Dat was het in dit geval niet want er is verder geen probleem tussen ons. Alleen dat ze bij de vorige missed abortion ook als een hark reageerde of beter gezegd niet reageerde.
Nee dat is het niet, uitgesproken. Ja ik heb gezegd hoe ik me erbij voel en sindsdien negeert ze me. En dat vind ik wel triest met name voor onze dochters ook, haar kleinkinderen.
Ik weet niet zo goed wat je voor reactie van me verwacht. Je stelt een vraag maar zegt ook dat je verder maar niet reageert. Als je iets plaatst op een forum kun je ook reacties verwachten die niet in jouw straatje passen, dat is niet meteen flauw. Ik geef mijn mening en geef aan zelf anders te reageren. Niet voor de ander maar vooral voor jezelf.
Ik zeg dat jij hebt uitgesproken gekwetst te zijn. Niet dat het tussen jullie uitgesproken is. En ze reageerde toch, stuurde later nog een sterkte en heeft via haar zoon gevraagd hoe het met je is. Maar goed ik denk niet dat wij op één lijn komen en dat is helemaal prima. Ik had het je gegund het meer van je af te kunnen laten glijden. Ik zou adviseren langs te gaan of te bellen om het er nog een keer over te hebben. Dat communiceert beter dan via geschreven tekst.
Veel sterkte met je missed abortions. Heb er ook 2 gehad dus weet hoe zwaar het is. Ben je helemaal blij dat er een hartje klopt op 8 weken en wordt je met de termijn echo even heel koud terug op je plek gezet. Weet die gevoelens nog maar al te goed. Heel.veel.sterkte!! ❤️. Vervelend dat je schoonmoeder niet reageert zoals.je hoopt. Misschien kun je langs gaan of haar uitnodigen en een echt gesprek aangaan. Via app is ook allemaal zo onpersoonlijk en moeilijk. Wat is lees is dat zij op haar manier haar best doet en dat het absoluut niet jou manier is die jij graag gewild had. Dat is zo lastig! Sterkte met het verlies en hopelijk kan je in een echt gesprek met je schoonmoeder de lucht klaren
Wat jij zegt klopt niet, je vult zelf dingen in dat mijn schoonmoeder zogenaamd niets meer goed kan doen in mijn ogen. Dat is jouw invulling, dat heb ik nergens gezegd en dat is ook helemaal niet zo. Dat is dus gewoon flauw en treiteren en daarop zei ik niet in te gaan (wat ik nu dus wel toelicht). De andere reacties zijn 'normaal' en aardig en zij vullen geen dingen voor mij in in die niet waar zijn. Dat is wat ik bedoel niet dat jij anders zou reageren op een schoonmoeder of whatever.
Ja dat las ik en ik lichtte ook toe dat ik het heb uitgesproken naar haar maar dat het conflict niet is uitgesproken. En dat is waar je nu niet mee verder komt want als je iets uitspreekt en iemand gaat daar niet op in dan kun je er verder weinig mee. Het gaat er niet om dat ze sterkte stuurde (alsnog) of haar zoon vraagt. Het gaat juist om het persoonlijke contact wat ik miste, dat is wat ik aangaf. Dat ze even laat weten dat ze er voor me is. Dat is wat ik mis, een persoonlijke reactie 'hoe gaat het met je' niet via via. Zij heeft in het verleden mij dagelijks hele verhalen gestuurd over iets wat haar dwars zat, de relatie van haar andere zoon en haar ex schoondochter. Dat was blijkbaar een obsessie voor haar en toen was ik er ook. Nu heb ik 2 keer een missed abortion en dan kan er in 3 weken tijd nog geen 'hoe gaat het met je' af. Dat vind ik triest ja. En als ik dat aangeef dan negeert ze me. De bal vind ik niet bij mij liggen en dat ben ik dus ook echt niet van plan. Ik heb laatst nog een opening gegeven om erover te praten maar ze typte 1 zin die ze vervolgens verwijderd heeft. Ik vroeg nog wat ze had getypt maar helemaal niks meer. Nou dan houdt het voor mij op.
Nouja zeg. Treiteren? Ik geef gewoon mijn mening. laten we het hier maar bij laten, ik vind jouw manier van reageren erg onaardig en daar pas ik voor. Fijne dag nog!
Jij zegt dat mijn schoonmoeder toch niets meer goed kan doen in mijn ogen. Waar haal je dat vandaan? Dat is een onaardige invulling berust op niks. Je verzint dingen die ik helemaal niet vind. Lees je eigen reacties maar eens terug, vanaf het eerste bericht gaat het al zo. Ik zou er teveel een probleem van maken, ik reageer te heftig, je snapt schoonmoeder wel, enzo maar verder.
