Hey meiden! Ik zit helemaal in de knoop.. met mezelf maar ook met werk. Ik weet niet wat ik wil en wat ik nou echt leuk vind. Op het MBO heb ik de opleiding sociaal maatschappelijk dienstverlener afgerond op niveau 4 maar wilde daar uiteindelijk niets mee doen. Ik heb 3 jaar in een groentewinkel gewerkt en ben erna begonnen aan de opleiding Verpleegkunde. Na 1 jaar ben ik hiermee gestopt. Nu 2 kantoorbanen verder zit ik thuis. In de knoop met mezelf en constant piekeren en mij drukmaken. Het aan mezelf werken ben ik stap voor stap mee bezig dus dat komt hopelijk wel goed. Ik weet dat mijn hart echt bij dieren ligt maar jeetje wat is dat lastig. Zowat alles qua opleiding is 4 jaar en ook niet bepaald om de hoek.. Ik ben heel benieuwd of jullie hier ook tegenaan zijn gelopen en wat je uiteindelijk bent gaan doen. Heb je misschien ook baat gehad bij een loopbaancoach?
Ik heb het omgekeerde, ik vind heel veel leuk en interessant. Wat voor mij heel goed werkt is om 1 hoofdbaan te hebben. Die moet gewoon okay zijn, en die is dus bedoeld om de hypotheek van te betalen om het heel lomp te zeggen. Dat doe ik 4 dagen in de week. De andere dag doe ik wat ik op dat moment leuk vindt, en dat hoeft dan ook niet meteen geld op te leveren. In jouw geval zou je die dag dan bijvoorbeeld kunnen gebruiken voor vrijwilligerswerk in een asiel, of een parttime studie (ik noem maar iets). Daarnaast kan het helpen om je hobbies/ dingen die je leuk vindt eens op een rijtje te zetten en te kijken wat daar de overeenkomst in is. Bijvoorbeeld: bij al mijn hobbies ben ik iets aan het maken (koken, breien, knutselen, tekenen ). Ik werk als programmeur en dan ben ik ook dingen aan het maken en zo komt een (belangrijk) element van mijn hobbies terug in mijn werk. Dit kan ook een handig punt zijn om mee te nemen naar een functioneringsgesprek (ik hou van dingen maken en nu vergader ik alleen maar, hoe gaan we dit oplossen voordat ik weg ben ?) Ik heb zelf veel gehad aan het boek 'Hoe wordt je alles', omdat dat een andere kijk geeft dan : "je studeert voor x dus dat ga je dan ook 5 dagen in de week 40 jaar lang doen."
Ik lees mee. Ik zit momenteel ook een beetje in een wat moet ik nou situatie.. opleiding helpende zorg en welzijn & verzorgende IG afgerond en daaraan zijn nijn stufi jaren ook opgegaan. Kan dus eigenlijk maar een kant op (zorg) en ben ook al bijna 5 jaar werkzaam hierin, maar wegens gezondheidsredenen verwacht ik niet dat ik dit nog lang ga volhouden en ben ik aan het nadenken over wat nu.
En werken op een zorgboerderij? Of zoals hier daar wordt de kinderboerderij gerund door een instelling voor verstandelijk gehandicapten. Ik zou kijken naar een loopbaan coach. Dat heeft mij erg geholpen. Ik zit nu in de juiste richting. Alleen mbt mijn fysieke beperking is het zoeken van een passend werkplek lastig.
Ik zou een loopbaancoach zoeken voor een paar gesprekken. Man heeft dit gedaan en echt veel aan gehad. Weet beter wat hij wil, en hoe hij dat kan aanpakken. Zelf ben ik ook geen type wat gemaakt is om jarenlang hetzelfde te doen, ook helemaal niks mis mee. Hetgene waarvan ik dacht dat dat mijn droom zou zijn, architect worden, bleek na 2 jaar studie toch echt niet m'n ding te zijn. Toen verloskunde en verpleegkunde gaan doen, iets totaal anders dus. En ondertussen lijken weer heel andere dingen me geweldig om te doen. Tegenwoordig noemen ze dat jobhoppers of zoiets, maar ik denk dan beter op zoek naar iets waar je gelukkig kan zijn, dan jarenlang met tegenzin en ongelukkig gaan werken. En als je je passie dan pas vindt na een aantal veranderingen, so be it! Succes met je zoektocht!
Ik ben altijd via t werk van de ene naar de andere tak gegaan, niet als in opleiding via de zaak maar de gaten opvullen als ze zich voordoen. Er valt altijd wat te leren van zoiets. Met mn werk doe ik de rekeningen en ik vind t wel belangrijk dat er wat uitdaging en uiteraard plezier/voldoening in zit, nog mooier als er nog een heeeeele lading te leren is ( I love IT for that!!!) Maar ik heb er ook een serieuze lading hobbies tegenover om t in balans te trekken. Ik moet echt ook dingen met mn handen maken en niet alleen maar achter een scherm want dan wordt ik zielsongelukkig hoe leuk mn werk op zichzelf ook is. Carrierecoach kan je best helpen maar ik zou eens een rondje onder je vrienden houden wat voor beroep zij je wel in zien, soms komen er hele verrassende invalshoeken binnen waar je zelf niet over na had gedacht (en het kost je niks!)
