Dochter wil jongen zijn

Ik was vroeger zoals uw dochter.
Kort haar, stoer gekleed, beetje wilder type maar ik was nooit bezig met ben ik een meisje of jongen en gender dingen (toen was daar ook gewoon geen sprake van).
Ik vond hoe ik was gewoon leuk en niemand vond daar wat van volgens mij.
Ik hoorde wel vaak dat ik een wilde was en een half manneke en mss ben ik dat ook gewoon. Een vrouw met een stoerdere kantje.

Ik vind kort haar trouwens niet persé jongens achtig maat lekker handig

 

Ja zo was ik zelf ook, en inderdaad dacht ik daar verder ook niet over na. Ik was een meisje die geen jurken droeg en in de bomen klom met de jongens. Dat was ook gewoon prima.
Maar onze dochter heeft er wel uitzichzelf vragen over gesteld vanaf dat ze een jaar of 3 was. Was niet iets dat ze van ons of school gehoord had, ze wist toen ook niks over alle mogelijkheden die er zijn. Toch heeft ze er een paar jaar lang met tijden over gehuild, gevraagd, van wakker gelegen. Daardoor zijn we er wel over gaan praten. Ze heeft daar ook echt periodes in gehad dat ze van de ene naar de andere kant ging. Dan wilde ze perse jurken want ze was toch een meisje dus dat moest (niet van mij, draag ze zelf zelden) of juist: ik wil echt een jongen zijn en dan volledig daar in op ging. Nu is ze bijna 12 en begint qua lichaam ook echt een vrouw te worden en ik was “bang” dat ze nu weer zou gaan twijfelen. Maar de uitleg over dat je je niet specifiek een meisje of jongen hoeft te voelen is voor nu blijkbaar even goed. Ze draagt spijkerbroeken met hoodies, speelt minecraft met haar beste vriendin, haar haar is korter dan dat van haar broers en ze sport met een leuke groep jongens en meiden. Heb nu sinds een half jaar het gevoel dat ze tot rust komt en zichzelf is

 

Net een mooie aflevering op tv hierover in wat vind jij ervan op ned3.
Meisje vroeg of ze haar zusje hem of haar moest noemen en andere kinderen reageerden daarop.

 

Bij ons op school zat vroeger een meisje die geboren is als jongen.
In groep 1 kwam ze nog als jongen naar school, maar liep in meisjeskleding met sieraden enz.
Toen ze naar groep 2 ging is ze samen met der moeder de klas in gegaan en heeft ze zich voorgesteld als X (nieuwe naam).
Het werd op kleuterniveau uitgelegd aan alle kinderen in groep 1/2.
Vanaf toen werd ze gezien als meisje.
En dat is ze nog steeds.. ze is zo vrouwelijk als het maar zijn kan

Dus hier was dat echt al met 5 jaar.

 

Ja de forum lid was of is een mediator miss weet beheer wie.
En of die actief is.

Ook kun je een mooi kort koppie hebben dus ik zeg doen miss beetje als Victoria coblengo (van GTST geloof ik ooit eens had weet even geen and e)
Ook zou je haar kunnen vertellen dat je actie gaat ondernemen maar de jongensnaam een gender naam kan zijn dus bijvoorbeeld dj of Chris.
Dan kan ze beide kanten op.
En gewoon met der mee gaan.

 

Wat goed! En fijn ook die reactie van de juf. Ik hoop dat je kind met plezier naar school blijft gaan en lekker in zijn vel zit. Ik snap dat het best een stap is voor jou, maar je doet het goed!

 

Ik denk dat dat ook heel belangrijk is, jezelf die tijd te gunnen.

 

wat fijn dat jullie nu weten hoe jullie het willen aanpakken. Hoe vind hij het nu? Om met hij en hem aangesproken te worden? Lucht het op?
Het hij zeggen wend op een gegeven moment waarschijnlijk wel. Hier vinden we het inmiddels raar bij officiële dingen zij en de meisjesnaam te gebruiken.

 

Dat met mijn meisje snap ik. Het is ook een hele omschakeling en hebben wij hier ook gehad.
Fijn dat jullie kind het hij zeggen als prettig ervaart.
Kwa hulp is het voor nu vooral wachten tot we terrecht kunnen (de wachtlijsten zijn helaas erg lang )maar als het nodig is kunnen we ook praten bij de huisarts en de praktijkondersteuner.dat is iets wat ik echt zou aanraden om te doen, erover praten, niet alleen voor hem maar ook voor jullie als ouders. En eventueel als jullie daar aan toe zijn via de huisarts een doorverwijzing vragen want het kan zo 1,5 tot 2 jaar duren voordat er een 1e gesprek plaats vindt.
Ook de ib'er op school staat open voor gesprekken. En op school hebben ze via het coc hulp gevraagd met hoe ze het beste kunnen aanpakken in de klas en de andere klassen. Die hebben wat punten aangegeven waarin ze dingen anders kunnen doen. zoals in beide wc's een prullenbak zetten bij de bovenbouw en uitgebreider zijn in de voorlichtingslessen, vooral ook meer met gevoelens ipv bijna allen de praktische dingen. En daarnaast heeft de schoolbieb ervoor gezorgd dat er wat boeken waren om uit te lezen voor de klassen omdat we merkten dat veel kinderen met vragen zaten. Nu dat voor de (meeste) kinderen duidelijk is, merken we dat het op school het meer geaccepteerd is. Hij is nu gewoon een jongen ipv een meisje. En ze vinden het normaal dat hij naar de "jongens" wc gaat (ze hebben geen jongens en meisjes wc's maar de kinderen hebben het toch zo bedacht dat de jongenswc links is en de meisjesnaam rechts is) en ook omkleed bij de jongens als ze gaan gymmen . Voor dat laatste ligt er al een plan klaar dat hij in de bovenbouw eventueel ook in een andere kleedruimte kan omkleden mocht hij of de andere jongens zich daar niet prettig meer bij voelen. Dat de school zo veel meedenkt is heel fijn. Dat maakt het allemaal wat makkelijker.