Ik weet niet goed of dit erg is, maak me er wel een beetje zorgen om. Zoontje is nu 6.5 maand en wil alleen maar staan en lopen . Hij wordt woedend als we dit niet toe staan, wil niet neergelegd en sinds een weekje ook niet meer zitten; miept dan net zo lang tot we komen om zich op te trekken en te gaan lopen. Sowieso is het een erg opvliegend jongetje aan het worden.. om het hier nog een beetje gezellig te houden laten we het dus best veel toe; aan de handjes of bij de middel vasthouden en lopen maar. We hebben dit met de oudste ook meegemaakt maar die volgde wel redelijk de normale ontwikkeling: eerst rollen, toen zitten, vliegtuigje spelen op z'n buik, niet tijgeren maar wel heel kort gekropen, en liep met net 10mnd goed los. De jongste kan echter nog niet rollen (!), niet zelfstandig gaan zitten, draait met heeeeel veel gezeur om zn as op z'n buik maar speelt bijvoorbeeld ook geen vliegtuigje. Kruipen overslaan zou niet heel goed zijn, maar over rollen overslaan kan ik niets vinden.. vind het ook echt heel gek. We hebben hem trouwens vanaf de geboorte netjes elke dag meerdere keren op z'n buik gelegd (en nog steeds). Wat denken jullie? En herkent iemand dit enorm boze en drukke gedrag? Zou het bijvoorbeeld ook door slaap tekort kunnen komen? Hij wordt eigenlijk bij alles wat niet precies gaat zoals hij wil enorm boos
Heel herkenbaar! Onze zoon was net zo. Als het niet lukte werd hij boos. Maar het was wel een knulletje dat het trucje moest kennen. Dus van buik naar rug net zo lang oefenen (heel erg veel boos zijn) tot hij het kende. Hij oefende zelfs midden in de nacht!! Eenmaal minder de knie was het even rustig tot hij wat anders wou kunnen. Dat is pas gestopt tot hij die trucjes kende. Daarna kwamen de andere frustraties. Het niet passen van een puzzelstukje. Zijn hoofd kon meer dan dat zijn lijfje toen kon. Dat geeft frustratie. (Overigens niet alleen voor hem) Hij sliep trouwens ook kort, hij heeft (denkt hij) maar weinig slaap nodig. Probeer dingen samen te doen en als het niet lukt af te leiden met wat anders. Werkte niet altijd maar soms had je geluk
Dankje voor je reactie! Precies zo was mijn oudste ook; echt letterlijk. Maar het gekke is dat de jongste er ook niet om lijkt te geven? Om het rollen dan he. We doen het wel met hem, aan de vingers en rollen (dat gaat overigens prima) maar zelf probeert hij het totaal niet. Speelde jouw zoontje bijv wel ook vliegtuigje? Ik weet dat mijn oudste dat tot in de treuren deed (ook boos/gefrustreerd hoor). En rolde jouw zoontje wel vóór hij ging stappen? Ik ben best bang dat hij dadelijk én rollen én kruipen overslaat, dan mist hij toch wel echt een groot deel van de "normale" ontwikkeling. Met slapen heb ik hetzelfde idee trouwens, hìj vindt het zeker genoeg, ik vind het wel erg weinig. Hij slaapt in totaal +- 1.5 uur overdag en over de nachten zullen we het maar niet hebben . Oudste was hetzelfde. Nu herken jij dat dus ook maar is het dan karakter en hebben ze idd niet meer slaap nodig of is dit toch de oorzaak van het pittige karakter beetje de kip en het ei verhaal zo .
