#staatsontvoeringen

Vrijwillige uithuisplaatsing kan altijd ja. Maar ik vraag me, vooral in dit artikel, af waar de crux nu ligt. Bij de medewerker van de organisatie die niet het gesprek aangegaan is wat het verschil tussen vrijwillig of verplicht is? Of bij de ouder zelf die niet verder gedacht heeft? Of de combinatie?
Dit, zonder vinger te wijzen hoor maar dit verhaal is sec het verhaal van de moeder, ik lees geen (of in ieder geval een summier) tegengeluid van professionals.

 

Ik denk ook dat verstandig is..
We zijn er niet bij geweest wat er is gebeurt en gezegd is. Natuurlijk maakt jeugdzorg ook wel eens fouten, maar ook de andere kant uit dat te laat of niet word ingegrepen en dan is het ook niet goed. Het zijn organisaties die nooit goed kunnen doen in veel mensen hun ogen

 

In dit geval is het wel duidelijk dat er heel erg veel pijnlijke fouten gemaakt zijn. Wat mij betreft mogen ze alle medewerkers die hiervoor verantwoordelijk zijn per direct ontslaan en nooit meer dit soort werk laten doen.
Ik ben geen fan van Peter Pannenkoek maar in dit geval heeft hij een heel goed punt.

 

Wat jou betreft… jij kent de gehele context en situatie?

De moeder van mijn neefje en nichtje heeft altijd beweerd dat zij niks verkeerd heeft gedaan, dat haar kinderen zomaar zijn afgepakt - en haar hele familie schaart zich achter haar. Terwijl zij toch écht haar kinderen verwaarloosde en mishandelde, daar zijn meerdere getuigenissen van en ook medische verslagen - maar vanwege de privacy van de kinderen, is dat natuurlijk niet openbaar of inzichtelijk voor jan en alleman. Daardoor is het heel makkelijk een hele kant van het verhaal maar te negeren…

 

Ik heb het nu toch niet over 1 specifiek geval wat jij kent? Als je het verhaal goed gevolgd hebt dan waren deze toeslagenouder uberhaupt onschuldig qua financiën, die mensen zijn jaren als fraudeurs weggezet. Als gevolg daarvan had dat ook nog gevolgen voor hun recht als ouder. Het zal je verdorie gebeuren, al je geld onterecht afgenomen en daarnaast ook nog je kinderen. Ik zou tot alles in staat zijn.

 

Nogmaals; wie zegt dat dat de volledige situatie is?

 

Er zijn integere politici met onderzoekers jaren hieraan bezig.
Zullen er tussen die ruim 1100 kinderen enkele terechte gevallen zitten? Vast wel. Maar moeten daar 1000 andere kinderen en hun ouders voor boeten?

 

Dit vind ik dan weer een aanname. Het is zo via de advocaat van het meisje gegaan (die zij zelf heeft bereikt vanuit de stichting waar ze tegen haar wil is ondergebracht). Of de advocaat moet het hebben verdraaid, maar bij zo'n aanname zijn mensen vanuit de advocatuur natuurlijk weer beledigd.

 

Dat rijst bij mij toch weer de vraag: wat versta je onder racisme en is het dat ook? Of is dat gevoel? Racisme is lastig feitelijk vast te leggen en dat is wel waar een rechtbank/kinderrechter naar kijkt: feiten. Op gevoelens baseren ze geen uitspraken.

 

Een rechter kijkt naar wat de deskundigen hebben gerapporteerd. Vaak zijn dat feiten, maar zeker wanneer deze deskundigen bevooroordeeld zijn dan hoeft dat niet per se zo te zijn. In dit geval waren het geen feiten, wel aannames. De ouders spraken geen Nederlands en dan behoor je volgens de instanties sowieso al tot een risicogroep, zo sta je al direct 1-0 achter. (Wij werden ook als risico aangemerkt door bv het consultatiebureau, dit op basis van de afkomst van mijn man.) De arts deed een paar foute conclusies; de ouders zouden zwakbegaafd zijn (dat was zeker geen feit), ook zouden ze haar hebben mishandeld, terwijl uit een 2nd opinion bleek dat het in dit geval om een zeldzame ziekte ging.
De rechter deed de beslissing tot uithuisplaatsing op basis van de informatie die er van de arts was, en dat waren dus geen feiten. Ik zeg hierbij niet dat de rechter blaam treft, maar de deskundigen in kwestie zeker wel.

 

Hmmm. Ik snap wat je zegt. Maar zou het echt zo zijn dat je volgens instanties tot een risicogroep behoort als je geen Nederlands spreekt? Ik vraag me dat wel af.

 

Een pleegouder heeft helemaal niet veel macht. En kan al helemaal niet op eigen houtje namen veranderen.

