Dat is voor mij een belangrijk punt. Hoe is haar gedrag thuis? Mijn dochter is een bijdehandje. Als zij op school tevreden oogt en er thuis genoeg aan heeft om af en toe wat uitdagingen aan te gaan dan zal ik er niet zo snel over in gesprek gaan met school. Bij mijn middelste zat veel frustratie. Hij was vaak heel boos. Gelukkig lijkt dit nu voorbij te zijn. Maar in zo'n situatie is het wel belangrijk dat alle kanten kijken wat ze tegen die frustratie kunnen doen.
Ik wil vooral een kind dat lekker in haar vel zit. En als zij lekkerder in haar vel zit door meer uitdaging, ja dan wil ik graag dat ze meer uitdaging krijgt, maar niet met nog verder versnellen als doel op zich. Liever niet zelfs. We hebben - en dat heb ik er niet bij gezegd - sinds de start van de school enerzijds een blij kind wat haar sociale ei veel beter kwijt kan dan op de psz, anderzijds is er veel frustratie, boosheid wat wij kennen van eerder toen ze op de psz te weinig uitdaging kreeg. Ze noemt de werkjes vaak saai en zucht als ze wéér alle kinderen gaan tellen in de kring (om maar wat te noemen), want “we weten inmiddels toch wel met hoeveel we zijn?!” . Het gaat telkens even beter als ze weer meer uitdaging krijgt (zit nu ook in de verrijkingsklas enzo) maar het blijft opletten. Het verschil tussen losse woordjes en M3 was puur illustratief voor het verschil school en thuis. Zal misschien in de woordjes zelf weinig verschil zitten (al is zinnen lezen en begrijpen wel echt een stapje verder dan losse woordjes in mijn beleving), maar het gaat me er wel om dat ze thuis vlot leest en op school hakkend en plakkend de simpelste woordjes leest (denk aan pop, pen, terwijl ze thuis zonder moeite zinnen leest en kerstbal, vuurwerk en dat soort woordjes oplepelt). Maar je vraag wat ik hierin concreet van school wil is een terechte en ga ik over nadenken.
Thuis is ze de laatste maanden erg boos, nukkig, brutaal, op school een stil, verlegen, tevreden engeltje. Dat kennen we ook van eerder op het kdv (waar we haar ook eerder van af hebben gehaald) en de laatste maanden op de voorschool. Ik dacht alleen dat het wel goed zat op school dus heb de feestdagen daar al sinds oktober de schuld van gegeven, maar misschien was het ook wel de nieuwigheid van school die er wat van af ging. Ze wilde ook steeds minder graag die kant op. Maar goed, in maart staan er gesprekken gepland dus dan wil ik dit sowieso bespreken en als we merken dat dit alles niet verbeterd/het verschil thuis/school groter wordt etc dan trekken we maar eerder aan de bel. Dank voor het meedenken. Herkenning is ook al heel fijn.
Ja ik denk dat wel een goed ding is, voor je naar school stapt. Ik denk namelijk dat in jullie geval het niet wenselijk is dat je dochter qua leesontwikkeling nog meer gestimuleerd wordt op school (doet ze waarschijnlijk thuis zelf wel), maar wel de uitdaging nodig heeft en dus anderssoortige opdrachten. De juf kan haar simpelweg een moeilijker boekje geven te lezen, maar dat is denk ik niet de uitdaging die ze werkelijk nodig heeft.
Als ze thuis heel opstandig is of ander gedrag vertoont dan ze normaal doet kan het zijn dat ze zoch teveel moet aanpassen. Te weinig uitdaging. Overigens koos onze knul niet altijd de moeilijkste werkjes omdat hij niet de uitzondering wou zijn. Wij hadden het "voordeel" dat opstandig gedrag vooral op school was. Ze konden niet om hem heen. We hadden vaak een gesprekje. De interne begeleidster hebben ze er bij gehaald en toen het nog steeds niet voldoende was hebben ze externe personen laten komen. Uiteindelijk ook versneld.
Ik heb iedere 6 weken overleg met juf, ib-er en hb-specialiste. En tussendoor ook nog contact met de juf, een aantal keer. Het kan me echt niet schelen wat ze daarvan vinden, ik zit daar voor mijn kind. Overigens ben ik ook altijd de eerste die ze bedankt voor hoe tof ze met mijn kind omgaan, die ze complimenten geeft als het goed gaat en zij daarin iets hebben betekend etc. Dus ik ben niet alleen die ‘lastige’ ouder.
