Ik werd nieuwsgierig door jouw post. En kwam terecht bij dit artikel: https://www.hartvannederland.nl/nieuws/oekraiense-vluchtelingen-warmer-opgevangen-dan-syrische
Hier in huis kan ik niemand kwijt. We hebben geen kamers over en gaan bovendien binnenkort verhuizen, dus het is hier al chaos genoeg. Maar wij hebben nog een ander huis dat momenteel na een periode van verhuur leeg staat. We wilden het eerst verhuren en hebben net 10 dagen geleden besloten om het toch maar te gaan verkopen. En nu zit ik te denken of ik het misschien dan eerst een tijdje beschikbaar zal stellen voor vluchtelingen. Maar het is niet ingericht en ik weet ook niet waar ik zo snel een complete inrichting vandaan zou moeten halen. Bovendien is het idee pas net vandaag in me op gekomen, dus ik moet er nog even over nadenken.
Als je ze in huis neemt lijkt het mij vrij evident dat ze een huissleutel krijgen. En als je mensen in huis neemt, waarvan je dus zegt : dit is tijdelijk ook jullie huis, jullie zijn hier welkom. Dan lijkt het mij volstrekt logisch dat ze ook mensen mogen uitnodigen. Als je bent gevlucht en je komt andere vluchtelingen tegen lijkt mij het juist heel goed om als vluchteling contact met elkaar te hebben. Iets met met verwerken. Uiteraard bespreek je eerst wat voor iedereen fijn en leefbaar is, maar ik vind jou opvattingen best vreemd. Het zijn geen kleine kleuters.
Ik lees ook mee. Wij overwegen 2 panden tijdelijk uit de verkoop te halen waarin totaal 9 gezinnen kunnen maar moeten nog meer informatie inwinnen bij de gemeente.
Het is inderdaad zinloos om deze discussie voort te zetten. Denk vooral dat het er overal zo aan toe gaat, zoals bij jou in het dorp of bij jou thuis.
Hoe doen jullie dat dan met de inrichting? Of zijn die panden al gemeubileerd? Want ik wil dus hetzelfde doen, met een huis met 3 slaapkamers, maar dat staat helemaal leeg.
Ik denk als je mensen in je omgeving en instanties informeert je echt wel genoeg spullen aangereikt krijgt om de boel leefbaar te maken. Het zal misschien niet heel modieus worden, maar wel een veilig plekje.
Plaats een oproep op Facebook of via Whatsapp. Of bel de plaatselijke kringloop. Mijn ervaring is dat je in dit geval binnen no time meer dan genoeg hebt.
Ik denk dat hierbij afstand ook zeker meespeelt. Syrië heeft tal van buurlanden of landen in de regio waar mensen opgevangen kunnen worden. Die komen qua cultuur en achtergrond ook veel beter overeen. Veel mensen zullen zich afvragen waarom mensen door tal van veilige landen reizen naar bijvoorbeeld Nederland. En er is daar natuurlijk al zoveel jaren oorlog en ellende. Dit is onverwacht en nieuw. Daarbij willen mensen uit Oekraïne ook terug zodra dat kan. Die zien dit als tijdelijk en willen zich hier bii voorkeur niet vestigen net als destijds in Joegoslavië eigenlijk. Die hebben na de oorlog toch redelijk westerse en welvarende landen weten op te bouwen (wisselend per regio misschien maar toch).
Je hebt het over Syriers en Afghanen en sluit af met dat je al 16 jaar getrouwd bent met een Marokkaan? Wat heeft dat laatste daarmee te maken, de Syrische/ Afghaanse cultuur is heel anders dan de Marokkaande cultuur.
Wat een bijzondere Marokkaan waarmee je getrouwd bent. Alsof je via hem alllessss over de Arabische cultuur (Syriers zijn immers geen Marokkanen) hebt geleerd. Je praat heel denigrerend over Arabische vrouwen maar voelt je niet te goed om met een arabier getrouwd te zijn. Bijzonder. Dat je schoonzussen niet werken zegt niks over de vele duizenden andere Arabische vrouwen. En nu weer ontopic.
Ja wij staan er zeker voor open! Wij hebben kamers zat en ook genoeg bedden. Moeten eventueel wat aanpassen maar dat is zo gepiept. Ze zijn welkom! We wachten even de startdatum af van onze verbouwing, want als dat op korte termijn gebeurd kunnen we het niet maken om ze in huis te nemen. Ze hebben behoefte aan rust, niet aan een bouwput. Daarna gaan we er serieus naar handelen. En waarom wel Oekraïners en geen anderen? Omdat het ons huis is en wij bepalen wie er in komt en wie niet en dat mogen wij zonder reden.
Toch vind ik dat heel moeilijk wat je zegt met de zin ‘terug zodra dat kan’ Weet je waarom? Omdat heel veel mensen uit Syrië dat ook zeggen. De meeste ouders van de kinderen die ik begeleid zijn hoogopgeleide mensen (niet zoals sommigen ze omschrijven als ‘gelukszoekers’). Die hebben huis en haard moeten verlaten. Niet omdat ze dat wilden maar omdat ze moesten vanwege een verschrikkelijke oorlog. Een oorlog die ook niet binnenkort op zal houden. Net als bij Oekraïne nu. En hoe langer ‘ze’ hier blijven, ik praat nu over Syriërs, hoe kleiner de kans is dat ze echt nog terug gaan. En ik denk dat dit ook zal gelden van de mensen uit de Oekraïne. Nederland is toch wel een soortement beloofd land; een veilige haven. Dus zonder een oordeel te vellen over of ik het daarmee eens ben of niet, ik ben toch een beetje ‘bang’ dat dat argument niet opgaat. Tussen willen en kunnen ligt namelijk heel wat in de weg.
