Even in het kort: Ik ga scheiden van mijn man. We hebben gedeeld gezag. Er ligt een ouderschapsplan waar in overeengekomen wordt dat de kinderen 5 dagen bij mij zijn, 2 bij hem. maar onze situatie is lastig. Koophuis dat verkocht moet worden en mogelijk twee kleinere woningen aankopen. Huurhuizen zijn hier amper te vinden. Logistieke uitdaging. Nu heeft mijn man het idee dat als hij eerder een huis heeft dan ik, dat de kinderen dan bij hem blijven en (net zo erg) dat ik daar dan ook bij in kom. Lijkt nobel (is het niet, maar dan wordt het verhaal wel heel lang), maar dat zie ik dus totaal niet zitten. Ik ga nog liever met de kinderen op de camping in de caravan! Niet dat dat ideaal is, maar in uiterste nood. Nu is mijn vraag: als de rechter de ongangsregeling goed heeft gekeurd, mag ik dan bij wijze van 5 dagen met de kinderen naar de camping, of kan hij dit tegenhouden (geen geschikte plek voor kinderen)? Wie weet dit?
Volgens mij niet hoor. Volgens mij is het wel zaak dat je dan in een straal van zoveel km gaat wonen maar is dat ook weer afhankelijk van wat er in het ouderschapsplan staat.
Wat het ook wordt, het zal gewoon in eigen woonplaats zijn (in ouderschapsplan staat straal can 20 km, wat ik bij basisschoolkinderen echt wel veel zou vinden). Gaat dus echt puur om de vraag of hij nog inbreng heeft in dit soort dingen na de scheiding. Ik ben bang dat ik anders ook na de scheiding nog onder de plak blijf zitten zeg maar. En ik wil niet voor niets weg…
Volgens mij heeft hij daar niets over te zeggen tot een bepaalde vorm natuurlijk. Als je in een krakkemikkig ding gaat wonen op een of ander park waar criminaliteit is ed dan kan ik mij voorstellen dat hij dan zegt. Dat gaan we niet doen want dat zijn dan geen veilige omstandigheden. Zou je andersom denk ik ook doen. Maar als jij in een huisje op een net park zit in een straal van 20km van zijn woonadres, volgens mij heeft hij dan echt geen poot om op te staan hoor. Maar ik moet wel zeggen. Dit zegt mijn boerenverstand hè, k ben geen jurist oid
Een andere vraag: hoe zijn jouw inkomsten geregeld. Want je kan bijna nooit inschrijven (als woonadres) op een vakantiepark. En zonder adres geen kindtoeslag/ kinderbijslag ed. Is het geen optie: pas het huis te verkopen zodra je een ander huis hebt gevonden? Dat is meer gebruikelijk.
Ander optie: als hij of jij eerder een huis heeft gekocht: De kinderen blijven in het huis, enkel de ouders wisselen van plek. Dus hij 5 dagen op de camping en jij dan weer in het weekend. Of een andere mix.
Als het vastgesteld is en jij hebt gewoon een acceptabele woonplek dan is er niets aan de hand hoor. Wat is acceptabel? Daar waar kinderen veilig zijn en gezond op kunnen groeien. Is er geen optie om eerst aan te kopen en dan pas te verkopen? Dat is in deze tijd natuurlijk super gebruikelijk. En de ander uitkopen? En verder vooral sterkte, dit is voor niemand leuk zeker niet als er kinderen bij betrokken zijn.
Hij heeft alleen wat te zeggen over een woonsituatie als er echt sprake is van een onveilige of ongeschikte woning. Veel vakantiehuizen zijn niet geschikt voor permanente bewoning. Of jij kunt je daar niet inschrijven. En denk aan zaken als een huisje dat te klein, niet geschikt voor de koude winter of veel te ver uit de huidige omgeving is. Instanties kijken naar het belang van het kind. Dat moet zoveel mogelijk in de eigen vertrouwde omgeving blijven (dus bij voorkeur dezelfde school, vriendjes, sportclub). Stel jouw ex krijgt een woning in jullie huidige omgeving en jij niet. Dan kan dat zeker invloed hebben. Bedenk ook dat jij je niet overal mag inschrijven. Of er niet permanent kunt verblijven.
