@Gruffalo123 wow wat leuk! Hoe oud zijn de andere kinderen? @Elsa86 haha ja als ie geholpen is, is er ook geen keus meer. Dat maakt het misschien ook wel makkelijk.
Allemaal nog redelijk klein. Heb nu een baby, een peuter, kleuter en een net kleuter af rondlopen. Wil nu wel even rust voor de volgende komt, al in geen 7 jaar langer dan 2 uur aaneen geslapen doet wel wat met je hersens . Als de baby eens wat langer gaat slapen komt er ruimte voor een 5e. Ervaring van de andere 3 is dat ergens tegen de 2e verjaardag dat ze de meeste nachten langer gaan slapen. Tot die tijd minstens een keer of 3 a 4 per nacht wakker. Mijn kids houden niet zo van de nacht, doorslapen is voor watjes ofzo
@Gruffalo123 Wow wat leuk zo’n groot gezin! Ik vroeg mij alleen af, ik las een keer dat jij ook HG hebt tijdens de zwangerschappen. Hoe doe je dat met meerdere kinderen rondlopen? Ik had bij de 2e en 3e HG, maar mij remt dat toch wel om voor een vierde te gaan.
Ik heb zelf 4 dochters en was zwanger van een 5e ongepland. Dit bleek laatst op de echo een missed abortion (heb er al eens 1 gehad) en ik zit er nog middenin. Ik vind zelf 4 een prima aantal, meer dan genoeg. Ik heb er 2 uit eerdere relatie en 2 uit huidige relatie. Het kwam ook even als een schok dat er een 5e zou komen want moest er niet aan denken weer 9 maanden zwanger te zijn en alles weer overnieuw. Ik kijk er juist naar uit dat de jongsten (bijna 3 jaar en 1 jaar) straks naar school gaan. En dan zou de teller weer overnieuw beginnen. Ik snap ergens niet waarom mensen alsmaar nog meer kinderen willen. Wanneer stop je denk ik dan? Zo voelde ik me ook toen ik zwanger was van nr 5 en dat was niet eens gepland. Voel me dan net zo'n muis of konijn die maar blijft voortplanten.
Daar komt bij dat ik iedereen de aandacht wil geven en soms met 4 is dat al lastig. Ik wil niet dat ze denken er is geen tijd voor mij door teveel kinderen.
Ik zou het juist heerlijk vinden om weer 9 maanden zwanger te zijn. Ik kom zelf uit een gezin van 5 en ik vond het beregezellig. Helaas komt het nu nog maar zelden voor dat we als gezin allemaal bij elkaar zijn. Mijn man komt uit een gezin van 4 en daar zijn we wel geregeld allemaal bij elkaar. Die band is ook een stuk beter. In het huis waar we nu wonen, zou ik niet voor een 5e gaan. Simpelweg omdat er te weinig ruimte is. Maar het huis wat we laten bouwen is een stuk groter. Ze kunnen allemaal een eigen kamer krijgen en die kamer is dan ook niet mega klein, het zijn ruime kamers. Op de planning staat 5 slaapkamers, maar 1 kamer is zo groot dat die makkelijk op te splitsen is in 2 kamers. Daar zou ik dan dus ook stoppen. Maar dat is wanneer ik zou stoppen. Ik of jij hoeven ook niet te snappen waarom mensen 5, 6, 7 of zelf 10 kinderen willen. En wij hoeven niet te snappen dat er mensen zijn die het bij 1 kindje houden. Dat is ieders eigen keuze. Mijn kinderen komen aan aandacht niks te kort. We doen regelmatig leuke dingen met het hele gezin, maar ze krijgen ook vaak genoeg 1 op 1 aandacht.
