Oh heerlijk! Ik wilde dat nog doen, maar ben nu met 25% ziek soms een week vrij dus heb nog anderhalve week na mijn verlof geplakt, dan begin ik de eerste week van augustus weer.
Ja slim inderdaad! Ik heb 3 weken aan mijn verlof geplakt. Heb dan nog wel 3 weken vakantie over die ergens opgemaakt moeten worden maar oké
Lijkt me voor jullie wel extra lekker om verlof te hebben in de lente/zomer! Mijn laatste 2 waren winterbabys en dan zit je toch veel binnen. Heerlijk dat het straks in mei is, lekker in de tuin, niet een baby zo dik hoeven inpakken. Kijk er echt naar uit. Ik word echt een beetje kriegel thuis. Alles is rommelig en stoffig door die verbouwing. Mijn man doet het zelf maar die werkt doordeweeks dus ligt het stil. Wil weer veel te veel tegelijk en dat lukt niet. Even klagen hoor . Wel heel blij met de auto, een nieuwe is even wennen maar ben zo blij met de extra plekken. Hoe is het met jullie en hormonen en energie?
Welke auto hebben jullie gekocht? Ja snap ik, zou ik ook hebben. Kun je wellicht nog wat zelf doen, dat je het idee hebt dat je ook bezig bent ermee haha. Hier energie en hormonen prima! En bij jou?
Ik krijg inderdaad eerder verlof ivm tweeling, met 30 weken geloof ik, maar aangezien ik in de ziektewet ben en niet meer naar werk ga maakt het niet zoveel uit precies wanneer (voor mij dan, hr houdt zich daar wel mee bezig, hoop ik) Ik was vanochtend helemaal niet lekker. Ik liep naar school met jongste zoon op zijn step en dochter op haar loopfietsje, en ik kon ze gewoon niet bijhouden. Ze hadden lampjes en we liepen op de stoep maar toch vond ik dat wel spannend en riep ik een paar keer dat ze op mij moesten wachten, niet oversteken, etc. En ik maar denken: ik moet ze bijhouden, ik kan ze niet bijhouden, ik moet door, ik moet stoppen. Tot aan school gered, eventjes op het schoolplein gezeten, en weer begonnen aan de terugweg, maar dat ging nog erger: harde buik trok niet meer weg, gek gevoel in armen en benen, en ik maar denken ik moet langzamer lopen, mijn hart klopt te hard, waar kan ik zitten (nergens, alleen maar hagen, geen muurtje) totdat ik dacht ok nu val ik flauw, stop! Ik ben op de stoep gaan zitten, dochter teruggeroepen, die was alweer 20 meter vooruit gefietst, man gebeld: je moet me nu halen ik voel me helemaal niet lekker. In tranen uiteraard. Het was nog maar 8:30, het was donker nog, zat ik daar op de natte koude stoep ik kon wel stoppen met huilen voor dochter die vroeg ‘wat is er mama? Mama voelt niet lekker?’ Er stopte gelukkig een mevrouw die een dekentje voor me haalde en met me wachtte. Echt een heel naar gevoel was dat, ook echt een teken dat het fysiek gewoon niet meer gaat allemaal, mijn lijf moet onzettend hard werken, ik heb regelmatig haddkloppingen maar nu kreeg ik dat waarschijnlijk tijdens het lopen en kon ik dus niet zomaar stoppen en wachten tot het over was (had ik niet eens door) en toen ging ik er ook hyperventileren bij (had ik ook niet door): dit was de verklaring van de verloskundige. Eenmaal thuis gingen de baby’s heel hard schoppen zodra ik op de bank lag, dus de vk vond het niet noodzakelijk dat ik kwam, alleen als ik dat wou, of als ik me na een uur rusten niet beter zou voelen. Maar het is nu wel weggetrokken dus het is weer goed maar bah, wat was het naar. Ik ga nu wel twee keer nadenken voordat ik iets onderneem, helemaal met dochter op de loopfiets, want ze kan supergoed en is dus heel erg snel. Positief bekijken: mijn man (die heel bezorgd was natuurlijk) heeft meteen mijn directeur gebeld en gezegd dat ik gewoon niet kwam deze week, waarop de directeur antwoordde dat hij dat ook niet verwachte, miscommunicatie tussen ons dus, we wachten gewoon het groene licht van de bedrijfsarts maar gaan er allemaal vanuit dat ik nu wel klaar ben. Dus dat kan van mijn lijstje Ik vind het ook fijn om zo in het voorjaar uitgerekend te zijn! Mijn eerste was van september, dat was dus dik inpakken, en toen hij 1 was en begon met proberen te lopen alles nat buiten, blegh. Tweede van november, nog erger, haha. Derde is van juni, fantastisch, maar het was ook wel heel erg warm die zomer. En de tweeling is van maart, dat was wel fijn. April nog beter denk ik
