Knuffel, voor je zoon waarschijnlijk wel beter om haar zo niet te zien. Hopelijk kan het met een stent opgelost worden, aanzienlijk minder invasief dan een by-pass operatie, ook qua herstel. Althans dat is mijn ervaring, al zitten bij beide wel een aantal jaar van medische ontwikkeling tussen. Mijn opa was 1 van de eerste met een meervoudige by-pass operatie in Nederland (ruim voor mijn geboorte) en heeft jaren later nog een by-pass operatie gehad met ik meen 12 omleidingen en toen was ik er al wel en heel eerlijk dat heeft enorme impact gehad op mij (was rond dezelfde leeftijd als je zoontje nu) en toen ik eindelijk op bezoek mocht was het hooikoorts weer en had ik een kuchje dus durfde ik niet uit angst hem aan te steken. De keer daarna was er geen redden meer aan maar toen waren we ook wel weer ongeveer 10 jaar verder (en opa was niet zo van het aanpassen van levensstijl). Aan de andere kant hebben meerdere ooms, tantes en mijn moeder een stent gekregen en dat herstel ging aanzienlijk sneller. Oudste was toen rond de leeftijd van je zoon, denk net iets jonger en mocht toen na de behandeling wel op bezoek komen. Aan de andere kant beweerd mijn ex ook by-passes te hebben gehad en stond hij een dag later buiten bij het zkh een sigaretje te roken. Maar die is op dat vlak niet heel erg betrouwbaar, want dan zou hij eerder uit bed hebben gemogen dan iemand die een stent heeft gekregen (dat was wel in dezelfde tijdsperiode).
@owly wat heftig zeg, veel sterkte voor jullie! Heb dit een paar jaar terug meegemaakt met mijn vader, je schrikt je kapot.. Je zou je zoontje iets kunnen laten maken inderdaad om te geven aan oma. Hopelijk gaat het snel beter met haar!
De reclame van lenor unstoppables...vooral de dosering die ze laten zien. Als ik dat in mn 9kg wasmachine gooi komt er daarna een sms van de milieudienst over luchtverontreiniging ofzo. Met een mini beetje was t huis al helemaal vergeven!!! Hou t dan realistisch of gebruik een klein schepje ofzo, en noem t "laag verbruik, voor een hemels effect" .
Zou de stress van het gebeuren kunnen zijn, maakt op haar ook een enorme impact of ze moet het al langer hebben. Probeer te slapen, al kan dat wat lastig zijn is de ervaring. Mocht je salie thee hebben en mogen (kan niet met alle medicatie) hier slapen we er als een blok beton op.
Ik hoorde zojuist van mijn man dat de 2 leidsters van de bso gister (negatief) hadden gepraat over mijn dochter en dat zij dit hoorde. Ze deden verstoppertje en ze zat dus verstopt, en ze had hen horen zeggen iets in de trant van 'jahoor en dan heeft ze 3 setjes kleding mee en draagt ze ook nog make-up'. Dochter had gister kledingstress en n.a.v. mijn topic over haar dacht ik joh, als je je wilt omkleden neem je maar kleding mee naar de bso. Vandaag moet ze weer heen, en ze gaat al met enorme tegenzin. Door dit soort dingen word het alleen maar erger. Het waren 2 invallers of iig geen bekende krachten voor mij, dus ik twijfel een beetje wat ik hiermee moet en ga doen.
Wat sneu, ik ben dan iemand die er wat van gaat zeggen. Kom op je praat niet over je kinderen op die manier, kinderen kunnen daar complexen aan over houden. Gadver vind het zo sneu voor je dochter.
