Vandaag hebben ze geprobeerd haar te draaien maar dit is niet gelukt. Ze is al te ver ingedaald, de gynaecoloog kreeg haar niet meer uit de bekken. Een stuit bevalling it is!
Ik roep al vanaf 24 weken (of volgens mij zelfs eerder) dat ze niet gaat draaien. Ik heb me daarom ergens al voorbereid op een stuit bevalling. Het is vandaag dus meer een bevestiging van mijn gevoel. Ik heb er wel vrede mee
Ahw jammer dat t draaien niet gelukt is, had je veel pijn? Of viel t mee? Wel "fijn" nu de bevestiging van je eigen gevoel Nu is t wachten tot ze zichzelf aandient?
Voordat we konden proberen met draaien moest ze eerst uit de bekken getild worden. De gyn probeerde dat maar ze zat muurvast. Daarvoor gebruikte hij echt best veel kracht en dat gevoel was erg onprettig en 2x zelfs echt pijnlijk. Nadat ik een 2e een soort van omhoog schoot stopte hij. Hij probeerde het nog even aan de andere kant maar mevrouw wil echt niet. Dus helaas, ze krijgt haar zin en zat de wereld eerst haal billen laten zien. Dat wordt wat met haar.. wijsneus. Hoe het echte draaien is weet ik dus niet.. maar het uit de bekken tillen is een oncomfortabel gevoel. Als de baby netjes meewerkt dan is het niet perse pijnlijk. Je krijgt ook weeenremmers trouwens, want met dit termijn krijg je al een harde buik van een volle blaas natuurlijk. Dus om te draaien moet de baarmoeder soepel zijn anders is het echt wel te pijnlijk of gewoon fysiek niet mogelijk. O en ja, het is nu gewoon wachten op de bevalling. Stuitbaby’s komen niet perse eerder, worden ook niet ingeleid. Mijn gevoel zegt dat ze tussen week 39 en 40 zal komen. Maar we gaan het zien natuurlijk
Aii Nou idd een eigenwijs meisje haha Ze gaan wel gewoon wachten tot ze zelf komt dus? In dst geval hoop ik dat je niet over tijd gaat
Hebben je andere kindjes tijdens de zwangerschap ook in stuit gelegen? Hier dus nooit vanaf 20 weken controles/echo's. Altijd hoofdligging. Ik heb dit voorgevoel dus ook. En iedereen roept nee joh genoeg tijd, je bent pas 28 weken etc etc. Maar ik houd er toch rekening mee...
Nee nooit, die lagen met de 20 weken echo al netjes naar beneden met hun koppie. Bij de 30 weken echo (die heb je hier) lagen ze nog steeds met hun koppie naar beneden. Deze is gewoon wat eigenwijs..
Wat spannend @KleineLai! Respect dat je het gewoon in stuit gaat doen!! K heb t zelfde voorgevoel als jij had. Hij ligt ook nog in stuit. Maar weet niet of ik net zo dapper zal zijn. We wachten de komende weken af. Was het puur uitwendig dat proberen uit het bekken te tillen?
Ja enkel uitwendig. Omdat ze al diep lag moest de gyn echt heel laag, ter hoogte van mijn schaambot, net boven de lies, erg hard duwen om zo tussen de bekken en de baby de komen. (Ik heb daar nu lekker een blauwe plek zitten) Maar ze zat al te vast. Hij kwam er niet tussen. Daarna de andere lies geprobeerd, daar kwam wel iets beweging maar ook daar kwam hij er niet tussen. En dan houdt het op. Ze moet echt boven de bekken ‘zweven’ om koppeltje te duikelen. Vorige week zat ze nog niet zo laag. Toen tilde de gyn haar een beetje omhoog om te laten zien hoe/wat er gaat gebeuren bij een versie. En toen zei hij dat het waarschijnlijk wel ging lukken omdat hij haar al in zijn handen had. Maar goed, toen kreeg ik afgelopen week last van voorweeen en hing ze donderdag opeens een stuk lager dus ik dacht al… Hmhm.. jaja. En inderdaad, te laat, ze ligt te ver ingedaald en vast. (Lang verhaal, sorry )
Eigenwijze dame!! Jammer dat het niet gelukt is. En veel succes met de stuitbevalling ! Vertrouw in jezelf, je kracht en in je meisje! You can do this! ❤️
Ik zie nu je bericht pas @Liva 1x per dag is genoeg, 10min per kant. En ook als je baby draait ga je door met moxa tot je 10 dagen hebt gedaan zodat hij/zij niet terugdraait.
