Ik ben werkzaam in de gehandicapten zorg en daar hebben we nu heel veel besmettingen. Tegelijkertijd ook collega's in quarantaine (door kids) en doordat ze zelf corona hebben. Dus dat betekend: Extra werken. En ben er he-le-maal klaar mee. Ben gebroken. Heb al weken geen 2 dagen vrij gehad achter elkaar. Ik wil heel graag horen dat ik niet de enige ben.... Hoe kom je deze weken op werk door??
Er is maar één manier: grenzen aangeven! 'Nee' is ook echt gewoon een antwoord en je bent niet verplicht om te zeggen waarom je niet kunt. 'Ik heb helaas al andere verplichtingen die dag', bijvoorbeeld. Bijtanken en uitrusten zijn ook belangrijke verplichtingen. Niemand heeft er iets aan als jij ook nog uitvalt. Niet meteen 'ja' zeggen helpt je om makkelijker 'nee' te leren zeggen: 'ik zou graag willen, maar moet even afstemmen met mijn andere verplichtingen, ik kom er op terug' is een prima antwoord. Dan kun je even rustig afwegen of je wel of niet kunt en wat er eventueel tegenover staat. Bijvoorbeeld 'ja ik kan donderdag extra werken, mits ik deze kan ruilen met de maandag, dan verplaats ik mijn privé afspraken (Netflix kijken), met die dag.
Bij ons ook veel quarantaines bij collega's met kinderen. Gelukkig hebben wij teveel formatie waardoor het goed opgelost kan worden met de diensten, maar het is idd wel een gedoe zo.
Zoals hierboven ook al aangegeven: je grens aangeven. Bijv: ik heb nu echt even 2 vrije dagen nodig om zelf niet bij de enkels af te knappen, als je zelf omvalt dan heeft ook niemand daar iets aan.
Je bent zeker niet de enige! Hier wordt op het moment ook echt (te) veel van ons team gevraagd. En Nee is idd ook een antwoord, maar in ons werk gewoon niet altijd een optie. Als alle collega's overvraagd zijn, niemand eigenlijk kan.. dan zeg je niet zo makkelijk nee meer, want je wil je cliënten ook niet aan hun lot over laten. Heel veel sterkte komende weken ♡
Nee hoor niet de enige. 2 weken terug een uitbraak onder collega's gekregen, 8 zieken. Gevolg dat er nu ook bewoners besmet zijn. Ik werk in een huis voor mensen met dementie dus het is heel lastig om de mensen in isolatie te houden. Ik heb helaas ook corona gehad en hoest nog flink dus vind het allemaal erg pittig. En zorgen dat je 2 dagen vrij bent achter een, dat is gewoon een must! Dus nee zeggen en aan de bel trekken.
Nee is inderdaad een antwoord en ik zeg ook zeker niet altijd ja. Als ik het niet trek, is dat ook gewoon mn antwoord. Maar.... ik kan de rest van mn collega's niet dwingen en als iedereen nee zegt, komt er een uitzendkracht. Heel blij dat ze er zijn maar op mijn woning is regelmaat, structuur en duidelijkheid heel belangrijk. Dat valt met een uitzendkracht weg. Dat betekend onrustige bewoners, soms met agressie en daar hebben we uiteindelijk alleen maar meer werk aan. Nee zeggen is dus niet altijd alleen maar moeilijk maar heeft ook gevolgen voor het welzijn van mn bewoners.
Ja maar er is gewoon eigenlijk geen bel om aan te trekken. Mn lokatiemanager heeft ook geen hoge hoed waaruit hij een handje bekwame collega's tovert. Hij hoort me wel... maar er is geen oplossing. Dus ga ik weer naar huis en werk ik de dag erna weer een extra dienst. En beterschap met alles en iedereen!
Dankje. Jij dus ook veel sterkte! Moet je veel extra werken? Ik snap de reacties wel, van het nee zeggen. Zou ik ook denken... Maar tegelijkertijd enorm frustrerend want nee zeggen (als alle vaste krachten dat doen) heeft echt gevolgen voor de bewoner! T zijn geen stapeltjes papier die er Maandag nog steeds liggen. En die client zal maar je moeder, vader of zusje zijn....
In dat geval gewoon veel 'ja' blijven zeggen, dan is er ook geen noodzaak om vaste invalkrachten goed in te werken of het team iets uit te breiden in formatie om deze lastige periodes beter op te kunnen vangen. Maar gelukkig bouw je veel overuren op zo, heb je wat meer salaris of straks lekker een paar weekjes extra vakantie in de zomer (oh nee, dat kan ook nooit). Sorry dat ik zo reageer, maar je zult niet de eerste zijn die afgebrand en met een burnout thuis komt te zitten of er helemaal klaar mee is en de zorg uit gaat. Heeft echt niemand iets aan uiteindelijk. Ik heb het ook meegemaakt en inmiddels ervaren dat ook in de gehandicaptenzorg het beleid wel echt anders kan, ook bij ziekte.
Ik weet er alles van en ik zei het zelfde als jij. Maar het was voor mij klaar en ik ben bij mijn vorige baan weg ben gegaan in december,te lang de ballen hoog gehouden. Ik wilde zelfs uit de zorg. En dat is uiteindelijk ook niet wat hogere hand wil Iemand gaf de tip dat je wel ja kan zeggen maar dan ergens anders er weer af.
