Ik lees net je bericht hierboven. Heb je er over nagedacht om de boel de boel te laten met het zwanger worden? Dat is wat wij gaan doen als we voor een tweede gaan, de weg naar onze 1ste was ook niet zonder slag of stoot en dat was op een gegeven moment ook niet leuk meer. Al die ziekenhuisbezoeken en hormonen willen we niet meer. Ook omdat ik een regelrecht kreng werd van die hormonen. En dat jaloerse gevoel ken ik ook wel een beetje, nu kan ik het nog wegduwen maar mij kennende zal dat over een paar maanden ook niet meer kunnen
Voor nu zit dat er echt niet in. Mijn man is er heel stellig in; geen derde met hoe het er nu voor staat. En daar geef ik hem ook wel gelijk in. Maar hopelijk met een paar jaar nog, tegen de tijd dat de spiraal aan vervanging toe is haha. Onze eerste kwam wel spontaan en binnen 2 maanden, dus het is ons nog steeds een raadsel waarom het bij de 2e ruim 1,5 jaar heeft geduurd, zaadonderzoek e.d was gewoon goed, zouden juist weer een afspraak hebben in het ziekenhuis toen ik toch spontaan zwanger bleek.. maar de boel de boel laten zou ik in ons geval niet durven. Er zijn ook nog een aantal dingen in huis die we eigenijk willen verbouwen. Dat is ook een grote kostenpost. Bij jullie snap ik het zeer zeker hopelijk dit keer geen hormonen en ziekenhuisbezoeken nodig
@JupitR haha pijnloos was het niet ! Maar bij de laatste 2 tot aan het eind onder de douche gestaan of in bad gezeten en dat vond ik zoveel schelen! Ah ja dat geloof ik, hoe snel moesten jullie weer naar huis? @Spectre als het goed is hoeft ze niet meer geopereerd te worden. Wel om de zoveel maanden controle om te kijken of alles mooi mee groeit! Lastig hè als je die wens dan aan de kant moet zetten. Maar wie weet indd, een nakomertje lijkt me ook erg leuk! Volgens mij is dan ook alles weer een soort van 'nieuw' als je na 5 jaar nog een x zwanger mag raken! @Zuul oh wauw.. wat een lange nasleep en heftig ook van je dochtertje!
Hoe is het met de dames hier? Ons meisje is sinds zaterdag ziek, hoesten, koorts en snotverkouden. Dat betekend lekker knuffelen met mama! Dus ze ligt nu ook heerlijk bij mij te slapen❤️ Ik kan daar zo onwijs van genieten, echt heerlijk!
@Zuul, ik snap je post helemaal, haha. Herinner me ook zoiets van toen mijn oudste de leeftijd had van ongeveer 1 jaar en hij toen hij ziek was 'lekker' aan me aan geplakt zat. Vaak hebben ze nu toch teveel onrust om rustig te blijven zitten. Tenminste, dat is hier zo. Ze is dan dus niet zo ziek dat je je zorgen maakt, maak ik uit je bericht op. En jij en je partner zelf allebei nog oké? Mijn oudste was ziek. Zaterdag lag hij de hele dag in bed en heeft geslapen. Zondag en maandag ging het in de ochtend oké en stortte hij later in. Vandaag heb ik goede hoop op helemaal beter. Hij heeft in ieder geval zeker geen corona, volgens de GGD test Mijn jongste twee zijn ook verkouden nu, wat betekent dat de jongste zo ongeveer op mij slaapt 's nachts. Dat is niet ideaal, maar we slapen in ieder geval. Daar zijn mijn man en ik wel van: De methode voor zoveel mogelijk slaap. Dus hij slaapt ook wel eens bij één van de oudste 2 op de kamer. En toen ik zwanger was en moeilijk sliep, hebben we heel vaak apart geslapen.
Bizar dat verschil tussen de tijd dat je zwanger werd van je eerste en tweede. Het blijft ook gewoon zo'n raadselachtig proces. Ik kan me ook voorstellen dat het een wissel trekt op je relatie. Die onzekerheid telkens, het hopen, de teleurstelling. Staat jouw man in de toekomst mogelijk wel open voor nog een kindje? Heeft hij dat uitgesproken, bedoel ik? Of is dat meer jouw hoop, dat hij nu nee zegt, maar ooit misschien toch ja?
