Jaa dat heb ik ook.. heb 1 levend bewijs rondlopen maar door die miskraam maakt me alles zo onzeker! Hoe voel jij je? Heb je symptomen?
Vlak na de positieve test had ik 2/3 dagen flinke buikpijn en felle hoofdpijn/migraine. Dit herken ik van de succesvolle zwangerschappen, ik had dit niet bij de miskraam.... Dus dat is wel een goed "teken". Maar dit is nu alweer even weg. Ik heb nu alleen wat lichte misselijkheid door de dag heen. Ook wat minder eetlust? Normaal onwijze cravings naar chocola (eet zo een halve reep op haha!), maar al een week lang neem ik 1 blokje savonds en dan is het goed (heel erg a-typisch voor mij). Soms is de lichte misselijkheid compleet weg. Soms is het er paar uur, vooral op een lege maag. Maar nu bijv weer niet. En af en toe gevoelige borsten. Ik ben ook wel wat duizelig, heb het snel heet als ik mijn jongste verschoon. Voelt wel alsof er iets bezig is in mijn lijf haha. En ik ben moe, maar ja, ik slaap ook onrustig omdat ik elke ochtend spannend vind om te testen (elke keer bang dat de oploop stopt). Dus ja, het zijn vooral subtiele dingen..... die soms dus ineens weg zijn grrrrr. Enige echte dikke symptoom is dat ik nu officieel over tijd ben en na mijn NOD en er geen enkel signaal is dat ik ongesteld ga worden! En mijn testen waren weer goed vanochtend... Maar ik blijf het zo spannend vinden. Bij de MK had ik ook gewoon testen die opliepen... ik had toen vrijwel geen symptomen.. dus vanaf het begin een "niet pluis" gevoel.. Daarom word ik wel onzeker als ik ineens niks meer voel.. Ook het idee dat de symptomen minder worden ofzo, maar de testen liegen er niet om, de HCG loopt gewoon op. En jij? Had jij nog getest of ben je gestopt? We kunnen ook prive even verder kletsen, weet niet of anderen dit storend vinden mijn geklets over positieve testen en symptomen....
Hi dames, Even een korte update, mijn testen zijn helaas weer wit… alleen op de early van de action na die blijft een streepje geven.. maar niet oplopend dus ik weet dat wat er was er niet meer is… Ik ga samen met vriendlief onze bubbel weer in om dit een plekje te gaan geven, want we weten beide dat er een klein wonder is geweest maar het niet gered heeft voor de 7e keer.. we weten na zoveel keer pech niet waar het aan ligt.. perfect zaad, perfecte eitjes en eisprong en een dik slijmvlies van 1,5 cm dik leek het op een goede kans maar helaas.. veel succes allemaal en hopelijk mogen jullie snel allemaal op roze.. tot in de volgende ronde.
Ah meis wat verdrietig. Ook omdat je weet dat er wel iets was.. maar het dan net niet heeft gered. Neem je tijd. Even weg van dit forum is soms goed, doen we denk allemaal wel eens. Sterkte en wees lief voor elkaar <3
Jeetje wat verdrietig Heel veel sterkte voor jullie allebei. Is er verder onderzoek gedaan? Bv ten aanzien van stollingsproblemen of iets dergelijks?
Ja heb al zoveel onderzoeken gehad, maar iedere keer komt er uit dat alles goed is.. dat is fijn natuurlijk maar blijft wel vreemd waarom het dan toch weer fout gaat al 7 keer
Weer een aankondiging van een zwangerschap in m’n omgeving. Ik merk dat ik er moeite mee heb. Ik gun het een ander uiteraard, maar ik heb het er nu even moeilijk mee. Vooral omdat ik vermoed dat m’n menstruatie eraan komt. Hoe gaan jullie hiermee om?
pfoe ja, herkenbaar hoor. Er werd gisteren gehint naar een 2e voor mijn zwager en schoonzus en ik kan daar inwendig zo verdrietig om worden. Gun het hen uiteraard, maar onszelf nog meer. Ik denk dat je alleen maar bewust kunt zijn van die gevoelens en ze de ruimte moet geven zodat het juist niet gaat overheersen. En hier je hart luchten!
Op dit moment overheerst het, hopelijk zakt het zo weg. M’n vriend gaat er erg nuchter mee om. Dat vind ik jammer. Heb het idee dat de meeste mannen dit toch anders ervaren. Dus fijn dat ik hier even mag ‘klagen’.
Dus een soort van 'domme' pech dan steeds... Wat ontzettend frustrerend moet dat zijn. Als je wel een oorzaak zou weten, kun je daar in ieder geval wat aan doen. Super rot voor je ❤️ Sterkte met het verwerken en hopelijk mag je binnenkort toch een goede zwangerschap doormaken
Ja herkenbaar even een overheersend en enorm down gevoel. Uiteindelijk lukt het toch vaak wel weer om de knop om te zetten en weer positiever de volgende ronde in te gaan. Probeer mij maar voor te houden dat ik dit gevoel weer vergeten ben ik de volgende ronde wachtweken Mannen gaan er echt niet hetzelfde mee om inderdaad. Mijn man is er ook veel mee bezig, maar kan het tussendoor toch makkelijker loslaten merk ik. Maar zij hebben niet alle lichamelijke dingen, mogelijke symptomen en alles. Hij is er vooral mee bezig rond de eisprong en tijdens de laatste dagen van de wachtweken. Hij begrijpt er ook helemaal niks van dat ik op 9dpo test en dan mega teleurgesteld ben en dan zeg dat het eigenlijk nog niet zoveel zegt daar kan hij weinig begrip voor opbrengen. Waar ik de hoop soms al opgeef dat t ons ooit gaat lukken, staat hij er veel nuchterder in
Ah nee wat vervelend dat ze niet meer opgelopen zijn! Zeker omdat je wist dat er iets was hakt het er extra in. Even samen met je vriend bijkomen van dit verdriet zal jullie vast goed doen. Ik heb er vertrouwen in dat het een keertje raak gaat zijn en dat die kleine dan goed blijft zitten. Geduld wordt beloond, maar is soms zo lastig op te brengen. Ik duim voor je dat er snel mooi nieuws is ❤️
Heel begrijpelijk en herkenbaar dat je je zo voelt! Op mijn werk zijn er in de afgelopen drie maanden vier zwangerschappen aangekondigd en dat vond ik ook wel even lastig toen het bij ons nog niet gelukt was. Zeker als ze erover spreken dat het veel sneller ging dan verwacht bijvoorbeeld. Ik probeer op dat soort momenten blij te zijn voor de ander, ookal is dat soms moeilijk. Even wat muziek aan en in eigen bubbel om de gedachtes te verwerken doet mij dan ook goed. En vooral als hoofdgedachte hebben dat jouw moment ook gaat komen en dat je lief mag zijn voor jezelf , dan gaat het allemaal goedkomen. Als muziek luisteren niet voldoende helpt kan je het natuurlijk ook van je af schrijven of hier komen kletsen
Dank je dames. Ik ben even lekker gaan douchen en ga nu ontspannen en het proberen van me af te gooien.
@Manu1457 veel sterkte! Helaas ken ik heel wat koppels die hetzelfde hebben als jullie. Zo oneerlijk.. dikke knuffel!