Mijn man zijn pleegouders hebben meerderen malen op het punt gestaan hem terug te brengen omdat jeugdzorg hun in allerlei bochten wilde draaien om toch contact met eigen ouders en broer te kunnen onderhouden. Tot niet mee op vakantie mogen aan toe. Voor elke scheet moest er toestemming komen.

 

Ik ben zelf pleegouder. Wij hebben meerdere pleegkinderen gehad en nog steeds. Maar nog nooit een beslissende stem gehad in de hoeveelheid omgang.
Wel wil jeugdzorg weten hoe het met het kind gaat na de omgang. Wat wij merken etc.
Maar nog nooit gehad dat daardoor er minder omgang is. Laat staan dat wij kunnen beslissen hoe lang een pleegkind blijft.

1x een zeer verwaarloosd pleegkind gehad. De honden lusten erg geen brood van hoe dit kind behandeld is door ouders. Na 2 jaar veel tijd, energie en geduld trok hij wat bij. Toen vond de voogd dat ouders recht hadden om hem te zien (al die tijd was er geen omgang). Wij vonden dat we hem meer moesten volgen, wanneer hij er klaar voor was en een tussenstap in de vorm van videobellen misschien slim zou zijn. Maar nee de voogd besloot.
Zo gebeurde.... helaas was hij a dat contract zo in de war, verdrietig, gepijnigd in zijn gevoel, dat we opnieuw konden beginnen. Hij liet weer hetzelfde gedrag zien als bij de plaatsing. Toch moest omgang doorgaan. Deze jongen is er niet beter op geworden, automutilatie en gedwongen opname als gevolg. In dit geval wilde ik dat wij iets meer te zeggen hadden...

 

Het zal ‘hopelijk’ in de basis altijd zo zijn dat de voogd de keuzes maakt. Maar met zoveel kindjes die uit huis worden geplaatst, zal er heus wel eens een geval zijn waarbij het niet geheel volgens de regeltjes verloopt.

 

Het is natuurlijk een illusie dat een rechter niet gekleurd is. Het is gewoon onmogelijk om geheel objectief te zijn, hoe zeer je je ook bewust bent van je eigen valkuilen. Daarnaast is natuurlijk tijdens dit hele verhaal gebleken dat er echt op racistische motieven lijsten zijn gemaakt en besluiten zijn genomen. Dus er zodanig aan voorbijgaan is ook niet terecht.

 

Mijn zusje werkt bij de belastingdienst en die is echt heel erg aangeslagen over deze situatie. Ze erkent absoluut de fouten die er gemaakt zijn. Maar ze hoort ook wel veel verhalen waar ze de andere kant van kent, maar de belastingdienst mag niet reageren. Dus ze krijgen veel shit over zich heen, deels heel terecht, maar deels omdat wetgeving niet klopt, politieke besluiten worden genomen die onmogelijk kunnen worden uitgevoerd, andere mensen harder roepen. En het erge is, daardoor komen ze ook niet toe aan de echte zaken. De mensen die echt de kern van het probleem zijn, liggen nu verstopt in een stapel van iedereen die ooit eens iets moest terugbetalen.

 

Sorry, maar vind dit een hele vreemde reactie. Als we toch iets geleerd hebben de afgelopen maanden is t toch juist dat instanties mensen labelden op basis van achternaam en afkomst... oftewel Nederlands zijn of niet. Ik kan me toch echt niet voorstellen dat je je dat nog moet afvragen.

 

Niet eens alleen dat… ook op opleiding

 

Ik denk dat het een goed idee is als heel die organisatie op de schop zou gaan. En dan alle hoge piefen die voor dit schandaal verantwoordelijk waren vervangen voor integere personen, ook degenen die ook maar heel vaagjes orders van boven opvolgden.
Hoe vaak wij in het verleden tegen muren op liepen... Het was zo frustrerend (ja, hier ook een gedupeerde). Als ze iets voor je kunnen betekenen dan doen ze het gewoon níet. En anderzijds, wij kregen laatst een brief van de Afdeling Toeslagen: dat ons voorschot voor 2022 0 euro bedraagt. Joh, je meent het! We zijn al jaren niet meer woonachtig in Nederland... Dan denk ik wel, is het "gewoon" een foutje (kan gebeuren natuurlijk), of willen ze soort van laten weten dat we nog lang niet van ze af zijn, mochten we ooit besluiten weer terug te gaan naar Nederland? Gezien onze ervaringen met de BD denk ik helaas eerder dat laatste. Het is niet bepaald voor te stellen voor een "niet-gedupeerde" waar ze ons destijds allemaal van beschuldigden, dus deze brief was voor ons een bevestiging dat ze er nog lang niet klaar mee zijn.