En toch als mensen dat zeggen raak ik ook geïrriteerd maar ga op advies van mijn neurochirurg wel naar een leefstijlcoach omdat medisch bewezen is dat voeding, beweging, ontspanning en nog iets invloed heeft op je vermoeidheid en op chronische pijn.
Vandaag gewerkt, ik ben verpleegkundige en weer aan het opbouwen na mijn laatste COVID besmetting. Momenteel merk ik dat werk mij zoveel energie kost dat ik er echt wat moedeloos/ verdrietig van word. Mijn niet werk dagen gaan best redelijk, maar een werk dag (3 uurtjes momenteel) zit ik eigenlijk de rest van de dag mezelf in de weg... Ik ben onrustig, moe maar kan niet slapen, weinig tot geen geduld etc... Hoe doen jullie dat? Werken jullie of (mede) door de vermoeidheid gestopt? Ik ben ook gedeeltelijk afgekeurd maar voor zover ik begrijp kan ik nu niet zomaar stoppen met werken want dat zou nog steeds mijn uitkering heel erg omlaag brengen (ik heb een WIA)
Binnen de Chinese geneeswijze kijken we naar lichaam en geest als 1 geheel. Dus vragen we van alles, niet alleen over je vermoeidheid, maar ook naar je voeding, of je hoofdpijn hebt, hoe je slaapt, of je veel stress hebt, of je soms duizelig bent, hoe je cyclus loopt etc. En dan zien we vaak verschillende klachten die westers totaal niet bij elkaar passen, oosters leiden tot 1 patroon (of meerdere patronen natuurlijk). En die behandelen we dan. Met naalden of met kruiden of allebei. Minder symptoomgericht maar meer om energie weer te laten stromen zodat het lichaam weer weet wat de oorspronkelijke normaalstand is Veel naalden gaan in onderbeen of onderarm. Vaak ook juist niet waar het pijn doet. En zo dun dat het geen pijn doet. Voor vermoeidheid hebben we bv al een splitsing op de vermoeidheid die verbeterd door bewegen, die is vaak gerelateerd aan stress, of dat je juist helemaal niet wilt bewegen, dan gaan we meer richting een leegte. Vraag gerust als je meer wilt weten. Ik ben zelf ondertussen bijna afgestudeerd als acupuncturiste, zo blij ben ik met mn eigen traject
Ik ben een tijd gestopt met werken toen het echt niet meer ging, jaren geleden.. maar dat voelde zo doelloos ofzo. En de verveling dus nu werk ik 3 dagen, dat is net te doen. Na een werkdag ga ik vroeg slapen. Sowieso ga ik vroeg slapen geen feestjes of etentjes ofzo, dat hou ik niet vol. Mss is dat het ook wel.. je gaat anders leven.. niet omdat je dat graag wilt, maar om nog een zo leuk mogelijk leven te hebben. Ik wil niet alleen werken en slapen en met 24u/wk lukt het dan.
Herkenbaar idd, normaal werk ik 16 uur per week en dan alleen dagdiensten, dat gaat op zich oké, maar meer zou hem niet worden. Nu red ik die 16 uur dus al niet, en natuurlijk ik ben aan het opbouwen, moet het tijd geven etc... Maar het verschil in een werkdag van momenteel 3 uurtjes en een vrije dag is nu wel heel groot in hoe ik me voel.. Maar tegelijkertijd moet ik ook niet denken aan niet werken... Ik herken ook wat je zegt, ooit had ik een heel ander toekomstbeeld voor mezelf in gedachten, maar deze is mede door de vermoeidheid niet haalbaar. Frustrerend met wat ik in mijn hoofd allemaal zou willen, maar waar ik door de vermoeidheid geen uiting aan kan geven.
Ik realiseer me trouwens dat het zo wel heel optimistisch klinkt. Het is niet toveren. Er is genoeg dat zo diep zit, dat het moeilijk weg te krijgen is. Wat wel kan is dan wat nieuwe energie, of meer warmte als je het altijd maar koud hebt, minder pijn, minder randsymptomen waardoor je leven toch beter wordt, minder stress of minder emotioneel.. dat helpt allemaal
Wat fijn dat het helpt. In mijn geval is het gewoon een genetische afwijking waar door de kanalen in het hart wie niet goed werken. Verder ben en leef ik altijd al gezond. Ik drink absoluut niet net als roken drugs etc ' ook nooit gedaan, en ook geen af en toe een wijntje of drankje' en doe ook aan lichaamsbeweging. Maar vind het dan ook niet meer dan logische dat mensen zelf ook wat aan hun gezondheid doen in de zin van..... tot waar hun grenzen liggen.
Super bedankt voor je uitgebreide reactie! Zouden jullie aan de hand van website kunnen zien of iemand oké is? klinkt zo gek maar ik vind dat zelf lastig in te schatten. Ik woon zelf in het oosten van het land dus zou graag iemand in de buurt zoeken.