Je hebt gelijk! Zeker! Het beleid kan ook anders.... Maar daar hebben we nu helemaal niks aan. En bij iedere crisis is het weer hetzelfde liedje.... Mensen lopen op hun tandvlees en stoppen er uiteindelijk mee. en er komen weer nieuwe mensen die hetzelfde gaan meemaken. En er gaat geen enkele crisis voorbij zonder veelvuldig aan de bel te trekken. Natuurlijk komen mensen niet steeds maar terug zonder jankend of frustrerend bij de manager op kantoor te zitten. Maar waarom moeten wij op de werkvloer f**** verantwoordelijk zijn voor verandering in beleid! Het is toch al jaren kommer en kwel. Laat ze daar nou verdomme een keer naar luisteren.
Bij ons is het momenteel ook drama. We hebben 3 collega's ziek, waarvan 1 al sinds ze vorig jaar februari corona heeft gehad. Zij begint wel steeds meer te werken op AT basis. Dan nog q sinds oktober al ziek en 1 sinds kort (beide geen corona). Ook hebben we 1 collega die tussen wal en schip valt. Vorige week zoon positief, zij moest in quarantaine want iets langer dan 8 weken geleden corona gehad en nog geen booster. Ze was op dag 5 negatief en mocht weer aan het werk. Deze week dochter positief, dus weer in quarantaine. Morgen gaat ze testen. We hebben gelukkig bericht gekregen dat we 2 flexers kunnen krijgen. Wij lopen ook op onze tenen, 1 collega wilde zelfs eerder terug komen uit Wenen om te werken. Het is gewoon niet leuk meer zo. Vanmiddag testte mijn oudste positief met een zelftest. Morgen naar de GGD. Gelukkig heb ik mijn booster gehad en mag ik werken. Maar ik ga een kind van 7 niet in isolatie plaatsen, dus nu maar hopen dat de booster zijn werk doet. Man heeft vanavond getest vanwege klachten, maar negatief. Bij mijzelf en bij de 2e en 3e heb ik een zelftest gedaan, allemaal negatief.
Dat is maar tijdelijk. Maar als jij en je collega's bij bosjes omvallen omdat jullie overwerkt zijn dan heeft dat nog VEEL meer gevolgen voor je bewoners. Bij ons is het nu echt een nee. Dan komen er maar invalkrachten. Personeel is ook belangrijk en je hebt er niks aan als iedereen langdurig ziek thuis zit. Gelukkig ook een werkgever die er zo over denkt en vind dat we de telefoon op vrije dagen uit moeten zetten.
Dag dames, Mijn enorme waardering voor jullie inzet voor jullie cliënten en patiënten (en collega's). Ik kan jullie geen oplossing bieden, maar weet dat het buitengewoon gewaardeerd wordt! Mijn zoon met autisme en verstandelijke handicap zal misschien ooit beschermd gaan wonen, en ik voel nu al waardering en warmte dat jullie ondanks de buitengewone werkdruk er proberen te zijn voor jullie bewoners/patiënten. ❤ Hoe weet ik niet, maar ik hoop ten zeerste dat jullie voor jezelf ook goed kunnen blijven zorgen. Heel veel dank in ieder geval.
De ene week wel, de andere week wat minder omdat ik dan aangeef even voor mezelf en de kinderen te kiezen. Er komen hier dagelijks diensten open dus vind het wel lastig er in mijn vrije tijd niet mee bezig te zijn als mijn telefoon blijft gaan. ik snap ze ook, maar het wordt nu een beetje zwart/wit neergezet. Als het je echt teveel wordt of je tegen het randje van overspannen zit dan is het idd noodzaak nee te zeggen. Maar je kunt het ook prima aankunnen en er gewoon even van balen dat je het zo giga druk hebt. En bij ons liggen de vaste invalkrachten ook echt niet voor het oprapen. In nood wordt er een flexer neergezet die 9 van de 10 keer maar 1x komt en vaak ook geen medicijnen mag geven, dus dan ligt er ook weer extra druk op de collega's in dienst.
Hier ook de zorg en als ik zou willen kan ik elke dag werken van smorgens vroeg tot savonds laat. Sinds een paar maanden ben ik ook gedeeltelijk planner met steeds meer taken die wij erbij krijgen en werken wij gerust van 8-20. En vind ik niet erg maar houd wel in dat ik echt niet alle dagen ga werken. Wil de zw echt voorkomen. Als ik vrij ben gaat m'n foon uit en is er echt een groot probleem weten ze mij wel te vinden. Daarbij vind ik het goed als collega's extra willen werken graag zelfs maar als ik merk dat ze maar door en door gaan dan rem ik dat ook af van dan en dan doe je niks dan ga je maar uitrusten. Merk bij ons ook dat er mega veel zieken zijn zeker per team 4 langdurige en dan nog extra mensen afwezig door oa corona. Geef je grenzen aan want het probleem veranderd niet als je het constant oplost. Straks kom je thuis te zitten en dan moeten ze ook zonder jou.
Nee. Wij hebben veel invalkrachten maar mogen niet langer dan 6 dagen achter elkaar werken. Dan moet je 1 dag vrij zijn. Vervolgens mag je een max 4 dagen werken en dan moet je minstens 2 dagen vrij zijn.
Zit misschien wat in ja. Hier komen sommige invalkrachten zo vaak dat ze prima een volwaardige dienst kunnen draaien en de bewoners ook op die personen ingesteld zijn.