Gister mijn tweede dosis clomid 100mg genomen en nergens last van. Ben benieuwd of die IUI zal helpen, uitslag van mijn man is uitstekend volgens de gynaecoloog. Vrijdag moet ik weer terug voor de follikel meting en moest ook alvast de ovitrelle meenemen.
Spannend hoor! Ik vond die eerste 2 weken van de cyclus altijd wel ''leuk'', omdat er dan zoveel controle is, je moet dan de medicatie en dergelijke nemen, je hebt je inseminatie,... De wachtweken vond ik het vreselijkst Dan heb je niets om handen en moet je gewoon 'wachten'. Zetten ze de ovitrelle bij jou dan in het ziekenhuis? Ik moest altijd bloed laten trekken als de follikel groot genoeg was en dan belden ze mij op om hoe laat ik de spuit moet zetten en het uur van inseminatie. In ons ziekenhuis zit er 36u tussen spuit en inseminatie.
Ik gok dat marijtje bedoelt de ovitrelle mee naar huis nemen haha. Ik heb ook al de gonal f en ovitrelle in de koelkast liggen, ergens best gek eigenlijk want ze willen het zo min mogelijk uitgeven omdat het zo duur is maar ik kreeg t wel vast mee voor m’n volgende cyclus terwijl ik op dag 3 ook gewoon nog in het ziekenhuis moet komen en die avond pas moet beginnen met prikken.. Spannend wel hoor @marijtje85, herken wel wat je zegt, het zaad van mijn man zou ook uitstekend zijn en mijn eisprong en alles lijkt prima in orde maar er zal toch iets mis gaan als het al 2 jaar niet lukt. Zou natuurlijk kunnen dat de PH van je vagina niet ideaal is en het zaad te vroeg sterft daardoor, dat zou iui wel oplossen en met medicatie wordt je eitje ook wel optimaal klaargestoomd (en bij mij mikken ze zelfs op 2, dus dubbel kans?) Ik kan nu ook gaan aftellen naar onze start, had op oudjaar een positieve ovulatietest in handen dus nu alleen m’n menstruatie nog afwachten en dan kunnen we starten. @Jolo geen idee hoe ik het ga vinden als we maanden achter elkaar bezig zouden zijn in het ziekenhuis, maar ik heb juist echt een hekel aan die eerste weken. Ze hebben bij mij eens om de paar dagen echo’s gemaakt om mee te kijken en elke keer op en neer naar het ziekenhuis vond ik best een gedoe (is voor ons ook niet om de hoek) en mijn cyclus is zo onregelmatig dat ik vrijwel direct na m’n menstruatie begin met ovulatietesten en dan vaak zo 2 weken dagelijks aan t testen ben voor ik een positieve te pakken heb. Ik vind de wachtweken nu juist veel chiller. Dan hoef ik er niet zo mee bezig te zijn en kan ik het een beetje van me af zetten, maar het helpt ook mee dat ik totaal geen hoop/verwachting heb nu om opeens zwanger te raken (na 2 jaar reken ik daar zeker niet meer op) dus ben het laatste jaar oid in die wachtweken ook helemaal niet echt meer bezig met of ik al iets voel en of ik zwanger zou kunnen zijn.
Nee ik moet hem wel zelf zetten, maar moest hem meenemen naar mijn afspraak/ werk voor het geval dat de eitjes al groot genoeg zijn. Dan kan het namelijk zijn dat ik hem meteen moet nemen en dan op zaterdag de iui. Bij mij gokken ze ook op 2 eitjes inderdaad. Ze zeggen dat ze bij 3 al best streng zijn. weet niet voor wie al ervaring heeft maar het tijdstip van de mannelijke bijdrage komt ook best precies. Mijn man is verpleegkundige dat wordt dan nog best puzzelen denk ik met zijn rooster (voor een vroege dienst is het te vroeg). Hoe gaan jullie hier mee om? Deze cyclus lijkt het wel goed te komen maar heb niet de illusie dat het in 1x raak is nu. Ik voel gister en vandaag een paar uur na de clomid wel wat steekjes, vooral rechts. Heb nu het idee dat het in ieder geval wat doet. @kattenmama spannend hoor!