Jeeeetje wat schrikken zeg, wat een verhaal. Volgens mij is een tweelingzwangerschap zo zwaar voor je lijf, kan me zo goed voorstellen dat het nu al klaar is qua werk en dat je lichaam gewoon hier een grens trekt. En je hebt behoorlijk veel te voorduren gehad met al die extra onderzoeken. En dan heb je ook nog al aardig wat kinderen rondlopen thuis dus helemaal plat is ook lastig. Rustig aan maar voor zover mogelijk. April/mei zijn echt wel de beste maanden om uitgerekend te zijn
Oeeh ja hier ook aan het verbouwen maar dan alleen de bovenverdieping. Kamertje van mijn zoon vol met spullen en van opslaghok/washok maken we nu 2 kamers (1 voor de baby) en ik ik vind het al vervelend (wil gewoon dat het klaar is en netjes). Snap helemaal dat je er kriegel van wordt! Maar fijn weer van de grotere auto Hier gaat het met hormonen prima, wel emotioneler, kan nog steeds om alles huilen. Verder niet zo'n last van (al kan ik dat misschien beter aan mijn vriend vragen maar het valt mee volgens mij). Energie is wel echt minder dan normaal. Merk gewoon wel dat mijn lijf bezig is en dan is het ook nog winter. Maar ik vind het prima. Geef er aan toe, ben veel thuis en slaap veel. Vanavond wel bootcampen in de kou dus dat geeft uiteindelijk hopelijk wat energie hahaha.
Oh wauw, dat je nog kan bootcampen, knap hoor, ik kan dus helemaal niks meer ik las ook over de cursussen, maar ik doe dus niks. Het is een balans vinden tussen niet te veel doen maar ook niet te weinig (als ik alleen op debank zou zitten vrees ik dat ik binnen een week ook écht niks meer kan! Vandaar dat ik ook dacbt vanochtend, laat ik maar naar school lopen -normaal fiets ik, is toch minder inspannend vind ik)
Die regel is nu aangepast hier in België sinds maart 2020, als je in werkverwijdering moet of ziek valt tijdens de zwangerschap heb je nog steeds recht op de volledige periode nabevallingsrust. Vorig jaar moest ik ook met werkverwijdering vanaf 28 weken maar ik had dus gelukkig nog steeds recht op 14 weken vanaf de uitgerekende datum.
O wat fijn zeg! Als je in nl verplicht met 6 weken voor de bevalling met verlof moet krijg je maar 10 weken na de uitgerekende datum (of bevaldatum als het kindje later komt), dat is echt zo vreselijk kort…
Dat was hier voordien dus ook zo in België. Met mijn oudste was ik daardoor met 9 weken alweer moeten beginnen
Oh wat erg, dat is toch veel te vroeg?! (En dan te bedenken dat ze in deVS geen betaald verlof hebben! Ik lees regelmatig verhalen van vrouwen die 1-2 weken na de geboorte al een telefoontje krijgen van ‘wanneer ben je er weer?’)
@Mamavandrie34 , dat was zeker schrikken! Het is ook zwaar hè? Een 2e tweelingzwangerschap en je 5e in totaal. Dat is echt zwaar voor je lichaam. Zo blijkt ook. Ik herken het niet kunnen/willen rusten wanneer nodig want je hebt de zorg voor je andere (kleine) kinderen. Dat maakt nog eens zwaarder. Ook spanning in je lijf vanwege de mogelijke gevaarlijke situaties die je moet inschatten en voorkomen onderweg hakte er duidelijk in. Gelukkig voel je je weer wat beter. Is het mogelijk dat je man de kinderen naar school brengt? Ik breng mijn oudste ook niet meer naar school. En ik haal hem alleen nog maar op wanneer de jongste op de crèche zit en ik alleen ben. Hij is door zijn autisme erg onvoorspelbaar en daardoor kunnen er situaties opspelen waarbij ik snel moet kunnen ingrijpen voor zijn veiligheid. Dat lukt me niet meer dus mijn vriend doet het nu.
