Bij beide achterpoten zijn de kruisbanden gescheurd. Pure pech helaas. Ze vermoeden iets genetisch zeker aangezien ze pas 1,5 jaar oud is. Beide ouders getest op HD etc maar dit kun je niet testen. Voor dit bedrag krijg je wel super schattig verband
Van een "collega". 1 van mijn oppaskindjes had in mijn vakantie een vervangende gastouder nodig. Dus dat had het GOB geregeld. Na een paar uurtjes wennen daar had ze tegen de ouders gezegd dat ze het allemaal wel lastig vond, want ze kwam niet aan haar huishouden toe (nee duhh, ik ook niet op een werkdag nee, maar dat geldt voor mensen met een baan buitenshuis ook) en er waren nog meer dingen voorgevallen. Ik probeer de standaard voor gastouders best hoog te houden, omdat het echt als professionele kinderopvang gezien moet worden. Maar dat maken zulke collega's wel lastig. 1 voordeel: de ouders waren extra blij met mij weer deze week
Nee joh, wat een rare opmerking van die go. Lijkt mij volkomen logisch dat je huishouden op je werkdag op een laag pitje staat.
Nou dat vond ik ook. En dat je dat zo ziet vind ik al raar, maar helemaal dat je dat dan zegt tegen ouders die voor het eerst hun kind bij je komen brengen...
Het verband is mooi maar het is heel sneu. Wat een bedragen. Als ze na deze tweede operatie hersteld is kan ze daar verder nog meer last van krijgen of is het dan voorlopig klaar.
Er is een 85% kans op goede afloop. Na beide operaties moet ze dan alles weer kunnen. Ze zal wel al heel vroeg artrose ontwikkelen (eerste begin is er al).
Dat onze zoon deze vakantie 3 dagen op de been heeft gestaan en de overige dagen ziek is. Spugen, diarree en nu komt er nog jeuk en bultjes bij Zelf vorige week ziek, zoon af en aan en man nu. Zoonzegt ik heb zo veel jeuk, ik kijk en zijn voet is rood en rond zijn enkels zitten grote bulten. Ik had al gekeken en ik denk dat mond voet ziekte het er beste bij past. Alleen daar staat 5 mm nou dit is eerder 2.5 cm en kleintjes. Hij heeft er ook een paar op zijn bovenarm. Rode wangen met kleine puntjes. Geen koorts.
Dat mijn man schijnbaar een melding in zijn agenda heeft gezet om niet te vergeten wanneer ik jarig ben vervolgens vraag ik wanneer de kinderen jarig zijn en de oudste 2 had ie goed. L der verjaardag gokte die bij toeval goed. D zat ie ver naast
Dat we voor mijn schoonvader alles aan het uitzoeken zijn qua financiën, schenken, belenen (of hoe het ook heet) etc. vanwege het vermogen. Ik om advies mijn vader heb gevraagd en we dus nog een hele lijst kregen wat verstandig was om te regelen of rekening mee te houden. Ook eerlijk geweest dat we het best wel moeilijk vonden, in de zin van we willen nog lang geen afscheid nemen enzo. Om vervolgens vanavond er echt even voor te gaan zitten met mijn vader en hij zo even op tafel gooit dat mijn ouders naar de notaris gaan omdat ook zij er mee bezog waren, want tja koophuis en (bijna) afbetaald en wie er beslissingen moest nemen. Uh ja pap en mam dit is heel erg werkend... als we er al emotioneel moeite mee hebben om te zorgen dat het bij schoonvader goed geregeld is, voelt dit wel even als een extra klap aangezien jullie 15 jaar jonger zijn (en we, hoe stom misschien ook, er vanuit gingen dat het voor jullie pas over een jaar of 15 relevant werd ) En echt ik weet dat ze geen van allen het eeuwige leven hebben, maar is het zo stom dan dat wij dit emotioneel moeilijk vinden en het daardoor gaat duizelen? Zeker als je meeneemt dat we ondertussen ook bezig zijn met een nieuwbouwhuis kopen etc. Ik wil er gewoon nu even niet bij stil staan dat ze ooit dood gaan.