Ohja ok, op die manier haha! Verkeerd begrepen. Hier ligt de pregnyl en de hormoonpilletjes ook al klaar. Ik moet op dag 3 geen echo of dergelijke doen, maar gewoon met de medicatie beginnen. Ik ben nooit op dag 3 langs gemoeten eigenlijk. Ik moet nu mijn 1ste follikel afspraak maken tussen cyclusdag 10 en 12. Hier trouwens ook altijd een hele goede zaadopbrengst gehad van mijn partner, maar toch raak ik ook van mezelf niet vlug zwanger. Bij IUI dan 3 van de 5 keer zwanger, dus dan moet het toch wel idd ergens aan liggen zoals die PH graad denk ik dan?? Ofwel was het puur geluk, maar dat denk ik niet eerlijk gezegd. Ik heb 1 keer 2 eitjes gehad en daar was 1 van bevrucht. Voor de rest had ik altijd maar 1 eitje, maar ik had ook altijd wel de laagste dosis. Wie weet krijg jij wel een tweeling dan Ik snap idd wel dat je met zo'n onregelmatige cyclussen de wachtweken wel 'leuker' vindt. Ik heb bij deze cyclussen ook altijd ovutesten gebruikt, maar ik kon het wel vrij goed aan mijn vochtverlies merken. Dus heel veel testjes moest ik telkens niet doen. Wat ik wel vreemd vind is dat ik voor mijn voldragen zwangerchap (dus 2 jaar en 10 maanden) altijd mega gevoelige tepels kreeg rond de eisprong en dat heb ik nu geen 1 keer meer gehad. Echt heel gek hoe een lichaam zo kan veranderen... Ik vrees dat ik deze ronde geen eisprong heb gehad, want ik ben net rond mijn eisprong vreselijk ziek geworden en heb veel boven het wc moeten hangen. Dan kan het wel eens zijn dat het eitje pas later springt of je er gewoon geen hebt... Ik gok op het laatste. Ik weet dus niet wanneer mijn menstruatie er nu gaat doorkomen, wat ik wel lastig vind. Ik zit nu op cyclusdag 23 en meestal komt mijn menstruatie op dag 29-30.
Ik vond de mannelijke bijdrage altijd wel moeilijk eigenlijk. Vooral omdat je niet weet wanneer de inseminatie gaat doorgaan en vanaf wanneer je partner dus het beste zich kan onthouden. Nu moet ik wel zeggen dat hij de laatste keer maar 2 dagen onthouding had en het was toch nog rond de 20 miljoen opgewerkt. Bij 4 dagen zat hij rond de 40 miljoen. Maar dus nog steeds meer dan genoeg. Mijn vriend krijgt een afwezigheidsattest voor zijn werk van het ziekenhuis. Hij doet dan zijn ding thuis en dan rijden we samen naar het ziekenhuis (zo'n 20-25 minuten). Ik draai het potje ook nog eens in alluminiumpapier en steek het dan tussen mijn benen of onder mijn bloes voor wat lichaalswarmte hahaha. Geen idee of het iets uitmaakt, maar dat zit zo in mijn hoofd en ik voel mij er zo beter bij In het ziekenhuis geeft hij het potje af en dan blijf ik nog wachten voor de inseminatie terwijl hij al weer vertrokken is. Ik kijk dan nog op mijn gemakje ik tussentijd een serietje Het beste is ook zeiden ze altijd tegen mij om een volle blaas te hebben, omdat ze dan de weg beter vinden met het slangetje. Ja, doei, niet bij mij hoor! Ik heb een ontzettend kronkelinge baarmoederhals dat ze zelfs 1 keer een echo erop hebben moeten zetten. En ze duwden dus de heeeele tijd op mijn volle blaas Vreselijk was dat! Dat doe ik dus nooit meer Bij mij maakt het duidelijk toch geen verschil.
Het ziet er naar uit dat ik toch nog wat langer zal moeten wachten om te kunnen beginnen met IUI, want ik heb net weer een knallende ovu test op dag 24. Nog langer wachten dus. Ik had gehoopt dat ik binnen een dikke week mijn menstruatie al had en kon beginnen met de IUI. Elke dag extra wachten is er zo 1 teveel
Voor ziekenhuis afspraken hoor je idd te mogen verzuimen van je werk, maar dan moet je het natuurlijk wel vertellen. Mijn man werkt nu door Corona al bijna 2 jaar thuis en plant z’n eigen meetings ect in, hij kan dus vrij gemakkelijk dingen verzetten meestal dus dat scheelt een hoop. Bij zaadonderzoek word idd aangeraden om het bij je lichaamswarmte in de buurt te houden dus die gedachte lijkt me helemaal niet gek. M’n man moet voor de iui waarschijnlijk in het ziekenhuis tekeer gaan in zo’n hokkie want wij wonen net te ver van het ziekenhuis volgens mij. Als we het exact uitkienen zijn we zo’n 50 min onderweg en je moet het sowieso binnen een uur inleveren dus denk dat de kans groot is dat ze liever willen dat hij het daar doet.
