Wat lastig zeg.. ik zou hem er in een gesprek persoonlijk naar vragen. Het zal vast even lastig zijn, want ongevraagd in iemand zijn telefoon kijken kan verkeerd vallen. Maar jouw voorgevoel was wel juist en het is belangrijk dat zulke dingen ook besproken kunnen worden. Hier trouwens ook een gamer in huis maar €1500 vind ik wel erg veel....
Het is veel geld ja, maar ik ben totaal niet bekend met geld dat naar dit soort hobby’s gaat. Voordat ik hierover een mening ga vormen of wat ook, vind ik het wel belangrijk om een paar dingen te weten. Hoe liggen de verhoudingen bij jullie qua geld? Werken jullie beiden? Storten beiden geld op een rekening om vaste lasten te betalen? Is het alleen zijn salaris waar jullie van leven? Kijk, als C en ik een verbouwing willen doen en we daar afspraken over maken, dan zal het mij echt werkelijk geen ene reet uitmaken waar hij de rest van zijn geld aan uitgeeft. Tenzij er geld gaat naar een (mogelijke) verslaving. Maar ook dat durf ik hier niet met zekerheid te stellen. Ben ik altijd wat voorzichtig mee. Zolang de rest van de rekeningen betaald worden en afspraken nagekomen, mag C met zijn eigen geld doen waar hij zin in heeft. Ik sta ook weleens een keer rood hoor; los ik wel weer op een maand erna als ik mijn reiskosten en declaraties inlever (moet ik echt elke 3 maanden in m’n agenda zetten anders gebeurt het niet). Er wordt nu gesproken over 1000 in de min. Maar speelt dit al langer of is dit eenmalig? Wat ik wil zeggen: creëer geen probleem dat er (nog) niet is en ga het gesprek aan zonder al dat geheimzinnige gedoe.
Nou ja, dit eigenlijk. Ik ben zelf ook een gamer, maar ik zou oprecht niet weten waar ik €1500 aan op zou moeten maken in 1 maand... En al helemaal niet via Playstation. Ik zou dan ook zeker proberen helder te krijgen waar dat geld aan besteed is. Ik zou namelijk denken aan gokspellen.
Oh, wat is dat ontzettend zeg... Zelf heb ik ook zoiets gehad: man overspannen en depri thuis, zat non stop (gok)spelletjes te spelen en er verdwenen geregeld grote bedragen geld. Ik zou er zeker over beginnen. Ik heb toen eerlijk gezegd dat ik in zijn telefoon gekeken had. Hij werd daar heel boos van, maar dat was ook om de aandacht af te leiden van zijn mentale probleem en het probleem met de spelletjes en het geld. Ik had een onderbuik gevoel en zag dat het niet goed met hem ging. Op de opmerking dat ik hem niet vertrouw/privacy etc kon ik zeggen dat ik kon merken dat hij zichzelf niet was, en ik me zorgen maakte. Dat gevoel bleek dus te kloppen, dus heb ik aangegeven daar geen discussie over te hebben, want er was wel dergelijk een reden om in zn telefoon te kijken. Probleem 1 was dat hij zich volledig terugtrok achter het scherm zodat hij nergens meer aan hoefde te denken en dus onbereikbaar was voor ons als gezin. Probleem 2 was natuurlijk het financiële stukje. Uiteindelijk is het goed gekomen, maar het heeft best even geduurd omdat het geld uitgeven gekoppeld was aan zijn depressie en het thuis zitten, en ik heb geregeld de confrontatie aan moeten gaan als het weer een keer mis gelopen was. Mijn ervaring is helaas dat dit zulk dingen uit de hand kunnen lopen en soms wel even kunnen duren als het niet meteen stopt. Daarom zou ik er nu over beginnen, en voral vragen wat er in hem omgaat ipv de beschuldigende vinger. Dan durft hij misschien niet meer te vertellen, hier komt vaak ook schaamte bij kijken. Wat zijn zijn triggers, wat kan hem helpen om met jou het gesprek aan te gaan als hij de behoefte voelt weer te gamen/geld uit te geven. Waar ligt voor jullie de grens, wat kan wel en wat niet? Staat hij open voor hulp van een hulpverlener? Wanneer vind hij dat het te ver gaat en er ingegrepen moet worden? Super confronterende dingen voor hem (en jou) maar wel nodig denk ik als ik je verhaal zo lees. Heel veel succes en laat je niet uit het veld slaan!
Bij een (beginnende) burn-out hoef je helemaal geen duidelijke lichamelijke klachten te hebben en met een burn-out is het ook niet per definitie zo dat je helemaal niet meer kan functioneren. Ik heb tijdens mn burn-out nog mn opleiding afgemaakt en een paar uur gewerkt op pure wilskracht/doorzettingsvermogen. Ik liep op mn tandvlees en was daarna nog meer kapot maar mn familie heeft het niet in de gaten gehad. zo goed heb ik het kunnen verbergen. Hierdoor wel mezelf kapot gemaakt en ervoor gezorgt dat ik extra lang in de burn-out ben blijven hangen.