Mijn dochter heeft tot 34w een dwarsligging afgewisseld met een stuitligging. Toen ineens lag ze ingedaald met koppie. Met 35w lag ze weer in stuit en toen ik moest bevallen lag ze dwars. Moraal van dit verhaal, er is nog tijd en ook echt nog ruimte.
wat jammer dat het niet gelukt is. mag ik vragen wat jouw redenen geweest zijn om de stuitbevalling aan te gaan ipv voor een keizersnee te kiezen? Toen ik zelf moest gaan nadenken over 1 van deze opties bij mijn vorige zwangerschap kwam ik steeds tot de conclusie dat ik absoluut geen stuitbevalling wou,maar ook absoluut geen keizersnee groetjes kaatje
haha, nou wat jij zegt gold voor mij eerst ook wel; ik wil absoluut geen keizersnede maar ook geen stuitbevalling Maar goed, ik moet toch kiezen en dan ga ik liever voor een natuurlijke bevalling. De herstelperiode is voor mij een belangrijke factor. Met een (jaloerse) peuter en een (zorgen)kleuter kan ik mij een lang herstel niet permitteren. Daarnaast vind ik bevallen heel speciaal. Ik zou dat met een keizersnede missen, dat moment dat de baby glibberig en huilend op je borst wordt gelegd. Mijn 2e kind heb ik zelf aangepakt en zelf op mijn borst gelegd. Die ervaring vond ik heel erg speciaal. Zelf aanpakken kan deze keer niet natuurlijk, maar ik krijg wel nog steeds een glibberig baby’tje op mijn borst na uren hard werken. Nu ik het opnieuw opschrijf weet ik echt zeker dat dat is wat ik wil , die eerste ontmoeting zo <3 Met de gynaecoloog hebben we ook gekeken naar de feiten; is een natuurlijke bevalling veilig, wat is de kans dat het toch een spoedkeizersnede moet worden. Er is oa een scan gemaakt van mijn bekken om de doorgang te meten, en gekeken naar hoe mijn vorige bevallingen zijn gegaan. Hoe snel de ontsluiting op gang kwam en hoe lang de persfase duurde. Ook is er gekeken naar het geschatte gewicht van de baby. En alles bij elkaar ben ik een goede kandidaat zoals de gyn dat noemde, haha. Aangezien ik al weken ‘weet’ (het gevoel heb dat) de baby niet meer gaat draaien, heb ik mezelf ook al langere tijd kunnen voorbereiden. Ik zie het ondertussen bijna als een uitdaging, zo gemotiveerd ben ik
heel duidelijk omschreven en heerlijk dat je zo goed achter je keus staat,dat moet rust geven. Die argumenten van herstel en het prachtige 1e moment met de baby gingen toen ook door mijn hoofd. Ze zeiden bij mij alleen dat ik na 5kinderen zeker een stuitbevalling aan zou moeten kunnen,hebben het niet over metingen of iets gehad. Ik las dat ze een stuitbevalling niet inleiden..?dat zou bij mij wel gebeurd zijn,ik zou sowieso ingeleid zijn met max 38 weken.Zou dan wel per ziekenhuis verschillen denk ik.vooralsnog ligt de baby hier ook nog in stuit,maar ik wacht geduldig af. Jij kan in elk geval je ogen dichtdoen zonder uren te piekeren
Ik begrijp wel dat je geen keizersnede wilt, het herstel lijkt mij pittig. Wat goed trouwens dat het ze helemaal bekijken of het wel gaat passen dan heb je er vast ook meer vertrouwen in.
Mijn gynaecoloog gaf toen aan dat ze liever nog een dubbele stuitbevalling deden dan een sectio. Risico's voor moeder en kind zijn bij een sectio toch wel groter. Tenzij er een andere reden is waarom een stuitbevalling niet wenselijk is maar dat zal de gynaecoloog goed in kunnen schatten en anders weet ik dat ze snel kunnen schakelen als het nodig is. Geniet van je laatste loodjes
Ik heb de momenten van piekeren wel gehad hoor. Nachtmerries dat de verloskamer vol stond met mensen die allemaal naar me keken van ‘bewijs maar dat je het kan’’ en ik had geen idee hoe ik moest persen en zo De gyn vertelde mij ook dat het hoogstwaarschijnlijk wel zou passen aangezien mijn andere twee kinderen zonder problemen zijn geboren, maar hij wou toch een scan zodat we precies weten hoeveel ruimte we hebben. Ik vind het allemaal prima, scan maar hoor, haha. De doorgang schijnt zelfs 4 cm groter te zijn dan gemiddeld! De gyn was helemaal enthousiast want dat zag hij niet veel Ze leiden in principe niet in tenzij het moet vanwege de grote van de baby of andere complicaties. Inleiden verhoogt namelijk de kans op een spoedkeizersnede. Jij bent in verwachting van nummer 6 begrijp ik? Spannend hoor! hoever ben je? Ga je een versie proberen?