A las ook nog niet toen ze aan school begon, kende wel wat letters. Leerde lezen in de 2e lockdown toen ze al aardig wat plakwerk opgepikt had uit groep 2, zelf zat ze toen nog in groep 1. J kent ook wat letters, lijkt ook minder ver voor te lopen, maar dat vertekent. A is een logische denker, J een creatieve en die legt veel minder snel verbanden maar verzint wel zelf hele verhalen. Ik weet nog niet wat onze insteek gaat worden. A heeft groep 1 helemaal gedaan en nu groep 2 en 3 in een jaar. Ze zeiden juist ze heeft niks te zoeken in die 1e helft groep 3, dat draait alleen maar om letten lezen. Dus ik ga even afwachten hoe het lezen zich bij J ontwikkeld. Ze zit in een groep 0 dus kan ook nog niks zijdelings meepikken. Maar voor haar lijkt me zo'n constructie ook het beste dan kan ze toch nog zo lang mogelijk kleuter zijn en spelen.
Dat is ook zo maar als ik bij ons kijk zijn er maar zeer weinig kinderen op school die hier ook vandaan komen. Vandaar dat ik het zo opvallend vind
M’n oudste speelde niet, of nauwelijks. Dus daar waren de kleuterklassen echt een ramp. M’n jongste speelt wel ietsje beter. Maar nog niet over om naar huis te schrijven. We wachten het wel af.
Ik zou het gesprek open in gaan. Wat heeft de leerkracht te zeggen? En ook vast bedenken wat je zelf aan wil geven, ik voor het geval de leerkracht met die vraag begint. En ik denk dat dat hierboven al vrij helder staat. En vervolgens samen kijken wat er mogelijk is om haar uitgedaagd en geïnteresseerd te houden. Eventueel een langere afspraak maken als tien minuten niet genoeg is. En als je er met alleen de leerkracht niet uit komt de intern begeleider erbij betrekken. Maar dat is na het gesprek, tijdens het gesprek zou ik vooral kijken waar de gemeenschappelijkheden en de mogelijkheden liggen. Soms verrassen leerkrachten je.
Ja dat is bij ons wel, ze spelen allebei graag. Daarom begon het echte drama hier ook pas 2 weken terug, toen ze overgestapt was naar groep 3. Wat doen je kinderen thuis dan?
Hangen, zeuren, eten en nog meer eten. Als m’n oudste genoeg uitdaging heeft gehad op school, lukt spelen wat beter. Met een nieuw Lego setje zie je hem niet. Andere bouwdingen met fases. Rekentuin op de computer. M’n jongste kleurt wel graag. Knutseldingetjes ook wel.
Over mijn oudste hoorde ik ook dat hij te traag was. Nou was hij niet goed verstaanbaar waardoor hij nog makkelijker te onderschatten was. Voor rekenen had hij wel een I score. Uiteindelijk heb ik met de iber afgesproken dat hij de stof top down zou gaan krijgen. Het gewone werk + uitdaging lukte niet omdat hij er niet bij kon blijven. Ik heb er weinig zicht op, dus ik weet niet of het echt uitgevoerd wordt. De juf bleek in het begingesprek dit jaar weinig te weten van de dingen die in groep 3 afgesproken zijn. Maar zijn tempo met alles is wel vooruit gegaan. Eerder was hij ook langzaam met aankleden, eten ed. Het lijkt erop dat hij daar ook nog een beetje uit moest groeien. Wbt het lezen is het wel makkelijk om een hoger avi niveau erbij te pakken. Daar hebben ze vaak verschillende bakken voor. Mochten ze gaan stranden bij boeken die qua avi goed zijn maar qua inhoud voor oudere kinderen, dan kan je nog voorstellen om over te stappen op voorleesboeken voor haar leeftijd.
Lijkt me heel lastig. Hier is de oudste erg van het buitenspelen. Maar ook kleuren/tekenen/puzzelen, en dan met fases lego, gravitrax, clics. Verder is ze niet zo'n goede zelfspeler, doet het liefste spelletjes met ons zeker als ze niet genoeg uitgedaagd is. Jongste kan wel goed zelf spelen, veel rollenspel. Maar het is wel herkenbaar dat ze dan bij ons de uitdaging zoeken die ze op school niet krijgen.
Ik zou kijken waarom ze met deze cito scores niet bij de 3* groep past, hoe kunnen ze haar wel meekrijgen op het tempo dat nodig is.