Ik wil via een website weten wat de medische achtergrond van iemand is, als die er is, probeer ik ahv een foto een inschatting te maken of ik me bij dat persoon op mijn gemak zal voelen. Maar blijft toch altijd aftasten... Helaas kom ij niet uit het oosten dus kan je ook niet aan een naam helpen
Mag ik vragen waar ongeveer? Ik weet wel wat mensen. Kies sowieso iemand die is aangesloten bij de beroepsvereniging (nva of zhong). We zijn verplicht om ook westers medisch onderwijs te volgen en nascholingen te volgen. In principe maakt je westerse diagnose ook niet uit.. we gaan helemaal opnieuw kijken waar je last van hebt en hoe dat oosters verklaard kan worden. Sommigen hebben een specialisatie zoals vrouwenklachten of pijnklachten etc etc.
Ik ben ook erg vermoeid. Vooral na de geboorte van mijn jongste is dat zo gebleven. Hb altijd aan de lage kant. Schommelt rond de 7,5. In 2019 hiervoor bij de huisarts geweest, maar hb was niet laag genoeg voor actie. Ik had ook hartkloppingen en hyperventilatie. Dus het werd al snel naar de psychische kant geschoven. Maar ik bleef moe. Maar wilde eigenlijk niet terug omdat ik het vervelend vond dat ze het meteen in de psychische hoek zoeken. Niet dat ik het op voorhand uit zou sluiten, maar dan wel nadat mijn bloed goed bekeken zou zijn. Maar goed ik ben 2,5 jaar zo door gesukkeld en nu moest ik bloed prikken voor mijn galblaasoperatie in juni. En weer is mijn hb te laag. Had ik ook wel kunnen weten want ik loop op m'n tandvlees.. Nu ben ik dus opnieuw naar de huisarts gegaan en vrijdag is er breed bloed geprikt. Waarbij ook vanuit de huisarts weer naar voren kwam dat er waarschijnlijk wel niks zou uitkomen maar dat het van stress kon komen. Vrijdagavond kreeg ik al bericht in m'n mail dat de bloedwaarden er al waren. En ik kon op de beveiligde site van de huisarts de waarden ook zien. Hb is 7,3. Ferritine (ijzer) 16. Ondergrens is 15. B12 is laag. En de vitamine D is helemaal laag. Die is 19. Terwijl de ondergrens 50 is. Vanmorgen werd ik meteen al gebeld. Ik moet nu starten met vitamine D ampullen. En later op tabletten verder gaan en dan weer prikken. Ze wachten nog op een waarde van methylmalonzuur. Zodat de het vitamine b12 en ijzertekort goed kunnen plaatsen en zien of er wat aan gedaan moet worden.ven die uitslag duurt nog 2 weken. Ik ben eigenlijk heel blij met deze uitslag. Misschien tegenstrijdig want de waardes zijn niet goed. Maar ik ben zo blij dat er wat aangetoond is. Waardoor ik me zo moe voel. Het afgelopen half jaar ben ik ook heel vaak ziek geweest. Dat kon er dus ook van komen. Ik vind het eigenlijk heel jammer dat het door de huisarts niet eerder is gedaan. Maar snel wordt weggeschoven dat het psychisch is. Natuurlijk ben ik me er van bewust dat dat zeker kan! En dat je daar ook erg moe van kunt worden. Maar waarom prikken ze dan niet gewoon eerder de bloedwaarden... ik heb gewoon heel lang zo doorgelopen. En het werd gewoon niet beter. Alles was me teveel. Terwijl ik wel gewoon zin had om van alles te doen.. Dus als je moe ben laat je asjeblieft niet afschepen bij de huisarts.!!! Zijn er onder jullie die bekend zijn met het nemen van vitamine D ampullen?
Ik gebruik chronisch de vitamine D ampullen (en B12 injecties en ijzer). Ik heb door auto immuun ziekten een probleem met beiden. Zoals meer hier trouwens, las ik! Ik snap dat je hier blij mee bent en het is relatief onschuldig, dus dat is goed nieuws! Hoop dat je snel opknapt. Ondergrens voor vit D is 80 trouwens, dus probeer daar naar te streven! Beterschap
Ik heb vitamine D ampullen gebruikt en ik gebruik nu capsules van 25000 eenheden. Die ampullen zijn heel fijn. Klein beetje vloeistof wat je zo in je mond kan doen of eerst op een lepeltje kan doen en dan kan innemen. Je zal je door die waarde wel flink naar voelen. Hoe laag is je b12?
De b12 zit tegen de ondergrens aan zeiden ze. Ik geloof dat hij 38 was. Maar ze wachten de waarde van methylmalonzuur nog af en dan konden ze daar echt pas uitspraak over doen. Ik voel me inderdaad ook niet heel lekker nee. Maar omdat het al zolang speelt weet ik ookniet meer hoe het is om me 'normaal' te voelen. Tijdens de zwangerschappen was is ook al flink beroerd en daarna moet je herstellen en je denkt dat moe zijn daar bij hoort. Maar nu ik dit weet ben ik gewoon veel te lang doorgelopen..
Huh? Nee hoor. Ik heb je topictitel gelezen en je OP (die ik vervolgens quotte) en dit was dus een tip, omdat (erge) vermoeidheid dus ook voort kan komen uit verminderd zicht.
Die snap ik totáál niet? @Indiana vraagt in haar OP om tips/trics/adviezen, dus waarom zou ik dan kritiek gaan geven?
Omdat het een rare tip is, als je haar 2de post leest. Beetje als tegen iemand met oorpijn zeggen dat ze naar haar voeten moet laten kijken. Dus ja ik las het als kritiek of een misplaatste grap.