De oudste zit hier doorgaans ook echt niet meer in de wagen. Ik vind dat ook niks op die leeftijd . De jongste voor een wandeling ook niet meer. Maar met een dagje pretpark/dierentuin vind ik het ideaal. Die van 1 stort halverwege de dag in en de peuter aan het einde van de dag. Hoewel ons laatste uitje was al ergens vorig jaar september . Dus wie weet is het nu ook weer anders.
Mijn allerliefste oudste....na 3 jaar erg depressief te zijn geweest is het er uit...mam ik ben transgender. Wat een enorme opluchting voor hem zelf en wat een spannende tijd komt er nog aan. Maar ben ik trots om zijn moeder te zijn en om samen dit traject in te gaan op weg naar zijn geluk. Inmiddels staat hij op de wachtlijst voor de genderpoli. Het lange wachten gaat beginnen maar ook de weg naar zijn geluk. Zooooo trots op hem
Ah, wat een worsteling.. zo sneu Veel succes op de lange weg te gaan! Fijn dat je zo trots bent en zo steunt ♥️
@Jottie wat knap en wat breekt er ook een heftige tijd aan. Voor je kind én ook voor jou (emotioneel). Wat fijn dat hij op je kan rekenen en jou aan z'n zijde mag hebben de komende periode. Spannend! Mag ik uit interesse vragen hoe oud je zoon is?
Hij is 16 en wordt in juni 17. Het is natuurlijk voor iedereen ook heel erg wennen om nu hij te zeggen ipv zij omdat het natuurlijk 16 jaar zij is geweest. Gelukkig is onze omgeving heel begripvol en staan ze er allemaal positief in, maar ben soms wel es bang voor de boze buitenwereld niet iedereen is zo tolerant helaas
Het is vreselijk om te zien dat je kind zichzelf zeer doet lichamelijk. We hebben zelfs crisis gesprekken gehad bij ggz omdat hij geen uitweg meer zag Gelukkig is er nu een enorme last van z'n schouders en heeft hij weer zin in het leven
Nu nog je banner aanpassen? Tof dat jullie er zo in staan. Lijkt me nog een aardige rollercoaster op komst, maar hopelijk is t allerzwaarste (de depressiviteit) nu achter de rug en gaat t zonnetje voor jullie allen weldra schijnen.
Wauw @Jottie wat een liefdevol bericht en dat je ook al steeds hij zegt! Hopelijk kan hij nu stapje voor stapje zichzelf weer terug vinden Uit pure interesse: hebben jullie dit zelf wel in de gaten gehad? Toen hij kleiner was? Of kwam het wel als verrassing voor jullie?
Wat een verschrikkelijke worsteling moet dat geweest zijn! Je mag zeker trots zijn. De buitenwereld kan zeker hard zijn maar met goede vrienden, liefdevolle ouders komen jullie er wel!!!
Wat ontzettend fijn dat alleen het hardop spreken al zo'n enorme impact op hem heeft. Fantastisch hoe jullie er mee omgaan! Heel veel geluk en succes voor jullie!
Niet toen hij kleiner was. Wel al sinds de brugklas is hij zich mannelijk gaan kleden en haren kort geknipt. We was hij altijd al erg begaan met de lhbtiq gemeenschap. Hij was er zelf altijd al wel open over dat hij bi was, en wij dachten dat dit ook mede de reden van zijn worsteling was. Ik heb wel eens gedacht aan de mogelijkheid dat hij wel eens transgender zou kunnen zijn, maar dat nooit uitgesproken. Dus helemaal uit het niets kwam het niet voor mij. Ik kocht ook al een jaar herenondergoed voor hem, hij zei dat hem dat lekkerder zat...maar nu vallen wel alle puzzelstukjes op z'n plek.
Wat heftig @Jottie, het is geen makkelijk leven voor je oudste. Wat fijn dat hij/zij zulke meedenkende ouders heeft getroffen. Voor jullie zal het ook omschakelen worden. Sterkte en succes! ♡ Na wat doorlezen, zie ik pas dat het om een zij->hij transitie gaat. Ik had door je bericht en handtekening andersom verwacht. Mooi dat je zo snel kunt schakelen ♡♡
Inderdaad prachtig! Maar zou ie van 100% katoen niet te zwaar worden? Ik heb trouwens een soortgelijk vest gebreid. Enorme klus, bijna een jaar mee bezig geweest (met kleine kinderen sowieso weinig brei-tijd) maar wel erg leuk om te doen. Patroon had ik gratis van www.garnstudio.com. Weet niet of je die kent? Véél gratis brei- en haakpatronen, in het Nederlands en eventueel ook nog uitlegfilmpjes erbij.