❤️ Voor een volgende keer als de kaartjes eraf zijn: ik heb dat regelmatig en als ik ze meeneem en ik kom ik welke winkel ook, nemen ze het gewoon retour hoor. Maar goed, no shame bij mij, want ik ging dus een poosje terug met nog een papieren cadeaubon van 50 gulden (ja echt! Uit 1999 ) naar H&M en ik mocht gewoon voor €25 iets uitzoeken daar omdat ik zat te bluffen dat het wettelijk bepaald was dat bonnen niet mogen verlopen. Dus ook bonnen uit het tijdperk van de gulden niet
Ik durfde het niet te zeggen omdat ik dan weer eens met m’n grote bek vooraan staan maar ik kan daar ook echt niet bij dat veel kinderen nog geen DigiD hebben. Laatst ook een vriendin. Ik zei nog ‘maak er nou één aan voor je dochter’. Zou ze doen nadat ze uren (overdreven) aan de telefoon had gezeten om de uitslag van de COVID test te krijgen. Nee hoor. Keer erop hetzelfde verhaal Dan moet je ook niet zeiken is mijn bescheiden mening (Niet persé naar @mamavanmimi)
Hier ook nog geen digiD, ik vergeet dat steeds aan te vragen. Vanmiddag maar gedaan want hier zijn ze ook getest nu en idd, lang wachten op de uitslag waarschijnlijk.
Nou gister was ik verbaasd.. en boos. We hadden eten besteld, dit zou 21.40 bezorgd worden. 22.00 nog niets.. dus even gebeld hoe het ermee stond. Zegt die man "we hebben het al geleverd". Dus wij zeiden nou neehoor we hebben niets. Welke straat dan? Noemde die een vage straat (niet onze). "Ja een 60 jarige man deed open en heeft het eten aangenomen". Eh wij zijn 30. Nou na wat gedoe kwamen ze het alsnog brengen om 22.30 (was het nog vies ook). Zei die bezorger dat hij het op XX straat had geleverd. Geen sorry of wat dan ook. Ik vandaag bij die vent aan de deur. Beschrijving klopte. Ik zeg "heeft u gisteravond eten gehad aan de deur?" Neehoor zegt die man. Ik zeg "oh, de bezorger vertelde me het hier afgeleverd te hebben en wij miste onze bestelling". Ik weet van niets zegt die man. Nou ik was in alle staten dus ik heb gezegd dat ik hoopte dat het eten gesmaakt heeft en ben boos weggelopen.
Pfff de collega van mijn man ( ook positief getest) blijft mij man naar appen met vragen. Wanneer mag ik weer werken? Moet wachten op de uitslag van de kinderen, als die positief zijn dan moet ik weer in quarantaine of niet ? Wanneer kan mijn vrouw testen. Mag mijn vrouw wel werken. Mijn man heeft gezegd dat hij de ggd moet bellen omdat hij dat ook niet allemaal weet
Ik was bij de oogarts want controle na x-aantal maanden. Toen ik daar een paar maanden geleden jankend zat en helemaal trillend omdat ik dacht volledig blind te worden, had ik een hork van een arts. Totaal niet op de hoogte van m’n dossier, aandoening, etc. M’n vaste arts had vakantie. Hij keek in m’n oog toen, zei dat er niks mis was en liep weg zonder te groeten. Ja er was ‘niks’ meer mis want ik had die week ervoor dagelijks daar gezeten en had het ene na het andere pijnlijke onderzoek gehad en druppels etc. Ik was zo verbaasd en verdrietig. Nu had ik hem weer dus ik ging eigenlijk al met gestrekt been naar die afspraak. Niet helemaal fair natuurlijk maar het ligt zo gevoelig en na die enorme fout waardoor ik blind werd aan één oog, ben ik daar niet meer zo vergevingsgezind. Deed hij weer zo onaardig! Ik heb meteen gezegd dat ik dit echt ongelooflijk vind en weinig van begrip vond getuigen. En dat ik dus een klacht indien. Kwam ik thuis, belt het ziekenhuis me op. M’n vaste oogarts. Hij vond het jammer dat ik niet bij hem kon komen want hij was aan het opereren. Excuses alom. Nu twijfel ik over die klacht…
Jouw vaste arts is niet diegene die de klacht kriigt. Want over hem heb je zo te lezen géén klachten. Ik zou dus gewoon de klacht indienen tegen de arts die je vandaag heeft geholpen. Hij moet iets aan z'n houding doen.
