Oh met zulke zuurpruimen maak ik korte metten hoor. Ik heb wel eens een vrouw achter de kassa gehad die nog net mijn boodschappen niet van de band af gooide. Ik heb haar toen ook gezegd dat ze wel lekker bezig was he en als ze het zo'n klotebaan vond ze maar wat anders moest gaan doen ipv met de producten smijten die ik op het punt stond te betalen. Of als je zo'n onwijs chagrijnig kijkende hebt de opmerking maken dat ze best een beetje mogen lachen hoor. Meestal negeer ik die laatste maar soms kan ik mijn mond niet houden.
Sommige mensen zijn helemaal afgestompt in de loop der jaren denk ik dan en het ontbreekt totaal aan empatisch vermogen.
Ja dat denk ik zelf ook hoor. Maar dan zou ik zeker in deze arbeidsmarkt op zoek gaan naar iets nieuws
Plus sommigen vergeten wel eens, dat degene die wat vraagt altijd een andere persoon is. Het is niet omdat je het al 100 keer uitgelegd hebt aan anderen, dat je bot en kort moet reageren.
Ik werk in het speciaal onderwijs: Collega's die te popie jopie met elkaar lopen te doen dat ze oog voor de kinderen kwijt zijn. In die lijn: - ongepaste grapjes/gesprekken/opmerkingen maken onder het mom, de kinderen snappen het gelukkig niet. - zelf eerder je eten pakken dan dat je het de kinderen aanbied. - hele dag door koffie/chocomelk/thee drinken. Terwijl kinderen vaste eet/drink momenten hebben. - (onbedoeld) kinderen een voorkeurs behandeling geven. Bijv: leuk meisje komt binnen, wordt direct geholpen. Maar lastig jongetje loopt nog altijd rond met jas en tas omdat niemand hem benaderd voor hulp. Klink heel negatief maar deze collega's hebben heel veel liefde voor de kinderen. Denk alleen dat ze (te) lang samen werken en dat dat een deel professionaliteit kost.
Dat ik eerst beginnen moet met opruimen omdat een collega de boel de boel heeft gelaten. En 1 klant verteld al 10 jaar, tijdens haar pedicure behandeling, elke keer opnieuw wat ik allemaal moet doen. Gedurende de behandeling dus. Ik pak een mesje van mijn werktafeltje en dan zegt uze net voordat ik aan die hamerteen ga beginnen:”Die teen, daar zit ook eelt op”. Elke keer vlàk voordat ik iets wil ga doen.
Kan ik me helemaal voorstellen. Hier als patient een nare ervaring en zo naar dat ik soms denk ik zoek het zelf wel uit ... dat zou niet de bedoeling moeten zijn. Maar ik begrijp je hoor mensen zijn echt veranderd en daar gaan mensen als ik de dupe van worden. Ik geef behandel iedereen met respect en wil dat ook graag terug.
Ook al eens meegemaakt. Ik heb mijn boodschappen ingeladen terug in de kar en ben in een andere rij aangesloten ... ze had een mega probleem want ze moest d'r chef er bij halen en uitleggen wat de situatie was ... No way dat ik bij zo iemand mijn geld af ga geven!
Moeten de leerkrachten en de IT'ers en HR medewerkers dan ook een andere baan zoeken? Dit topic zet natuurlijk even alle ergernissen onder elkaar, maar dat wil niet zeggen dat elke dag helemaal bagger is. Ik ben zelf doktersassistente en vind mn werk nog steeds leuk, ondanks de dingen die hier gezegd worden, want die zijn gewoon waar. De mentaliteit van mensen is enorm veranderd over de afgelopen jaren. Steeds meer op je bordje krijgen door de overheid. Maar dat wil niet zeggen dat ik de hele dag zit te chagrijnen aan mn balie hoor. In tegendeel. Laatst kreeg ik zelfs een compliment van een patiënt dat ik het weer een beetje menselijk maak, in deze tijden. Ik herken me gelukkig nooit in wat ik weleens lees en hoor over 'vervelende' doktersassistentes.
Ja dat! En de wereld is ook super ingewikkeld geworden! Vooral in de zorg! Ik ben zelf een paar jaar geleden voor het eerst onder behandeling gekomen van een specialist en ik wist van een boel dingen gewoon echt niet hoe het werkte. Nog steeds is het afwachten welke medicijnen ik uiteindelijk krijg als ik ze ga herhalen En dan ben ik nog jong en wo-opgeleid, laat staan hoe sommige oudjes zich moeten voelen in zorgland. Blijkbaar als tientallen mensen dezelfde vraag stellen zit er iets heel onduidelijks in je proces/ontwerp en zou je er juist tijd in moeten steken mensen beter te informeren. Maar die tijd is er helaas niet.