De scheve ontwikkeling herken ik niet. Kruipen deed alleen mijn dochter, maar die liep uiteindelijk ook veel vroeger dan mijn jongens. Mijn oudste zwom over de vloer en vond dat hij zo ook wel overal kon komen. Maar mijn middelste had al heel vroeg een sterke wil. Hij wilde kunnen wat hij wilde. En lukte dit niet dan werd hij boos. Hij was als baby al boos om van alles. Nog steeds weet hij heel goed wat hij wil kunnen, daar gaat hij dan ook echt voor. Die sterke wil zorgt nu voor een hoop ontwikkeling bij hem en is in die zin iets positiefs geworden. Mijn oudste vond alles wel best. Dat kost nu juist de meeste energie. Hij heeft een dosis motivatie van buitenaf nodig. Om draaien en verplaatsen interessant te maken hadden we een bal die uit zichzelf rolde. Ik weet niet wat ze hadden gedaan als die bal er niet was. Maar voor hun was het een motivatie. Lopen vraagt een hoop spierkracht. Blijven motiveren om lichtere taken te doen zal de kleine helpen om sterk genoeg te worden om de bewegingen te doen die hij wil.
Vliegtuigje deed hij in mijn hoifd weinig. Tijgeren ook niet. Hier waren de sprongen verschrikkelijk. Ondanks dat hij met 34.5 kwam konden we hem houden aan het normale termijn. Onze zoon is nieuwsgierig en wil niks missen. Hij had wel verborgen reflux dus voor hem was plat ook niet fijn. Erg lastig. Inmiddels een hele lange knul
Volgens mij heb je gewoon een kleine driftkikker. Mijn jongste is ook zo. Wilt vanalles wat hij nog niet kan. Maar ik laat hem gerust af en toe boos zijn, daar leert hij ook van. Qua overslaan van normale ontwikkeling geloof ik toch echt dat je dit zelf een beetje in de hand werkt. Een baby die niet zelf van lig naar zit kan, gaat ook niet vanzelf leren stappen. Juist door dit veel te stimuleren met optrekken en handje stappen slaat gaat hij die stappen overslaan.
Waarom is kruipen overslaan niet goed? Baby’s doen wat baby’s doen. Je kan stimuleren en aanbieden maar de baby bepaald uiteindelijk. Mijn oudste heeft niet gekropen, ook niet gerold. Hij haatte het ook om op zijn buik te liggen. Vliegtuigje ook nooit gedaan. Die ging van liggen naar zitten (4mnd) naar staan (6mnd) naar langs de bank stappen (weet niet hoe oud hij toen was) naar lopen met 10 maanden. Met 9 maanden deed hij zijn eerste stapjes los. Hij was nooit gefrustreerd of boos. Hij deed het gewoon. Zo is hij nu nog; zelden gefrustreerd, hij leert het zichzelf gewoon aan als hij iets wil. Het heeft zo zijn voor- en nadelen. De jongste is een kleine explosie als je hem naast zijn broer zet. Die ervaarde veel frustratie. Hij wou meer dan zijn lijfje kon. Dat motiveerde hem wel dus hij kon met 5 maanden zitten, met 12 maanden lopen. Hij heeft heel kort gekropen. Maar ook nauwelijks op de buik gelegen, en ik weet nog steeds niet wat men bedoelt met ‘vliegtuigje’ want mijn kinderen doen dat blijkbaar niet, haha Je houdt ontwikkeling niet tegen, als je kindje iets wil en het lukt niet dan is dat frustrerend voor iedereen in het huis. Ik snap dat je toegeeft en hem helpt met lopen, maar ik zou hem ook blijven stimuleren om bijv te zitten en te spelen op zijn plek. En ook: ik ken geen enkel persoon dat wel kan lopen maar niet zelfstandig kan zitten of rollen. Dat leren ze uiteindelijk echt wel. Hetzij in een andere volgorde, ach ja
Dochter rolde al heel snel (+-3 mnd), was kampioen vliegtuigje dat ik me zorgen maakte en bij de aanblik al spontaan rugpijn kreeg. Heeft nauwelijks gekropen, zat pas zelf met +-9 maanden. Stond met 11 geloof ik en daarna ging ze lopen. Maar zij vertikte t echt om gesteund te lopen, die liet zich dan gewoon door dr knieën zakken. Of ze deed t zelluf of ze deed t niet, maar ze moest t dan wel allemaal gisteren al kunnen en dan gelijk perfect. Zet je een camera op dr ledikantje zie je dat die smerigerd zit te oefenen in dr bed tot de late uurtjes. Maar echt muis muis stil. Zoontje is nu 4 mnd, buikspelen vind ie verschrikkelijk en rollen amme hoela. Die wil optrekken en staan (gesteund). Nu heeft hij behoorlijk heftig reflux en best nog wat last van darmkrampen , dus ergens kan ik het me wel indenken. Plus een zus die alles op bestelling aangeeft, waarom zou ie moeite doen? Hij mag oefenen met optrekken en af en toe gewicht op zn voetjes zetten maar heel beperkt, alles wat hij niet zelf kan is hij gewoon nog niet aan toe is de redenatie hier.
