@GossipGirlxoxo: Ik ben op de hoogte van de situatie in Amsterdam (ik dacht dat het zelfs vaak om 12 scholen ging op de voorkeurslijst bij aanmelding voor het VO), daar is het echt niet leuk inderdaad. Bepaalde delen van Utrecht weet ik ook van dat dit speelt. En op het VO geldt op bepaalde scholen sowieso ieder jaar een loting, ook in andere delen van Nederland. Ik weet niet waar TS naar toe verhuist, heb het niet gevonden in de post (maar misschien overheen gelezen), hopelijk valt het daar mee! Zeker omdat het over PO gaat.
voor ons is het alweer ruim 2 jaar geleden en heb het een beetje verdrongen. Ik dacht dat het 10 scholen waren toen maar 12 zou ook kunnen. Ik weet wel dat het wachten daarop voor veel spanning en stress zorgde want eigenlijk vond zoon maar 3 scholen op de lijst leuk de rest had hij niets mee en hij was zo nerveus en bang dat hij toch op een andere school dan zijn top 3 terecht zou komen. Gelukkig is dit helemaal goed gekomen en is hij op zijn 1e keuze terecht gekomen.
Wat grappig om te horen dat we het een beetje hetzelfde aanpakken. Ik probeer haar inderdaad ook mee te geven dat er naast stransgender nog een heel scala aan genders bestaat. Zo kan ze bijvoorbeeld ook gender-fluide of gender neutraal zijn. Mijn dochter wil namelijk geen piemel want dat vindt ze dan weer niks. Genderneutraal opvoeden heb ik ook altijd gedaan, zo kan ze zelf kiezen/aanvoelen wat het beste bij haar past. Maar ik blijf het ook moeilijk vinden hoor, waar ga je in mee, hoe houd je het zoveel mogelijk open zonder dat je bewust gaat sturen, doen we goed aan behandelingen in de toekomst, etc.
Hier dezelfde ervaring. Oudste heeft een meisje in haar klas die geboren is als jongen. De ouders van dit meisje hebben dit tijdens de informatieavond met de andere ouders gedeeld, dat ze er best over inzaten hoe het zou gaan. Meisje heeft het pas na een paar weken les in de klas verteld, werd heel goed op gereageerd, was gewoon de normaalste zaak van de wereld.
Los van het onderwerp. Om haar wat sterker en weerbaarder te maken zou je kunnen kijken of er in de buurt een rots water training wordt aangeboden. https://www.rotsenwater.nl/algemeen/wat-is-het-rots-en-water-programma/
Ja, als we het er al over hebben gaan we dit zeker niet al maanden van te voren doen. Ik denk dat ze zich dan alleen maar heel veel extra zorgen zou maken. We gebruiken haar geboortenaam en zien haar als een meisje. Als ze ooit aan zou geven dit anders te willen, dan doen we dit natuurlijk. Een hobby docent van mn oudste dochter is non-binair en dat is wel een mooi voorbeeld voor m'n jongste, om te zien wat er allemaal mogelijk is qua identiteit. Ik vind het wel heel fijn om te zien, hoeveel meer er itegenwoordig "geaccpeteerd" wordt dan alleen de standaard situatie en transgender. Volgens mij heb je helemaal gelijk dat kinderen accepterender zijn, alleen merk ik wel langzamerhand dat het zelfs in haar leeftijdscategorie alweer anders is dan twee jaar geleden bijvoorbeeld. Ik denk dat ze vragen beantwoorden echt vreselijk zou vinden. Ze houdt er niet van om in de schijnwerpers te staan. Dit heeft overigens niets met haar genderidentiteit te maken, gewoon aard van het beestje (net zoals vader en moeder ). Ze is niet per se verlegen, maar gaat gewoon graag op in menigtes- niet zo handig in dit geval, haha.
Wij wonen (en verhuizen) niet in/naar nederland. Hier zijn publieke scholen echt adresgebonden en moet je wel een heel bijzondere reden hebben om als uitzondering in aanmerking te komen.
Haha, mijn dochter vindt piemels ook maar niks. Ze moet er altijd heel hard om lachen. Ik weet het natuurlijk niet, maar ik vermoed (& hoop) dat ze uiteindelijk het blijst gaat zijn met een heel sterk, gespierd vrouwenlijf minus de borsten. Maar we zien het uiteindelijk wel. Het is me inmiddels wel duidelijk dat ik er niet veel meer invloed op kan uitoefenen dan haar te laten zien wat alle opties zijn. Misschien verandet ze ook nog wel een paar keer van gevoel/mening tussen en nu en dat ze volwassen is.