Zo ik meld mij ook weer eens merk duidelijk dat we bij de 4 maanden komen. Ze word steeds makkelijker. Wel nog steeds elke 3 uur een voeding en snachts nog gerust 3 Ze heeft inmiddels ook der duim gevonden. Alleen in bed kan ze ‘m niet vinden. Reflux medicatie lijkt wel zijn werk te doen
@Vero0504 en het CB misschien nog meer mee laten denken? Of een arts ? R heeft ook echt pittige reflux. Maar we hadden met twee weken de oplossing. Dit omdat iedereen gewoon heel veel meedacht. Arts ging mij zelfs videobellen . En misschien een beloningssysteem of iets dergelijks voor je dochter. Ik doe hier alles ook zo goed als alleen met een baby en een peuter van net twee. Ook een bijdehand pittig ding. Maar het gaat eigenlijk prima. Ze komt met een boekje bij me zitten tijdens het voeden (echt even ons weg in moeten vinden in het begin) en wanneer R voorheen zijn huilmomentjes had en L was te ‘druk’ dan stuurde ik haar gerust met wat klei naar de eettafel. Was altijd snel dan weer rust. misschien denk je lul niet. Is meer dat ik net al @S2909 wel eens denk mijn hemel, is wel héél druk daar. Voor jou dan hè !
Ik werd vandaag gebeld door de kdo, E gaat dinsdag al wennen Waaaah, wat gaat het ineens snel! Ze is nog zo klein
De mijne is helaas niet omkoopbaar en verdraaide slecht te verleiden. R. is vechten op twee fronten tegelijk, je zit met die darmpjes en de reflux. Vermoedelijk kan hij ook beroerd slecht tegen prikkels (net zn zus in t begin) en dat maakt t met die hyperactieve stuiterbal (en super koppig, plus momenteel heeeeeeel brutaal en drammerig (alles is een fase, alles is een fase)) ff heel erg lastig. Los van elkaar kan je ze wel hebben, maar dit loopt ff heel erg irritant op t verkeerde moment tegelijk. R. heeft een heel rustig karaktertje, heb je m eenmaal stabiel is t een heerlijk kroelkippie. De jhbpm doet wel zn ding, reflux is nu een stuk minder maar nu zit je weer te k.tten met die fles snelheid. Heb nu een dr browns speen flow 2 wat breder gemaakt met een sate prikker want 2 was te langzaam en de kersspeen van de kruidvat (zit tussen flow 2-3) gaat veels te snel, dan trekt ie m binnen 8 minuten leeg met dáár weer de ellende van (maag). Mja nu zijn zn darmen weer aan t omschakelen en is t 1 grote gasinstallatie die je af voelt gaan in die pamper. Dat is in de regel geen probleem, maar gisterenavond dus in hyperalert modus ging t dak er af. Ik ben blij als maandag G. weer naar BSO en school is, kan ik ff de tijd en rust nemen om R. te begeleiden.
@Vero0504, dat scheelt wel. Het is pittig om er 2 tegelijk te helpen. De peuter hier trekt zich weinig aan van even wachten of zelf spelen en wil altijd iets als ik net met de baby bezig ben. Of gaat dingen doen die hij niet mag (borden uit lades galen, gooien, op het raam tekenen, een pak billendoekjes leegtrekken). Op maandag gaat ie naar het kinderdagverblijf en dan heb ik juist mijn handen vrij voor de baby om hem te helpen in zijn bedje te slapen, in bad te doen en lekker lang knuffelen. Vanaf 31/1 gaan ze samen naar het kinderdagverblijf en is de maandag totdat ik weer ga werken mama doet iets voor haarzelf dag Het blijft zoeken naar een goede modus en de ene keer is dat makkelijker dan de andere keer. Kijk of je af en toe wat hulptroepen kan inschakelen om zelf op te laden.
Zooo, een dure grap, maar ben vandaag toch overstag gegaan en heb een duowagen gekocht. De peuter loopt prima, maar precies de kant op die ik niet wil en als hij geen zin meer heeft, gaat hij zitten. Ik heb eerst de baby in de draagdoek gehad en de peuter in de buggy, maar dat is gewoon onhandig. Het is een showroommodel en er ging nog wat vanaf, dus gelukkig een redelijke prijs en compleet met reiswieg en 2 zitjes. Helemaal happy! Kleur is vergelijkbaar met het plaatje van de verf. Op de foto lijkt ie wat beige, maar het is groen.
