morgen precies 38 weken. Ik ga met 39 weken worden ingeleid weet ik al. Misschien niet precies dinsdag, maar dan Max paar dagen later ofzo. Vorige was ik met 40+4 bevallen (ingeleid) en die had nog helemaal geen zin om te komen. Terwijl die bij geboorte 3900 was. Nu is dame veel kleiner (bij geboorte als het goed is rond 3000) heeft nog voldoende vruchtwater en zit prima voor zover we kunnen zien. En de kans dat je voor 39 weken spontaan bevalt is niet mega groot. Meeste is toch na 40 weken. En anders tussen 39 en 40. Het zou mooi zijn, maar ik reken er echt niet op. Op vrij veel harde buiken na (as we speak weer 1 ) , nu ook echt geen voortekenen meer.
Nog even heel wat anders. Ik maak me best een beetje zorgen om ziekenhuis bezetting. Is er straks wel voldoende bezetting om in het (door mij gewenste) ziekenhuis te bevallen op de afgesproken termijn? Ga ik wel de begeleiding krijgen zoals ik die wil? er gaat zoveel COVID rond en zitten zoveel mensen positief thuis dat ik me daar wel een beetje zorgen om maak.
Thanks! Dat is goed bericht Misschien ook omdat zij hun booster eerder hebben gehad. En veel hebben het afgelopen weken misschien al gehad? volg wat artsen op Twitter en zie daar wel veel besmettingen voorbij komen. ik ga het zeker bij aankomende controle ook bespreken en ben benieuwd hoe de situatie daar nu is. Hopelijk valt het mee. Maar het zit wel in mijn hoofd.
Bij ons was het wel druk, maar dat kwam niet door covid, gewoon veel kamers bezet... Komt vast goed @Do1981... Wat naar van je maagzuur joh! Nam je al omeprazole?
de 2e rennie hielp uiteindelijk wel gelukkig. Vanavond maar 2 tegelijk nemen na eten en dan evt voor slapen nog 1. Wel goede nacht gehad eigenlijk, ook wel eens fijn om gewoon om 8 uur redelijk uitgeslapen wakker te worden. Ben ik niet meer gewend Heb het idee dat de situatie nu beetje escaleert met COVID. De besmettingen lopen zo hoog op. Dat moet (naar mijn idee/gevoel) ook impact op de ziekenhuis bezetting hebben op gegeven moment. Hoe gaat het nu bij jullie @Heidezicht ? Al een beetje draai gevonden?
Hoi regenboog, Ik herken het wel een beetje. Naar gevoel hè. Bij mij komt het denk ik door oververmoeidheid en de angst om alsnog m'n kindje te verliezen. Ik wil haar gewoon veilig in mijn armen hebben. Wel kan ik nog genieten van de geluiden van vogels in de tuin, een dag met de kinderen en een lekkere kop koffie. Dus daarin verschilt het met jouw klachten. Vorige week had ik het een paar dagen achter elkaar. En dit weekend weer een dag. Kun jij herkennen of er invloeden zijn van buitenaf waardoor je je beter voelt? Bv goed uitrusten? Praten over eventuele angsten, even een fijn moment met een goede vriendin? Ik zou het even aangeven bij de vk. Zij hebben vaak goede tips!
Even een dikke knuffel voor jou! Wat heb jij veel op je bordje! Goed dat je je hebt afgemeld. Eerst energie op doen!
Hier in de omgeving niets over gehoord. Wel veel besmettingen, maar allemaal mild. En ziekenhuis medewerkers die ik ken zijn allemaal geboosterd en hoeven nooit lang in quarantaine.
hier moet ik dan maar vanuit gaan. merk dat mijn brein af en toe een loopje met me neemt. Zoals jij ook aangeeft heb ik af en toe angst om de baby te verliezen. COVID helpt daar niet bij. Ik voel haar gelukkig goed deze dagen. Maar als ik dan even druk ben geweest en haar even niet bewust heb gevoeld dan ben ik er direct extreem op gefocust. De laatste weken zijn gewoon zowel fysiek als mentaal slopend (voor mij dan) maar ondertussen wel al een boodschapje gedaan en een lijstje gemaakt met dingen die ik vandaag wil doen en evt wil doen als ik daar nog energie voor heb, dus wel lekker bezig
Dit is precies hetzelfde hier. Ik ben overdag heel druk door omstandigheden. Nu nog een ziek kindje erbij. Dus overdag voel ik haar nauwelijks. Vervolgens lig ik 's nachts wakker om te voelen of ze beweegt, waardoor ik slecht slaap. Plus einde zwangerschap en dus pijnlijk bekken en rug. Dichte neus. Gesnurk van m'n man. Echt de laatste loodjes
oh, dat is zo herkenbaar. Dan wordt ik midden in de nacht wakker om naar toilet te gaan en denk ik ‘ik voel de baby niet’ Je duh, je sliep….. Wordt ook nooit wakker van bewegingen ofzo. S nachts is ze niet zo actief volgens mij. begin ook steeds meer dagpatronen qua beweging te merken, dat stelt me dan wel gerust als ik sommige delen van de dag minder (vaak) iets voel.
