Hoi allen, Over 2 weken hebben wij onze eerste echo. Ik wist met 3 weken en 3 dagen al dat ik zwanger was. Het ene moment heb ik alle vertrouwen dat het goed komt, maar op sommige momenten ben ik zo onzeker/bang dat het niet goed zal zijn bij de echo. Af en toe ben ik bang dat het dan een voorgevoel is ofzo. Al denk ik niet dat het echt een voorgevoel is, maar meer een angst. Herkennen jullie dit? Bij onze zoon had ik dit minder. Misschien omdat het zwanger worden toen iets langer duurde dat ik dacht, yes gelukt. Nu heb ik veel meer verhalen om mij heen gehoord dat het ook mis kan gaan, waardoor ik ook denk... ik ben pas echt blij na de eerste echo. Ik heb net nog een test gedaan met ongeconcentreerde urine. Deze knalde gelijk. Ik weet dat het niets zegt, maar toch ben ik op zoek naar een soort van bevestiging. Ik heb er ook moeite mee dat ik het nog niet kan delen met m'n moeder. Misschien dat ik het haar toch eerder ga vertellen.
Ja hoor, heel normaal. Nu ik 33 weken zwanger ben maak ik mij weer druk om andere dingen. Volgens mij hoort het er gewoon bij als je moeder wordt/bent. Succes, en hopelijk heb je een heerlijke zwangerschap en over 8 maanden een prachtige baby.
Zeker herkenbaar en ik had het bij elke volgende zwangerschap meer last ervan! Wanneer mag je voor een echo?
Goed om te horen dat meer vrouwen dit herkennen. Ik heb 9 maart een echo. Dan ben ik als het goed is 8 weken en 4 dagen.
Heel herkenbaar en als echo 1 is geweest weer druk maken om de volgende of wat dan allemaal nog komt. Al met al hartstikke spannend Succes met de echo!
Heel herkenbaar , heb met 5+5, 6+4 8+6 een echo gehad en elke keer weer stikzenuwachtig. Aankomende donderdag weer een echo en ja hoor weer de zenuwen. Denk dat het heel normaal is hoor, en vooral als je nog geen echo hebt gehad dan is het helemaal nog spannend of alles daarbinnen goed gaat.
Heel herkenbaar. Eerst heb je geruststelling van oplopende testen, daarna spannend tot eerste echo, daarna spannend tot volgende echo, dan NIPT, 13 weken echo, dan nog een periode dat je de baby niet voelt en dus geen geruststelling nog hebt dat de baby het nog ‘doet’. 20 weken echo… haha Ik word zelf pas relaxter als ik de baby voel en vanaf 24/28 weken, wanneer alle echo’s goed zijn geweest, ik elke dag getrappel voel en de baby levensvatbaar is. Het is niet zo dat ik me dagelijks druk maak overigens hoor, maar in m’n achterhoofd wel de gedachte dat de eerste helft zo snel mogelijk voorbij mag gaan van mij. Extreme zwangerschapsmisselijkheid helpt daar ook in mee
Onze verloskundige bied trouwens een hartjesspreekuur aan, dat vond ik bij m’n vorige zwangerschap wel fijn om de tijd tussen termijnecho en 20 weken echo te overbruggen. Nu vond ik t niet nodig vanwege nog een echo met 13 weken en ik voel de baby nu af en toe al met 14 weken.
Ik heb nu pas geen onzekerheid meer, nouja.. iig of ie nog leeft of niet, dit omdat ik m nu dagelijks voel Ik herken je angst zeker wel! Nu heerst hier angst vooral dat ie te vroeg geboren word, waarom geen idee.. We gaan t mee maken.. hopelijk haal ik gewoon de 38ste week..
Heel herkenbaar..Bij mijn eerste zwangerschap niet gehad, nu wel. Na 7 mislukte terugplaatsingen is het deze keer wel raak. Ben nu superbang dat het alsnog mis gaat..
Heel herkenbaar, hier zwanger 3e kindje en ben me bewuster dan ooit hoe bijzonder het is om zwanger te mogen zijn. Tot het moment dat je een gezond kindje in je armen hebt, blijft het spannend en onzeker. Daarnaast hebben we natuurlijk zoveel hormonen die alles nog 28342x erger maken in ons hoofd. Gefeliciteerd en geniet er van