Oh, I feel you. Ik ga S altijd gaan ophalen met F in de draagzak/of doek. En dat is echt zwaar vind ik. Zeker dan die peuter aankleden terwijl die dat dan niet wilt. Of hij vindt dat ik ergens één of ander kledingstuk verkeerd heb aan gedaan. En dan te voet, aan een gang waarbij slakken je zelfs voorbijsteken. Peuters...
Mja hier "helpt" grote zus je wel, overdag is dat niet zo'n probleem en dan kan je dr zat onzin klusjes geven of dingen waar ze werkelijk mee kan helpen, maar om 03:00 kan ik die "hulp" iets minder waarderen. Vooral de harde kleuterstem (ja ze is muisstil...kuch) en de hoeveelheid enthousiasme en energie die ze meebrengt zijn midden in de nacht best onhandig. Ook twee katten in huis waar ze nog altijd een beetje te enthousiast op af duikt. Heeft dr al twee klauwen in dr gezicht gekost, dus het vertrouwen als zij "positie elders" inneemt is ook niet heel hoog. (plus nog de historische escapades van badkamer poetsen met tandpasta (die dag buiten haar aanwezigheid net grote schoonmaak gegeven), 10 liter water over de laminaatvloer...) Ze bedoeld t echt niet rot, ze wil op haar manier helpen en is echt super lief en zorgzaam maar het is nou niet altijd de hulp waar je op wacht. (adhd is ook al eens geopperd door de huisarts overigens)
Is het niet gewoon een enthousiaste meiske die haar plek zoekt in een nieuw gezin. De jongste van mijn man is nu 6 en zoekt ook, en vraagt opeens veel.meer aandacht. Ze kan alles zelf maar zoekt echt naar haar plek.. hoe rot en irritant het soms is, het is denk ook heel logisch.. volgens mij vragen ze ook gewoon om tijd met mama of papa alleen! Succes iig, je kunt het!!!
Hier ook een enthousiaste kleuter van weliswaar een jaartje ouder. Maar midden in de nacht hoeft ze het niet in haar hoofd te halen om te komen helpen! Behalve voor serieuze zaken (ziek of overstuur door een nachtmerrie oid) geldt dat ze met een aai over dr bol linea recta terug naar bed wordt gestuurd. Misschien streng maar wel duidelijk. We hebben een periode gehad dat ze om elke scheet aan ons bed stond en dan bij ons mocht liggen. Met toentertijd een klein broertje met nachtvoedingen en nu een klein zusje, heb ik gewoon geen energie voor die ongein. Dus op een gegeven moment duidelijk uitgelegd waarvoor ze wel en niet uit bed mocht en consequent volgehouden. Ook midden in de nacht na de 3e keer aan ons bed, terug sturen/brengen en niet overstag gaan. Na een week was het duidelijk en nu komt ze alleen als er écht iets is. Misschien werkt zoiets bij jouw dochter ook. Het is natuurlijk logisch dat ze continue grenzen verkent omdat ze moet wennen aan de komst van haar broertje. Maar dan kan het misschien geen kwaad om die grenzen wat strakker te stellen. Kost een paar dagen meer energie maar levert daarna juist meer rust op.
Hahah ja we nemen bewust ook echt tijd voor haar en haar alleen (bordspelletje, speeltuin, spelen bij grootouders nu t nog veilig kan), maar het is altijd al een stuiterbal geweest. Super zorgzaam dat staat met vlag en wimpel bovenaan, maar ook HEEEEL aanwezig. Op school speelt het ook, ook voordat er sprake was van een broertje op komst. In de basis is t dus al een wervelwind die moeilijk bij te houden is. Daarom heeft ze ook altijd vakantie KDV en BSO gehad, ff een paar dagen dat ze dr ei kwijt kan, wij kunnen echt niet op tegen allemaal leeftijdsgenootjes. We vinden er wel een oplossing voor maar nu je er middenin zit is t "AAARGH!!" en over 4 maanden denk je weer heel anders. Over een jaar kijk je terug naar die momenten met een heel ander sentiment. Het is gewoon je draai vinden en een handigheid en balans er in krijgen. Net zoiets als rollend verschonen. In t begin denk je "wut?!?" en ik zou nu niet eens meer "normaal" kunnen verschonen, gewoon automatisme. Voorlopig zingt ze nog liedjes voor ons allemaal met "i looooove you!!!" en is ze dol op dr broertje ondanks zn gehuil en even intensieve zorg, denk dat we daar veel dankbaarder voor mogen wezen dan dat we "last" hebben van een rondvliegend projectiel. Zijn genoeg kinderen die jalours gedrag vertonen, dat hebben wij gelukkig nog niet kunnen bespeuren. Maar ben wel heeeeel blij dat school straks begint. Ff opladen!!!
