Pfff ik heb echt een worsteling met mijn darmen.. Of het rommelt en is diaree, of het slaat juist om naar een wat meer moeilijke stoelgang, maar het is precies niet wat je normaalgesproken zou willen En blijkbaar is mijn baarmoeder(mond/hals?) goed doorbloed, want gisteravond toch weer heel klein beetje lichtroze afscheiding na een toiletbezoek, vanochtend nog klein beetje bruinig en verder weer niks (gelukkig!). Het maakt me nu niet direct meer zo onzeker als vorige week, maar het blijft een beetje vervelend naast het gerommel in je buik/darmen.. Hoe gaat het bij de rest??
Hier gaat het goed, ook regelmatig last van mijn darmen. Ik ben echt aan het aftellen tot maandag, dan heb ik eindelijk de echo!
Hallo lieve vrouwen, hoe gaat het met jullie? Al meer zwangeren in ons midden? Ik ben afwezig geweest want ik heb helaas HG. Ik ben echt kotsziek en niet kan niets binnen krijgen/houden. Zit inmiddels aan de emesafene en de Primperan. Vooral de primperan zorgt wel aardig voor verlichting, dat is fijn. Morgenochtend om 09.40 eerste echo!! Daar wordt ik wel weer vrolijk van. Hopen op een goede eerste echo. Dan ben ik 6.6 week. Beetje vroege kant, maar het is een inwendige echo en de verloskundige verzekerde me dat een gezond hartje dan wel zichtbaar moet zijn. Dus we gaan het zien. Zal ik de foto delen zodra ik hem heb?
Wat naar dat je zo ziek bent! Fijn dat de primeran wat helpt. Hopelijk wordt het over een paar weekjes minder.. Eerst maar de echo morgen! Foto delen mag zeker!
@Mangolina Hg wat vervelend gelukkig dat medicatie wel wat helpt! Vind wel gevaarlijke uitspraak van verloskundige.. Want ook inwendig is rond die termijn soms lastig om goed te zien succes met de echo!!
@Mangolina wat heftig zo. Fijn dat medicatie wat helpt. Ik krijg altijd een vroege echo en je ziet zeker niet altijd al wat. Maar hoop dat jij wel wat ziet gelijk. Bij Anouk hadden we met 5,6 al mooi echo beeld met zelf al kloppend hartje. Hoop jij ook met al 6,6 weken dan.
Mangolina, wat spannend. Ik hoop op een goede echo voor je. Wij gaan ook voor een kindje in 2022. Het is eigenlijk nogal plotseling actueel geworden na een bezoekje aan de gynaecoloog waar we te horen kregen dat onze kans op een spontane zwangerschap heel klein is. Wij beginnen dus waarschijnlijk binnenkort aan een traject om met een beetje medische hulp zwanger te worden. Ik ben 35, mijn man is 40, dus als we nog willen dan wordt het wel tijd om wat te gaan ondernemen, zeker nu we weten dat het waarschijnlijk zonder medische hulp niet gaat lukken. De voorbereiding is op dit moment vooral mentaal (veel praten) en medisch: ik heb twee vormen van reuma, een chronisch pijnsyndroom, een kromming in de wervelkolom, een hernia en ik ben hypermobiel. Je begrijpt dat dat een pijnlijke bedoening is, en dus heb ik medicijnen om de boel rustig te houden en die moeten worden stopgezet. Dat kan niet zomaar dus moet ik daarvoor naar de verschillende specialisten. Die willen natuurlijk ook allemaal weten hoe het ervoor staat, dus bloed prikken... Noem maar op. Gelukkig is het ziekenhuis dichtbij huis, want ik ga er de deur nóg meer platlopen de komende maanden (jaren?) dan anders. Wij zijn 15 jaar geleden getrouwd en in 2009 in onze huidige eengezinswoning komen wonen. Omdat we hier altijd met z'n tweetjes hebben gewoond, hebben we alle kamers in eigen gebruik genomen. Mocht het lukken om zwanger te worden, dan zal ik mijn werkkamertje ontruimen voor de baby, maar dat zien we dan wel. En eigenlijk geldt dat voor alle praktische zaken: als je eenmaal zwanger bent is daar nog tijd genoeg voor om dat allemaal te regelen en ik ga mezelf er nu niet al gek mee maken. Het enige wat ik in huis heb is een heel klein voorraadje kleertjes, een paar babyschoentjes en een babykruik In de voorbereiding naar een eventuele zwangerschap gaat het bij ons, zoals ik al aangaf, vooral om het mentale. Mijn man en ik hebben allebei een vorm van autisme en ik heb dus een lichamelijke handicap en maak gebruik van een rolstoel en traplift. Als je allebei autisme hebt is de komst van een baby wel een enorme uitdaging. Wij wonen zelfstandig, maar krijgen wel veel begeleiding. De begeleiders hebben ook al veel met ons erover gesproken. Mocht ik zwanger raken, dan zal ook maatschappelijk werk betrokken worden en die zullen ook in ieder geval gedurende de eerste twee jaar van het kindje bij ons betrokken blijven. Er wordt vóór de geboorte al gekeken naar wat wij nodig hebben aan extra hulp, begeleiding en voorzieningen om goed voor ons kindje te kunnen zorgen. Ik ben daar eerlijk gezegd heel blij mee. En verder moeten wij vooral roeien met de riemen die we hebben. Bij ons is het heel vaak zo, dat het niet gaat zoals het eigenlijk 'hoort', maar dan doen we het maar zoals het kan en dan werkt het voor ons wel.
Wat heftig dat je HG hebt en zo ziek bent... Beterschap en sterkte! Ik heb afgelopen maandag met 7 (of 7+1) een uitwendige echo gehad en kon daar heel mooi een kloppend hartje op zien kloppen, dus het kan met die termijn wel echt Succes morgen!!
Welkom hier en wat spannend! Het klinkt alsof jullie hier heel goed voorbereid en met veel hulp instappen en dat lijkt me heel verstandig. Wel een moeilijk (en dapper) besluit lijkt me, als je zelf al zoveel fysieke pijn en beperkingen hebt. Hopelijk is het jullie dit jaar ook gegund om een kindje te krijgen!
Ik heb allemaal hele spannende testen gehad vandaag haha. Je krijgt ze alleen zoooo moeilijk op de foto. Maar goed hopen dat ze morgen duidelijker zijn om ze te uploaden hier..
Oooh wat spannend! Voel je ook iets qua symptomen of dat niet? Ik zie het op de foto niet zo heel goed, maar hopelijk zijn de testen morgen duidelijker!!