@Mamavandrie34 jeetje wat een verhaal joh! Ik herken een deel wat je aangeeft als zijnde paniekaanval en inderdaad hyperventilatie. Daarnaast heb je twee baby’s in je buik en zal je daardoor ook nog eens kortademig worden. Jeetje wat zul je geschrokken zijn. Nu pas op de plaats maken en lekker rustig aan doen. Dikke knuffel ❤️
Ik ga ook met 34 weken al met verlof. Ik heb het geluk dat mijn verlof dan exact aansluit op de zomervakantie en dat ik (mits mijn contract gewoon verlengd wordt) pas eind augustus weer moet beginnen werken. Dus dan heb ik nog ongeveer 16 weken na de bevalling. Waarschijnlijk eerder 18 weken aangezien de kans dat ik met 38 weken ingeleid wordt aanzienlijk is. @Mamavandrie34: wat schrikken zeg! Gelukkig ging het na rusten wel weer over. Een collega van mij is in november bevallen van een 3-ling en die kreeg idd verlof vanaf 30 weken. Voor 2-lingen of meerlingen geldt 10 weken voor de uitgerekende datum. Zij heeft dat overigens niet gered en is met 25 weken met verlof gegaan. @Dompiewompie: 9 weken . Dat is echt niet te doen. Ik had altijd het idee dat ze in België veel langer verlof hebben dan hier in Nederland. Mijn zus (kleuterleidster in België) ging met de oudste pas toen ze bijna 5 maanden was. En met de jongste nog veel later maar dat was door een pnd. Ik weet niet meer wie het vroeg maar hier is mijn energie beter dan in het eerste trimester maar alsnog val ik regelmatig voor 20u in de zetel in slaap. In het eerste trimester was dat dagelijkse kost dus ging ik maar standaard om 20u naar bed . Dus er zit verbetering in. De rest ben ik vergeten… iets met zwangerschapsdementie
Mijn energie is ook zeker beter dan in het eerste trimester! Ik zou wel heel graag overdag slaapjes willen doen mja, dat zit er echt niet in, haha
Ik heb zojuist met de directeur gebeld, en ik blijf nu gewoon thuis, mocht ik wat dingen willen doen voor mijn kleutercollega’s, prima, lukt dat niet/is er niks te doen, ook goed. Dat voelt wel als een verlichting, daar hoef ik me geen zorgen meer over te maken iig. @KleineLai dat zei mijn man meteen: ik zal ze voortaan brengen, maar aan de andere kant ben ik bang dat ik zo NIKS meer doe, en dat is ook niet goed. Op zich gaat het op de fiets wel, ik moet gewoon niet meer lopen met ze, zeker niet als zij hun rollende hulpmiddelen hebben, haha, dat is gewoon niet bij te houden! Dus ik denk dat ik ze blijf brengen en halen die drie dagen in de week dat ik het altijd doe, maar op de fiets. Frisse neus enzo. @Malbec nou dat zei dus mijn man ook, paniekaanval? Maar ik las erover en het was het niet helemaal, het begon iig echt als fysieke beperking. En als ik lees ‘wat kunt er tegen doen: ga kniebuigingen doen, ga naar buiten, doe iets fysieks om afgeleid te worden’ dan denk ik huh, nee, dat kon niet, ik viel echt bijna flauw. Maar misschien dat het fysieke ongemak versterkt werd door de ‘paniek’ die ik voelde toen ik me realiseerde dat ik het huis niet ging halen en het volgende muurtje om op te zitten gewoon te ver was. @Sillemie omg een drieling
Daar ging mijn denkfout destijds ook mis. Je hebt verschillende soorten paniekaanvallen. Ik heb 3x bij de huisarts gezeten omdat ik dus tintelingen had in linkerarm, benauwd werd hartkloppingen en nog meer lichamelijke ongemakken. Zonder enig gevoel van paniek zeg maar. Ik had dus ook niet het klassieke beeld maar er zijn dus diverse soorten. Wellicht dat het een combinatie was bij jou? En je fysieke ongemakken, het mentale stukje en dat komt misschien nu samen. Hoe dan ook. Heel erg goed dat je rust gaat nemen, geen druk.
Wat fijn dat je gaat stoppen. En dat je wel wat kan doen maar dat het niet hoeft. Hetzelfde dus met bewegen eigenlijk, je kan wel maar het hoeft niet. Fijn dat je man ze brengt. Qua paniekaanvallen: dat hoe Malbec (vervelend dat jij hier ook ervaring mee hebt) het omschrijft qua combi van fysiek wat 'mentaal' herken ik wel. Heb zelf een verleden met paniekaanvallen. Voelde me een tijdje geleden heel slecht (denk echt lage bloeddruk, misschien lage suiker) en begon daardoor een beetje te hyperventileren. Daardoor werd er iets getriggerd waardoor ik nog meer begon te hyperventileren en voila daar was de paniekaanval. Ik herkende het wel echt als paniek maar het voelde wel naar hoor. Het was echt de combi me lichamelijk slecht voelen en net te veel hyperventileren die het triggerde.
Jep, een drieling in een portiekwoning in Den Haag. Ze heeft geen tuin en haar oudste is nog net geen 2. De laatste keer dat ik haar sprak was ze doodmoe. Ik was niet verbaasd