Hey dames, hebben jullie een fijne vakantie gehad? Uit het laatste gesprek met school kwam dat zij wilde inzetten op het koppelen van kinderen die ergens wat meer kunnen gebruiken. Wat mij betreft niet zo zeer fijn dat er extra uitdaging kwam in die groepjes. Maar vooral dat ze kinderen aan elkaar ging koppelen die door dezelfde frequentie wellicht meer kans hadden om te matchen. Want als het op het sociale aankomt is het tot nu toe best een mismatch geweest. Ze matchen namelijk op minpunten ipv op pluspunten. Inmiddels heb ik een mail van school waaruit blijkt dat dit niet doorgaat. Denkende aan wat ik nu kan doen voel ik mij even geblokkeerd. Misschien is dit ook wel iets wat ik niet kan uitdenken en waarbij ik de school om raad kan vragen. Iets wat in mijn ogen niet in het voordeel van mijn oudste gaat zijn. Wat mijn middelste betreft heb ik nog iets meer hoop dat ze het kunnen oplossen in zijn klas. Ook als er niks gebeurd dan word de afstand tussen mijn zoons steeds groter. De ene die opvalt en de ander die van binnen wegkwijnt omdat alle aandacht van buiten op zijn zwakte zit.
@Zonnestralen: Waarom gaat het niet door? Door Corona en groepen niet mogen mengen of iets ander praktisch of vanwege inhoudelijke redenen? (Koppelen op ‘meer kunnen gebruiken’ geeft overigens ook geen garantie tot succes, kan ik je vertellen.) Ik zou je vraag zeker bij school neerleggen. En jezelf verder richten op waar je direct invloed op hebt: wat er thuis/in hun vrije tijd gebeurt. Als op school de aansluiting en aandacht voor het positieve mist, dan zou ik daar thuis/in de vrije tijd extra energie insteken (naast het gesprek met school natuurlijk!).
De school heeft besloten om de kinderen in bubbels van hun eigen klas te houden. Een garantie zoek ik niet. Maar als het niet gebeurd dan weet je ook niet hoe het uitgepakt zou hebben. Mijn oudste geeft nu ook aan dat hij niet naar school wil omdat hij er geen leuke dingen leert. Thuis doe ik al wat ik heb kunnen bedenken. Gelukkig kunnen de jongens elkaar steeds beter vinden. Ik zie dat ik mijn vorige bericht wat onduidelijk heb geschreven. Ze benaderen hem wel positief hoor. Maar ze vonden alleen dat wat uitstak aan de onderkant extra aandacht verdiende. Thuis krijgt hij wel de ruimte en middelen om bezig te zijn met zijn sterke punten. Maar dat maakt school niet leuker.
@Zonnestralen: Uitdagen en leuke dingen aanbieden kan natuurlijk ook zonder kinderen te koppelen. Althans, zo zou het moeten zijn, in mijn ogen. Qua thuis bedoel ik ook bv. sport of andere clubjes. Al is dat nu ook lastig. Dan kan hij daar wellicht aansluiting vinden én ook ervaren dat hij positieve kanten heeft. Dit naast school natuurlijk, daarom benoemde ik ook al dat dat gesprek zeker plaats moet vinden. Als er dingen goed gaan en fijn zijn, komt er vaak vanzelf ook weer ruimte om te werken aan dingen die lastig of moeilijk zijn (want ook dat moeten ze leren, maar als het alleen maar dat is, dan wordt het er niet beter op natuurlijk).
Als docent zie ik ook hoe lastig het is, hoor, de grens tussen dingen is vaak zo onduidelijk… (Ik ervaar het als ouder ook trouwens.) En met een groep van 25-30 kinderen heb je vaak zeker 15 keer een dergelijke grens (en die andere 10-15 ‘moet’ je ook nog wat mee en soms is er gewoon 25-30 keer sprake van die vage grens). Het is gewoon heel complex. Neemt niet weg dat je het ook als docent/leerkracht moet blijven proberen en dat je als ouder niet in gesprek moet blijven gaan!
@NiekeKris Sport staat helaas op pauze. Hij was pas een paar weken gestart met judo voordat dat dicht moest. Helaas doen ze geen vervangende activiteit buiten. Door alle vertraging staat hij ook nog op de wachtlijst voor zwemles (redelijk hoog). Als alles straks start dan wil ik ook niet dat hij overladen wordt met activiteiten. Zodra er genoeg kinderen voor de groepjes zouden zijn zouden ze daar speciaal materiaal voor gaan regelen. Hopelijk kunnen ze het toch nog vorm geven zonder de kinderen samen te zetten. Dat betekend dan wel dat er veel meer begeleiding nodig is omdat er dan meerdere leraren ermee bezig moeten zijn ipv 1 die het groepje wat begeleid. Ik kan mij voorstellen dat dat niet te doen is.