Denk je dat het lukt, om de boel de boel te laten? Dat is wat ik richting mijn man heb aangegeven: niet actief proberen, maar ook niet voorkomen, en dan wel zien hoe het loopt. Zo sta ik er nu ook wel in, maar ik ken mezelf ook langer dan vandaag en weet niet of ik dan rondom eisprong ook nog steeds zo relaxed zou zijn. Maar wie weet verbaas ik mezelf nog Hier zit man overigens nog in zijn 'nadenktijd' en ik durf het onderwerp ook niet te snel weer aan te snijden, zeker niet als er 'gedoe' is in huis. Zoals zieke kinderen, gesloten opvang en moeite om dat weer te bolwerken met werk. Nu ligt het nog open, maar als hij definitief nee zegt, is het echt nee.
Ik denk vooral dat laatste hij heeft wel eens gezegd als het financieel allemaal wat makkelijker is, dat hij er dan misschien voor open staat. Maar wie weet ben ik er met een paar jaar ook wel klaar mee en hoeft het voor mij ook niet weer haha. Lijkt me ook best lastig, weer helemaal opnieuw in de luiers zeg maar. We zullen zien. Voor nu heb ik er vrede mee hoor. Geniet enorm van onze 2 kindjes en heb mijn handen er vol aan.
O nee dan zou ik het onderwerp inderdaad ook niet durven aansnijden. Hier bijna hetzelfde hoor, twijfel is nog te groot. Hebben jullie afgesproken wanneer jullie het er weer over gaan hebben? Wij zouden "de boel de boel" heel goed kunnen laten. Voor de eerste allerlei follikel metingen moeten doen. Ik denk niet dat ik nu zoveel echo's zou willen of aankunnen zelfs. Dus dan is het beter om te kijken hoe of wat. Onze dochter is inderdaad niet zo enorm ziek, wel ziek hoor, maar ik maak me geen zorgen. Misschien ook omdat ik zelf verpleegkundige ben en mij überhaupt niet zo snel zorgen maak Ze knap alweer op ook, wij zijn nog niet ziek. Wel benieuwd of het covid is of niet maar omdat we haar niet willen laten testen doen we zelf gewoon zelftesten elke dag. Dat vinden we geen probleem.
Hoe is het nu met je dochtertje @Zuul? En met jullie? Zodra iemand hier begint te spugen ben ik ook altijd bang daarna aan de beurt te zijn. Man en ik hebben niets afgesproken wanneer het er weer over te hebben. Jullie wel? Hij zei laatst wel heel verliefd tegen jongste dat hij hem zo'n leuk kind vindt, dat biedt dan weer hoop, haha
Gaat goed! Alleen nog een beetje snotterig en wat hangerig. Gelukkig geen buikgriep want dat vind ik toch altijd zo vreselijk lief dat je het vraagt! Nee wij hebben ook niks afgesproken, ik heb voor mezelf bedacht dat ik er over ga beginnen als ik al een tijdje beter ben. Onze dochter word in april 2. Stel we doen er zo'n 1.5 jaar over dan zit ze op de basisschool eer ik zwanger ben. Dat zou top zijn! Hopelijk is je jongste zo leuk dat je man denkt, oke nog eentje dan. En dan hopen dat het geen tweeling is
Ik heb niet alles gelezen maar zou graag meeschrijven! Ik heb twee lieve zoontjes van 2.5 jaar en 9 maanden en mijn vriend en ik hebben sowieso de wens voor een derde (vierde niet uitgesloten maar minder waarschijnlijk). Na de eerste gingen we best snel voor de tweede maar vrij snel na zijn geboorte besloten wat langer tussen nummer 2 en 3 te laten (voor zover planbaar natuurlijk). Nu stond ik daar echt volledig achter maar alles begint weer te kriebelen en ik zit weer af en toe op dit forum.. mijn hoofd zegt nog even te wachten en te genieten van dit duo. Speelt ook dat de eerste echt een slaap talent is maar de tweede wat meer moeite heeft, waardoor we nu “pas” (weet dat sommigen slechtere slapers hebben hoor ) met het hele gezin doorslapen (jongens van 19:00-07:00). En dat is ook wat waard..! Heb nu een spiraal maar als het aan mij ligt laat ik die na de jongste z’n eerste verjaardag verwijderen maar denk dat m’n vriend nog iets langer wil wachten. Herkenbaar voor iemand?