Zwanger zijn, nee dank je. Dat heb ik nu na 4 keer (en 2 missed abortions) wel gezien. Niet dat ik zware zwangerschappen heb maar het idee om weer 9 maanden met zo'n enorme toeter te zeulen. Ik ben juist bezig om mijn figuur na 4 kinderen in vorm te krijgen, voor zover dat ooit weer gaat lukken met flubberbuik en striae. Ik ben zelf enig kind en 1 kind wou ik zelf nooit, ik miste wel broertjes/zusjes. Ik snap dat sommige ouders dit fijn lijkt maar voor het kind zelf nee. Ik vind dat je met heel veel kinderen ze en bovendien jezelf tekort doet. Ouders zullen altijd zeggen ze komen niks tekort en ze krijgen genoeg aandacht maar kinderen kunnen dat heel anders ervaren. Als je met 5 kinderen bent krijg je zeker wel minder 1 op 1 aandacht dan als je met z'n 2en zou zijn. Daarom vind ik gezinnen met 10 kinderen niet helemaal leuk naar de kinderen toe. Ik ken ook iemand die waren maar met 3 (hij de oudste) maar hij baalde wel als er weer eentje kwam. Dan is moeder weer de hele dagen met een baby bezig en de oudste moeten zichzelf maar meer redden. Zo werkt het gewoon. Ik zou ook veel meer dingen doen met mijn oudere meiden als bv de jongere er niet waren. Dan zou je sneller de stad in gaan shoppen, bios maar dat kan met kleinere niet. En ook zoiets als naar het zwembad, als moeder alleen met 4 kinderen (waaronder een peuter en baby) is dat geen doen.
@Zonnebloem7 wat eerlijk zeg. Klinkt ook wel een beetje alsof je spijt hebt van "zo veel" kinderen. Ik ben zelf ook enig kind en wilde dit ook echt niet voor mijn kind, als ik de keus zou hebben/als het ons gegeven was. We hebben gister de oudste toevallig gevraagd of ze nog een broertje of zusje zou willen en ze antwoordde zonder twijfel volmondig met big Smilde JA. Geldt vast niet voor alle kinderen maar het hoeft dus ook niet zielig te zijn, wat broertjes of zusjes.. daarnaast ken ik wat echt grote gezinnen en de overall stemming is toch echt dat ze het als kind van groot gezin vooral heel gezellig vinden. Maarja.. wanneer stop je he
Oh nee totaal geen spijt absoluut niet, dit was een hele bewuste keuze. Vroeger zei ik al ik wil later 4 kinderen dat was mijn ideale aantal en dat is uitgekomen. Uit mijn eerste relatie 2 kinderen en toen dat voorbij was had ik altijd het gevoel het is nog niet klaar ik wil zeker meer kinderen. Mijn nieuwe partner en ik begonnen aan kinderen en ik wist ook zeker dat dat er niet 1 zou zijn omdat de oudste twee regelmatig bij hun vader zijn (co ouderschap) en dan wou ik niet dat de andere alleen zou zijn. Omdat ik zelf enig kind ben en dat nooit voor iemand wou. Dus dit is allemaal heel bewust zo gekozen. Maar nu in de realiteit vind ik 4 ook meer dan genoeg. Ja het is gezellig maar ook druk en ik ben fulltime moeder, heb er wel mijn eigen onderneming naast maar ik ben iedere dag bij de kinderen. Je staat de hele dag in dienst van en dat is met 2 ook al pittig en niet altijd even makkelijk. Ik snap moeders ook wel die buitenshuis werken en het daar goed op doen. Ik denk weleens als je nog meer dan 4 kinderen neemt (wat sommige na 2 kinderen al zullen denken) wat doe je jezelf aan.
Ja helemaal mee eens wat jij zegt hier met ook 4. Handen vol om iedereen de aandacht te kunnen geven die ze verdienen en soms vind ik dat ik daarin nog tekort schiet. Ik ben daar gewoon heel eerlijk in en doe het niet mooier voor dan het is (wat veel mensen graag doen). Wij kunnen en bovendien willen niet meer aan. Het gaat dan inderdaad veel te veel ten koste van jezelf en de andere kinderen. Kan het nu soms op sommige dagen amper aan zonder een inzinking te krijgen. Daarom was het ook best een shock toen ik ongepland zwanger was van de 5e (na morning after pil) maar ja dat is nu een missed abortion geworden en misschien ook wel met een achterliggende reden. Wat ik overigens wel erg vind en mijn partner ook omdat we na de shock er weken aan gewend zijn geraakt en erop ingesteld. Maar we vragen ons weleens af hoe we dat dan hadden gedaan en eronder zouden zijn.