Ik vind persoonlijk dat je er teveel aandacht aan geeft. Je bent teleurgesteld in haar reactie en hebt dat laten weten, laat het daar dan bij. Ik vind je eerlijk gezegd heel heftig reageert. Ik kan me wel voorstellen dat ze op een gegeven moment heeft aangegeven het hierbij te laten. Natuurlijk kan het pijnlijk zijn, dat is ook uitgesproken. Voor mij zou het daarna klaar zijn. Als je iets plaatst op een forum kun je ook reacties verwachten die niet in jouw straatje passen, dat is niet meteen flauw. Een aantal van jouw uitspraken, er zit 0 inlevingsvermogen of begrip in. En dan vind je mijn manier van reageren onaardig. Nogal apart voor iemand die zulke uitspraken doet.
Wat naar dat jij het ook twee keer hebt meegemaakt. Ook dat je eerst al blij bent met een kloppend hartje en denkt het is goed en dan toch niet. Ik kwam er beide keren tijdens de eerste echo achter dat het niet leefde en waarschijnlijk maar kort geleefd heeft. Die eerste keer was ik al bijna 12 weken en wist niet eens dat een missed abortion bestond dus kwam als een hele shock. Jij ook heel veel sterkte. Dat is juist waar ik mee zit, ik zie helemaal geen vrouw die haar best doet. In nu 3 weken heeft ze niet één keer persoonlijk een berichtje gedaan aan mij met 'hoe gaat het met je'. Dat vind ik heel onpersoonlijk en ben daar erg in teleurgesteld. Helemaal omdat zij vroeger een tijd lang mij iedere dag hele lange berichten stuurde over haar obsessie met de relatie van haar andere zoon en haar ex schoondochter. Ik heb het toen aangehoord en op gereageerd, dagelijks. Nu heb ik twee keer zoiets ingrijpends en kan je in de stront zakken. Ik zie echt op geen enkele manier hoe zij haar best doet hierin. Toen ik had aangegeven teleurgesteld te zijn kwam er alsnog geen enkele keer een bericht met hoe gaat het. In mijn ogen heb je dan echt lak aan iemand anders zou je het dan zeker doen. En ook dat ze vanaf dat moment me compleet negeert. Ik heb meerdere keren haar een opening gegeven om er op terug te komen en dat heeft ze niet gedaan. Dus de bal ligt echt niet meer bij mij.
Dat is ook lullig zeg, niet te snappen vind ik. Dan denk je toch ook was hij het vergeten te melden aan haar (maar hoe kun je zoiets vergeten) of ... wat de reden ook is, ik vind het bizar. Toen kon je het haar ook weer gaan vertellen. Vond je schoonzus het ook niet vreemd? Voor haar ook lullig als ze van niks weet. Het gekke is voor mij voelt dit niet eens zozeer als een verwachting, ik vond het eigenlijk een ongeschreven regel om met zoiets als miskramen even te vragen hoe het gaat met je. Ik had het hier al geschreven maar vroeger stuurde ze iedere dag lange berichten naar mij over haar zogenaamde problemen nou ja waren nog niet eens van haar (maar een ander stel) maar goed. Ik was er toen, ik luisterde en gaf reacties, tot vervelends aan toe. En nu heb je zelf iets en dan kan je verrotten. Wat ik ook echt kwetsend vond is (had ik nog niet genoemd hier) op de dag dat wij erachter kwamen dat de baby niet meer leefde en ik dat haar stuurde. Stuurde ze alleen 'oh jee verdrietig nieuws, sterkte' en vervolgens een paar domme foto's van zichzelf en ergens waar ze was. Toen dacht ik ook echt van jee, dat doe je toch niet als mensen net zulk nieuws hebben te verwerken. Ik zou het niet in mijn hoofd halen.
Nou om mezelf dan even te quoten, ik vul niks in, ik zeg wat ik vind en hoe het op mij overkomt. ‘Ik vind persoonlijk dat je er teveel aandacht aan geeft.’ ‘Het komt op mij over dat ze nu niks meer goed kan doen.’ ‘Ik vind je eerlijk gezegd heel heftig reageert.’ etc etc. mijn reacties zijn bedoeld om een ander licht te schijnen op jouw zienswijze. Daar leer je als mens het meeste van en is naar mijn idee waardevol en kan je tot nieuwe inzichten brengen. onderstaand bedoel ik in het algemeen dus bedoel niet jou specifiek wanneer ik het over ‘je’ hebt: Lees maar eens over onthechten uit het boeddhisme. Kort gezegd gaat dat er vanuit dat je niet teleurgesteld raakt door de acties van een ander maar door te hoge verwachtingen die je zelf hebt van die ander. In de regel verwacht je als mens teveel van een ander. Je verwacht dat een ander je begrijpt, reageert zoals je zelf ook zou reageren etc. Je komt dan veel verder door je verwachtingen bij te stellen. Het voorkomt veel frustratie en verdriet. zeggen dat ik treiter vind ik niet zo aardig, ik heb je sterkte gewenst met de situatie en probeerde daarnaast een ander licht te schijnen op de gebeurtenissen. Als je alleen maar reacties wilt van mensen die je