Ja idd, klopt. Mijn vriend heeft helaas geen flexibele job, dus ze komen het hoe dan ook te weten. Op het briefje stond vorige keren wel altijd iets in de aard van owv privé redenen, maar dan stond er wel een stempel op van gynaecologie haha Dus eigenlijk konden ze het misschien wel al een beetje raden. Ze hebben wel proberen te polsen waarvoor mijn vriend exact afwezig was telkens, maar daar hebben zij geen zaken mee. Voor de follikelmetingen ging ik altijd heel vroeg naar het ziekenhuis waardoor ik dus gewoon op het werk mijn uren kon doen. Mijn baas en een collega waren op de hoogte van mijn traject dus tijdens de inseminatie moest ik het gewoon zeggen tegen hen. Ik mocht gewoon later komen zonder briefje en moest de uren ook niet inhalen van hen. Ze waren gelukkig heel begripvol. Nu zit ik op een nieuwe job sinds een jaar en ik weet niet goed wat ik nu moet doen. Op zich kan ik veel van thuis uit werken en kan ik dus mijn eigen uren wel inplannen, maar alle uren moeten dan wel weer ingehaald worden. Hoe ik al die uren ingehaald krijg in combinatie met een dochter die ik altijd op tijd moet afhalen bij de kinderopvang weet ik niet Ik denk dat het zichzelf last minute allemaal wel zal uitwijzen... 50 minuten is idd wel al lang. En stel dat er dan nog eens onverwacht file is... En je moet dan ook nog je auto parkeren, inchecken, het potje binnen brengen,... Lijkt mij idd verstandiger dat hij het dan in het ziekenhuis doet.
Mijn vriend (of eigenlijk sinds vandaag verloofde ) heeft vandaag maar open kaart gespeeld op zijn werk bij zijn teamleider. Hij is verpleegkundige en heeft dus totaal geen flexibiliteit in zijn werkuren. Als hij een vroege dienst heeft dan is hij te vroeg weg voor de bewerking in het lab. Zijn leidinggevende was heel begripvol en hij mag of zijn dienst ruilen naar een late of zich ziek melden die ene keer per maand. ik werk ook veel vanuit huis. En ik werk in het ziekenhuis waar we onder behandeling zijn. Ik combineer de afspraken eigenlijk altijd met een kantoor werkdag. Maar dat is wel een luxe positie (kan ook mijn eigen dag grotendeels indelen en bezoekjes aan het hoofdgebouw zijn ook niet gek). Mijn baas en directe collega’s weten het ook en zijn niets dan begripvol gelukkig. nog een ander niet gerelateerd punt; Toen ik vorige week vrijdag de recepten van de arts kreeg zei ze: oh wat spannend dat je mag beginnen. Ik heb maar ja zeker gezegd omdat dit sociaal wenselijk is denk ik maar ik voelde er totaal niets bij. Of het niet echt is of ik er geen verwachtingen van heb.. Iemand die dit herkent?
Oooh wat leuk! Proficiat met de verloving Ik herken het gevoel niet zo goed, want voor mij was en is starten met IUI een grote opluchting. Eindelijk weer meer kansen ipv tevergeefs zelf blijven proberen. Want dat het zelf zou lukken, daar had/heb ik een heel hard hoofd in. Maar iedereen zijn gevoelens zijn daar anders in hé. Het is nu eenmaal een hele rollercoaster zo voor een kindje proberen te gaan!
Dank je! Oh nee dat is het denk ik ook niet. Heb gewoon geen vertrouwen meer dat het überhaupt lukt (maar spontaan zeker niet). Met de clomid willen ze 2 eitjes. Maar die had ik bij de gyn zelf al op de juiste grote (ws een leeftijd factor). Met de hsg is alles open, mannelijke factor uitstekend. Voor mijn gevoel zal het alleen helpen als het een cervix factor is. Maar soms heb ik ook het idee dat de tijd tussen de ovulatie en menstruatie bij mij te kort is. Hopelijk gaat de ovulatie stimulatie en inductie hier bij helpen.
