Hey meiden! Ik word een beetje gek van mezelf. Ik ben 24 jaar en weet gewoon niet wat bij mij past qua baan. Ik werk nu 6 maanden op een kinderopvang/bso en dat is het ook niet helemaal. Vooral door de werkwijze/collega’s. Hiervoor heb ik 1 jaar bij de Hypotheker gewerkt, vond het werk leuk maar helaas deden de 2 bazen (mannen) heel naar en ben ik ook weggegaan. Daarvoor had ik een andere kantoorbaan en ook daar door collega’s vertrokken. Ik heb nu weer gesolliciteerd op een baan bij de gemeente (administratief werk). Een vriendin zei dat ik het niet moest doen omdat ik veel te snel die keuze neem maar die vacature bleef het hele weekend door mijn hoofd zweven. Herkent iemand zich hierin? Iedereen om mij heen weet al precies wat ze wel en niet willen en zitten echt al vast..
Ik lees 2 dingen: - je weet niet wat je wil doen (hiervoor zijn testen om te kijken wat aansluit bij wat jij zoekt) - je matcht bij meerdere bedrijven niet met je collega's. Je vertrekt dus door je collega's. Wat doen die collega's dan wat het voor jou geen leuke plek maakt om te werken? En wat zijn jou verwachtingen van een leuke werkplek en je collega's? En je verwachtingen wat betreft de baan zelf?
Ik ben net 40 geworden en weet nog steeds niet wat ik wil.. Sinds vorig jaar een nieuwe baan bij een leuke werkgever met leuke collega’s maar het werk zelf, niet echt mijn droombaan ofzo. Maar geen flauw idee wat mijn droombaan wel zou zijn dus ik prijs mezelf gelukkig met de leuke kanten van deze baan. Maar ik herken heel erg je gevoel. Alleen jij bent nog zo jong, je kan nog alle kanten op als je zou willen. Misschien een opleiding doen?
Al aan gedacht je te laten omscholen, en dan eerst een dagje mee te lopen bij iemand met een ander beroep? Ik heb me om laten scholen tot doktersassistent (bijna klaar) via een werken-leren traject. Daarvoor veel informatie gevonden en gevraagd bij kennissen maar ook 2x meegelopen (1x in ziekenhuis en 1x bij huisarts). Hierdoor de beslissing genomen. Werk nu in een grote huisartsenpraktijk en het werk is super veelzijdig. Vind ik het altijd leuk? Nee, in de coronatijden niet, met honderden telefoontjes over vaccinaties en testen. En dag met 6 paar oren om uit te spuiten en 5 uitstrijkjes om te maken is ook niet zo geweldig. Maar alles ertussen vind ik super! Mijn collega's hebben hierin wel een heeeel groot aandeel, super fijn en open team, waarin iedereen gelijk is, alles open besproken wordt, men collegiaal is. Praktijkmanager ook super en die zal ons nooit laten vallen, en 2 collega's zijn al echt vriendinnen geworden waarmee we ook samen buiten werktijd afspreken. Kijk vooral naar wat je zoekt in je collega's. Waarom die anderen niet bevielen. Een vriendin van mij heeft in 10 jaar tijd zo'n 20 banen gehad en het ligt altijd aan de collega's en de werkdruk. Als dat op een gegeven moment bij jou ook zo is zou ik toch eens gaan kijken naar of het niet deels aan jezelf ligt. (Zij had bijv. het idee dat al het werk naar haar werd toegeschoven en dat er achter haar rug om werd gepraat over haar, maar ze kon het nergens mee bewijzen).
