Onze oudste(11) is een rommelkont. Het bureau ligt vol, ook ligt er van alles op de grond. Haar kleding helaas ook. Als ik ga schoonmaken dan plaats ik alles op bed of in het midden van haar bureau. Je kunt met goed fatsoen niet op haar kamer lopen. De wasmand staat in de badkamer en daar komt ze tig x per dag, ik vertik het om haar kleding op te ruimen. Welke regels hebben jullie omtrent dit? Of heb je geen regels.
Mijn kinderen zijn (een heel stuk) jonger, maar elke avond moeten ze even hun kamer opruimen voordat ze gaan slapen. - Kleding die op de grond ligt in de wasmand (of terug in de kast bij mijn dochter want zij speelt nogal graag modeshow ) - Speelgoed in de speelgoedbak - Boekjes netjes in het rek Ze doen het redelijk goed zelf, als er nog iets ligt dan zeg ik dit en dit nog. Ik hoop dat tegen dat ze tieners zijn, het zo in hun systeem zit dat ze het dan vanzelf doen en niet lekker kunnen slapen in een rommelige kamer Mijn moeder deed trouwens alles wat niet opgeruimd was, in een grote kist stoppen en dat kon ik dan terugverdienen met klusjes. Vond ik zelf verschrikkelijk als kind, maar het was wel effectief
Met dochter van 5 ruim ik samen haar kamer (en beneden) speelgoed op. Wat ze wel zelf moet doen is in de ochtend haar gordijnen open en haar bed opmaken. Met zoon heb ik de regel dat hij voor het slapen gaan kleding in de wasmand heeft, glazen en bakjes naar beneden brengt, in de ochtend bed opmaakt en gordijnen open doet. Enige waar we weleens over discussiëren is schoolboeken, die slingeren vaak op zijn bureau en bank terwijl hij daar een hele lade voor heeft. Als ik dat te rommelig vind moet hij dat vaak na het eten opruimen voor hij naar buiten gaat. Schoonmaken, afnemen en stofzuigen doe ik zelf dagelijks boven dus hoeven de kinderen niet te doen.
Zo ging het ook bij ons toe ze jonger was, nu krijg ik als antwoord het is mijn kamer Ik heb gezegd dat ze het dan ook zelf kan schoonmaken. Ik geloof dat ik het van haar ook in een bak ga stoppen, maar of dat helpt is een tweede. De jongste is (tot nu toe) opgeruimder.
Bed: zij moeten in de ochtend het dekbed naar achteren slaan en dan maak ik het in de middag op, zij moeten ook de ramen openen om te luchten. Dat doet zij ook wel en hij soms niet. Zij heeft qua opruimen de genen van mijn kant maar niet van mij, ze lijkt op mijn zusjes
Hier nog jongere kids. Wij doen elke dag iets voor 17.00 beneden/ buiten opruimen. Steeds meer zelfstandig. En elke zondag vaste prik, na het ontbijt de slaapkamers grondig opruimen en dan doet pa stofzuigen, of ze mogen zelf oefenen. Verder dagelijks de vieze was in de mand, tas uitpakken, jas ophangen. Bordjes ed op het aanrecht. Duurt lang hier voor iets een gewoonte word. Het is ook wat iemand al schreef: het is haar kamer… dus beetje compromis. Ik denk niet dat je van een kind spil en span mag verwachten. Kun je samen afspraken maken wat er minimaal moet gebeuren om het ‘netjes’ te houden? Hier is dat dus vieze was, en een veilige looproute zodat we bij de kids kunnen komen zonder struikelen over speelgoed. Je kan met een 11-jarige vast iets meer afspreken denk ik
ramen doe ik open, ben echt heel bang dat er 1 uit het raam valt bij het openen. Zoon van 13 kan het inmiddels wel zelf maar bij hem moet je een beetje op zijn bank staan om er goed bij te kunnen, dus die taak hou ik gewoon op me.
