Ik vermoed angst! Mijn gynaecoloog wilde nog wel graag voor ze mij zou helpen met mijn man het gesprek aan gaan dat het echt weinig tot niets voorstelde bij een man. Zelfs dat gesprek wilde hij niet aan gaan. Hij benoemt het excuus dat als hij ooit een jongere partner zonder kinderen treft (als mij wat gebeurt of we uit elkaar gaan) hij nog een kind wel zou overwegen. Ik weet 1000% zeker dat hij bang is dat er iets mis gaat en zijn penis daarna niet meer naar behoren functioneert.
Dat denk ik ook. Mijn man zegt nu hetzelfde (dat hij voor een tweede leg misschien ooit gaat) maar ik geloof helemaal niet dat hij dat nog zou doen Maar goed, hij is 37 dus het kan inderdaad. Nou zei hij dus pasgeleden toen een vriend van ons er positief over vertelde dat hij het waarschijnlijk wel gaat doen dus misschien dat met genoeg positieve verhalen hij enthousiast wordt
enthousiast nog wel? Jij bent wel heel positief ingesteld hoor! Mijn man was 33 of 34 toen de discussie bij ons speelde dus zijn verhaal van 2e leg was aannemelijk en absoluut niet onmogelijk maar ik geloof hem gewoon niet. En wat iemand benoemde dat ze dat kwetsend zou vinden. Het was niet eens zozeer van als ik je verlaat voor een jongere vrouw die nog kinderen wil… maar meer stel jou overkomt wat of we gaan ooit scheiden en ik krijg een nieuwe jongere vriendin dan… (hij is trouwens net zo schattig positief daarover als jij bent over je man die enthausiast kan worden over de ingreep , ik geloof namelijk niet dat als hij zonder mij komt hij nog een leuk lekker jong ding gaat vinden die hem dan nog wil ).
Hoofdpijn, gewichtstoename, stemmingswisselingen, verlies van libido onder andere. Ik slik de pil ook met tevredenheid hoor, maar veel vrouwen hebben er bijwerkingen van. Niet voor jiks daalt het pilgebruik laatste jaren en zie je vaker plaatsen van een spiraal bv.
Hij zegt al 2 jaar dat hij erover na gaat denken. Ik denk dat hij niet durft, ook al kent hij veel mensen in zijn omgeving die er positieve ervaringen mee hebben.
Haha ik bedoel gematigd enthousiast. Dat hij in elk geval gaat En dat laatste zei ik ook: ja schat als wij gaan scheiden staan ze vast rijen dik voor een man van tegen de 40 met drie kinderen die het liefste wil dat zijn vrouw alles voor hem regelt (is gewoon gein altijd hoor )
Dat is dom. Volgens mij is dat een van de eerste dingen die wij leerden bij seksuele voorlichting, dat dat juist onveiliger was.
Ik ben erg blij dat mijn man zonder twijfel knoopjes er in liet leggen. Na een heel gedoe met de pil, daarna spiraal, 2 zwangerschappen, hele slechte bevallingen en baarmoederhals kanker was ik wel uitgerotzooid daar beneden. Dat zei de huisarts ook letterlijk tegen ons, en dat het nu tijd was voor mijn man om zijn verantwoording er in te nemen. Hij heeft geen moment getwijfeld. Nu ben ik al 8 jaar anticonceptieloos en het was echt 1 van de beste beslissingen. Wat een verandering, en wat een rommel stoppen we dan ook in ons lichaam.
Mijn man is ook 37 en wilde het er voorheen nooit echt over hebben, maar gaf gisteren aan zich toch eens in te gaan lezen..
Even alle reacties gelezen. Pfff het is wel weer duidelijk dat mannen het zwakkere geslacht zijn Niet durven.. Wij zijn ongesteld met alle ongemakken, slikken hormonen met vaak ongemakken, zijn zwanger met vaak ook ongemakken, bevallen (pijn, inknippen, soms een keizersnede enz enz) ellende na de bevalling (hechtingen, bloedingen) evt miskramen, later de overgang. En een man moet een keer een kleine operatie laten doen oh oh oh wat zijn ze bang.