Leuk dat je meeschrijft @flothe! Zo te lezen komt er sowieso een derde en is de vraag vooral wanneer? Wij zitten wederom met een ziek kind, echt al de zoveelste keer sinds begin december, dat ik momenteel blij ben dat we er maar 3 hebben en geen 4. Maar ondertussen nog steeds een beetje gefrustreerd over het niet hebben van een cyclus en niet snappen wanneer mijn lichaam dat dan weer op gaat pakken.
Welkom @flothe ! Ik herken het niet zo omdat wij altijd gezegd hebben 1 is genoeg en ik eigenlijk pas een tweede wil sinds een maand of 2. Wat zegt je vriend ervan over nu alvast je spiraal verwijderen? Ik ben een paar maanden voor we ervoor gingen al gestopt met hormonale anticonceptie om mijn cyclus op de rit te krijgen. Dat was bij mij een illusie want ik heb pcos kwamen we toen achter, maar misschien dat het voor jou al helpt? @JupitR oooo wat frustrerend dat je cyclus nog niet op gang is! Geef je enig borstvoeding? Heeft dat er misschien mee te maken? Gebruik je hormonale anticonceptie? Beterschap met je zieke kindje! Hier gaat alles zijn gangetje! Het gaat lichamelijk een stuk beter met mij! Ik moet nu alleen nog een keertje mijn klacht indienen bij het ziekenhuis en ik denk dat ik EMDR ik om mijn miskraam te kunnen gaan verwerken en het een plekje te kunnen geven. Volgende week word mijn spiraal geplaatst en dan hoop ik dat ze hem controleren met de echo want ik wil niet weer een verdwenen spiraal
Klopt inderdaad, willen inderdaad zeker een derde, maar vraag is wanneer Ik ben vorige zwangerschappen ook niet perse eerder gestopt met de anticonceptie om m'n cyclus op de rit te krijgen (was eigenlijk direct weer terug na het stoppen), dus ik denk dat ik hem niet met die reden eerder laat verwijderen (ik vind dat gedoe met condooms namelijk echt vreselijk!). Het is meer dat m'n hart zegt dat ik hem zo snel mogelijk eruit wil, maar m'n hoofd weet dat dat niet verstandig is Tussen nr. 1 en 2 zat namelijk ook weinig tijd en m'n lichaam heeft echt nog wat extra tijd nodig om weer een beetje in shape te komen (ik wil ook nog een aantal kilo kwijt ). Maar ik blijf even lekker dromen, ik gok dat hij er over een half jaartje o.i.d. uit gaat! @Zuul Hadden ze bij de vorige spiraal geen controle echo gemaakt? Was je toen gelijk weer zwanger? Of was het pas na enige tijd?
Hoi, het lijkt me leuk om hier af en toe mee te schrijven. Even in het kort mijn situatie: Mama van drie kindjes, de jongste is 9 maanden. Hij krijgt nog borstvoeding, hierdoor heb ik helaas geen cyclus. Stoppen met borstvoeding is niet echt een optie, want meneertje is flesweigeraar. Ik ga dus zeker nog door tot die 1 jaar is, misschien zelfs langer? Alleen.. het kriebelt zo erg voor een vierde. Bij mij, maar ook bij mijn man. We moeten nu dus echt geduldig afwachten tot ik weer vruchtbaar ben. Nu is eventjes wachten ook niet heel erg verkeerd. Ik heb namelijk mn handen vol met die drie kleintjes. Daarbij is onze jongste een zorgenkindje. Ik ben al sinds die zwangerschap met regelmaat in het ziekenhuis te vinden. Dat brengt ook wel de nodige stress met zich mee. Dus ook hierom zou het beter zijn om heel even te wachten. Maarja, als je gevoel hunkert naar een nieuw baby'tje is het soms lastig naar je verstand te luisteren. Voor nu gebruiken we geen anticonceptie, want het is welkom. Het is alleen afwachten wanneer mijn lichaam weer klaar is voor een nieuwe zwangerschap. @JupitR herkenning in jouw situatie. Het is mij nog nooit gelukt om zwanger te raken tijdens het geven van borstvoeding. Nu doe ik ook aan co sleepen en veel dragen in de draagzak, dat werkt ook niet echt mee.