Indienen. Want het gedrag van die ander is niet veranderd. Heel fijn dat je eigen arts zo reageer maar dat doet niks af over de botte reactie van die hork.
Waar mijn mond van open valt is dat ik na jaren actief te zijn geweest jullie verlaten heb. Nu met mijn nieuwe nick weer even rond gekeken, en er is echt niets veranderd! Zelfde namen, zelfde topics, wie weet blijf ik wel weer even rondhangen hier.
Ik ben denk ik een uitzondering, want ik zou de klacht niet meer indienen. Een klacht indienen vreet energie, is enorm bureaucratisch en wat wil je ermee bereiken? Wat je er denk ik mee wil bereiken is dat deze man aangesproken wordt op zijn gedrag, want een aantekening in zijn dossier zal hij hiervoor niet krijgen. En het feit dat je reeds gebeld bent door je vaste arts vertelt mij dat dit reeds gebeurd is, je hebt je doel dus bereikt. En in de toekomst weiger je deze hork. Wij hebben in het verleden ook reden genoeg gehad om een klacht over een kinderarts in te dienen. Via een KNO arts zijn we uiteindelijk toch in een academisch ziekenhuis terecht gekomen en daar waren ze zo ontevreden over de kinderarts dat ze ervoor gezorgd hebben dat hij onze zoon niet meer mocht behandelen. De reden dat we geen klacht hebben ingediend? Een berisping zat er niet in en we gingen ervan uit dat er echt niet meer haalbaar was dan wat we al bereikt hadden: ten overstaan van zijn volledige maatschap aangesproken worden op zijn handelen. En we konden onze energie destijds echt wel beter gebruiken.
He, wat vervelend, ik begrijp echt dat dat helemaal fout valt. Als je er de energie voor hebt zou ik een klacht indienen, en als je er niet de energie voor hebt zou ik het laten. Het indienen van een klacht zal er misschien voor zorgen dat hij anderen beter behandelt. Maar als je al aan je plafond zit: lekker laten voor wat het is. Wel echt fijn dat je vaste arts zo begripvol is! Die verdient dan ook een complimentje
Maar bij @Iertje81 weet eigenlijk nu niemand van haar grieven. Dus is er een reële kans dat ze de volgende keer weer bij die invaller geplaatst zou worden. Dat zou ik ten alle tijde willen voorkomen. Dus ik zou een klacht indienen om te zorgen dat ik voortaan een andere vervanger zou krijgen, niet perse omdat ik denk dat de arts er heel veel anders van zou worden of dergelijke. Maar ik zou absoluut niet meer bij die arts ingepland willen worden en dan moet het ziekenhuis weten waarom.
Om deze reden dus inderdaad. @Berte: ik snap wat je zegt hoor maar het gaat me er niet om dat hij een berisping oid krijgt. Ik wil graag dat hij weet dat zijn gedrag niet door de beugel kan. Of zijn empatisch vermogen, hoe je het noemen wil. Officieel dus en niet alleen mondeling van mij en mijn vaste arts. Toen ik blind werd aan één oog dacht ik ook zo: ik kan m’n energie beter gebruiken en laat ik me maar op het herstel (en Ies want haar geboorte en het blind raken gebeurde tegelijkertijd) richten. Maar nu ik weer zo onverschillig behandeld werd, voor de tweede keer want de eerste keer was de reactie ook ‘tja, helaas’, heb ik het idee dat ik er toch energie in moet stoppen. Blind raken is niet niks vind ik en een beetje gevoeligheid naar een vrouw van 40 die op haar 32ste al blind raakte aan één oog kan geen kwaad lijkt me.
Dien dan een klacht in voor je blinde oog. Weet je zeker dat dat niet meer kan? Het is mogelijk om opmerkingen in je dossier zo te markeren dat ze op het voorblad van je dossier komen te staan, dus: Naam: Iertje Geboortedatum: xx-xx-xxxx Patiënt nummer: 123 Opmerkingen: is blind aan één ook door complicatie xxx, patiënt heeft het hier moeilijk mee. Dat zorgt ervoor dat als je weer een vervangende arts hebt, dat je in ieder geval mag verwachten dat ze dit van je weten. En wat betreft de lomperik van vandaag, het wordt zijn woord tegen het jouwe. En natuurlijk is hij onverschillig geweest, maar bewijs het maar eens.
Maar als niemand het meldt, dan wordt het sowieso niet beter. Ze gaan zeer waarschijnlijk niet iemand aanspreken op 1 melding, maar wel als er meerdere komen.