Ik heb zojuist een vakantie geboekt voor in de zomervakantie. Oké het is maar in Brabant maar Omg ik heb er zo veel zin in! het is voor het eerst dat we in de zomervakantie op vakantie gaan en kijk er nu al naar uit
Ik vind het echt maf hoe dat werkt. Want dat komt dan ook door de lockdown en de corona-maatregelen, toch? Omdat het dan nog niet is rondgegaan, gaat het nu extra hard ofzo? Het is elke keer maar weer de vraag met wat ze thuiskomen.
Daar lijkt het wel op. Die kindjes kunnen nu zelf geen weerstand opbouwen lijkt het wel. Alle virussen lijken harder aan te komen bij ze. Ik weet 't niet, maar het valt wel op.
Ik ben "blij" dat ik niet de enige ben die dit opmerkt. Gisteren nog tegen schoonma gezegd dat al die lockdowns eigenlijk geen goed gedaan hebben voor de weerstand tegen andere ziektes.
Wat vreselijk dit en nu natuurlijk weer een jaar wachten tot je hoort of er nog meer geld beschikbaar komt.
Ik ben zo ontzettend mensen schuw geworden door alles wat er gebeurd is qua afwijzingen, burn out en nare gevoelens. Zit ook sinds de burn out in therapie en dat helpt goed maar toch. Er zijn dus nu hoveniers in onze tuin bezig en ik durf nauwelijks te eten. Ik word zo ongemakkelijk van mensen in 'mijn' veilige ruimte ofzo. Terwijl ik eerder juist van het op mensen afstappen was en super sociaal, er is echt een stukje kapot gemaakt en dat vind ik naar om te voelen. Het liefst verschuil ik me in de slaapkamer..
Herkenbaar, ik weet het van mijn eigen. En probeer nu juist extra de confrontatie met mijn eigen aan te gaan. Ik bel zelfs niet graag, terwijl ze mij dan niet eens kunnen zien.
Ook herkenbaar van dat bellen. Ik heb een eetstoornis gehad en ben nog te zwaar dus vooral met eten bestellen en ophalen heb ik het. Ben altijd bang dat ze denken dat ik te dik ben voor een pizza bijv.
Brabant is een supermooie en gezellige provincie. Waar ga je precies heen? Mocht je tips willen voor uitstapjes ... het oostelijk deel weet ik er veel
Wat naar dat je je zo voelt. Je kan hier doorheen komen. Ik heb tijdens/na mijn burn out ook zo gevoeld. Durfde nauwelijks nog het huis uit. Alsof ik er niet mocht zijn van mezelf of zo. Maar daar ben ik helemaal overheen gekomen. En dat ga jij ook doen Geef jezelf de tijd.
Hatseflats We gaan naar Prinsenmeer, ben bekend met het park kwam er vroeger zelf elk jaar. Maar de omgeving is me minder bekend dus tips zijn welkom
Wat een super lieve reactie dankjewel! Ik werk sinds deze maand niet meer om een jaar aan mijn gezondheid te gaan werken qua vermoeidheid en vatbaarheid en ik hoop als ik hierin mild voor mezelf kan zijn dat ik hierna ook zekerder word in dat ik ben wie ik ben en dat dit goed genoeg is. Dus dit stuk ga ik zeker meenemen.
Wat vreselijk moeilijk voor je, ik weet niet of het helpt, maar ik herken het… ik ben door toedoen van situaties in het leven veranderd van een spontaan sociaal persoon (van nature wel wat onzeker) in iemand die zich zo ongemakkelijk voelt met andere mensen, en het is zo vermoeiend omdat het niet in mijn aard zit. Knap dat je voor jezelf hebt gekozen, dat is al een belangrijke eerste stap!
Dat we eindelijk hulpverlening voor onze zoon gevonden hebben die echt passend lijken en gespecialiseerd zijn in ass & ook alleen ass in de mogelijkheden ipv beperkingen denken. En hopelijk hem kunnen gaan ondersteunen
Ok. Onze uitvalsbasis is normaal st Oedenrode (superleuk dorp met heel mooi park waar je kan wandelen, spelen in de mega speeltuin, kinderboerderij, terras) Stad Eindhoven is leuk voor winkelen. Den Bosch is een mooiere stad. Aanrader daar is een rondvaart over de binnendiezer (deels onder de huizen door) Het prehistorisch dorp in Eindhoven is heel leuk met kinderen in bijna alle leeftijden. https://g.co/kgs/WcjvCg In best is een gezellig klein dierentuintje https://g.co/kgs/XoA18P Vanuit jullie locatie zit je ook niet ver van Toverland voor een dagje "groot plezier" Verder vooral veel gewandeld en gefietst. En lekker terrasjes gepakt.
Ik stel mij vast aan hoor, maar mijn zoontje (heel gevoelig, lief en behulpzaam jongetje) ging vandaag voor de derde keer naar school en is geknepen en geslagen door een jongetje. Ik vind het zo rot, en sneu voor hem. Daarna rende mijn zoontje snel weg en kroop hij onder de tafel. Zelf is hij het inmiddels half vergeten maar mijn zwangerschapshormonen vinden dit echt niet grappig. ik ben echt boos haha. Zulke dingen gebeuren natuurlijk hoor, dat weet ik wel maar ik voel mij er gewoon een beetje rot door.
Och... Sneu! Dat zou ik ook niet zo goed kunnen verdragen. Dochter was ook vaak het buitenbeentje hier, kwam niet echt mee op de vorige school. Heb haar altijd goed verteld dat ze ALTIJD naar de juf of meester mag gaan als er iets gaande is wat niet door de beugel kan (pijn doen, pesten, etc).