Met alle respect maar waarom wil je dan zo graag nog een kind of zelfs meerdere? Hoe jij je leven omschrijft klinkt dat niet heel geweldig. Bij sommige heb ik het idee dat het een soort verslaving is van hoe meer hoe beter maar dat ze niet echt nadenken over hun eigen levenskwaliteit die er per kind niet op vooruit gaat.
Helder! Ik zou idd helemaal gek worden als ik fulltime bij de kinderen zou zitten. Dat gebrek aan metime vind ik wel het zwaarste aan kleine kinderen.
Fulltime bij de kinderen zitten zou ik ook niet willen. Op het moment werk ik voor mijn gevoel te veel en daarom ga ik vanaf mei alleen maar nachtdiensten draaien. Ook ga ik van 24 uur per week naar 16 uur per week. Op de dagen die ik dan moet slapen, gaan de kinderen naar de opvang/gastouder en BSO.
Ik vind dat je het erg negatief ziet. Ik kom uit een gezin van 8 kinderen en heb echt niet het idee dat er te weinig aandacht etc was. Nee op vakantie naar Verweggistan kon niet, maar met 2 kinderen waarschijnlijk ook niet aangezien bedrijf van m'n vader failliet was gegaan. Heb ik daar last van gehad? Nee totaal niet. Pas toen ik zelf kinderen had besefte ik hoe pittig dat moet zijn geweest voor m'n ouders maar ik heb er nooit wat van gemerkt, alleen dat m'n vader een ander beroep ging doen en daardoor minder thuis. En verder ga ik gerust met alle 5 shoppen of dagjes uit. Regelmatig nog 1 of 2 neefjes heel de dag erbij om op te passen. Het is niet dat bij 1 kind 100% kan geven/doen en bij 10 kinderen 10% per kind. Daarbij zijn er veel meer factoren die meewegen dan alleen het aantal kinderen. Wat is je financiële status, hoe zorgintensief zijn de kinderen, welke eisen stel je zelf aan "wat is een goed leven", hoe is je eventuele hulpkring om je heen....
De wens is hier al werkelijk geworden. Vanmorgen positief getest. @toch3 ik ben het helemaal met je eens. Alhoewel ik ga niet alleen winkelen met 4 kinderen of alleen naar het zwembad. Maar het zwembad is bij ons een gezinsuitje. Dan gaat mijn man ook mee. Ik heb een bloedhekel aan winkelen, maar als de kinderen later graag willen winkelen, neem ik ze gewoon mee. Doordeweeks moeten ze toch naar school en in het weekend is mijn man thuis. En wil ik met 1 kind naar de bios, dan doe ik dat. De rest blijft dan thuis bij papa.
Mijn moeder zegt altijd : 1 kind neemt 100% van je tijd in beslag, 6 kinderen nemen 100% van je tijd in beslag. Meer dan 100% heb je niet. Heb ik dingen gemist als 1 van 6 kinderen. Ja, dat denk ik wel. In mijn geval emotioneel wel. Je bent minder een individu, je bent sneller 1 van de groep. Maar ik merk het vooral als volwassene dat er minder tijd is. Of misschien realiseer ik me nu meer wat ik gemist heb als kind. Mijn ouders moeten nu de aandacht verdelen tussen hun eigen leven, 6 kinderen, 8 kleinkinderen (en counting). Net als vroeger krijgt de hardste schreeuwer de meeste aandacht. Als (klein) kind is het leven een stuk makkelijker, je past je aan en weet niet beter. Als tiener wil je dat je ouders je met rust laten dus mooi dat er broers/zussen voor afleiding zorgen, maar nu als volwassene mis ik wel aandacht. Om het zo maar kinderlijk te stellen. Ik vind @Zonnebloem7 wel erg negatief hoor, maar veel kinderen hoeft niet alleen maar zwaar te zijn voor de ouders, ook voor kinderen is het soms moeilijk. Soms zelfs zonder dat ze het weten.
Wauw, gefeliciteerd! Dat ging snel ineens haha. Wij hebben kinddagen, dan gaat 1 kind met 1 ouder (eerlijk op volgorde ) een dagje uit. Kind mag dan, binnen bepaalde grenzen, kiezen wat er gebeurd die dag. Doen we nu paar jaar en bevalt echt goed.