Heb je dat ook bij de gynaecoloog aangekaart van die korte luteale fase? Utrogestan zou in dat geval misschien wel kunnen helpen! Ik zou in ieder geval als je je 1ste iui hebt gehad (en je bent niet zwanger) en je merkt dat de luteale fase te kort was, zeker eens bespreken. Als hij te kort is, heeft een bevruchte eicel geen kans om in te nestelen. Hoelang zit ertussen gemiddeld?
gefeliciteerd!! Wat leuk dat jullie verloofd zijn! ik herken je gevoel wat betreft starten met de iui wel, bij ons is ook geen enkele factor gevonden wat zou verklaren waarom er al 2 jaar niets gebeurt. Alleen iui schijnt ook niet heel veel toe te voegen, maar icm hormonen wel. De hormonen zorgen hopelijk voor 2 eitjes per poging dus 2x zoveel kans. En de hormonen zouden ook moeten zorgen voor een betere kwaliteit van je eisprong.. Maar ik herken je gevoel dat ik er nog niét echt in geloof dat dit er opeens voor gaat zorgen dat ik zwanger ga zijn. Misschien ook wel een stukje zelfbescherming oid om teleurstelling te voorkomen? Ik vind het ergens wel spannend, maar dan meer om t zetten van de injecties, omdat je toch wel hoort dat mensen er veel last van hebben, in de zin dat het pijnlijk is of veel bijwerkingen ga hebben. Maar niet in de zin dat ik er hele hoge verwachtingen van heb..
nee dat nog niet. Want mijn ovulatie testen zijn wel positief op het moment dat ze dat “horen te zijn”. Maar toen ik 23 november bij de gyn was (dinsdag) zag hij 2 follikels die wat betreft afmetingen volgens hem begin volgende week gaan springen. Dus ik zei; nou lijkt me niet want ik wordt rond 5 december weer ongesteld. Toen zei hij nog: oh ja dan zijn ze misschien net gesprongen geweest (ging er verder niet op in). Maar ook dat zou nog best laat zijn, verwacht werd rond 19 november. Maar ik weet ook niet hoe lang de gesprongen blaasjes te zien blijven. dus hopelijk nu met de monitoring meer duidelijkheid daarover. Het moment van springen moet met de medicatie in ieder geval al beter te plannen zijn hoop ik.
Hoe gaat het met jullie? vandaag de 1e follikelmeting gehad. 1 is 15.1 mm en een ander 14.8 mm. Nog te klein voor ovitrelle dus. Er is er ook nog 1 van 12.1 mm maar die gaat waarschijnlijk niet mee doen. Moest al wel overleggen of we met 3 wilde starten eventueel. Maar dat gaan we wel doen. Morgen weer terug voor een meting en dan hopelijk zondag of maandag de iui.
Grappig dat dat per ziekenhuis zo verschilt, bij ons is het Max 2 eitjes, bij 3 breken ze cyclus af en mag je ook geen seks hebben, teveel risico.. sowieso vind ik het wel bijzonder om te zien hoeveel protocollen verschillen per ziekenhuis. Ik ben nu 6 dpo, dus volgende week kunnen we hopelijk starten.
Op welke cyclusdag heb je nu de follikelmeting gehad ? Hier is het volgens mij ook max 2. Ik heb er altijd wel maar 1 gehad (4 pogingen) en 1 x 2 follikels. Maar ik nam ook wel de laagste dosis. Door mijn verlate eisprong, ben ik waarschijnlijk pas 18 januari ongesteld... Altijd een mooie cyclus gehad van rond de 30 dagen en nu goed ziek geweest en waarschijnlijk dus een cyclus van 38 dagen. Die 8 dagen extra zijn er echt teveel aan Ik wil echt zsm beginnen!
Ik hoop dat er nog een spontaan wondertje gebeurd, maar anders hoop ik dat je idd snel van start kan gaan!
Ah hier is 3 max (al mag je dan wel kiezen om de poging af te breken). En die van 12mm gaat waarschijnlijk niet mee doen dus als het goed is 2 goede. Dat is met 100mg clomid. Het is vandaag cyclusdag 10, ben benieuwd morgen. Wachten duurt zo lang als je wil beginnen. Hopelijk is het snel zover