Precies. Zoiets bedoelde ik ook. Maar alle vluchtelingen die ik zie, denken alleen maar aan de vergelijkingen (gevlucht, oorlog, bang, enz). De verschillen worden niet gezien. En verder denken, zoals EU bijvoorbeeld, of herkenning van ‘ons westerlingen’, dat komt gewoon niet in hun hoofd op. En ik neem ze dat ook niet kwalijk. Ze zijn allemaal getraumatiseerd, maar ze zullen nooit snappen waarom zij wel meteen een verblijfsvergunning krijgen, waarom zij niet jaren moeten wachten tot de IND een beslissing neemt en waarom hun familieleden wél hun leven moesten wagen om een familieboekje op te vragen bij de gevreesde overheid in hun eigen land zodat zij in Nederland asiel konden aanvragen en voor gezinshereniging konden zorgen. Het hele Nederlandse stelsel is al zo vreemd voor ze en nu blijkt dat er verschillende regels gelden voor iedere burger. Voor hen is het niet te snappen en eerlijk? Als ik met ze in gesprek ben en ik bekijk het vanuit hun ogen, snap ik het (emotioneel gezien) ook niet meer.
Op dit moment: nee. Ik doneer wel geld en medische spullen. Gezinnen nu in huis halen wil ik ivm mijn kinderen nu niet doen. Mocht blijken dat er vele alleenstaande minderjarige kinderen een plekje nodig gaan hebben dan ben ik absoluut bereid de logeerkamer in te richten als kamer voor een of twee pleegkinderen uit Oekraïne. Maar niet voor een heel gezin of een volwassene (op dit moment). En nee, voor Syrische kinderen of Irakeze kinderen heb ik dit niet overwogen. Maakt mij dit een racist? Ik zie mezelf niet als een racist: ga met mensen van verschillende afkomsten om, we zijn alleen gelijk en ik zie mezelf niet als superieur ofzo Maar de noodzaak tot hulp bij deze oorlog voelt nu veel “urgenter” door dat het dichterbij is. Meer het gevoel ‘alsof het mij ook had kunnen overkomen”. En bij die andere landen voelde het als een ver van mijn bed show. Oekraïne is belachelijk dichtbij. Qua kilometers en qua cultuur. Mannen die blijven om te vechten en hun vrouwen in veiligheid brengen vs vrouwen en kinderen achterlaten om zelf wel vast naar het beloofde land af te reizen. Ik blijf het een bizar idee vinden. En ja, ik ken de verhalen over dat de tocht te gevaarlijk is voor vrouwen en kinderen. Maar blijven in die landen is ook te gevaarlijk maar die vrouwen en kinderen werden wel achtergelaten totdat ze veilig te oversteek konden maken… ik kan er met mijn eigen culturele waarden en normen niet bij! En nog Wbt afstand: Afgelopen zomer was ik qua kilometers verder weg (met vakantie) met mijn auto!!! Dit alles… de hulp die ik wel bied: het is Niet perse vanwege mijn eigen hachje (“wat als Poetin hier een bom gooit???”) maar omdat ik mijzelf neer identificeer met de Oekraïense bevolking dan met de Arabische vluchtelingen. Syrië, Irak en Afghanistan en die landen in Afrika waar veel gevochten worden voelen als heeeel ver weg! Ik zie de noodzaak tot het bieden van hulp ook als een verplichting voor de omringende landen. Het is ook logischer dat als mensen uit Canada opvang nodig hebben dat dat dan door Amerika gedaan zou worden dan dat Turkije of Nederland die opvang zou moeten doen.
Ennnnnn wat maakt dat jij op basis van je kennis over Berbers iets zinnigs kan zeggen over Syriërs of Afghanen? Je weet dat Tanger veel dichterbij Amsterdam ligt dan bij Damascus of Kabul? Dat Marokko in Afrika ligt en Syrie en Afghanistan in Azië? Dat de sociale achtergrond van de vluchtelingen uit het Midden Oosten totaal anders is dan die van de marokkaanse ex-gastarbeiders? Stad versus plattelsnd, opleiding, maatschappelijke positie in thuisland... For the record: mijn 4 islamitische schoonzusjes werken allemaal. Net als de meeste nichten vsn mijn man in het midden-oosten. De meeste vluchtelingen uit het midden-oosten van onze generatie spreken binnen twee jaar vrijwel vlekkeloos Nederlands, met veel minder accent dan sommige derde generatie marokkanen. Ze zijn in no time maatschappelijk succesvol in onderneming of opleiding. Na 23 jaar met een man uit het Midden Oosten hoef je mij ook zeker niks uit te leggen. Maar toch is mijn waarneming compleet anders dan die van jou.
Snap wel dat dit anders voelt voor mensen. De Oekraine staat veel dichter bij ons qua cultuur. Als je nu naar het nieuws kijkt dan herken je jezelf erin. Dit zijn de mensen met dezelfde normen/waarden/geloof. En daarom is de reactie om te helpen veel sterker. Je buren zou je ook helpen. En hoewel het nog ver weg is wil je deze mensen ook helpen. Zeg zeker niet dat dit effect goed is. Maar zo werkt het nou eenmaal. Je bent eerst voor je eigen voetbal club, dan komt je eigen dorp, provincie, land etc. Alles waarin je jezelf herkent daar "vecht" je voor.
Tsja sorry… ik probeer al een tijdje weg te komen uit huis…. Als ik dan lees dat er vluchtelingen binnen no time een huis hebben en ik niet… dan ben ik ook niet heel amused hoor moet ik zeggen