Ik woon in een stad. Wij hebben 4 kinderen, waarvan ik er 3 zelf op de wereld heb gezet en 1 als pleegkind bij ons is komen wonen (al ruim 10 jaar geleden). Dus zij is inmiddels net zo goed ‘van ons’ als de rest. Ik kom zelf uit een gezin van 3, mijn zus heeft er 4, mijn broertje 3. Wonen ook in steden. We zijn niet gelovig. Ik heb vriendinnen die ook wel 3 of 4 kinderen hebben en sommigen ook 2.
3 kinderen, waarvan 1 overleden door vroeggeboorte. De andere 2 zwangerschappen heb ik kunnen voldragen met behulp van een operatie, maar daardoor heb ik nu dus wel standaard buikpijn. Daardoor is opnieuw zwanger worden niet aan te raden, anders had ik er nog wel meer gewild. Maar mijn jongste is nu 8 en moet er eerlijk gezegd ook niet meer aan denken, ben er echt klaar mee. Ik merk ook wel dat wanneer we op (achter)neefjes/nichtjes passen etc ik kleine kinderen (en alles wat daarbij komt kijken) ook echt niet meer gewend ben. Ik ken verder juist géén gezinnen met 2 kinderen, tenzij het gaat om gezinnen die "nog niet klaar" zijn.
Ik ook. Sowieso 2 vriendinnen van me, 5 collega's. En van 4 vriendjes van de oudste allemaal in 3 gezinnen. één zelfs in 4. En om me heen nu neefjes en nichtjes die er 3 krijgen, in de straat.... Het was echt ineens!
Overigens woon ik in een stad en ben gelovig (of strenggelovig zoals sommigen het zouden omschrijven). Ik woon wel in een omgeving waar mensen religieuzer zijn dan in andere regio's van dit land, maar echt grote gezinnen (6+ kinderen) zie ik hier amper, 4 is bij de meesten wel de max.
Ik heb 3 kinderen. Bij ons op school zijn er heel veel die 3, 4 of 5 kinderen hebben. Om mij heen is het 50/50, of 2 kinderen of juist 3+
Los van 2 stiefkinderen, heb ik er 2 van mezelf (en ze zijn ook een beetje van C ). Meeeeeeerrrr dan genoeg trouwens Zwanger zijn is niet voor mij weggelegd. Ik raak ogen kwijt enzo
Hier 3 kinderen, en in omgevingen ook eigenlijk 3 of meer. Vooral op de school van de kinderen, veel gezinnen met 4 of meer. Zie dus juist weinig in mijn omgeving met 1 of 2 kinderen.
Wij hebben er 2. Mijn vriend wilde er altijd 2, ziet niet de meerwaarde van 3 of meer. Ik wilde op zich wel meer, maar was nooit volledig overtuigd. Een nee+ een twijfel blijft dan een nee natuurlijk. En nu ben ik heel blij en dankbaar met 2 hoor! Hierin het dorp de meeste gezinnen 2 of 3 kinderen. Ik ken 3 gezinnen met 4 kinderen (op een school van ca. 90 leerlingen).
2. Zou graag een derde willen maar m'n wederhelft niet. Van de mensen die dichtbij mij staan (familie+ vriendinnen vanaf eind 20, die kinderen onder de 18 hebben), zijn er: 1 met 0 kinderen (maar nog niet bezig) 4 met 1 kind (maar niet persé klaar) 6 met 2 kinderen (waarvan enkele nog niet klaar) 4 met 3 kinderen 3 met 4 kinderen Van alle kennissen zoals ex-collega's en oud klasgenoten enzo heeft vrijwel iedereen 2 of 3 kinderen. Hier op ZP valt het mij de laatste tijd op dat er veel zwanger zijn van hun 3e kind. Ook weet ik van dames hier op ZP die 5, 6 of 9 kinderen hebben (die laatste wel samengesteld).
Ik heb er zelf 7 (uit twee eerdere relaties), mijn vriend heeft nog een zoon uit een eerdere relatie. Sommige mensen denken dat ik vanuit geloofsovertuiging zoveel kinderen heb, maar dat is niet zo. Ik ben niet gelovig. Het is ‘gewoon’ zo gelopen. Eerst 3 kids met m’n eerste relatie. Toen vond ik het eigenlijk genoeg, maar hij wilde er heel graag nog 1. Na de 4e zijn we gescheiden. Daarna een partner zonder kinderen maar mét kinderwens. Eerst 1 kind samen gekregen en vanwege groot leeftijdsverschil met de jongste van de oudste vier gekozen voor nog een zodat de jongste niet zo ‘alleen’ was. Na een mk en daarna een gezonde baby was het compleet met 6 kinderen. Na een jaar nog een verrassing erbij Helaas wel weer uit elkaar gegaan en nu dus samen met huidige partner die zelf 1 kind heeft.
Hier in de straat allemaal gezinnen met 2 kinderen op één uitzondering na die hebben er 4 waarvan 1 een tweeling. Ik ken veelal mensen met 1 kind.
Is dit cijfer ook inclusief vrouwen die geen kinderen krijgen? Dat zorgt natuurlijk voor een afwijking. Op zwangerschapspagina zijn over het algemeen vrouwen die wel kinderen willen. En misschien dat hoe meer zwangerschappen je hebt hoe meer vragen en kom je dan op zp terecht.
Ik heb 5 zonen. Goed, eentje heb ik niet zelf gebaard. Maar hij voelt toch echt als mijn eigen. Dus 5. In het dorp waar we wonen en in onze familie/vriendenkring zijn het veelal gezinnen met 2 kinderen.
Wij hebben er 4. We hadden het bij 3 willen houden maar nr 4 was een verassing hier in de omgeving veel mensen met 2 of 3 kinderen. 3 is wel in opmars. 4 nog een uitzondering. 1 kind heb ik ook wel in de omgeving, maar toevallig allemaal mensen die na een kind zijn gaan scheiden en (nog) geen nieuwe partner hebben. Dat is natuurlijk niet representatief voor de groep mensen met maar 1 kind. Overigens ook een heleboel 30ers in mijn omgeving zónder kinderen. Dus haalt het gemiddelde ook naar beneden
5 (met een bladwijzer in het boek, ik kan nog niet zeggen dat het écht hierbij blijft maar ook geen plannen nog) Bij ons in het dorp heel normaal en is 2 eerder uitzondering als definitieve eindstand
1 zoontje en een meisje in de maak als ik niet problematisch zwanger zou zijn dan had ik een derde misschien nog wel overwogen. Nu absoluut niet. Als deze geboren is, is het klaar
Hm onze straat, eens denken... 7, 2, 5, 3, 5, 4, 3, 2. Halve straat is 50+/volwassen kinderen die uit huis zijn dus die nu niet meegeteld.