Wat fijn dat er zoveel rekening mee gehouden werd… ik herken dat rekening houden wel met de tijd voor dat wij überhaupt kinderen hadden. Voor de oudste liepen wij in het ziekenhuis, eigenlijk werd ons gezegd kans op spontane zwangerschap is er zo goed als niet. We zaten bij de intake voor ivf, en toen bleek ik zwanger te zijn. Daarna volgde de rest ook gewoon natuurlijk. In die tijd werd er ook echt rekening gehouden met kenbaar maken van zwangerschappen aan ons. Zo fijn! In de tijd van miskramen, we hebben wel steun gekregen. Maar toch ook vaak hadden we de bijsmaak dat mensen dachten : waarom zou je dit nog eens gaan doen, als je al 3 gezonde kinderen hebt mogen krijgen. Naja goed.. dat is natuurlijk ieder z’n eigen mening. En ja haha klopt. Hoe moeilijk de baby’s weliswaar in mijn buik terecht komen. Tijdens een bevalling zijn ze er zo uit. Ik teken er deze keer weer voor hoor
Hoe zit het met jullie buiken? Ik kan het echt amper nog verbergen. In m’n meest wijdste shirts zie je het alsnog. Zal natuurlijk ook mee tellen dat het al de vierde is. Maar wauw. M’n buik is nu net zo dik als bij de andere 3 met ‘n week of 15….
Ja daar zat ik ook al aan te denken…dat veel mensen niet kunnen begrijpen dat je überhaupt voor een vierde zou gaan en als het dan niet lukt of mis gaat dat ze dan denken: waarom doe je jezelf dit aan? Ik merk nu ook al een verschil in reacties van de beperkte kring die ik geïnformeerd heb over m’n zwangerschap. Een eerste, snapt iedereen, een tweede ook wel, maar een derde…dat is al iets waar veel mensen niet voor kiezen. Toen ik onverwachts zwanger bleek en ik daar zielsgelukkig mee was en m’n man het niet wilde, kwamen daardoor ook meerdere reacties van: dan laat je het toch weghalen, want je hebt toch al een mooi gezin? Ik vraag me af of ze dat ook hadden gezegd als het om een tweede kind zou zijn gegaan. Maargoed uiteindelijk is het altijd je eigen keuze.
Nou 15 weken red ik niet, maar mijn buik is al sinds week 6 ongeveer aanwezig en dat was de vorige twee keren echt niet zo. M’n ouders en vriendinnen die het weten zeggen ook dat je het echt ziet. Ik doe naar m’n werk etc allemaal wijde kleren aan. Hoe los jij dat op als zelfs dat niet bij jou werkt? Je opsluiten in huis lijkt me ook lastig met drie koters
Bij mij begint het ook wel een beetje te komen. Strakke shirts zit er niet meer in haha en mijn werkbroek krijg ik niet meer dicht
Vreselijk toch hoe lomp mensen kunnen zijn! Bij ons had niemand een derde zien aankomen. Maar nu de vierde dat gaat geen shock geven vermoed. Althans voor familie. Die lompe buitenstaanders heb je er altijd bij. Wat dan zelfs grofweg durven vragen : oh het was zeker een ongelukje? Nou die kun je toch wat! Hoe is je man er nu onder? Is die al gewend aan het idee van de derde?
Hahaha nee aub niet. Dan kruipen ze ( en ik ook hoor) langs de muren af. Ik draag nu de grootst mogelijke shirts wat ik heb.. en dan maar hopen dat mensen gewoon denken : Oh ze is aangekomen. Weet zeker als we het over x weken vertellen dat ze zeggen, ha ik wist het wel. Je buik is dikker..
Is ook weer zoiets om een maat grotere werkbroek te bestellen. Kun je het niet met een elastiekje door het knoopgat enigszins wat comfortabeler maken?
Bij mij zie je aan mijn buik nog niks, benieuwd wanneer dat komt trouwens, maar ik heb nu al meerdere keren de vraag gehad of alles wel goed met me gaat?! In mijn gezicht schijn je het goed te kunnen zien
Hier zijn strakke truitjes ook niet meer echt handig. De meeste broeken pas ik nog prima, maar een aantal zitten wel al echt strak. Haha ja de werkbroek is de bovenste knoop van open
Fijne moederdag voor de mommy's and the mommy's to be. Hier gister helaas ongesteld geworden. Op naar de volgende ronde. Wel fijn dat mijn cyclus zich goed herpakt heeft. Ik moet wel zeggen dat mijn menstruatie heel erg zwaarder en heviger is. Nog heviger dan de miskraam zelf en wat een buikpijn erbij. Het lijkt alsof al mijn ingewanden naar buiten worden getrokken. Niet echt een leuke moederdag dus.
Ha, dat elastiekje zit er zeker al tussen gelukkig is het jasje lang dus valt het niet op. Ik wacht nog even tot de drukknopen van die gulp open springen als ik buk (en dat gaat vast komen... ) en dan bestel ik meteen de zwangerschapsbroek. Heb het echter, behoudens tegen mijn hoofd en de senioren, nog tegen niemand gezegd en dit wil ik vol houden tot de volgende echo. Scheelt dat ik na aankomende week anderhalve week vakantie heb
Mijn buik begint ook aardig te groeien. Broeken passen nog maar moet echt wel losse shirt aan en dan nog zie je het wel, maar lijk ik gewoon aangekomen. Onze moeder is niet zo’n leuke. Vanaf vanmorgen vroeg al met me dochter in het ziekenhuis. Ze moet blijven voor observatie. Heel ziek maar ze komen er nog niet achter wat het is.
Oh jeetje! Hoe gaat het nu met der? Hopelijk knapt ze snel op…. Niks aan als die kleintjes ziek zijn. En al helemaal niet als je niet weet wat er aan de hand is. Veel beterschap!!
Het gaat op en af. Soms enthousiast, soms kunnen we er al grapjes over maken (dat is heel positief) en soms heeft hij het zwaar, vooral als hij een moeilijke middag heeft met de meisjes, ik denk dat het hem dan aanvliegt, dat dit voorlopig nog niet voorbij is en mogelijk nog ingewikkelder wordt door de komst van een derde. Ik probeer zoveel mogelijk met hem in gesprek te blijven, zodat we elkaar blijven vinden.