Hier vinden ze het heel lastig het overzicht te houden, dus we maken telkens een lijstje zodat ze stappen hebben om te volgen. Bv boeken netjes in de kast, alle kleding in de wasmand, bureau weer leeg maken. Losse spulletjes die rondslingeren in een bak, en dan vanuit die bak alles op de goede plek leggen. Dit doen we iedere dag, kost dan 10 minuutjes maximaal en zo blijft het netjes. Als we het niet zo doen, ontploft de boel en daar kunnen ze allebei niet tegen - geeft onrust, waardoor ze slechter slapen etc.
Deed die van mij ook heel erg, tegenwoordig gaat het beter. Ik was het op een gegeven moment zo zat, legde ik het op haar bed, mikte zij het s'avonds zo weer op de grond en ging slapen. Ben toen elke morgen alles van de grond gaan rapen, wat ik als rotzooi zag ( zij vaak niet) mikte ik in de grijze bak , kleding ging bij mij in de kast en kon ze terug verdienen, elke morgen dat de grond opgeruimd was kreeg ze iets terug.
Gouden regel was bij ons: vloer moet vrij zijn ivm veiligheid. Bureau en bank vol? Boeit niet. Bureaustoel vol kleding? Ook prima. Vloer blijft vrij. Ligt er wat en wordt er na een waarschuwing t niet opgeruimd? Word het weggegooid. En ik vond dat wel een goede regel. Bij brand wil je niet hebben dat je de nek breekt bij troep op de grond bv. En zilvervisjes zijn ook dol op lekkere verstopplekken. Kleding niet in de wasmand? Niet wassen. Eens in de maand moest ik verplicht opruimen. Ik had dan tot zeg zaterdag om alles op te ruimen ivm schoonmaak. Ik moest zelf afstoffen, mijn pa ging stofzuigen. Beetje rommel werd gedoogd hoor, maar de regel was: stel je tante komt spontaan langs en wil je kamer zien zo toonbaar moet je het maken. Maar was t te rommelig? Kwam de vuilniszak eraan
Ik ben hier heel slecht in. Elke vakantie moeten ze hun kamer grondig opruimen en poetsen. En that's it. Vroegah liet ik ze elke woensdag in ieder geval hun vloer leegmaken zodat ze konden stofzuigen. Maar ze spreken dan vaak af met vriendjes. Ik vind het ook sneu als ze dat niet mogen, omdat ze hun kamer moeten opruimen en poetsen. En in het weekend zijn we vaak ook op pad. En als we dat niet zijn, zijn ze gewoon lekker aan het spelen en dan wil ik ze ook niet altijd 'storen', zeg maar. Of ik denk er zelf niet eens aan. We zouden er eigenlijk weer een vast moment voor moeten hebben. Maar dat is er eigenlijk niet, en dus doen we dit alleen nog in de vakanties. En ja: mijn kinderen hebben te veel spullen (tafels vol uitgestalde lego. En dan ook nog grote bakken vol lego.) Dat maakt dat opruimen en poetsen hier gewoon echt tijd kost. Ik ben er niet gelukkig mee. Maar die strijd heb ik al lang verloren. Mijn man heeft ook een legokamer...
Hier zijn ze nog wel een heel stuk jonger. Ze krijgen alleen zakgeld als ze hun kamer hebben opgeruimd. (Of in ieder geval geprobeerd hebben). Ik kan wel zeggen dat ik niet arm word door t zakgeld. En ze hebben echt heel weinig op te ruimen. Kleding gaat savonds wel gewoon in de wasmand. En ze spelen over t algemeen nog beneden. Daar moeten ze elke dag opruimen voordat ze tijdens het koken tv mogen kijken. Op de slaapkamer liggen vooral tekeningen en knuffels op de grond. En m’n zoon heeft een Lego tafel. Die is wel een zooitje.