Bedankt dames!! Ik verwacht er met de leerkrachten wel uit te komen. Ook best lastig dat de klas groot is een deels opgesplitst word voor belangrijke vakken, dus ze heeft 3 juffen waarvan er 2 bij het gesprek zijn donderdag. Met aankleden en eten enzo is ze inderdaad ook traag en makkelijk afgeleid. Ik ga zelf vast wat op papier zetten voor donderdag
Ik zou me ook afvragen waarom je het belangrijk vindt dat ze met de3* kinderen mee doet. Als ze traag is en snel is afgeleid dan is het voor haar misschien wel prettiger om met de 2* mee te doen. Als het goed is zegt dat niks over de capaciteiten maar meer over hoe zelfstandig ze de opdrachtjes uit kan voeren. Dat was in elk geval 5 jaar geleden bij Q zo.
Misschien kan ze inderdaad niet meekomen met de 3* maar kan ze op een andere manier uitdaging krijgen. Misschien is ze wel een dromerig type en is het voor nu prima voor haar. Onze zoon was er niet bij omdat het echt te makkelijk was. Die weigerde het werk te maken en was met alles bezig behalve met het werk. De laatste 5 min deed hij het maar even. Juf gaf hem geen zon boekjes omdat hij niet kon zelfstandig werken. Hij werkte niet zelfstandig omdat het te makkelijk was Overigens was zon ook niet boeiend omdat hij toen ook al zo ver las. Dus het is lastig om te oordelen of je dochter afgeleid is door te weinig stimulans of juist omdat ze dromerig is. Wat wil je bereiken met het gesprek, wil je dat ze meer uitdaging krijgt? Krijg je begeleiding van de ib'er? Heeft juf voldoende handvaten om haar te begeleiden? Dingen om over na te denken en verder open staan in het gesprek. Luisteren wat ze zien en denken en hopelijk kom je dan op 1 lijn. Bij ons werden er maar 2 dingen ingezet voor vlotte kinderen in Gr 3. Vanaf Gr 4 waren er meer mogelijkheden.
Ze heeft er nu geen plezier in. De opdrachten van 3* zijn iets moeilijker en uitdagender. Toen ze Corona had en thuis huiswerk moest was ze binnen no time door alles heen. Omdat het online was met vooraf opgenomen filmpjes en opdrachten heb ik haar ook de 3* opdrachten laten doen. Ze was zichtbaar trots dat het allemaal lukte en mentaal veel meer voldaan als ze klaar was.
Ligt heel erg aan situatie maar over het algemeen niet heel erg. Ze is wel een overdenker en kan 1001 vragen stellen over een onderwerp om er vervolgens een paar dagen later weer over te beginnen met nog meer vragen. Haar hoofdje staat niet stil. Ze slaapt wel veel rustiger sinds ze zelf een boekje leest voordat ze gaat slapen. Voor die tijd kon ze lang wakker liggen.
Ze is inderdaad wel dromerig en haar hoofdje maakt overuren met nadenken. Maar nu ze haar Cito’s zo heeft gemaakt vroeg ik me inderdaad af of het allemaal te makkelijk is en ze daardoor zo snel overschakelt naar eigen gedachtes. Er is nog geen contact met een ib’er. Jouw verhaal vind ik wel herkenbaar. Ze krabbelt het inderdaad maar even in elkaar in de laatste paar minuten.
Wij sporten sinds een paar maanden elke dag een uurtje om een beetje uit onze hoofden te komen. Ik wacht nog op de rapportgesprekken, dus ik weet niet of het tempo op school ook naar boven is. Thuis zit er steeds meer tempo in sinds we gestart zijn.
Misschien trekt ze zich terug in haar hoofd. Zoon was juist erg gericht op buiten. Was meer de stoorzender en bewoog heel veel om zich zelf bezig te houden. Tijdens het gesprek afwachten hoe het gaat en je zou de ib'er een keer mee kunnen laten kijken. Een observatie in de klas om te kijken wat ze doet en ook wanneer. Vonden ze hier heel interessant. Wel jammer dat hij toen hij buiten stond (4) jaar en zei ik weet niet waarom maar ze keek vaak naar mij
Wat fijn! Kan me voorstellen dat het ook rust geeft. Ze zit nog niet op een sport. Misschien vind ze dat ook wel fijn.