Dat is zeker ook een ergernis! Voorbeeldje: patiënt gebruikte een combinatiemiddel. Toen werd die combinatie niet meer gemaakt en werden het 2 losse pillen. Toen werd 1 van die losse niet meer gemaakt. Kreeg patiënt dus weer een nieuwe pil. Dan snappen ze er gewoon niks meer van.
Bij mij, als doktersassistente dus, toch wel op 1: allemaal zo laat bellen voor een afspraak. En dan nog allerlei mogelijkheden verwachten. 'Vroegah' zat mijn moeder om 8 uur klaar met de telefoon als je de huisarts nodig hebt, tegenwoordig is het tot 9.30 rustig aan de telefoon en bellen ze vooral na 11 uur pas.
Ik zit altijd om 8u klaar terwijl ik dan de auto in moet met alle kinderen. Vind het een evrvelend tijdstip maar wil ik ergens kans op maken moet je wel dan bellen. Dacht dat dat algemeen bekend was.
Ik ook hoor. met 4 kinderen en twee banen en slaapjes en schooltijden en dergelijke probeer ik toch echt dat soort afspraken te plannen wanneer het uitkomt. Ik vind het ook vreselijk ouderwets om lukraak mensen een brief te sturen met daarin een tijdstip. Is toch ook zonde want het tijdstip wat ik heb toegewezen gekregen kan misschien juist een ander weer extra goed uitkomen
Ik werk op een tankstation: Mensen die treuzelen om binnen te komen en betalen ( staan te kletsen ofzo) Ik moet dan wachten tot ze binnen komen, op zich niet erg. Maar mensen vergeten dat weet te doen hebben( opruimen, schoonmaken bijvullen) en dat moet tussen de klanten door. Of bijvoorbeeld naar de wc gaan. Wij hebben geen pauze. Dan ga je even zitten broodje eten. Gaan ze vragen of we niks te doen hebben. Ach ja ze kunnen het ook niet weten. Verder klanten die gewoon blijven bellen tijdens het afrekenen.
Tjonge, ik snap je irritatie. en dat bellen bij afrekenen zie ik helaas overal. Blijkbaar moeilijk om even tegen de andere kant aan de lijn te zeggen: een moment, even afrekenen.
Mijn man zijn collega's .. Hij is voorman als hij dan iemand afbesteld of waarschuwing geef. En ze dan gaan stalken via fb of zijn telefoon.
Dit. Echt dit. En nu: ik heb koorts.. 38. Voel me echt beroerd sinds maandag en dacht, ga nu maar eens bellen (het is dan woensdag). 2 dagen ziek en gelijk de dokter bellen. Echt, ik snap het niet (behalve natuurlijk als er echt sprake is van alarmsignalen). Of ouders die eind vd dag bellen onderweg naar het kdv, omdat ze gebeld zijn dat hun kind ziek is en een beoordeling (lees ab-kuur) willen. Het is dan vaak laat in de middag, ik snap dat niet. Je loost je zieke kind op het kdv en als ze bellen dat je je kind moet ophalen direct aan de bel hangen bij de huisarts. Mensen worden onrustig bij koorts, terwijl koorts iets heel normaals is. En ziek zijn mag niet meer in deze maatschappij.
Ja eens, en dan hebben ze hun eigen kind dus nog niet een gezien. Bel me dan maar terug, dan heb ik er ook een beeld bij hoe een kind eraan toe is.
De op één na laatste keer dat onze dochter koorts kreeg, was ze bijna dood. Ze lag al in het ziekenhuis, werd iedere dag geprikt en toch waren ze bijna te laat. Binnen halve dag van blaasontsteking naar ernstige bloedvergiftiging. Nu staat dit in haar dossier, ook dat we ten alle tijde mogen komen. Toch zijn er nog steeds artsen en assistenten die het onzin vinden om haar te zien bij koorts en ook het dossier nooit inkijken (bij hap). Paracetamol gaat daar ook echt niet tegen helpen. Ik kom liever voor niks dan te laat. Laatste keer 40 minuten buiten moeten wachten met een doodziek kind.