dit dus inderdaad! Oefenen is leuk, maar als ik lees dat TS haar zoontje nog niet zelfstandig kan gaan zitten (wat geen probleem is met 6,5 maand trouwens!) dan is hij zeker nog niet toe aan leren lopen.
Ik weet dat dat inderdaad gezegd word, maar zo zwart/wit is het niet. Mijn dochter was 3 weken oud en strekte al continu haar benen, lag op mijn borst, hoofd over mijn schouder en toch al proberen te staan. Stond met 6 maanden aan de tafel en voor de 7 maanden liep ze langs. Niet fantastisch, maar ze deed het wel. En het was niet zo dat ze met 6 maanden al zelfstandig ging zitten. Wel vrij kort erna, maar toch. Niet alle kindjes lopen via het vaste stramien. Uiteindelijk heeft mijn dochter wel gekropen, voor 2 weken en daarna liep ze los, met 10 maanden en een paar dagen. Aan TO, dat driftige herken ik. Was mijn dochter ook, ze wilde meer en sneller dan haar lichaam kon. Misschien toch proberen om zittend activiteiten aan te bieden?
Mijn jongste had ook haaf eigen volgorde. Ze kon bv niet van rug naar buik draaien zonder iets vast te pakken, dus in de box wurmde ze richting de spijltjes, draaide zich dan op haar buik en trok zich op tot staat. Ze klom eerder uit haar bedje (met bodem laag) dan dat ze zelfstandig kon omrollen en zitten. Ze liep eerder los (met als startpunt bv de bank) dan dat ze zelfstandig kon omrollen - als ze middenin de kamer viel en op haar rug kwam, kon ze dus geen kant op. Dan spartelde ze zich weer een weg naar iets waar ze zich aan vast kon houden. Zitten kon ze toen ook nog niet. Maar ja, moest ik haar dan maar omlaag duwen als ze ging staan en lopen? Tackelen ofzo? Ze deed dit zelf zo, ik kon dat echt niet afremmen. En uiteindelijk kan ze nu gewoon zitten en omrollen
Ah heel herkenbaar. Hier twee waar een flink koppie op zit. Leren dingen wanneer zij willen en doen niks waar ze het nut niet van in zien. Vooral bij de jongste veeeeeel frustratie en nachtelijke oefensessies met waar hij dan ook zijn zinnen op had gezet. Kon hij het? Wij dachten “eindelijk; rust!”, hij dacht “whats next?!”. Ik zou gaan voor de middenweg. Meegaan in z’n behoefte en proberen het andere ook leuk te maken. Een spiegel op ooghoogte was hier bijvoorbeeld dé stimulans om hem te laten kruipen, terwijl hij eigenlijk zn pijlen had gericht op leren lopen.
