Ze zijn geboren hoor! P & M. P weegt 2760 gram en M weegt 3024 gram, ze zijn allebei 48cm lang. De bevalling viel mee en tegen tegelijk. P lag helemaal bovenin en de gynecoloog snapte niet hoe hij nou lag dus een paar keer armpjes er uit en weer teruggeduwd, duwen en draaien en de placenta liet los maar na 5 minuten duwen en trekken (op niet verdoofde plekken helaas) heeft de chirurg hem er uit kunnen trekken maar de baby heeft daarbij wel zijn arm gebroken dus hij moet zo nog naar de rontgen om te kijken hoe de breuk zit en of hij moet ingegipst worden
voor mij wat verhoogd idd. Normaal is onderdruk 65/70. Maar van de week was hij 85, gister 70 en nu weer 80 haha. Gelukkig kan ik het zelf een beetje in de gaten houden thuis. Ik rij sinds deze week ook geen auto meer, vind het onverantwoord met dat duizelige erbij. Pff iedere een ct is ook niet fijn hoor, vaak heb je daarna mega harde buiken (ik wel iig) en die heb jij al zo erg. Beter voor jou is haar gewicht keurig met week 37 en gaan ze haar halen, bevallen van een sterrenkijker is ook geen pretje trouwens..
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je kindjes en hopelijk verloopt je herstel vlot! En wat erg van dat armpje zeg! hopen dat dat snel heelt, super zielig Ik snap wat je bedoelt met dat duwen trekken, had toen precies hetzelfde onder mijn ribbenkast , vreselijk gevoel idd. Wel echt superfijn dat je kindjes er eindelijk zijn!!!!
Gefeliciteeeerd!! Wat fijn dat ze er zijn! En wat een mooie gewichten zeg! Is de lichtste het meisje? Maar wat zielig zeg van dat gebroken armpje! Hopelijk valt het mee en is het snel hersteld. En nu lekker zelf herstellen. Ondanks de pijn van de keizersnede is het echt zo’n verademing dat de rest allemaal wel weer makkelijker gaat. geniet ervan samen!
Ja dat hoop ik idd ook. Maar ik zie t niet gebeuren eigenlijk dat ze dan doen. Nee ik lees vooral horror verhalen over sterrenkijkers en ik ben al best bang voor de bevalling, vacuüm/tang verlossing etc. Dus fijn dit
Mischien een kleine geruststelling, mijn vriendin is pas bevallen, baby was ook sterrenkijker maar tijdens de laatste fase (persweeen) is ze toch nog gedraaid Dus niet te druk om maken hoor!
Ja ik zou dat echt aangeven hoor, dat het je dagelijkse leven beïnvloed en dat je echt niet meer zo langer door wil lopen. Is jouw buik en jouw baby, en aangezien de baby over een paar dagen voldragen is snap ik niet waarom ze hier moeilijk over zouden doen. Wat de test betreft, klopt uiteindelijk een week na man positief getest. Moet wel zeggen dat de test vrij donker was, dus waarschijnlijk had ik gisteren of eergisteren ook al positief getest. Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van jullie baby's. Tegelijkertijd heel verdrietig dat de kleine zn armpje heeft gebroken. Hopelijk snel in het gips en heelt het snel. Neem je rust en zeker omdat je dar geduw en getrek hebt gevoeld op de niet verdoofde plekken. Hopelijk kun je straks toch nog positief terugkijken op de ks.
Bedankt allemaal, het valt niet mee helaas hij is flink gebroken. We zitten nu te wachten op de traumachirurg
Gefeliciteerd met je kindjes hopelijk herstel je zelf snel en doen de kindjes het goed. Maar wat erg van het armpje het is een flinke breuk zeg heel erg veel sterkte
Omg, jeetje hoe kan dit?? Had dit niet voorkomen kunnen worden?? Zou toch echt duidelijk om opheldering vragen. Dit is geen klein breukje en dit zal volgens mij geopereerd moeten worden. Hoe gaat het met hem? Huilt hij veel van de pijn?
Ja dat vroeg ik me ook al af, dit hoort toch niet te gebeuren tijdens een keizersnede? Vreselijk voor het arme kindje zeg
Ohnee wat zielig!!! Heb je het idee dat de kleine er last van heeft? Weet niet hoe dat werkt bij zulke kleintjes?
Ik zal ff het verhaal hier neerzetten wat ik ook naar de familie heb gestuurd dat geeft wat meer duidelijkheid: Vanmorgen ben ik met 37+1 bevallen van onze tweeling P (2740 gram) & M (3024 gram) via een geplande keizersnede. Het was een mooie en vervelende ervaring tegelijk. Ruggeprik niks van gevoeld, operatie niks van gevoeld. M lag in hoofdligging dus kwam er zo uit. P natuurlijk dwars bovenin maar die bleef ook daar zitten toen M er uit was dus moest de chirurg helemaal duwen en trekken om hem omlaag te krijgen wat echt meeeeeega pijnlijk was (als in net zo veel pijn als een normale bevalling zonder pijnstillers) want hij zat boven de ruggenprik. Nadat hij een paar keer wat armen en voeten maar geen hoofd te pakken had liet de placenta los dus moest hij hem wel er uit trekken aan zijn arm en daarbij heeft hij P zijn arm gebroken. Was niet te vermijden, het was gebroken arm of geen baby (chirurg voelt zich er mega slecht over dus dat is wel sneu). Eerste paar seconde ademde hij niet en was hij slap dus hij riep de kinderarts maar daarna ging hij gelukkig huilen en mocht hij bij mijn man liggen. Ik voelde me daarna echt helemaal niet goed en kreeg ineens meega pijn in mijn nek dus een lading pijnstillers erbij gekregen en toen ging het wel weer. Dus ja heftig en mooi tegelijk.. De chirurg zei wel dat P nooit natuurlijk geboren had kunnen worden dus dat maakt me extra blij met de keuze voor de keizersnede anders had ik dus een halve natuurlijke halve spoedkeizersnede bevalling gehad, precies waar ik al bang voor was van tevoren.
Wow heftig, maar duidelijk verhaal. Lijkt me ook vreselijk voor de arts als ze zoiets moeten doen idd maar ze handelen altijd levensreddend dus weloverwogen beslissing. En toch wel fijn dat dit dus bevestigd dat je nooit natuurlijk had kunnen bevallen. Ik hoop dat de kleine man goed hersteld van zijn breuk, vaak doen ze er niets aan omdat het snel heelt bij baby’s. Wens jou een goed herstel en probeer lekker te genieten van je kindjes!
Jeetje wat een heftig verhaal. Mooi dat je nu al zoveel positieve punten kan zien en wat je zelf al zegt; goed dat je aangegeven hebt dat je een keizersnee wilde! Hopelijk herstelt de breuk bij P mooi en heeft hij er weinig last van. Probeer zelf ook aan je eigen herstel te denken en laat je goed verzorgen!