Geloof mij bij vele banen zijn er collega's die niet matchen je kan de hele wereld niet naar jouw hand zetten Zelf werk ik al bijna 20 jaar ergens en ook daar zijn collega's waarbij ik denk soort van allergie ervoor maarja je moet er zelf wat leuks/fijn van maken en met die mensen hoef je privé niks dus let IT gooooooo. Zijn mensen die vinden het nooit, maar hoe snel en waarmee ben je tevreden
Een aantal opmerkingen waar je wellicht iets aan hebt (geen oordeel, maar gewoon mijn eerste reactie als werkgever). - zoek uit wat er precies niet lekker loopt nu en bij je vorige baan - kijk kritisch naar jezelf. Het kan natuurlijk dat je 2x niet op je plek komt, maar zou het kunnen dat je bijvoorbeeld moeite hebt met dingen die "moeten" of autoriteit? Of is samenwerken iets dat je niet vanzelfsprekend doet? Dan is dat heel belangrijk dat je daar in het vervolg rekening mee houdt. - wat vond je leuk aan het administratieve werk? Wat verwacht je daarvan bij een gemeente? Ik kan je vertellen dat bij gemeenten werkwijzen vaak volledig vast liggen en er weinig ruimte is voor eigen inbreng. - Zorg er voor dat je je in sollicitatiegesprekken proactief opstelt en gaat vragen naar de sfeer onderling, de werkwijze en of er een mogelijkheid is om een dagje mee te werken. Heel eerlijk, als ik iemand aan tafel krijg die binnen 2 a 3 jaar komt solliciteren voor baan nr 3 of 4... Dan moet je een hele goeie brief hebben en krijg je een behoorlijk pittig gesprek voor je kiezen. De uitleg "ik weet niet wat ik wil" zou voor mij onvoldoende zijn. Ik ga als werkgever niet in iemand investeren (inwerken, cursus "hoe werkt de gemeente", beëdiging tot ambtenaar etc) als ik het idee heb dat hij/zij binnen een (half) jaar toch wel weer zal vertrekken, omdat dit het misschien ook niet is.
Ik zou bijna zeggen, ga bij de landmacht werken als (onder)officier. Dan ben je bijna verplicht elke 3 jaar een andere functie te nemen. Nadeel is wel de uitzendingen. En als je een functie leuk vind kan je wel langer op de functie blijven. .s6 met zoeken naar de ideale baan!
Kan aan mij liggen maar jeetje wat reageert iedereen hard @Beheer sluit het topic maar. Was opzoek naar herkenning maar wordt hier niet vrolijk van.
Denk dat je hier een deel van het probleem te pakken hebt. Je vat alles persoonlijk op en pakt het op als kritiek. Mijn tip: begin voor jezelf. Ben je eigen baas en hoef je met niemand rekening te houden.
Reageren de dames hier hard? Ik lees goed bedoelde tips. Zoals probeer te onderzoeken waar je passie ligt. Of wat je zoekt of verwacht in een baan. Niets geks. Niet iedereen vind direct de baan die ze het liefste doen. Maar goed kijken wat je graag wilt, evalueren waar je nu niet tevreden over bent en uitzoeken waar dat kan veranderen zijn hele mooie punten waar je als twintiger mee aan de slag kunt toch?! Je bent nog jong je hebt nog een lange tijd te gaan op de arbeidsmarkt. Dus als je nu denkt ik wil toch iets heel anders kun je misschien nog gaan studeren/omscholen al dan niet parttime.
Als je zulke lange tenen hebt zul je nooit een baan vinden die bij je past.... De reacties zijn totaal niet hard. Als je dit zo interpreteert ga je het nog moeilijk krijgen in je loopbaan. En realiseer je ook dat na een paar wissels binnen zo een korte tijd geen werkgever meer op je zit te wachten. Een jobhopper is totaal niet aantrekkelijk.
Vraag je af wat het probleem is. Is het werk niet leuk? Krijg je kritiek/opmerkingen die jij dan als kritiek opvat? Vind je het lastig om samen te werken? Hoef je hier geen antwoord op te geven maar ben eens echt eerlijk naar jezelf. Het kan dat je het lastig vindt om in een team te werken of om onder een leidinggevende te werken. Zo lang je in loondienst werkt heb je te maken met collega s en leidinggevenden. Als je telkens ontslag neemt als iemand in jouw ogen niet aardig is/ een andere manier van werken heeft/kritiek heeft dan kun je aan de gang blijven. Ik lees in je bericht niet dat het werk niet leuk is, maar dat het steeds iets met collega of leidinggevende is. Probeer daar dan aan te werken ipv op zoek te gaan naar ander werk. En als je dat niet kunt begin dan voor jezelf.
