Mijn ouders waren heel trots op mij, mijn creatieve talent en m'n kunstacademie prestaties de één heeft nou eenmaal een ander talent dan de ander. Ik heb dat nooit ook maar een seconde gevoeld; dat het misschien geen optimale studie is om later geld mee te verdienen. Dat is OOK iets dat je je kind mee kan geven, ipv een nuttig papiertje. Misschien iets om mee te nemen in je overwegingen
Ik vind dat ze geen gelijk heeft en als jullie alles goed gelezen hebben, lees je dat het niet zo zwart wit is als dat hier geïnsinueerd wordt. Gelukkig maar dat ik zelf mag weten hoe ik mijn kind ga opvoeden mogen jullie gelukkig ook!
Dat laatste sowieso hoor. Maar ik vraag me wel af wat je dan doet als je kind bijvoorbeeld aangeeft niet gelukkig te zijn met de studie die hij moet afmaken. Ik kan me echt niet voorstellen dat je dan zegt ''jammer, maar nog even doorzetten''. Lijkt me niet goed voor je kind én niet goed voor de band tussen kind en ouders.
Precies. Ook gezien. Naast de prestatiedruk die er al is in het onderwijs, ook nog de druk van je ouders. Lijkt me allesbehalve makkelijk. En inderdaad: er niks mee doen en misschien wel een hekel gekregen aan studeren. Zelfvertrouwen kwijt. Weet ik het. In elk geval niet bevorderend voor je welzijn.
Ik denk dat ik er voor zou zorgen dat wij daar helemaal niet in hoeven te 'bemiddelen', maar dat hij die gedachte uit zichzelf gaat hebben, dat hij het even door moet zetten. Ik kan me ook niet herinneren dat mijn ouders echt gezegd hebben: 'jij maakt je studie af'. Ik was het huis uit toen ik ging studeren, en betaalde het zelf. Dus ik had makkelijk kunnen stoppen en daar hadden mijn ouders niks van te vinden natuurlijk. Maar ik denk door alles wat zij vóór die tijd gedaan hebben, dat ik het echt not done vond om te stoppen en dat ik vond dat ik door moest zetten. En wat was ik daar ook trots op nadien! Dus ik denk dat het meer zoiets zal zijn, en niet met het mes op de keel wat sommige dames hier lijken te lezen
Sorry helemaal overheen gelezen! Maar jij hebt ook absoluut een punt. Ik denk dat ik ongetwijfeld trots zou zijn, hoe dan ook. En ook dat benutten van talenten klopt helemaal. Stel je voor, hij zou uitblinken in sport en topsporter worden oid. Dan zou ik hem daar natuurlijk ook in steunen. Maar als hij óók een 'goede snapperd' heeft, dan moet ie toch ook wel gaan studeren Kijk, en als nu blijkt dat studeren niet eens tot de mogelijkheden behoort, dan is het niet eens een punt meer natuurlijk. Maar je weet nu gewoon nog niet hoe die kaarten straks geschud zijn.
Tja, misschien geef je die mindset inderdaad mee. Ik vind dat in sommige situaties ook echt niet verkeerd. Maar ik vind het ook belangrijk om een kind mee te geven dat het goed is om naar je gevoel te luisteren. En dat gevoel niet opzij te zetten, omdat een ander wil dat je je studie afmaakt. Dat het okee is om een verkeerde studiekeuze te maken, een studie niet af te maken, een niveau lager te gaan. Noem het maar. En ik hoop in het geval van onze kinderen dat ze naar ons toe durven te komen als ze merken dat ze ongelukkig zijn door hun studie, iets willen doen wat ver van ons af ligt. Dat ze weten dat ze daarin eigen keuzes mogen maken en dat wij achter ze staan. Hoeveel we er dan voor hebben gedaan of voor hebben betaald maakt me niks uit. Leren omgaan met de druk die er nou eenmaal is, en niet zomaar opgeven vind ik zeker iets goeds om mee te geven. In hoeverre dat al lukt dan. Maar ik hoop toch dat ze vanuit ons ouders geen druk ervaren.
Ja en ik ben het helemaal met je eens! Echt met alles wat je zegt. Het is allemaal oké en het mag er allemaal zijn. Maar ik vind sommige dingen dan geen reden om er bijvoorbeeld mee te stoppen. Het kan, dat je een verkeerde studiekeuze hebt gemaakt. En al die gevoelens mogen er zijn. Maar dat wil niet zeggen dat je er dan mee gaat stoppen. Afhankelijk van wat de reden is, maar in principe maak je hem wel af. Ik denk dus dat al die dingen prima hand in hand kunnen gaan. Ik heb me ook nooit vervelend gevoeld hierdoor, mijn gevoel mocht er altijd zijn, etc. Ik ben er niet slechter van geworden, dus ik ga er vanuit dat ik dit ook kan bereiken bij mijn kind. Mijn man denkt er gelukkig ook zo over, wij kunnen ons goed vinden in deze gedachtegang (die voor heel veel meer dingen geldt qua opvoeden).