@Zonnestralen: Die lockdown is wat dat betreft echt irritant (sowieso hoor ). Merk het bij de oudste ook heel erg, alle ‘extra dingen’ zijn weggevallen, daar wordt ze heel passief van. En passief staat bij haar garant voor zich niet goed voelen… Hier vinden alle plusactiviteiten nu plaats met kinderen uit een klas. Dat betekent individueel of in kleinere groepjes dan normaal. Er is één leerkracht die dat begeleid, net als anders. De tijden zijn nu wat ingekort, zodat toch iedereen aan bod kan komen. En omdat de groepjes kleiner zijn, kan dat ook. Voor zo ver ik kan beoordelen werkt het hier prima. Bij de kleuters werd er in voorgaande jaren ook wel met hulpouders gewerkt die proefjes en smart games ed begeleidde. Dat zal nu ook niet mogen ivm Corona, vrees ik…
Dochter start morgen in groep 3. Ze heeft Er super veel zin in maar ik denk dat het heel snel tegen gaat vallen als blijkt dat ze niet veel meer mag spelen en eigenlijk niks nieuw leert. We zullen het zien. Verder mag ze starten met een dag in de week meelopen op de hb school. Tenminste, als dat een keer gaat beginnen. Ze hebben genoeg kinderen, maar veel scholen klagen dat het te duur is om het kind een dag daarheen te sturen. En natuurlijk corona waardoor het niet zo handig is zo'n mixklas.
Hier is het lastig. Ik merk dat hij weer naar school moet. Vraagt veel aandacht ondanks we ook veel dingen samen doen. We komen buiten als het weer het toe laat. Doen proefjes, spelletjes, kijken filmpjes, bakken etc maar zijn energie is vele male groter. Nu gaat hij gek doen en in eens moet je dingen in eens vaker vragen en je ziet aan hem wanneer hij dat wel en niet ziet. Zoekt de grenzen op dus tijd voor school. De klassen gaan ze herindelen dus ben benieuwd of dit beter is voor de groep. @Zonnestralen betreft matchen zegt dat zoals iemand al schreef niet veel. Hij had op zijn oude school wel kinderen die vlot waren maar kwam absoluut niet overeen met onze knul. Had dus geen enkele aansluiting. Op zijn nieuwe school ook geen vriendjes maar wel lesstof waar hij lol in heeft. Hij kijkt er wel naar uit om naar school te gaan.
Pff. Dat oneindig veel aandacht vragen, geklier en grenzen opzoeken is zo herkenbaar. En hij was deze week ook nog jarig, dus de hele week bezoek, want spreiding blablabla, dus nog meer spanning. Morgen trakteren, zaterdag kinderfeestje en dan is alle spanning weer geweest. Tijd voor rust en structuur. Duidelijkheid en uitdaging. Wel merk ik dat ie weer als een speer is gegaan. E4 boeken gaan opeens best makkelijk. En klokkijken gaat opeens.
Nog gefeliciteerd! Vervelend dat het voor jullie ook herkenbaar is. Al is het bij jullie nog begrijpelijk als je zo vaak nog in de belangstelling staat. Hier verder rust in huis. Toch merk ik dat hij zich druk maakt want hij riep ons 2 keer. Dat doet hij verder nooit. Dan valt hij als een blok in slaap. Toch weer spanning om te beginnen. Hopelijk brengt school weer rust in huis. Als ze tenminste niet thuis komen te zitten.in oktober heeft de helft al corona gehad dus met wat geluk zitten ze voorlopig op school hun werk te maken. Zal morgenochtend toch weer tegenvallen wanneer de wekker gaat.
Zoon zou vandaag in groep 2 starten (eerste halfjaar heeft hij combi 1-2 gedaan). Maar zijn nieuwe juf heeft vanmorgen positief getest Over 2 weken hebben we een gesprek staan met zijn juf, de juf van groep 2 en zijn psycholoog om zijn ontwikkeling en de voortgang te bespreken. Dat wordt misschien wel lastig dan. Nou goed, we gaan het zien. Wel blij dat we ervoor hebben gekozen zoon niet voor te bereiden op de overgang. Hij weet dus gelukkig van niets en doet vandaag gewoon zijn oude combi-groep.
Wat vervelend! Gelukkig heeft juf optijd getest en zit je nu niet met hem thuis Misschien kan zijn oude juf mee in het gesprek?