Ja die realisatie doet zeer. Ik moet voor mn moeder nog gaan zitten...Geen testament, ook geen koophuis. Ik ben al gemachtigde voor haar qua bankrekening, broers is dat bekend. Toen gelijk geregeld toen mn vader overleden was, heeft ze altijd achtervang en als ik een boodschap voor dr moet halen of medicijnen bij moet betalen bijv.. Ze heeft wel vast alles op automatische incasso gezet, dat is wel zo prettig met een huurhuis. Maar t hele uitvaart gedeelte wil ik wel standby hebben, dat kostte me met mn vader zoveel tijd en die zagen we aankomen. Vooral de foto voor op de kist en op de kaart kostte me krankzinnig veel tijd. Van ouderen maken we eigenlijk niet echt mooie portretfoto's meer en mn moeder ontwijkt de camera als t ff kan. Maar bijv t idee dat in dat huis andere mensen gaan wonen, zo raar...ik ben daar opgegroeid en ken elk schroefje, boutje, deukje, gescheld bij behangen omdat die wand daar een rare wobbel maakt enzo. En dan is zij er straks niet meer en wonen er anderen. Geeft me maar een raar gevoel Schoonouders hebben testament dus dat gedeelte is geregeld. Schoondochter clausule en wie uitvoert etc is bekend. Maar ook daar moet ik nog eens mee gaan zitten voor de uitvaart (foto's met uitleg, welke muziek, wel/geen bloemen, waar vind ik de meest recente lijst voor de adressen naast de backup die we periodiek krijgen etc). Gewoon de lullige praktische dingen die er ook nog bij komen die dan weer niet in een testamenten staan. Die teveel tijd kosten in een periode dat je weinig tijd hebt en ook met je verdriet zit, niet alleen van jezelf maar ook van de kleintjes (en dat kost ook weer tijd). De mannen zijn er niet echt mee bezig, geloof dat dit meer een vrouwen ding is om dat goed en waardig geregeld te hebben. Ideaal toch ook? shtf trekt map uit de kast... 3...2..1...en we beginnen met bellen... USB stick inladen voor de foto's en muziek te controleren. Uitvaart vooraf regelen heb ik geen moeite mee. Voor onszelf zit dat al jaren in een map, waar de kinderen heen gaan is ook al bekend in t geval wij beiden omkomen. . Wijkt ook niet echt af van wat een rechter zou bepalen. Periodiek kijk ik m na. Adressenboek is altijd actueel waar die ligt staat beschreven. Degene die niet van metal houden doen maar oordopjes in. Wij beiden hebben een metal playlist Controlfreak heeft voordelen in dit soort dingen, ik ben bezig met het in banen te krijgen dan krijg ik emotie redelijk opzij geduwd
Lijkt me normaal. Hier vorige week ook zo'n realisatiemoment waarvan ik hoop dat het nog lang duurt. Gehandicapt zusje, als m'n ouders wegvallen gaat hun deel naar mij in eerste instantie (ze heeft wel een eigen plekje in een zorghuis gelukkig). Dat deel is al jaren bekend. Maar nu gaan m'n ouders als het goed is verhuizen naar mijn dorp, meer bejaardengeschikt huis. En ineens kwam het besef dat indien nodig de meeste mantelzorgtaken bij mij komen. Daar had ik het wel even lastig mee
Dat vind ik toch nog een heel andere situatie. Want uw leven gaat hierdoor veranderen en er komen wss taken bij. Wij zouden hier bijvoorbeeld dolgraag hebben dat mijn man zijn ouders eens rond tafel willen zitten. Alzheimer bij schoonmoeder en schoonvader die 82 is en er word niets in orde gebracht. Zo jammer dat dit niet kan besproken worden.
Herkenbaar. Mijn vader is in 1 jaar 2 broers en een zus verloren, dat vond ik ook erg confronterend. Ze waren met 9, nu nog met 6. Mijn vader zit niet bij de oudste, maar met een zwaar medisch verleden…