@Asil ja we hebben sowieso over 3 maanden vervolgafspraak bij de kinderarts weer met voor die tijd bloedonderzoek. Vanuit daar verder kijken. Sowieso belt t ziekenhuis straks weer om te kijken wat we kunnen doen voor hem mbt ijzer. Naja clomid weer genomen... dus ook ik kan volgende week naar t ziekenhuis weer. Duur gezin zijn we
Je betaald ook genoeg dus nemen waar je recht op hebt . Maar voor die kleine moet echt actie ondernomen worden, ga er maar aan staan als je waarden zo laag zijn. Van jong tot oud kun je je mega kut voelen. Voor hetzelfde geld is dit de oplossing. Misschien heeft hij wel een associatie gemaakt tussen eten en zich slecht voelen.
Ja kinderarts is ook echt geweldig. Dus dat helpt wel Het is zo complex allemaal. Kip/ei verhaal. Hij kan ook geboren zijn zonder goede hongerprikkel, dat zien ze ook wel eens dat dat pas veel later wordt ontwikkeld. Goed poepen doet ie nu, dus verstopping remt zn honger gevoel niet meer. En ik wil zo graag stoppen met borstvoeding, maar ook dat kan nu echt niet. Hij is zo blij, zo levendig, zo'n giga charmeur, zo'n kletser gelukkig. Zijn ontwikkeling gaat gewoon geweldig goed door goddank. Naja we gaan er maar weer voor. Gelukkig zijn we het gewend dat we meer zorgen om hem hebben in die zin dat we de balans wel redelijk hebben nog mbt aandacht oudste. Iemand nog leuke weekendplannen?
Ik snap het, deel de ontwikkelingen vooral (mits je er zin in hebt). Kan me voorstellen dat van je af schrijven ook een beetje helpt. Is toch je kind.. Dit voel je tot in je botten en verder. Hoop echt heel hard dat het beter word ♥ heel veel liefs.
Ik had net een mental breakdown dat is even geleden zeg Mn vriend zit nu bijna 1 van de 3 weken in Frankrijk en maak me constant zoveel zorgen. Zal hij teveel alcohol drinken zal hij alleen maar ongezond eten zal hij misschien weer roken… pfffff ik maak mezelf zo gek. Ik was net aan het appen met hem en werd best vurig en kreeg daar uiteindelijk weer spijt van en ging onwijs huilen. Ik ben gewoon zo bang voor die klote TESE het is niet te omschrijven… en een van mijn goede vriendinnen is zwanger (voor het eerst zo dichtbij ons) en ze weten nu ook dat ze een meisje krijgen. Ik ben gewoon echt harstikke jaloers
Allemaal hele normale gevoelen en emoties, hoef jij je helemaal niet klote over te voelen. Blijf praten met elkaar, controleer het niet maar benadruk hoe belangrijk het voor je is. Een biertje gaat geen verschil maken net als een pizza of hamburger, het gaat echt over lange periodes en super ongezond zijn. Pas op dat je hem niet tegen het harnas jaagt, laat hem iets meer los en vertrouw hem op zijn oordeel. Ik denk ook niet dat je breakdown persee hij is, maar de zwangerschap van je vriendin en hij is eigenlijk diegene die je nu even bij je wilt hebben die naar je luisterd en je troost ♥
Jaa heb erna meteen sorry gezegd, maar hij begrijpt me heel goed en weet ook wel een beetje hoe ik ben en afentoe gewoon even op ben! Ik mis hem inderdaad enorm en werd ook echt emotioneel toen ik appte kan niet wachten tot je thuis ben. 3 weken is natuurlijk weinig op een mensen leven maar heb hem nog nooit zo lang niet gezien Lief je reactie ❤️
Sorry een beetje afwezig geweest, maar alles weer bij gelezen Ik was begonnen met de medicatie voor de laatste cryo tp, maar helaas afgelopen donderdag positief op corona dus deze ronde afgebroken. Baal er wel van maar ja die paar weken extra kunnen ook nog wel.
Super herkenbaar! Als mij opeens de angst me naar de strot vliegt dat het misschien wel niet gaat lukken reageer ik dat ook op mn man af die het niet lukt om te stoppen met roken, maar of het echt daar aan ligt dat het niet wil lukken is natuurlijk de vraag, de laatste keer dat we een punctie hadden was zijn zaad gewoon goed qua hoeveelheid en volume, maar herken wel dat ik dan een soort hyperfocus krijg op zijn gezondheid. Vind het soms lastig om daarmee om te gaan, en wordt er ook niet gezelliger op thuis
Mij persoonlijk niet. Door mijn adhd kan ik dat dan niet volgen en voel me dan verplicht te reageren waardoor ik te veel word afgeleid