Vind het gewoon zo naar, dat ventje daar helemaal alleen.. snapt prima wat er aan de hand is en als ouder sta je machteloos en je weet gewoon dat hij pijn heeft. Zeker het moment dat hij niet meer reageerde.. En dan dat de hulp te laat is gekomen.. Ik kan het niet loslaten
Dat stukje waarin stond dat ze zagen dat hij lag te huilen in de put laat mij niet los. Bang, koud, veel pijn en niemand die bij hem kan om hem te troosten.
Even als miniatuur dan. Want ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit vol in beeld wil hebben. Als je op de foto klikt zie je een groter beeld. Maar zo zie je maar hoeveel mensen daar dus met grote camera’s staan. Ongekend! Maar er ligt dus iets van een kruik bij hem en er is een zuurstofmaskertje bij zn hoofdje bevestigd. Ik ga er dus even vanuit dat men toen in elk geval de overtuiging had dat hij nog leefde.
Dat is ook wat mij het meeste dwars zit. Niet dat hij dood is, al is dat op zich al tragisch genoeg, een mannetje dat maar 5 jaar heeft mogen worden, en het verdriet van zijn ouders, broers en zussen, en anderen die hem nabij waren. Maar wat mij zo dwars zit is een klein jongetje dat een val van 32 meter overleefde, om vervolgens enorm te moeten lijden, helemaal alleen, om uiteindelijk alsnog te sterven, vermoedelijk voordat er iemand bij hem heeft kunnen komen. En dit soort tragische dingen gebeuren vaker dan ik wil geloven. Iedere dag lijden er kinderen, veel kinderen, te veel. En meestal kan ik mijn ogen er min of meer voor sluiten en dat moet ik ook, anders zou ik mijn leven niet kunnen leiden en er niet kunnen zijn voor mijn eigen gezin. Maar soms gebeurt er iets waardoor je keihard met je neus op de feiten wordt gedrukt.
Ik weet niet, ik vind het wel een fijne gedachte ergens dat hij nog leefde in de Ambu. Dat hij misschien nog even de warme hadden van een ander mens heeft kunnen voelen, even een stem dichtbij die hem heeft kunnen vertellen we hebben je, nu is het goed. Ik hoop het zo voor dat mannelijke dat hij niet helemaal alleen is heen gegaan.
Ik deel dit gevoel echt met je. Dit was natuurlijk wel erg toegankelijk om in mee te leven. Het was overal op het internet. Op Twitter werden ook onder de #rayan foto’s gedeeld van kindjes die waren overleden door oorlogsgeweld. Ongepast maar ook wel weer de bittere waarheid. Als rayan een gecompliceerde hartoperatie nodig had gehad wat zijn ouders niet konden betalen was er geen haan geweest die er naar kraaide. En nu zijn kosten nog moeite gespaard. Het is de zure bijsmaak van geld en het leven. Maar toch vind ik het mooi om te zien hoeveel mensen onbaatzuchtig hebben geholpen, tieners die hebben aangeboden om het jongetje uit de put te halen. Gewoon hartverwarmend om te zien dat er toch nog zoveel goeds in de mensheid zit.
Ik heb mij wel wat afgesloten. Het idee dat hij daar ligt moederziel alleen bang en verwarrend niet weten wat er gebeurd. Sterven zonde je ouders naast je. Nou ja dit gaat vooral door mij heen ieder ouder moet een kans krijgen om zijn kind te mogen begeleiden naar een plek buiten het onze. Inkoop dan ook dat hij dit mee kreeg dat ze hem niet in de steek lieten.
Er is met hem gecommuniceerd. Want hij kreeg wel zuurstof en drinken. Want op 1 video werd er naar hem gecommuniceerd dat ze wat te drinken via de buisje zouden geven. Je ziet hem dan ook zijn hoofdje optillen en wat drinken uit het buisje Van wat ik begreep is dat zijn ouders naar de plaats werden gebracht waar hij werd gevolgd via de camera en dat ze met hem communiceerde. Of dat ook daadwerkelijk is gebeurd. Ik hoop uit de bodem van mijn hart dat ze die kans kregen.