Bedankt voor het delen. We gaan straks terug naar het ziekenhuis. Even kijken hoe het dan gaat. Zoon is zich aan het voorbereiden op een tekening voor oma. Man ligt nog even plat. Die heeft nog slechter geslapen. We kregen een berichtje dat ze redelijk heeft geslapen. Verder geen bijkomende klachten. Iemand ervaring dat ze na een hartaanval het korte termijngeheugen is aangetast? Nog niet gehoord dat het minder is
Wat enorm vervelend! Ik zou het vertellen. Als ze er zijn zeker en als de eigen leidster terug is ook terug koppelen.
Nee eigenlijk niet. Wel als iemand helemaal ' weg' gevallen is omdat het hart geen zuurstof rijk bloed meer door pompte naar de hersenen. Zelf een hartstilstand gehad en mijn korten termijn/werkgeheugen is weg. Ik kan niet eens de code voor mijn digid die via SMS binnen komt invoeren omdat mijn hoofd het niet opslaat. Hoe oud is je schoonmoeder? Soms kan het namelijk ook door de hele situatie komen. Dus het ziekenhuis/ambulance/opnamen.
Ja sneu he. Dochter vertelde het mij net zelf ook. Ze wil alleen niet dat wij het bespreken met de juf. Zou je het dan nog steeds wel doen? @owly en jij? Ik wil ook niet over haar grenzen heen gaan.
Ik weet niet hoe oud je dochter is. Onze zoon is 8 en kan ik goed met hem bespreken. Ik zou dan.luisteren naar zijn argumenten (hij is daar heel goed in) . Zeker als ze ouder is bespreken. Wanneer ze er last van heeft juist wel bespreken. Net als geheimen als je daar buikpijn van krijgt is het een slecht geheim en meot je het bespreken met iemand. Heeft ze er verder geen last van en kan ze het naast zich neerleggen dan zou ik het laten. Is ze een stuk jonger dan is het mijn beslissing
Ze is 9, bijna 10. Ik ga zo nog eens het gesprek met haar aan en op basis daarvan bekijken wat ik ga doen, dankje.
Ja ik zou het doen, en dan zeg je gewoon dat ze het niet wil maar dat zegt ook al hoe erg ze het eigenlijk vind. Mischien schaamt ze zich wel nu. En dan zeg je dat je niet wil dat je dochter het weet maar dat jij er wel enorm mee zit en het toch wilde melden. Misschien waren ze zich van niks bewust.
Dit zou ik dus ook doen. Die leidsters moeten weten dat wat zij doen echt niet kan. Niet negatief praten over de kinderen waar de kans is waar ze het kunnen horen. Maar sowieso niet negatief praten over de kinderen, ook als ze het niet kunnen horen. Je laat je kinderen daar achter en mag ervan uitgaan dat er liefdevol voor ze wordt gezorgd en liefdevol met ze wordt omgegaan. Dit is niet liefdevol, dit is een kind naar beneden halen. En zo zou ik het zelf ook benoemen. Zou zelf ook zeggen dat het mij diep heeft geraakt. Misschien zet het hen aan het denken. En inderdaad aangeven het verder niet met het kind te bespreken om haar niet verder ermee te belasten. Laat ze maar uit hun daden laten blijken dat ze positief naar je dochter kijken.
Ik ben misschien wat makkelijker, kan gebeuren. Iedereen praat wel eens over iemand. Volwassenen, kinderen en ja t kan gebeuren dat iemand het dan per ongeluk hoort. Ik zou t gewoon even zeggen tegen de leidsters: joh, ze heeft jullie gister over haar horen praten en ze zit ermee nu.
Ben ik het deels met je eens, ik doe het inderdaad ook wel dus het kan zeker gebeuren. Maar een kind is zo kwetsbaar, daar kan het zo fout mee gaan als volwassen mensen dat al gaan doen.
Ik zou het van twee kanten benaderen. Eerst met dochter in gesprek, dat het heel erg vervelend is dat ze dit gehoord heeft en ze zich er nu naar over voelt. Dat dit helaas iets is dat sommige mensen doen. Maar ik zou ook het in ieder geval melden op de bso