therapie eindelijk vader wil worden. Dat ik niet nog een jaar wil wachten. Dan ben ik straks 34 als ik moeder word. Toen werd ze ineens heel lief en zei dat ik genoeg tijd had, dat ik het los moet laten, dat het heus wel gebeurt, dat ik moet stoppen met testen. Toen zei ik dat ik dan nooit mijn eisprong ga weten en nooit zwanger ga raken en toen zei ze: nou dan duurt het maar een jaar. Je bent nog jong. Je hebt genoeg tijd. Ik zei dat de kans op een gehandicapt kindje steeds groter wordt. Mijn man is ook al bijna 42 en ik wil gewoon geen superoude ouders worden. Ze zei dat dat wel meevalt want zij was ook moeder geworden tussen 32-39 jaar van meerdere kinderen. Uiteindelijk zei ze dat ze me over 3 maanden wel doorverwijst naar een gynaecoloog als dit blijft gebeuren. Maar ben helemaal over mijn toeren en in shock dat dit ZO is gegaan. Ik had het ergens toch niet verwacht. Ik vraag me gewoon af of het normaal is wat ik meemaak. Als ik nu overal hoor dat dit echt niet gek is en gewoon overal gebeurt dan scheelt dat een hoop voor mijn gemoedsrust. Ik hoef niet al een traject in maar stel dat ze zei dat we even hormonen prikken en bij een tekort aanvullen. Dat is eigenlijk wat ik wilde bespreken. Niet moeten horen dat ik er krampachtig mee bezig ben, want ik denk dat de meeste dames hier evenveel doen als ik. Misschien moet ik ook maar gewoon van het forum wegblijven...
op de etos lijk ik iets te zien, alleen bij de kruidvat niet. Heel benieuwd hoe het er morgen uit ziet!!
Wow mijn mond valt hier echt van open. Wat ontzettend beoordelend is ze zeg. Ik snap dat je je totaal niet gehoord voelt. Wat rot zeg. En als je eens naar een vk praktijk zou bellen? Om eens te horen wat zij ervan vinden?