ik denk wel dat er vanuit de maatschappij bepaalde druk komt. Maar het is aan jezelf (niet jij persoonlijk, maar in het algemeen) hoe je dat je keuzes laat beïnvloeden. Als je zo om je heen hoort "moet" er inderdaad van alles, maar man en ik hebben al snel besloten toen wij ons eerste kind kregen dat wij helemaal niks moeten. Nee, het eerste jaar van onze dochter zijn wij nooit samen weggeweest, als ik anderen mag geloven moet dat toch echt wel onderhand na 2 maanden ofzo. In de lounge reageerde ik ook op een topic dat je zoveel commentaar krijgt als je redelijk ouderwetse rollenpatronen aanhoudt, maar het geeft ook ontzettend veel rust. Maar dat kan anno 2022 natuurlijk niet, dat de vrouw kookt, wast en poetst en de man vooral werkt. Ik denk soms wel eens: vroeger was het echt beter Eigenlijk zou mijn man zn eigen kleding moeten uitzoeken, 3 dagen per week moeten koken, eigenlijk ook nog parttime werken enz enz. Want een man die alles laat regelen wordt door steeds meer vrouwen als onaantrekkelijk gezien. Dat is allemaal druk die we onszelf opleggen. Er moet door beiden carrière gemaakt worden met doorgroeimogelijkheden enz. Wij trekken ons hier in elk geval niks van aan, maken gebruik van elkaars sterke punten en doen het fijn zoals wij dat willen.
Moet wel zeggen dat ik drie kinderen heb die soms aandacht willen. Buiten dat om, ik snap oprecht niet waarom men zich ergert aan hoe een ander zijn/haar kinderen opvoedt. Iedereen doet het met de beste bedoelingen. De ene keuze zal soms beter zijn dan de andere, dat merk ik zelf ook. Soms denk ik achteraf ook wel eens, "goh, had anders gekunt ". Wel vind ik het enorm pijnlijk om opmerkingen te lezen als "kleuters met een luier en wat denken die ouders wel niet." Wat men bij mij ziet is namelijk ook een (bijna) kleuter met luier. De frustratie die we binnenshuis hebben ziet niemand.
Ja nou, ik dacht dat dus ook naar nummer 1 dat was zo gepiept. Maar nummer 2 deden we hetzelfde maar zonder succes. Nacht waren ze wel beide ook direct zindelijk, dat dan weer wel. Maar goed, ik heb wel meer dingen waarvan ik dacht regel ik ff ging bij de oudste easy. Maar de middelste is totaal anders Oh en onze oudste kreeg wel in de eerste maand van de kleuterklas ineens dat hij in zijn broek ging plassen overdag en in de nacht (was hij al dik 2 jaar zindelijk dus) maar dat was normaal volgens de juf. Dat was snel voorbij gelukkig. Ik vind het wel zorgelijk steeds klassen thuis door het lerarentekort. Maar het is iets wat zeker niet beter gaat worden helaas.
Ik vond het gewoon opvallend dat je wel op andere dingen reageerde, dat was alles hoor. Nogmaals, over “zulk soort ouders” ( ik weet even geen andere omschrijving ) hebben wij het dus niet. Of zeg jij ook wanneer er een overdracht of gesprek plaats vindt. Nee hoor, daar heb ik geen in om daarmee aan de gang te gaan? Lijkt me niet toch. Dat is echt een wezenlijk verschil. Ik denk helemaal niks van een kleuter met een luier hoor, maar het valt mij op dat er ook ouders zijn die gewoon zeggen dat ze er geen zin in hebben en heel eerlijk, dan moet jij toch ook denken. Ik doe mijn best al zo’n tijd en het lukt niet en jij hebt er geen zin in, pardon?
het succes van zindelijkheid bij het eerste kind geeft ook geen gegarandeerd succes op volgende kinderen. De oudste vond vieze luiers zelf heel vies, die was met 2 en een beetje zindelijk. De jongste totaaaal niet. Na al 1 kind van mijzelf en meer dan 10 jaar in de kinderopvang weet ik echt wel hoe je zindelijkheidstraining aanpakt, helaas had mijn zoon daar geen boodschap aan. Die vond een luier wel zo makkelijk, dan kon hij gewoon doorspelen Die was ruim 3 toen hij zindelijk was.
Het geeft inderdaad rust als het bij je past denk ik. Mij zou dat niet passen dus dan geeft het ook geen rust. Dat heb ik tijdens Corona ervaren. Dus ik denk dat het inderdaad het beste is om te doen wat je/gezin beste past. Ik heb wat dat betreft hetzelfde als jij. Mij geeft het veel rust hoe het bij ons gaat en het maakt me niet zoveel uit hoe anderen dat zien. Maar ik herken wel wat je zegt hoor @Lafayette steeds kinderen onverwacht thuis geeft veel stress. Toch iets wat je meer moet regelen, weer moet opvangen. Dat geeft gewoon een vervelende druk en stress.
Het was niet met opzet De meeste mensen vragen overigens mij niks wanneer ik m'n dochter ga verschonen. Ik leg ook niet constant uit dat we hier al een eeuwigheid mee bezig zijn. De kinderopvang weet dit natuurlijk wel, ik mag hopen dat zij er niks van vinden Ik doe mijn best inderdaad al een hele tijd. Maar als een ander daar geen zin in heeft, hoef ik daar niks van te vinden. Ik weet namelijk ook daar geen reden van. Zoveel ouders, zoveel manieren.