@Muisje2016 met haar al een slaapstoornis gehad, ook precies het doorslapen. Die stoornis heeft 1.5 jaar geduurd, elke nacht weer een gevecht. Bleef het maar bij 3x dan was t een rustige nacht. De koppigheid runs deep in this one. Was begonnen met medicatie (flixotide) daarna een gewoonte. Daarvoor kon je je geen luxere slaapster indenken, 18:30-09:00 zonder issue. R. is aan t stabiliseren, zo lijkt t althans, dus dan is g. de pineut. Kan niet én een huilbaby en een dramaqueen tegelijk hebben. Ze is al gewaarschuwd, school gaat weer beginnen dus t is over met de pret, al moet ik voor dr deur gaan liggen en krijst ze alles bij elkaar. School is te belangrijk. Heeft ze t mee mogen maken en is t logisch dat t niet meer kan. Hopelijk werkt dat in 1x en anders keihard er in.
Sorry, misschien ligt het aan mij of aan het late uur maar ik kan van een groot deel van je post geen chocola maken Begrijp ik goed dat je dochter eerst wel een goede slaper was maar door medicatie niet meer? Lijkt me heel lastig in ieder geval! En wat bedoel je met het laatste stukje: wat heeft ze mee mogen maken en waar ga je keihard in? Sorry!
Oh nee hoor, hebben er wel meer dat ze t niet kunnen volgen. G. was een super slaper vanaf 7 weken oud ongeveer tot aan dr ziekenhuisopname met net 3 jaar. Opname zelf was niet traumatisch (is naar gekeken of dat een oorzaak kon wezen). Ze kreeg flixotide, ook als onderhoud medicatie. Ondanks onze meldingen lag het niet aan de medicatie (staat wel in de bijsluiter). Ze had de rust op dr longen keihard nodig dus we deden het er maar mee. Elke nacht 8-12x stond ze op intervalbasis naast dr bed, vanaf 01:30/02:30 tot aan de ochtendgloren. Kon zij niks aan doen, dus ondanks alle vermoeidheid continue weer terug naar bed geloodst, desnoods er zelf naast gaan liggen etc. hopen dat je nog IETS van slaap kreeg. Medicatie ging er eindelijk vanaf na 8 maanden en 2 maanden later hadden we de eerste (en enige) nacht dat we door konden slapen die maand. Maand erna hadden we er welgeteld 5 . Ik geloof afgelopen mei dat ze redelijk consequent weer de nacht doorsliep, in elk geval met enige verwachting van succes. Nachtmerries etc niet meegeteld. Het heeft super lang geduurd voordat we die gewoonte er uit hadden. Dus deze nieuwe happening is iets wat we met zachte hand proberen aangezien die oude gewoonte makkelijk in terug te vallen is. Als t in haar hoofdje logisch is, dan krijg je meer gedaan zeg maar. Mislukt dat, dan gaan we er hard in en dat betekend gewoon desnoods op de overloop gaan liggen met een dekentje en kussen en elke keer dat die slaapkamerdeur open gaat direct het plan versperren, nog geen minuut "laten winnen". Als t plan bij voorbaat al kansloos is staakt ze vanzelf de poging, maar elke stap buiten dr slaapkamerdeur is voor haar al "gewonnen". Dus dan ga ik er wel voor liggen hoor! Ben de moeilijkste niet. En ja dat hebben we eerder gedaan in juli toen ze voor de lol kwam. Zij is koppig maar ze vergeet dat dat erfelijk is en mama 31 jaar ervaring meer heeft in koppigheid.