Voor vrijdagochtend moet het netjes zijn, want dan stofzuig ik daar. Puber maakt er een varkensstal van, eerder zei ik dan dat ik er wel niet stofzuigde, is alle stof haar probleem. Maar daar ben ik vanaf gestapt, ik weiger zo'n rommelkot in mijn huis te hebben, het wordt gewoon opgeruimd punt! En ja dat zorgt met puber wekelijks voor ruzie, jammer dan.
Ik weiger ook kamers als stallen te hebben. Dus ze ruimen op als ik het zeg. Vrienden aan de deur : eventjes geduld of neen ze kunnen pas binnen 30 minuten. Mag ik ...., NEE eerst uw kamer opruimen. De kamers vallen dus eigenlijk wel altijd goed mee omdat ik het niet echt ver laat komen. De oudste moet ook 1 keer in de week zelf rond gaan met de steelstofzuiger.
De regel is dat ze zelf hun kamer opruimen. Ik wil best helpen, maar ik ben niet hun slaafje. Kleding was ik alleen als het in de wasmand zit of bij de wasmachine ligt. Als ze zelf niet opruimen, dan stel ik op een gegeven moment voor dat ik het voor ze doen; met een grijze zak. Die hint snappen ze meestal wel. En geen telefoontijd tot hun kamer is opgeruimd, werkt ook prima. Veilige looproute van bed naar deur is een eis en af en toe opruimen - als ik het vraag - zodat er gezogen kan worden ed ook. Verder is het hun kamer, dus zal het me een zorg zijn.
Hier is het wel echt hun kamer in óns huis, dus er zijn regels. Als er een pad naar de deur is, maar de rest is een zwijnenstal, dan moet er linksom of rechtsom worden opgeruimd. Of ze doen het zelf (met hulp als ze dat nodig hebben) óf ik doe het (en dan schuif ik dingen zo de vuilniszak in).
Ik voel mij wel soms net mijn vader haha die dan zei: als je wil dat het echt jouw kamer is, betaal maar mee aan de hypotheek Ik zeg dat ook wel tegen de oudste Hij had laatst alles uitgestald in zn kamer: 'het zijn mijn spullen, het is mijn kamer' ja doei. Was stofzuigdag, opruimen die hap en ik help met liefde mee hoor maar heb wel gedreigd met 'de vuilniszak' toen hij zo tegen bleef sputteren en ja ik heb ook wel eens daadwerkelijk wat weggegooid. Onze eettafel lag vol papier, was etenstijd en hij gaf alleen grote mond en ik wou hem helpen. Prima, dan in de papierbak ermee en wat echt van waarde was heb ik uiteraard even apart gelegd maar dat wist hij niet kreeg hij terug nadat hij zelf zei: sorry mama.
Ik vind wel dat het hun kamer is dus hun zorg. Tenminste,op een bepaalde leeftijd. Dochter is een enorme sloddervos, maar voelt zich fijn tussen al haar rommeltjes. Wie ben ik dan dat ik vind dat het netjes moet zijn? Ik hou idd erg van netjes en alles in kasten, zij niet. Dus probeer ik het haar niet op te leggen dat ze moet zijn zoals ik. Mijn grens ligt bij vieze geuren, de oudste verzamelt stapels vieze kleren, ligt uren als een echte puber in bed, zet uit zichzelf geen raam open. Dus hem verplicht ik af en toe op te ruimen, kleren in de wasmand, ramen open. Gewoon omdat ik het dan vind stinken op zijn kamer. Maar dat is eens per week ofzo. Bij de derde vind ik het ook anders. Hij slaapt sowieso al laat, maar als zijn kamer een bende is vindt hij echt de rust niet om te gaan slapen. Dus hij moet wat vaker opruimen. En in de praktijk is het ook zo dat ik af en toe de boel bij alledrie opruim en dan stof en zuig op de kamers. Maar ik doe dat niet op een vaste dag en bedenk het niet van tevoren dus dan doe ik het net zo makkelijk even snel zelf.