volkomen begrijpen dan moet je niet op een openbaar forum posten of minimaal in je openingspost vermelden dat je geen weerwoord wil. En ja, ik weet waar ik het over heb. Ik heb zelf ook een missed abortion gehad, miskramen, jarenlange fertiliteitstrajecten, zorgen in de zwangerschap en na de bevalling. Ik heb ouders die 0 interesse tonen. Ter illustratie: ik had afgelopen vrijdag mijn 20 weken echo die in mijn geval vanwege een erfelijke aandoening spannender is dan hij normaal gesproken al is. Ik heb daarna geappt naar mijn ouders dat alles er goed uitzag. Tot op heden heb ik geen reactie ontvangen, ze hebben het wel gelezen. Er is geen ruzie oid geweest ooit, geen aanwijsbare reden voor dit gedrag. Er is gewoon een volledig gebrek aan interesse en/of medeleven. Lig ik er wakker van? Nee. Ben ik er verdrietig over? Nee. Ik heb geleerd dat dit is wat ik kan verwachten, en dat is bar weinig. Ben ik over het algemeen teleurgesteld in hoe mijn ouders zijn wat dit betreft? Natuurlijk wel. Maar ik weet dat dit het is en heb daar vrede mee. Ik kom daar gewoon over de vloer. Dat is zo gegroeid, dat heb ik moeten leren. Maar ik kan je wel zeggen dat het mijn leven en gemoedsrust heel erg goed heeft gedaan. 10 jaar terug zou ik hier heel verdrietig over zijn geweest. Nu kan ik oprecht vrede hebben met dat er gewoon niet meer inzit. En dat is het enige wat ik jou wilde meegeven. Kijk naar je eigen aandeel (verwachtingen) en naar wat je zelf kunt doen om teleurstelling en verdriet te voorkomen (verwachtingen bijstellen). en nu stop ik met mezelf uitleggen/verdedigen. Ik weet wat mijn intenties waren en die waren zuiver. Ik vind het spijtig dat jij het hebt opgevangen als treiteren, maar dat laat ik verder bij jou.
Laten we het eens zijn dat we het oneens zijn en het hier verder bij laten. Nogmaals een fijne dag gewenst en sterkte met het verwerken van de missed abortion.
Ik schrik gewoon een beetje van hoe je over je schoonmoeder praat en hoe je hier op mensen reageert. Mijn mening zal verder niet in jouw straatje passen dus die houd ik wijselijk voor me. Ik vraag me alleen af... in deze weken of in de afgelopen maanden... hoe vaak heb jij aan je schoonmoeder gevraagd hoe het met haar gaat?
Och meid echt, ik vind het ook een ongeschreven regel maar kennelijk denken sommige mensen daar anders over. Dit incident met mijn broer werd een heftige ruzie. Kwam er uit dat hij te veel aan zijn hoofd had en tegen een burnout aan liep. Ik dacht toen heel egoïstisch "heel zielig allemaal maar wij zijn al x jaar bezig om kinderen te krijgen en dan verlies ik die ook nog" voor mij veel belangrijker. Vergeten zal ik dit nooit. Vergeven mwah, het is meer doofpot en word niet meer besproken. Ik denk en weet wel zeker dat hij er op recht spijt van heeft.
Wat naar van je missed abortion! Ik heb er zelf ook een gehad, en een miskraam, dus ik weet hoe ontzettend naar je je daarvan kan voelen. En ook dat je daarover je ei kwijt wil kunnen bij iemand anders. Maar eerlijk, ik denk dat je schoonmoeder daar niet de geschikte persoon voor is en dat je beter die energie ergens anders in kan stoppen. Hoe vanzelfsprekend het is (en zou moeten zijn) dat er naar je omgekeken wordt, zo werkt dat helaas niet voor iedereen. Sommige mensen kunnen dat gewoon niet. Als ik dit zo lees, denk ik dat jouw schoonmoeder iemand is die het niet kan. Sommige mensen zien zichzelf als het middelpunt van de wereld en hebben niet (altijd) door dat ze dat in het leven van een ander niet zijn. Ik denk dat daarom jouw schoonmoeder wel bij jou kan komen klagen en huilen, want dan gaat het over haar problemen. Maar dat het andersom niet terug kan. Want dat gaat niet over haar. Niet iedereen doet dat expres helaas. Heb je niet nog iemand anders die wel die schouder kan zijn om op te huilen? Probeer daar dan heen te gaan en probeer toch echt te accepteren dat dit er voor je schoonmoeder niet in zit.
Je schrikt hoe ik over mijn schoonmoeder praat? Alsof ik haar loop uit te schelden, heb niets over haar gezegd. Ik heb gezegd dat IK teleurgesteld en gekwetst ben dat na de missed abortions geen persoonlijk bericht komt en zij mij negeert. Dat zijn mijn gevoelens en die heb ik geuit. Hoe ik hier op mensen reageer? Alleen Sophie2019 waarvan ik vind dat haar reacties nogal bot zijn en gebrek aan empathie. De rest geen problemen mee zoals je kan lezen. Ik vroeg wekelijks hoe het met schoonmoeder gaat voor jouw informatie. Niet dat dat iets hiermee te maken heeft want het is geen welles nietes spelletje.