Ze wisten al dat Rayan was overleden. Hij is in de put overleden en niet in de ambulance. Voordat Rayan naar buiten wordt gedragen, zie je zijn ouders voor de ingang van de put staan, zij worden op dat moment telefonisch gecondoleerd door de Marokkaanse koning. Hij is dan al telefonisch op de hoogte gebracht van het overlijden. Na een kwartier zie je dat Rayan naar buiten wordt gedragen, inderdaad met zuurstofmasker. Maar dat is denk ik om te voorkomen dat iedereen naar beneden stormt. Direct na het sluiten van de deuren van de ambulance, denk 1 minuut kwamen er al berichten binnen dat hij was overleden. Op dit moment is hij samen met zijn ouders in Rabat waar autopsie wordt verricht. Dus later zal nog naar buiten worden gebracht wanneer hij exact is overleden en waaraan.
Het hele gebeuren houdt mij echt vreselijk bezig. Arme jongen, wil er niet aan denken wat er allemaal in zijn hoofdje rond is gegaan en de pijn, kou en eenzaamheid die hij heeft ervaren. Gisteren zei ik al, mocht zoiets mijn kinderen overkomen dan hoop ik dat het bij het vallen in een flits allemaal al voorbij is. Niet voor mijzelf, want mijn kinderen wil ik nooit missen. Maar voor het kind zelf wel. Dagenlang onder zulke omstandigheden vastzitten, nee, dan liever de pijn en het verdriet zelf moeten dragen.
Ik was al bang dat door al die mensen de boel verder zou afbrokkelen en instorten. De mensen stonden best dicht op de afgraving.
Even dit stukje verduidelijken. De put stond al 20 jaar droog. Maar omdat hun geen watervoorzieningen hebben en ze altijd uit een andere waterput water moesten halen ver van hun huis besloot de vader samen met de oom van Rayan om die put te hergraven om er een waterput van te maken zodat ze naast hun huis gewoon water hadden. Dat was de reden dat de put open was. Dat heeft de moeder van Rayan zelf gezegd
https://www.ad.nl/buitenland/ali-sahraoui-groef-rayan-5-urenlang-met-zijn-blote-handen-uit~af0bde5a/ Wat een respect voor deze man zonder hebzucht of eigen belang. Heeft keihard gewerkt letterlijk met blote handen. Niets anders dan respect
Ik was er kapot van. Dag en uren hebben wij hier de livestreams die we konden vinden gevolgd. Gister de hele dag bij m'n moeder met m'n zusje zitten kijken en hopen. Wat waren we blij dat hij er eindelijk uit was en toen kwam het vreselijke bericht dat hij was overleden. Ik ben normaal keihard maar ik heb echt wel wat tranen gelaten. Ik heb zoveel onbegrip en vind het zo erg dat ik me geen raad wist met mijn emoties. Ik hoop dat het mannetje nu zijn rust heeft maar man, wat vind ik dit erg zeg.
Wij ook idd. Nachten superslecht geslapen en als ik wakker midden in de nacht naar livestreams zoeken . Iedere x als ik naar mijn 4 jarig zoontje kijk breekt mijn hart hoe fragile ze eigenlijk zijn. Dan denkt ik steeds aan Rayan..
Ik volg Karim Boulidam op fb en insta. Hij is vandaag naar de plek des onheils gegaan. Die arme ouders... als ze hun deur uitstappen, staan ze letterlijk op de plek waar hun kind het leven heeft gelaten. Lijkt me vreselijk om daar te moeten wonen. De ouders zijn vandaag bij de koning uitgenodigd vertelde hij en een gebed dat vandaag zou plaatsvinden is verzet naar morgen. Je ziet bij hem op fb erg goed hoe vreselijk diep het eigenlijk is geweest. Hij spreekt Nederlands en Marokkaans.
Dat heb ik ook en tegelijkertijd kan ik me niet voorstellen dat mijn zoontje van 4 in zo'n put zou passen en blijf ik het onvoorstelbaar vinden. Helaas weet ik ook dat die van mij uit de kluiten gewassen is en een kindje normaal gesproken een stuk kleiner/smaller is en dan komt het besef weer even heel hard binnen. Arm, arm kind.