Ik weet overigens niet waarom het bij ons zo erg is op school. Het is een Jenaplan school, dat kan/wil niet iedere leerkracht, met combiklassen werken. En het is een neerwaartse spiraal van ziekte, werkdruk, nog een leerkracht die vertrekt, nog meer werkdruk etc. Ben benieuwd of er echt een vierdaagse schoolweek komt bij ons.
Nee dat kan inderdaad een reden zijn. Maar het kan ook juist weer iets zijn wat specifiek aantrekt. Zal inderdaad een spiraal zijn van die dingen en plaatselijke arbeidsmarkt. Ik bedenk me net dat wij misschien voor de middelste ook wel naar vaker thuis gaan. Een van zijn juffen gaat na de meivakantie weg en er is nog geen vervanger. Optie is inderdaad 4 daagse week. Dan hoop ik dat het vrijdag of woensdag is op onze vrije dagen (eigenlijk vrijdag want woensdag zwem ik met mijn baby ) dus misschien krijg ik dit zelf binnenkort inderdaad ook aan de hand. Nou zit hij in groep 1 dus dat is nog te overzien maar toch…het biedt geen vrolijk perspectief voor de toekomst
Eigenlijk is dat best erg. Dat er dus een peuterspeelzaal nodig is voor dingen die eigenlijk vanuit ouders moeten komen. Knippen, aan-en uit kleden etc.
Bij sommige dingen heb ik ook nooit stilgestaan eerlijk gezegd, zoals knippen. Maar goed dat ze op een kdv zat Ik weet niet of ik er anders bij stil gestaan had, ze vindt het bv ook niet leuk om te doen. Zindelijk kon ik zelf wel bedenken inderdaad, dat was ze met 2,5.
Het is vooral belangrijk dat kinderen thuis lezen, de hele basisschooltijd. Ik merk in het VO dat vooral daar de achterstand zit. En dat dan tijdens oudergesprekken de docent wordt aangesproken omdat kindlief zo slecht scoort bij de talige vakken (waar veel gelezen moet worden, zoals NL, GS, AK). Kan maar één tip geven: uw kind zou meer moeten lezen. Tja… dát is lastig! En wat kan je dan nog als docent?
Bij de oudste heb ik veel geknipt en geplakt en geknutseld. Maar qua fijne motoriek is hij niet zo fijntjes dus echt goed was hij er niet in. Bij de tweede kwam het er niet van / niet aan gedacht/ misschien wel eens gedaan maar weinig hij hield niet van knutselen. En nu vraagt de juf in groep 1 hoe het toch komt dat hij zo enorm goed kan knippen Ik heb geen idee maar niet door mij dus
Het aan en uitkleden ben ik het wel mee eens. Dat kan elke ouder bedenken, (ook wie nog geen enkele ervaring met kinderen heeft) maar dat is vaak gemakkelijkheid en geen strijd aan willen gaan. Maar over dat knippen belangrijk is, of allerlei senso motorische activiteiten dat kun je ouders niet kwalijk nemen. Dat is bv mijn vakgebied en van collega's op het kdv en psz. Ik verwacht helemaal niet dat ouders dat weten. Ik bied het aan, bereid de kinderen voor en leg het uit aan ouders. Maar vind het helemaal niet vreemd dat zij daar niet bij stil staan.
Ik realiseerde mij dat ook pas toen ze op school begonnen waren. Aankleden oefende ik wel met ze, knippen had ik me gewoon nooit bedacht.
Zo heb ik dat met bal spellen. Gooien en vangen. Voetballen enzo. We hebben een kleine tuin, weinig ruimte ervoor. En ik heb zelf heel weinig met bal sporten. Dus dat kunnen ze allebei ook heel slecht omdat ze het dus gewoon bar weinig geoefend hebben. Knippen en knutselen weer wel. Vooral met m’n jongste heb ik veel gekleurd en geknutseld, die vindt dat heerlijk. Ze kleurt en knipt nu beter dan m’n 6 jarige. Zo kwam ik er ook achter dat ik met m’n dochter nooit de vormen had benoemd. Ze kende de rechthoek niet. Ik dacht echt hè, hoezo ken je die niet. Maar blijkbaar nooit aan gedacht dat eens te benoemen. Dus die een paar keer laten zien en nu kent ze hem wel.
Wij hebben dit met fietsen. Wij fietsen zelden omdat alles op loopafstand zit (school, sportclub, bso) of zover weg dat het met de auto moet. De oudste fietst daarom veel te weinig maar is een kind dat het wel nodig heeft om dat goed te kunnen. Hij kan wel fietsen hoor maar ik vind het niet te best We gaan nu met hem een rondje fietsen steeds maar dat zet ook geen zoden aan de dijk natuurlijk. Onze middelste stapte ooit op een fiets en fietste zo weg en kan heel goed fietsen. (Haha ik zie ineens een lijn in combinatie met het knippen van beiden in mijn eerdere post)
Ik denk dat je niet alles bij jezelf hoeft te zoeken hoor @Fristi2012 . Motoriek kan je oefenen maar veel is ook gewoon het kind zelf. Als een kind ergens niet goed in is betekent dat niet dat dat komt omdat jij iets verkeerds doet. Ook andersom, omdat een kind ergens goed in is betekent niet dat het door opvoeding komt.