Dankjulliewel voor alle reacties! Fijn om te lezen dat er dus nogal wat kindjes zijn die het zo deden en dat dat gewoon goed is gekomen. Denk wel dat er veel kindjes niet zelfstandig kunnen gaan zitten die wel los zitten toch?? Was me er niet bewust van dat dat niet goed was om te doen eigenlijk, heb de oudste ook toen hij kon zitten gewoon neergezet.. Wat @Dompiewompie zegt is precies waar ik bang voor ben/was, aan de andere kant, ik zie geen les in laten huilen/ boos laten zijn. En daarnaast word ik daar zelf helemaal gek van, en zn broer ook. Dus hoewel het steeds rondlopen en af en toe dus maar laten lopen ook vermoeiend is is dat wat mij betreft beter dan hem maar zielig laten zijn. Daar gaat hij ook niet ineens van rollen ofzo We gaan het maar gewoon weer zien, ben blij dat ik geen alarmerende reacties lees dus ga maar gewoon zo door ik heb niet het gevoel dat ik er veel aan kan veranderen ook
er is een reden waarom al die fases doorlopen belangrijk is. Of een kind met 6 maanden of met een jaar kruipt is niet belangrijk, maar wel dat het in de juiste volgorde gebeurd. Kruipen bijvoorbeeld is heel belangrijk voor een goede hand oog coördinatie. Sommige kinderen die niet of nauwelijks gekropen hebben blijken later concentratie of andere problemen te krijgen op school. ts, als ouder heb je dit voor een groot deel zelf in de hand. Ik zie nog altijd zoveel ouders die hun kind op de billen neerzetten, zonder dat ze dat zelf kunnen. Het wordt niet voor niets echt afgeraden. Laat hem maar boos worden hoor, van frustratie leert hij ook weer. Natuurlijk zal dat niet altijd gezellig zijn, maar geloof me, er komen nog heel veel fases waarin het voor de gezelligheid handig is om kinderen hun zin te geven, maar het verstandiger is om niet te doen. Dat lopen en op de benen zetten zou ik acuut mee stoppen. Gewoon op zn rug neerleggen en het hem zelf laten regelen.
Interessant, ik had hier nog nooit over gehoord. Wel wat vraagjes want het is voor mij niet helemaal logisch: Hand oog coordinatie leren ze toch ook op zat andere manieren? Snap dat kruipen een goede is, maar als dat om wat voor reden niet gebeurd dan is dat ook goed op te vangen door andere ervaringen? Zie je bijvoorbeeld meer concentratieproblemen bij kinderen met fysieke handicaps? (kinderen die nooit hebben gekropen) Een kind dat eerder kan lopen zal kort daarna ook gewoon kruipen. Tijdens spel wordt er tenslotte zoveel gekropen. Het is geen skill die ze maar een korte periode doen en daarna nooit meer. Waarom is de volgorde dan zo belangrijk?
Die coördinatie leer je zeker ook op andere momenten. Maar dat is vaak wel wanneer kinderen wat ouder zijn door bepaalde fijn motorische oefeningen. Met kruipen gebruiken baby's de handen en knieën kruislings: linkerhand naar voren en rechterknie. Er zijn genoeg kinderen die "niks overhouden" aan het niet kruipen of kruipen overslaan. Maar bij oudere kinderen die grote concentratieproblemen hebben of zelfs dyslexie hebben zie je dus wel vaak dat zij nooit gekropen hebben. Let wel: ik beweer dus niet dat een kind wat niet kruipt dyslexie krijgt. Maar andersom gezien ziet men dat dus wel vaak. Concentratieproblemen kunnen uiteraard ook een andere oorzaak hebben. En er is een belangrijk verschil tussen een kind dat uit zichzelf alle fasen doorloopt, maar na het zelf gaan zitten ineens optrekt en langs de tafel loopt ipv kruipt. Of een kind dat door ouders op de billen gezet wordt, ouders die een kind dus "laten staan". Ik verwacht bij de 1e situatie minder kans op problemen. Het allerbelangrijkste is dat kinderen alles uit zichzelf doen. Ook voor de nek en rug e.d.