Het was geen aanval hoor! Hoop ook niet dat het zo overkwam. Maar ik zou denk denken als hij dat zou zeggen, waar denk je wel niet aan? Ik weet wel dat je niet in de toekomst kan kijken. Is jou man we volledig klaar met zijn kinderwens of eventueel niet maar dat jij echt klaar bent? Gewoon een vraag hoor, misschien dat hij het daarom openhoudt. Ik heb tegen mijn man gezegd (na derde maar we gaan nu toch voor nummer 4). Jij legt er maar een knoop in. Ondanks je slecht zaad hebt, ik heb de pil geslikt, hormoonbehandelingen gehad nu is het jouw beurt. Ik heb echt last van de pil. Ben er inmiddels al 15 jaar vanaf en voel mij zoveel beter. En in de overgang raken hoeft van mij ook nog niet zozeer. Misschien dat ik weleens zou gaan onderzoeken wat diegene hier had gedaan om NOOIT meer te menstrueren, dat zou wel top zijn. Maar voor mijzelf ben ik van mening, ik heb echt genoeg gedaan na de mogelijke vierde. Ondanks we niet zelf zwanger kunnen raken willen we toch geen risico meer nemen daarna.. het is niet voor wat hoort wat, maar hij wilt hierna ook echt niet meer dus mag hij ook wel iets doen.. en condoom wordt hij niet gelukkig van
Dat snap ik. Jij hebt natuurlijk je eigen relatie voor ogen en daarin moet je zelf bepaalde keuzes maken of iets een ‘dealbreaker’ is of niet. Mijn man is mijn referentiekader en dan denk ik niet dat hij er zo’n issue van zou maken. En als hij dat wel zou doen, dan zou ik er een issue van maken en dan weet ik vrij zeker dat hij eieren voor zijn geld zou kiezen Ik zou dus wel problemen hebben om zoiets te laten gaan. Vooral als ik afweeg wat ik allemaal heb moeten doorstaan met mijn zwangerschappen/bevallingen en dus meerdere zware en riskante ingrepen, veel pijn, etc. En als ik dan een man zou hebben die geen sterilisatie wil laten zetten omdat hij bang is voor zijn mannelijkheid of wat ongemak bij de ingreep, dan zou ik dat juist minder mannelijk vinden. En misschien levert dat niks op, maar ik weet niet of ik het respectverlies op dat gebied zou kunnen ‘uitzetten’. Maar daarbij heb ik dan eerder de mannen voor ogen die dan bv ook nog zaniken over een condoom en het initiatief ook dan weer bij de vrouw laten, terwijl ze zelf ook geen kinderen meer willen. Dat zou toch wel mijn dealbreaker zijn.
Hier ook weleens discussie over gehad en mijn man begint ook nergens aan. Toch de angst dat het allemaal niet meer goed werkt. Gezien het feit dat ik juist hormonen heb om normaal te kunnen functioneren (ben een beetje bijzonder), heeft hij mazzel. Ik gebruik de prikpil en dat bevalt mij enorm. Daarvoor toch echt een condoom gebruikt en dat vond hij jammer, maar snapte dat dat nou eenmaal de consequentie was. en tja, die opmerking….mijn man kan ook echt gefrustreerd raken na een lange tijd geen seks en er lompe opmerkingen uitgooien. Niet leuk, maar ik zou daar niet heel boos om kunnen zijn.
Mijn man moet maar niet zijn ervaring delen met jullie mannen want dan willen ze niet meer.. hij vond het pijnlijk en raad het iedereen af hij wilde overigens al na een paar dagen seks om te kijken of hij nog werkte Was een hele geruststelling toen dat het geval was voor hem
Wat vervelend TS dat je zo'n lange nasleep van de miskraam hebt. Ik hoop dat je inmiddels de gynaecoloog hebt gebeld en er een afspraak is gemaakt? Wat betreft anticonceptie... Ik heb een half jaar de pil geslikt, in het begin van onze relatie, ongeveer 25 jaar geleden. Ik deed het daar niet zo goed op. We zijn toen overgestapt op condoomgebruik en ovulatietesten om mijn niet vruchtbare periode te checken voor seks zonder condoom. Na de geboorte van onze zoon was de wens voor een biologische kind bij ons beide klaar en bood mijn man direct aan een knip te laten plaatsen. Dat is nu 7 jaar geleden en hij was 37. Bij vrienden van hem zegt hij altijd dat een controle afspraak bij de tandarts erger is. Wat betreft een eventuele nieuwe partner is hij altijd heel stellig geweest dat zijn kinderwens voltooid is. Ongeacht de vrouw naast hem.
Bij ons is het trouwens andersom. Mn man stelde voor om de ingreep te ondergaan, omdat hij echt geen kinderen meer wil. Ik zeg juist tegen hem stel dat het tussen ons over gaat of mij overkomt iets, dan kun je in een nieuwe relatie ook niet meer voor een kind gaan. Hij vindt dat een onzinargument, ik niet Maar ik blijf sowieso aan de pil vanwege problemen in mn hormoonhuishouding. Dus het is bij ons verder geen gespreksonderwerp.
Nou echt. M’n man moest ook wel even slikken toen ik het aangaf. Maar ik was niet van plan om ooit nog aan de hormonen te gaan, dus het werd zijn tijd om iets te regelen. Dat konden condooms zijn of een knip. Het is gelukkig het laatste geworden.
Hij is 50, ik denk dat hij niet durft. Wat een watjes kunnen mannen toch zijn. Na onze 2de waren wij er ook zeker weten klaar mee. Hij wil ook zeker met een ander geen kind meer. Anticonceptie zag ik niet zitten. Spiraaltje, pil, nuvaring....wat een drama. Gelukkig vond mijn man het een logische keuze om voor een vasectomie te kiezen. Ja, het was onprettig die ingreep...maar ja, mijn bevalling van 2 dagen was ook "onprettig" Maar goed, zolang hij niet wil zou ik het bij condooms houden.
Het verbaasd mij trouwens hoeveel vrouwen er geen moeite hebben met condooms. Ben ik dan echt 1 van de weinige die wel moeite met die rotdingen heeft? ts. Heb je de gynaecoloog nog gebeld?
Het geeft wel minder zooi Maar ik vind zonder ook beter, maar ik wil echt geen hormonen meer dus ja, dan is dit prima. Ons seksleven heeft er geen last van in elk geval.