Denk dat deze reactie wellicht de kern van het probleem aangeeft. Er is niets mis met de reacties, ze zijn niet verwijtend maar vragen jou hooguit kritisch naar jezelf te kijken. Die zie jij vreemd genoeg als hard en omdat ze niet zijn wat jij had verwacht moet het topic dicht.....
Als ik zo naar je handtekening kijk vraag ik me af of het op dit moment überhaupt mogelijk is om wel lekker in je vel te zitten. Jullie hebben het nu privé voor de kiezen gekregen, ik vraag me oprecht af of dit niet van invloed is op hoe goed je je voelt op je werk. Overleg eens met het ziekenhuis/de huisarts of een paar gesprekken met een maatschappelijk werker wat voor je is. En beheer sluit geen lopende topics meer, tenzij in heel uitzonderlijke gevallen. Dat je niet de antwoorden krijgt die je wil valt daar zeker niet onder.
Ik herken wel wat je schrijft maar wat hier geantwoord wordt is ook gewoon 100% waar. Kijk kritisch naar jezelf en naar wat je nodig hebt (evt met hulp van een loopbaancoach), kies een stip op de horizon en ga op basis daarvan een pad uitstippelen. Je hoeft niet meteen te handelen. Het kan zijn dat je eerst een jaar of 5 blijft zitten waar je zit en dat je later een switch maakt. Maar eerst moet je die rust in jezelf vinden en weten waar je naartoe werkt. Jezelf goed leren kennen en je situatie (ook prive) in kaart brengen is daarbij stap 1. Je kunt daarna gaan onderzoeken, meekijken in ander werk en zo voelen wat bij je past. Maar eerst stap 1. Anders blijf je in cirkeltjes draaien. Je hebt de tijd.
Oké maar dan een vraag. Wat zou je dan precies willen horen qua herkenning? Kan je dat wat duidelijker verwoorden?
Ik zou ook kijken naar loopbaan/werkcoaching of supervisie! Verder vind ik de reacties ook helemaal niet hard. Er zitten goede tips tussen! Wat maakt het hard voor jou?
Ik lees hier echt geen harde reacties. Dus jouw reactie "het kan aan mij liggen" klopt misschien wel. En daarmee bedoel ik dat het nooit verkeerd is om eens goed en eerlijk naar jezelf te kijken. - hoe komt het dat deze banen niet bij mij passen? - wat verwacht ik van collega's en werksfeer? - wat voor opleiding heb je gedaan en wat wil je daarmee? - hoe kom ik over op anderen? Door goed naar jezelf te kijken weet je beter wat bij jou past. Maar blijf wel onthouden dat een nieuwe medewerker altijd onderaan zal beginnen. Je moet de werkwijze en collega's leren kennen. Een actieve en open houding wordt gewaardeerd. Maar een nieuweling die meteen op de voorgrond staat of kritiek heeft niet. Dat moet je aanvoelen. Ik zeg niet dat jij zo bent. Maar kijk dus goed naar jezelf. Oh ja en advies en tips aannemen van mensen (zoals in dit topic) is alleen maar leerzaam. Door boos te worden of alles direct als kritiek te zien kom je nooit verder.
Tot slot zijn er ook heel goede detacheringsbureaus. Dan ga je werken bij verschillende werkgevers aan verschillende projecten. Of bijvoorbeeld tijdelijke ondersteuning of vervangen bij ziekte op een afdeling. Ik ben genoeg mensen tegengekomen die dat heerlijk vinden. Ze houden van afwisseling van werk en omgeving. Goede bureaus zoeken nieuwe opdrachten voor je, doen aan scholing en betalen je door tussen opdrachten in. En heel erg goed voor je werkervaring! Werkgevers zien deze mensen als positief. Jobhoppen niet.