Dan staan we er gewoon anders in betreft wel/niet stoppen. Helemaal prima natuurlijk. Ieder z’n opvoeding.
Ik denk dat @merah bedoeld dat als je toeslagen ed krijgt en je meer als 30.000 spaargeld hebt dan worden je toeslagen gekort. Je mag dan eerst je spaargeld opmaken voordat je weer een toeslag mag ontvangen. Zo blijf je dus een klein inkomen houden en relatief weinig spaargeld kunnen opbouwen.
Lijkt me heel rot als je in je eerste jaar er tegen aanloopt dat je de studie en wellicht ook het werk dat je daarmee kunt gaan doen niets vindt en dan nog vier jaar moet…en daarna wellicht voornamelijk dingen kan die je niet wil… (Hoe nuttig is je papiertje dan echt…?) Een tweede studie is niet altijd zomaar gedaan, wat iemand al schreef, dat is redelijk onbetaalbaar… (Ik heb bv. een master gedaan, wil ik nog een master volgen, dan betaal ik instellingscollegegeld, dat is meer dan 10000 euro (geloof zelfs als bijna 12500…) per collegejaar…dat doe je er dus niet zomaar even ‘bij’.) Ik ben heel blij dat ik van mijn ouders de ruimte heb gekregen om te switchen (om een andere reden dan dat ik het niet leuk vond oid trouwens, maar ik weet zeker dat ik ook dan de ruimte had gekregen). Ik zie dat niet als opgeven, want ik heb doorgezet, alleen bij/met een andere studie. En daarna nog een. Ook als je switcht kun je goed terecht komen.
Dat is alleen met huurtoeslag (en daar zit ook een inkomens-grens aan bijv). Voor kgb en zorg mag je een vermogen tot ong 120.000 euro hebben. Dus dan kun je wel even doorsparen
Wat ik hier lees is dat jullie willen dat kind gaat studeren als hij dat zou kunnen. Bij voorkeur minimaal aan het hoger onderwijs (want mavo/mbo was toch wat te min). Dan moet dat ook nog eens zijn in een studierichting die door jullie is goedgekeurd. Onzinnige studies (door jullie bepaald) vallen af. En tot slot moet kind (als hij eenmaal begonnen is) blijven doorzetten en het verplicht afmaken. Ook als hij dat (om tal van redenen) niet wil of kan. En je gaat kind in de opvoeding zo "bewerken" dat hij volledig mee zal gaan in jullie gedachtengoed. Doet hij dat niet (hij zou eens een eigen mening hebben of zich afzetten) dan gaan jullie het niet bekostigen. Ik begrijp echt dat mensen het beste willen voor hun kind. Vaak omdat ze zelf niet alles uit hun schooltijd hebben gehaald. Of juist omdat een hoge opleiding de norm is in hun omgeving. Maar het gaat er uiteindelijk om dat een kind iets doet waar het gelukkig van kan worden en zichzelf mee kan redden. En het leven is helaas echt niet maakbaar. Ik heb in het hoger onderwijs zoveel studenten zien mislukken. En ik weet bijvoorbeeld hoeveel druk er op mijn vriendin (groep 8 juf) wordt gelegd om maar een hoger advies te geven. Bedenk dat 60% van de kinderen naar het vmbo gaat. En nog veel meer naar het mbo. En we hebben in corona tijd wel gezien hoe we die mensen nodig hebben. Als jij aangeeft "liever havo dan mavo". Geef je eigenlijk aan dat het te min zou zijn.
Nou helemaal dit. Ik was 17 toen ik van de Havo af kwam. Geen idee wat ik wilde, dus koos iets wat me wel leuk leek. Wat niet zo bleek te zijn. Waarom dan afmaken? Ik wist pas na mn 20e wat ik wilde doen. En heb nu een leuke baan die me voldoening geeft.
Lieve schat, je blijft me echt dingen opleggen die helemaal niet zo zijn. Met een aantal dames heb ik wat berichten over en weer getypt. Als je daaruit niet kan opmaken hoe ik er in sta en het bedoel, dan heeft het geen zin om dit te blijven herhalen. En ik voel die behoefte eerlijk gezegd ook niet, want ik doe wat ik doe, en jij doet wat jij doet. Ik hoef jou niet te overtuigen en jij mij niet toch? En ik hoef me niet te verdedigen en jij jezelf ook niet. Ik heb dus geprobeerd onder woorden te brengen wat ik bedoel in andere posts, en als dat dan nog steeds zo'n reactie bij jou oproept, dat is dan zo.
Sorry, ik ben het normaal gesproken totaal niet eens met Amber, maar ik interpreteer jouw posts precies zoals zij omschrijft.