Als ik kijk naar je handtekening denk ik dat het niet alleen om je baan gaat maar meer "met het leven in de knoop". En ik herken het wel van jaren geleden. Dus bedenk of dit het juiste moment is, gaat het echt om die baan of meer om "vervulling".
Daar heb je ook zeker gelijk in! Het voelt gewoon als totaal niet gelukkig zijn met mezelf etc en dat dan naast mijn grote kinderwens. Ook vind ik het lastig om te zien dat iedereen om mij heen zijn ding doet en een baan heeft naar zijn zin, behalve ik Ik wil gewoon een baan hebben naast mijn eigen leventje maar nu voelt werken echt als een grote last en geeft me zoveel stress
Ik heb die opleiding ook gedaan omdat ik niet wist wat ik wilde. Ik doe er verder ook niets mee. Ik ben nu onderwijsassistent op het speciaal onderwijs en dat bevalt wel. Maar ik weet niet of ik dat voor tijd wil doen. Ik snap je dilemma.. idd misschien met een loopbaan coach gaan praten?
Dan zou ik voor beide hulp zoeken. Bv met maatschappelijk werk over de kinderwens, of mss biedt jouw zkh emotionele ondersteuning? En ook met een loopbaancoach over je werk. En dan zou ik ook iets ter ontspanning doen.. daar staat niets over in je bericht.. waar haal je nog plezier uit, wat helpt je ontspannen? Mss yoga en mindfulness, mss juist wandelen en sporten, een goed gesprek met een vriendin, knutselen, een nieuw behangetje in de woonkamer.. iets waar je blij van wordt
Ik zou toch kijken of je een opleiding kunt gaan doen, eventueel werken leren. Of iets met je huidige opleiding in combinatie met dieren (zoals inderdaad misschien een zorgboerderij?) of anders iets met dieren in je vrije tijd of als vrijwilligerswerk. Zelf wist ik al heel jong welke kant ik op wilde, de weg er naar toe was niet heel eenvoudig, maar met wat wisselingen ed ben ik er wel gekomen. Nu nog steeds wel een wens voor ‘opleiding’, maar dat komt wel als de kinderen het huis uit zijn. En de dieren, die ‘bewaar’ ik voor mijn vrije tijd.
Heb je nog iets gedaan met de adviezen in dit topic: https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/weer-van-baan-switchen%E2%80%A6.720847/page-2 Toen werd ook een loopbaan coach en zo aangeraden. Je hebt ook van die testen om te kijken wat bij je past. Een beetje hulp bij zoeken wat je de rest van je leven zou willen doen is niet gek. Denk dat je daar een heleboel aan zou kunne hebben.
Ik twijfel ook al heel erg lang wat ik moet en wil. Na mijn miskraam werd dit heel erg en ging ik solliciteren.. Mijn hoofd was op dat moment van de kinderwens alleen zo'n puinhoop dat ik het niet heb gedaan. Mijn advies: er is zat werk, zoek even iets wat je rust geeft en ook tijd voor je kinderwens. Neem de tijd om erover na te denken en die opleiding kun je altijd nog starten. Ik denk dat ik aan het einde van mijn verlof weer ga solliciteren
Bedankt voor alle meedenkende en vooral niet oordelende reacties! Ik loop bij een psycholoog maar door een stomme miscommunicatie vanuit hun kant staat dit nu stil (ik wilde iemand die op locatie kan maar dat kon mijne blijkbaar niet) Ik heb me verdiept in opleidingen en heb nu iets gevonden wat ik eigenlijk al veel te lang wil, dierenarts assistente paraveterinair. Het is haalbaar want het is een deeltijd opleiding, wat mij wel bang maakt is dat ik dan mijn kinderwens 2 jaar stil moet leggen en dat vind ik echt een verschrikkelijk lastig besluit. Ik ben jong maar dat betekent natuurlijk niet dat dat het makkelijker maakt. Ik kan daarnaast parttime bij mijn zwager helpen in de winkel voor mijn inkomsten dus dat moet wel lukken allemaal maar ik vind die stap zetten echt doodeng..
Dat was exact wat ik ook wilde vragen. En als 97 je geboortejaar is, ben je 24. Als je eind 30 was zou ik anders adviseren, maar als je weet wat je wilt, het is mogelijk, ga ervoor!
Precies, je kunt prima zwanger proberen te worden of zwanger zijn of kinderen hebben, en tegelijk studeren. Net als ik
Ik ben het helemaal eens. Je hoeft je kinderwens helemaal niet aan de kant te schuiven voor een opleiding hoor.
Een loopbaancoach kan zeker helpen. je zou ook eens kunnen nadenken over hele andere opties: een honden uitlaatservice, trimster oid. vrijwilligerswerk met dieren en een baan zoeken die je leuk vindt zonder te veel stress ernaast.