Pff ja dat was tussen de oudste en middelste ook gedoe inderdaad. Gelukkig is de oudste van regels dus die ging keurig op dat plankje zitten. Nu gelukkig geen last van want de oudste is 7 en de middelste 4,5. Die lopen tegenwoordig keurig overal heen haha. Maar ik hèb heel wat keren met baby in draagzak en loopfiets van de oudste op m’n nek en spartelende peuter gelopen. qua flessen: L krijgt nu 5x150 plus 5 Ze komt niet in de nacht en lijkt nog niet ontevreden na de fles. Ze is 5,3 kilo. Wanneer ga je ongeveer naar 5x180? Ik verwacht wel lang op 5 flessen te zitten omdat ze tussen 20–2230 wakker blijft tot dr fles haha.
Ik had het juist tussen de oudste en de middelste niet. De oudste was bijna 7 toen nummer 2 geboren werd, dus die strubbelingen had ik nooit ervaren. De middelste is inmiddels 2 en nu ervaar ik dat dus wel. Die blijft echt niet netjes op een plankje zitten of staan. Die maakt er een sport van om weg te rennen, waar we ook zijn. qua flessen zitten wij ook op 5, 3x 120/4 en 2x 150/5 (de eerste en laatste fles) en vorige week was de kleine 5045 gram. Hij krijgt tussen 23:00 en 23:30 uur zijn laatste fles en slaapt dan door tot 07:30-08:30 uur. Ik merk af en toe dat hij na fles 2 nog wat mekkert, maar dat zakt weg met een speentje, dus dat lijkt meer zuigbehoefte dan honger. Ook komt hij op de dag soms nog om de 3 uur en als ik dan meer geef, dan laat hij toch de volgende voeding weer een groot deel staan. Ik verhoog pas als het met een speentje niet meer te sussen is en de volgende stap is dan richting 180/6, maar dat is, als hij ook een beetje de lijn van de andere twee volgt, als de laatste voeding vervalt. Dan wordt het 4x 180/6. ik zou zeggen zolang ze niet vaker komt en verzadigd is, zou ik dus niet verhogen.
Nee ik laat het inderdaad denk ik ook nog even zo. Goed om te weten hoe dat bii anderen gaat. Benieuwd wanneer ze de laatste voeding laat vallen. Middelste deed alles exact volgens het boekje. De oudste sliep pas bij een jaar door en kreeg nog heel lang flessen. Wat voor kind zal ik nu hebben
Hebben jullie er ook last van dat jullie je heel alleen voelen? Niet perse eenzaam, maar gewoon alleen. Misschien komt het door de corona tijd, of gewoon de post baby blues... Ik voel me zeg maar alleen op de wereld met de zorg van 2 kids, en dat is zo niet eerlijk want ik heb een super lieve man die heel veel helpt. Komt vooral doordat iedereen nu zo ver weg is, ik heb mijn ouders al 2,5 jaar niet gezien en mijn beste vriendin ondertussen ook al heel erg lang niet mede door corona en haat verhuizing De afgelopen nacht was ook zwaar met een huilbaby, dat helpt ook niet ..
Poeh ja kan me voorstellen dat dat eenzaam voelt. Die huilbaby werkt idd ook niet mee hoor! Had ik destijds bij mn dochter al en nu met zoon ook. Het normale leven, ja die ene waar je nog energie had en overdag kon functioneren mét enige geheugencapaciteit lijkt zo ver wel als je een rot nacht hebt gehad (zeker als t er meerdere op rij zijn). Puur dat "het lijkt zo ver van je verwijderd" is al een ding wat je eenzaam kan maken, daar heb je geen corona, afstand of lockdowns voor nodig, al helpen die zeker niet in t voordeel. Heb je een voortreffelijke nacht gehad dan is die emotie al weer heel anders. Het gaat over, maar ik zoek ook ff de fast forward knop naar 10 weken verder. Dat je in die state of mind komt van "we can do this!!!" en de wereld net weer een stukkie haalbaarder lijkt te zijn. @Muisje2016 nou zowaar meldde mevrouw zich vanmorgen om 09:00 voor t ontbijt zonder nachtelijke uitspattingen. Partner had zich ook nog een keer omgedraaid en zoonlief vond t ook wel gescheten. Zal je net zien dat je om 07:00 standby staat met vers gebakken broodjes en eitjes...geen hond te bekennen. Zaten om 10:00 aan tafel...R. problemen dus ik om 12:00 mn broodje, die was inmiddels kneiter taai. Ach mn koffie tussen 07:00 en 09:00 in alle rust smaakte voortreffelijk ook dat is wat waard.