Dat gaan we ook doen, maar als 1 van ons een ander huis heeft moet ons huis zo snel mogelijk verkocht ivm hypotheek aanvraag. Kans dus dat de ander dan nog geen ander huis heeft in die tussentijd
Goed idee. Vertel dat mijn man! Die wil namelijk ook in mijn huis als ik eerder woonruimte heb gevonden. Hij gaat niet naar de camping
Oke, dat betekent eigenlijk dat jij als 1e een ander huis moet vinden. Want hij geeft aan dat hij makkelijker een ander huis kan kopen. Dat moet dan geen probleem zijn.
Hoe ga jij met dit soort uitspraken om en kan je er wel tegenop boksen? Ik vind de hele situatie heel naar voor je.
Op het moment voel ik me heel zwak. Volgens buitenstaanders (familie, vrienden) is mijn man een narcist. Ik herken heel veel kenmerken, maar mijn man kan alles zo draaien dat ik geregeld denk dat niet hij maar ik de rotte appel ben. Schijnt ook wel weer een kenmerk van een narcist te zijn, maar het blijft heel verwarrend. Elke dag dus weer zoeken naar ‘wat is waar?’. Ben ik nou gek, of doet hij nu raar? Op het moment pik, slik en kruip ik heel veel. Vooralsnog werkt hij (inmiddels wel) mee aan het scheidingsdeel op papier. Dit voelt voor mij te belangrijk. Want als ik te veel dwars lig of eisen stel, dan kan hij het me heel moeilijk gaan maken. Of dit een goede tactiek is… de tijd zal het leren.
Ik ken je niet, maar op het forum kom je al jaren sterk over. Laat je dus niet gek maken door die vent. Ja het ligt aan hem! Hopelijk zijn jullie hier snel doorheen.
Het komt goed en jij bent niet verplicht hem van woonruimte te voorzien, als het huis is verkocht dan zul je beide moeten zorgen voor je eigen woonruimte. En mocht het een veilige woonomgeving zijn dat is het goed dan kan daar niks tegenin gebracht worden.
Ik snap heel erg goed dat je je zwak voelt hij maakt je namelijk ondergeschikt aan hem. Wat denk ik heel belangrijk is is dat je elke keer als hij verkondigd dat iets door jou komt jij voor jezelf blijft herhalen dat dat niet klopt, controleer als het nodig is situaties bij iemand die je vertrouwd. Trap er niet in! En misschien is het verstandig als je een afspraak maakt bij de huisarts zodat je hier hulp voor kan krijgen om alles te verwerken en ook om aan je zelfbeeld te werken. Vergeet niet dat je vreselijk sterk bent je hebt de keuze durven maken om weg te gaan. Dat is nogal wat. Ondanks dat jullie gezinssituatie niet stabiel is door wat hij doet voelt het misschien wel als ‘veilig’ het is zo moeilijk om weg te gaan ondanks dat je weet dat dat beter is. bewonderenswaardig van je! Ik denk dat je het hartstikke goed doet, ondanks dat deze aanpak heel veel van je vraagt. Krijg maar voor elkaar wat je voor elkaar wilt krijgen om je nieuwe leven vorm te geven. Misschien weet de huisarts wel instanties waar je terecht kan om sneller een woning te krijgen of klop eens aan bij de gemeente. Als ik wat voor je kan betekenen mag je mij altijd een pb sturen.
Dank voor de lieve berichtjes. Vorige maand ben ik al bij de huisarts geweest, omdat ik me zorgen maakte over het feit dat mijn man straks 2 dagen in de week de kinderen heeft en ik er geen zicht meer op heb. (Er heeft ook verbaal/fysieke agressie gespeeld). Ze wilde geen notitie maken van mijn zorgen, want het schijnt dat er ouders zijn die een klacht indienen tegen hun huisarts in situaties als deze. Daarbij zei ze over onze ellende en de scheiding: ‘je bent nu al 13 jaar getrouwd met deze man, een paar maanden meer of minder maakt dan ook niet meer uit.’ Ik voelde me zo niet gehoord!
Het eerste wat ik zou doen was een andere huisarts zoeken en een klacht indienen tegen deze (incl. dat er een verantwoordelijkheid bij haar ligt mbt de veiligheid van jullie kinderen, jij hebt het gemeld). Wat een idiote opmerking. Heel veel sterkte!
Wat een nare situatie en vreemd dat een huisarts er zo mee omgaat. Ik zou een andere huisarts zoeken (misschien zijn er meerdere in een praktijk?) of de praktijkondersteuner. Veel sterkte en laat je niet gek maken.