Naar de kinderen: papa Naar alle anderen die ik langer ken: C… Naar onbekenden: mijn man. Net zoals bij mijn kinderen kort ik zijn naam af. Overigens noemen collega’s hem ook C… ook al hebben sommigen hem nog nooit gezien Ik praat nogal veel over hem We zijn niet getrouwd maar ik vind mezelf nu op een bepaalde leeftijd dat ik ‘mijn vriend’ een beetje puberaal vind klinken. Overigens heb ik altijd, niet beledigend bedoeld uiteraard, het idee dat als iemand tegen mij haar vriend/vriendin/man/vrouw ‘partner’ noemt, dat hij of zij een partner van hetzelfde geslacht heeft Maar zo klinkt het in mijn oren
Mag ik een vraag stellen aan degenen met een geregistreerd partnerschap? Ik ben altijd een beetje benieuwd waarom jullie niet ‘gewoon’ getrouwd zijn? In feite komt het bij heel veel zaken op hetzelfde neer. Ook als je gaat scheiden oid. Waarom kozen jullie hiervoor? Ik vroeg het laatst aan een collega en die zei dat ze geen groots feest wilden. Maar toen dacht ik: je kunt toch ook ‘stiekem’ of zoals vroeger ‘op maandagochtend’ trouwen?
Wij kozen voor partnerschap om een aantal belangrijke zaken (goedkoop ) geregeld te hebben. Wil het graag ooit nog omzetten in een huwelijk met een klein feestje. Trouwen is voor ons gevoelsmatig nog een stapje verder.
Geregistreerd partnerschap was veel goedkoper, haha. Het gratis trouw uurtje zat ook vol tot 2871, ongeveer. Wij gruwelen allebei van het feest ook idd, de hele dag in de schijnwerpers moeten we allebei niet aan denken, dat zou een ongemakkelijke toestand worden met een super introvert bruidspaar Wij wilden ook gewoon alles goed geregeld hebben, was snel en goedkoop gepiept zo. Hechten allebei geen waarde aan iets als het huwelijk.
Naar hem: E. of lieverd Kids: Heit vrienden/familie: E. buitenstaanders: man of partner, hangt ook af van de situatie. Als ik namens hem dingen moet regelen is het mijn man ondanks dat we niet getrouwd zijn, maar in een dergelijke situatie ben ik `mevrouw v.d.V.` (Wanneer ik met/voor de kids een afspraak heb ben ik ook mevrouw vdV, omdat de kids ook zo heten)
Wij zijn getrouwd noem hem ook bij voornaam of man , ligt er aan wie ik tegenover mij heb. Ik noemde hem eerst altijd schat, maar toen begon ons zoontje het over te nemen. Ipv papa noemde hij hem elke keer schat ook wanneer we in de winkel stonden, of bij opa en oma of vrienden. Zelfs al die iets simpels wilde, zei die schat mag ik drinken. Hij begreep maar niet dat hij hem geen schat moest noemen ondanks onze uitleg. Nu noem ik hem gewoon bij voornaam, is er zo ingeslopen en na een paar maanden begon ons zoontje hem papa te noemen.
Eigenlijk precies zo! Voor mij is hij R en voor de kinderen papa Mijn man soms ook (wij zijn wel getrouwd)
Mijn vriend, want hij is mijn vriend. Wij zijn niet getrouwd dus hij is niet mijn man. Ik noem hem vaak bij zijn naam, of een afkorting. Als ik boos zijn gehele naam Naar mijn kind toe papa, en soms een grappige koosnaam want mijn zoontje zegt dat soms ook! Hij mag dat overigens ook, want wij vinden het beide grappig als hij dat zegt maar ik zeg meestal wel het is papa niet koosnaam.
Omdat wij eea geregeld wilde hebben toen we gingen samenwonen en dit het meest 'makkelijke' was. Als ik trouw, dan doe ik dat uit liefde en niet om praktische overwegingen. Als onze dochter wat groter is willen we alsnog trouwen dmv de partnerschapsakte om te zetten naar trouwacte.
Wij hebben een geregistreerd partnerschap en naar onbekenden noem ik hem als mijn man. Naar mijn kinderen; bij zijn voornaam. Dit omdat onze oudsten uit mijn eerdere relatie geboren mochten worden. Naar hemzelf en familie/vrienden; Zijn naam afgekort. Als ik hem voluit uitspreek weet hij dat ik pissig op hem ben
Grappig om dit topic te lezen. Ik ben ruim 5 jaar geregistreerd partner en vraag me dit ook regelmatig af. Tot voor kort zei ik eigenlijk altijd vriend, want partner vind ik zo gek klinken en man voelt zo formeel/volwassen. Maar nu de laatste tijd, wanneer ik bijv iets voor de kinderen regel of bijv iets formeels zoals bij de bank of verzekering dan gebruik ik toch steeds vaker man merk ik. Voor de geregistreerd partners en evt getrouwden, hebben jullie de naam van je partner aangenomen? Ik heb namelijk gewoon mijn meisjesnaam gehouden. Die naam heb ik gekregen bij mijn geboorte, zo heet ik al mijn hele leven dus dat blijft zo. Maar ik moet dat regelmatig uitleggen alsof het een automatisme is om je naam te veranderen in die van je man/partner. @Iertje81 wij zijn voor een geregistreerd partnerschap gegaan toen we ons huis samen kochten en om het dan ook meteen goed geregeld te hebben voor eventuele kinderen. Daarvoor hadden we ook kunnen trouwen, maar als ik wil trouwen wil ik wel een jurk etc en daarvoor was het te kort dag met ons huis. Wie weet doen we dat ooit nog tegen de tijd dat beide kinderen oud genoeg zijn om het mee te maken.
Als ik door de overheid aangeschreven wordt, heet ik: achternaam man - meisjesnaam. Officieel blijft het trouwens meisjesnaam, zoals op je paspoort enzo. Ik vond het handig dat het hele gezin dezelfde achternaam heeft, hoef je nooit wat uit te leggen. Als mijn man een vervelende achternaam had gehad, dan had ik hem niet genomen, ik had er verder geen sterke mening over. Ik ken wel vrij veel mensen die hun meisjesnaam hebben gehouden ook, denk ongeveer 1/3e van de getrouwde stellen, die ik ken.
Ik geef niks om trouwen. GP alleen gedaan omdat ik zwanger was. Heb ook gewoon mijn eigen achternaam gehouden. Het was gewoon makkelijk om alles te regelen. Ik vind het verder niet nodig om allerlei namen te hangen aan wat wij hebben.
Wat leuk, ik struggle hier dus ook al wat jaren mee Meestal noem ik hem vriend (niet getrouwd) maar merk dat mensen dan denken dat hij niet de vader is van ten minste de oudste Partner vind ik klinken als of ik het over mijn vriendin of vrouw heb maar dat niet zo wil of durf te zeggen.
Om die reden zijn wij getrouwd. Omdat het op bepaalde vlakken handiger was . Dat er een feestje bij hoorde vonden we nier zo erg. Achternaam overnemen, moet ik niet eens aan denken. Dat is voor mij enorm ouderwets.
Munne méêns zeg ik wel eens, omdat Tilburgs geweldig is, maar anders gewoon "mijn man". Getrouwd maar ik heb fijn mijn eigen naam gehouden, ik ben mijn eigen mens.