Ik zou het gesprek aangaan over zijn mentale gezondheid. En daarna aanvullend: ik maak mij extra zorgen omdat er veel geld naar het gamen gaat en ik niet in problemen wil komen. Mijn man had ook zo'n rotwerk, was slaaf en werkte de ballen uit zijn broek en 0 waardering. Hij was geen leuke man en vader meer, burnout klopte al aan (maar zich ziekmelden ho maar). Hij heeft hulp gezocht en na jaaaaaren uitstel, zijn vaste contract verruild voor een tijdelijk contract elders. Ander werk was hier wel de oplossing. Eerste maanden van zijn nieuwe werk kw alle spanning eruit en was hij wel even de weg kwijt nog omdat hij nog vast zat in zn hoge stress/spanning/depridip die gekoppeld was aan werk. Ik heb nu elke zondag weer een blije man omdat hij maandag weer mag beginnen. Die thuiskomt met een lach ipv hoop gezeur en gezicht op onweer. Ik haattte voorheen dat hij thuis kwam, kids werden vervelend omdat hij zo neerslachtig en gespannen was. Nu kijk ik er weer naar uit. (Al zijn oude collega's hebben nu ander werk, iedereen vond t een hel daar)
Hier ben ik het mee eens. Verkeerd werk kost zoooooveel energie en kan echt levensvreugde wegnemen. Het is een burnout waiting to happen. Iemand die zich terugtrekt in bijv overmatig gamen, overmatig geld uitgeven (gokken), dat zijn tekenen van ongelukkigheid. Het willen ontsnappen aan de realiteit. Iemand kan het niet meer overzien, kan het niet meer aan en zoekt een uitweg. Ik zou zeker een gesprek voeren over zijn mentale staat, en steunen en erkennen van zijn gevoel. En ook zeker een schop onder zijn hol geven want zomaar 1500 euro uitgeven aan computerspelletjes doe je niet als je een partner en kinderen hebt. Hij kan er niets aan doen dat hij zich zo kut en verloren voelt, maar hij moet er dan wel over praten en niet zich terugtrekken en de boel (huishouden, kinderen) bij jou laten. Hij is volwassen, een partner en vader, hij heeft verantwoordelijkheden. sterkte hoor!
Hij heeft jouw vertrouwen ook geschaad. Dus ik zou me niet al te schuldig voelen. Gewoon aangeven dat je het op een verslaving vindt lijken en je zorgen maakte om hem en jullie gezin. Dat bij verslaving vaker geprobeerd wordt om niet eerlijk te zijn naar jezelf, laat staan naar de ander en dat je daarom zelf op onderzoek uit bent gegaan. Als het om een verslaving gaat zal hij mogelijk boos reageren. Laat je niet van de wijs brengen, helaas bleek je wantrouwen terecht. Jullie kunnen het vertrouwen in elkaar beiden herstellen. Er is nog niet zoveel aan de hand. Fijn dat je er snel bij bent. Goede intuïtie! En tijd voor een nieuwe baan. Banen genoeg!
Daar gelaten maar wil het toch wel even vermelden dat ik het niet netjes vindt dat je in zijn ing app hebt rond lopen snuffelen ... maar 1500 euri uitgeven aan een spel dat is echt mega veel dat moet dus ook betekenen dat hij 24/7 aan het spelen is. Hier is mijn man ook een gamer (heel veel uur) maar die geeft er geen geld aan uit althans heel af en toe eens een spel.
Dat je ongevraagd bij zijn bank bent ingelogd vind ik wel wat te ver gaan en zou voor mij een enorme discussie opleveren als ik daar achter kom, ondanks dat ik niks te verbergen heb. Laat staan als je wel wat te verbergen hebt. Dus ik weet niet of je dan de aandacht van het werkelijke probleem niet verschuift als discussie punt. Maar het lijkt mij dat je op de PS ook wel een betalingsgeschiedenis kunt vinden dus wie weet kun je het daar ook terug vinden en aangeven dat je het daar hebt ontdekt.
Zou mij echt helemaal niks uitmaken als iemand in mijn telefoon koekeloert, laat staan mijn partner. Die mag me nog zien schijten. Bij wijze van dan hè. Dames.
Na een paar bevallingen is de meeste schaamte wel voorbij ja. Hier sowieso geen geheim gedoe over inkomsten en uitgaven. We hebben beide evenveel te besteden en leveren de rest in voor boodschappen, maandelijkse lasten en sparen. Ik vind het lastig om hier advies over te geven, omdat bij ons hierin geen geheimen zijn.
Wat betreft het geld dat ligt ook gewoon aan de afspraken die je hebt gemaakt. Als mijn man 2500 euro van zijn eigen geld uit wil geven moet hij dat vooral doen. Zolang hij zich nog aan zijn financiële verplichtingen naar ons toe kan houden zal je mij daar niet over horen. Wij hebben ieder een eigen rekening + een gezamenlijke rekening waar we allebei geld op storten. Maar als hij de hele dag achter de PlayStation zit en niet meer fatsoenlijk kan functioneren in het gezin dan ga ik daar wel het gesprek over aan.
Precies hoe ik er ook in sta. C mag doen met zijn geld wat hij wil. Rood staan? Prima. Niet mijn zorg. Als hij zijn deel qua financiën hier in huis maar door laat gaan. Ik heb niks te zeggen over het geld waar hij zelf hard voor werkt.
Ik vind het helemaal niet raar om in de telefoon/bankrekening van je man te kijken. Andersom mag hij ook kijken wat hij wil. Maar los daarvan is het belangrijk dat TS in gesprek gaat met haar vriend. Niet alleen vanwege het geld maar vooral wat er achter zit.
Als mijn man rood zou staan zou ik dat echt niet prima vinden, dat gat word dan telkens gevuld met het volgende salaris. Zo blijf je rood staan omdat je maandelijks structureel te kort komt en dat word in de praktijk een steeds groter bedrag.
Ja eens! Alleen kan de man van ts dus niet meer aan de financiële verplichtingen voldoen. Daarnaast is er ook veel meer alarmerend gedrag inderdaad.