@Zuul, dat ik geen cyclus heb is inderdaad door de borstvoeding. Ik was bij mijn oudste 2 rond hun 1e verjaardag voor het eerst weer ongesteld. Jongste is nu bijna 14 maanden, dus ik vind het nu 2 maanden te laat, haha. Ik kan ook niet zo goed omgaan met onzekerheid en snap m'n lichaam soms niet helemaal, maar dit is wel een goede les in overgave en geduld @flothe, jouw oudste was dus 21 maanden bij de geboorte van de jongste? Hier was oudste 27 maanden en toen jongste geboren werd was middelste precies 2.5 jaar, dus net wat ouder dan bij jou. Hoewel ik de tijd tussen mijn kinderen ooit wel minder had gewild, ben ik nu blij met de minstens 2 jaar ertussen. Dus geef je lichaam zeker de tijd! Iets meer tijd ertussen kan heel fijn zijn. De dynamiek tussen kleuter en baby en peuter en baby is echt wel weer anders. Heel leuk hoor Succes met het afwachten! Was je de vorige keren snel zwanger?
Wat leuk dat jij ook langer borstvoeding heeft @ciprilla! Ik ben van mijn tweede zwanger geraakt toen ik oudste nog borstvoeding gaf en voor mijn derde zwangerschap ben ik wel gestopt met 14 maanden. Middelste was toen niet zo leuk meer aan de borst. Jongste drinkt vooral 's nachts. Overdag wil hij ook wel eens drinken, maar dat lukt alleen goed als hij moe is en/of er weinig prikkels zijn. Anders is het een paar slokjes en weer klaar. 's nachts is het een geweldig slaapmiddel (hij slaapt bij ons in bed). Ik heb de eerste maanden heel veel gedragen en doe hem nu vaker in de wagen. Fijn wel dat jouw man en jij zo op 1 lijn zitten!
@flothe wat leuk bij jou ook al zo snel weer babykriebels. Onze baby's zijn ongeveer even oud. Ik zou ook eerst wat kilootjes willen afvallen. Nu na de derde is het er gewoon bijna niet meer af gegaan, het extra gewicht. @JupitR 's nachts voeden schijnt weer een bepaald stofje aan te maken die je cyclus tegen houdt. Hier ook nog een nachtdrinker, hij ligt naast me dus meneer heeft open bar. Ik ben meer van het gemak, geen zin om op en neer te lopen in de nacht. En met de borst is die altijd zo stil. Werkt perfect Mijn man zei na de tweede dat het klaar was. Afspraak voor de knip was nog net niet gemaakt. Hij wist dat ik open stond voor meer kinderen, maar helaas. En toen ineens sloeg die om. Dus nummer 3 is geboren en hij kwam zelf met het idee voor een vierde. Leven kan raar lopen ineens.
Een half jaartje is zo voorbij! Was je snel zwanger? Je hebt verder geen last van de hormonen of de spiraal ofzo? Ik heb een tijdje terug voor mezelf namelijk besloten altijd voor mezelf te gaan, als dat betekend geen hormonale anticonceptie en geen spiraal jammer voor hem. Pak je condoom of doe er niks omheen Ze hebben mijn spiraal vorige x inderdaad niet gecontroleerd met een echo, ook niet een paar weken/maanden later. Zelfs niet toen ik belde na het artikel van radar over expulsies van dat type spiraal Een paar maanden later was het bingo. Geen idee hoe lang hij er uit is geweest. Ik vermoed zelf al een paar maanden omdat ik toen minder begon bloeden. Helaas liep dat heel fout af. Zo bijzonder, vanaf dat ik zwanger was van mijn dochter wist ik dat het goed zat. Ik wist ook dat ze te vroeg zou komen. Bij deze zwangerschap wist ik gewoon dat het fout zou gaan, goed fout ook. Vanaf het begin af aan, ondanks de hoop dat het toch goed zou gaan. Ik denk dat ik bij een derde zwangerschap nooit meer op mijn gevoel zal vertrouwen omdat er altijd de angst gaat zijn dat het misgaat. Stom he, mijn gevoel klopte elke keer en toch zal ik er nooit meer op vertrouwen. @JupitR ik snap je hoor. Toch stom als het ineens anders als anders loopt! Ik wilde ook zo graag zo lang borstvoeding geven! Na 9 weken kolven, al die tijd bloedende en pijnlijke tepels te hebben heb ik het opgegeven @ciprilla welkom! Altijd leuk als de man bijdraait