Haha herkenbaar! Bij J. Had ik 1 moment dat ik hem altijd voelde namelijk het moment dat zijn zussen wakker waren en hun slaapkamerdeur open deden. Niet dat dat altijd een vast tijdstip was maar voelde hem dan altijd. A was echt veel rustiger in m'n buik. Uiteindelijk heb ik dat wel los kunnen laten gelukkig. @Septembre beterschap daar! Het vervelendste is nog dat gesnurk
dankjewel voor je lieve reactie. De vermoeidheid zal ook wel zeker een rol spelen. Niet echt aan gedacht dat dit mogelijk ook een reden is. Als ik beter heb geslapen (af en toe zit er een nacht tussen dat ik iets beter slaap), dan heb ik het inderdaad veel minder. als ik met mijn kinderen heb en gewoon die afleiding heb, heb ik het ook minder inderdaad. Ik ga toch maar gewoon lekker veel met hen naar buiten, zelf op een bankje zitten en hen in de speeltuin laten spelen. vanmorgen ook met de vk besproken. Ze zei: ik hoor het redelijk vaak. Het zijn echt de laatste loodjes. Je bent een broedmachine en zit te wachten tot je kindje zich aandient. Mentaal ben je er dan vaak klaar voor alleen je lichaam niet en dat voelt natuurlijk niet fijn. Je wilt je kindje in je armen sluiten, raakt vermoeid, minder mobiel, misschien zie je een beetje op tegen de bevalling, nu helpt Corona tijd ook niet mee omdat je bijna nergens heen kunt. Heel logisch dus. Was een fijn gesprek. gewoon de tijd een beetje uitzitten, zit niks anders op! Laten we hopen dat we snel onze gezonde kindjes in onze armen mogen sluiten
nu je dit zo schrijft herken ik dat van die vermoeidheid ook wel en dat je het dan allemaal niet meer ziet zitten. Ik heb het geluk dat man iedere dag zoon naar school kan brengen. Ik kan dus sochtends rustig aan doen. Maar als ik moe ben en bijv smiddags tijd alleen ben met zoon, dan herken ik at gevoel eigenlijk toch wel. Bij mij zijn het alleen momenten, maar dat komt denk ik ook omdat man in staat is heel veel over te nemen. Woensdag middag is normaal mijn middag. Heb gelukkig gevraagd of morgen mijn moeder komt. Super fijn. Want ik heb er geen puf meer voor om iets met hem te doen. Dan zit ik een beetje op de bank toe te kijken alleen maar. Misschien kun je wat meer hulp inschakelen? Ik heb ook altijd wel een drempel om dat te vragen, maar in deze fase kan het wel heel fijn zijn
Wat fijn dat je op die manier hulp hebt. Mijn man doet ook ontzettend veel en daar ben ik hem heel dankbaar voor. Ook krijg ik af en toe hulp van anderen, dat helpt zeker. Ik heb soms het gevoel alsof ik de enige ben die dit heeft, er wordt niet echt over gesproken merk ik. Alsof we ons dan schuldig voelen als we ons niet prettig voelen. Terwijl het staat natuurlijk compleet los van het gevoel voor je kindje. Natuurlijk zijn we blij en dankbaar en is het echt niet alleen maar stom. Er zitten zeker momenten tussen dat we we genieten, maar die laatste loodjes wegen gewoon zwaar. Mag ook best gezegd worden Met name als je je dan heel rot voelt en je er niet zoveel aan kan doen. Het helpt mij in ieder al enorm dat meerderen van jullie het herkennen en elkaar een hart onder de riem steken is ook super fijn, dus dank jullie wel! we zijn gewoon moe haha
Vermoeidheid helpt absoluut niet mee om je mentaal goed te voelen... Angst voor verlies is ook hier heel herkenbaar hoor. Enige tip die ik kan geven is; maak het bespreekbaar met je partner en de verloskundige. @Do1981 ja we hebben een aardig ritme gevonden zo. Kleine ligt as we speak voor t eerst in zn ledikant voor een dutje overdag. Gaat prima. Het is sowieso wel een makkelijk kind denk ik. Zo lang we hem niet met dingen overvallen, maar rustig introduceren vindt ie eigenlijk alles wel best. Is wel heel fijn hoor! Als hij huilt dan is er ook wat, dus ga dan maar op zoek. De ene keer is t honger, dan een vieze luier en laatst had ie zn broekje deels uit gewurmt onder de dekens. Maar je hoort t m nooit voor niks zeg maar.