Hai, gelukkig is mijn reactie hier op zijn plek. Jij ook uiteraard heel veel sterkte deze zware periode. Ontzettend verdrietig allemaal. Ik heb gisteravond de tablet oraal ingenomen en tot nog toe geen bijwerkingen daarvan. Ik ben zelf ook ic verpleegkundige dus zal denk ik ook niet snel schrikken van het bloedverlies. Het is inderdaad een behoorlijke rollercoaster.. de ene keer voel ik me sterk en het andere moment heel emotioneel en afgevlakt. Gelukkig hebben mijn partner en ik veel steun aan elkaar. Dank voor de tip van de kruik, ik zal er 1 meenemen. Ik hoop gewoon niet dat ik voor ok moet en na de bevalling veel bloed zal verliezen waardoor ik minder afscheid kan nemen van ons kindje. Ook wij laten ons kindje door het ziekenhuis cremeren en laten voet en hand afdrukjes maken als aandenken. Over de foto’s ben ik nog niet uit, professioneel of toch zelf? Lastig… Lief dat ik je altijd een berichtje kan sturen.. ik zal het in gedachten houden. Voor nu moet ik morgen maar zoveel mogelijk op me af laten komen, meer kan je niet doen. Fijn te horen dat alle praktische dingen allemaal mee blijken te vallen. Ik zal laten weten hoe het verlopen is. liefs..
Dank je. Ja herkenbaar, echt een waas deze dagen. Gelukkig kunnen jullie er samen goed over praten en hebben jullie veel aan elkaar. Wat mooi ook die afdrukken❤️ Is dit jullie eerste kindje? Wordt er verder nog onderzoek gedaan? Wij hebben een vlokkentest gedaan om te zien of er nog een genetische factor is gezien het nu 2x mis is gegaan
Het is ons eerste kindje samen.. ik heb al een gezonde dochter van 10 jaar. Wij hebben wel de nipt gedaan met neven bevindingen en die uitslag was goed. Dus ik vermoed dat het geen chromosoom afwijking zal zijn… wel laten wij alles onderzoeken omdat wij ook willen weten of het genetisch is uiteraard. De kinderwens is groot. De kindercardioloog vroeg mij tijdens de echo of ik ziek was geweest tijdens de zwangerschap en in welke week. Soms ontstaan dit soort afwijkingen door virale infecties zei zij.. toevallig heb ik in de 5e week (op moment dat het hartje zich ontwikkeld) Corona gehad, en best flink ook. Mijn vermoeden is dat het daar vandaan komt. Geen idee of we er achter gaan komen. De artsen denken gezien dit ziektebeeld en nipt enz goed was dat het gewoon hele domme pech is geweest, een bouwfout.. we gaan het zien. hebben jullie de uitslagen al binnen?
Ja je wil graag een verklaring vinden maar die is er inderdaad niet altijd. Corona zou zeker meegespeeld kunnen hebben, zeker als je koorts hebt gehad bijvoorbeeld. Of niet natuurlijk en idd domme pech. Wij hebben de eerste uitslagen binnen, daaruit is gekomen dat het niet 1 van de 3 ernstige syndromen had. De rest van de uitslagen kunnen een aantal weken duren.
Hi, Misschien een beetje laat maar ik reageer ook even. Wat ontzettend verdrietig dat jullie dit moeten meemaken, ik ken het helaas maar al te goed. Ons kindje is geboren met 24 weken nav meerdere ernstige hersenafwijkingen. Wij hadden een ''gewone'' bevalling zeg maar. Weeën, vliezen breken, persen enzo. - hoe was de pijn beleving? Voor mij was het prima te doen, zodra ik wat begon te voelen een ruggenprik gevraagd. Ik was emotioneel al zo op na weken van onderzoeken en ellendig nieuws op ellendig nieuws.. ik had geen zin in fysieke pijn. Toen de weeën eenmaal begonnen waren ging het heel snel dus (het zetten van de ruggenprik heeft bijna een uur geduurd, ging niet zo soepel. Maar ik voelde dus hoe snel de weeën van irritant naar heftig gingen) - hebben jullie veel bloed verloren? Alleen na dat ons zoontje geboren was, daarvoor helemaal niet. Net als bij een 'normale' bevalling zeg maar. - moesten jullie nog voor ok omdat de placenta niet los liet? Zo ja, was dit vervelend? Nee, ik kreeg nog meer van die pilletjes ingebracht om de placenta los te maken. Toen die kwam hebben ze hem helemaal gechecked en toen was hij compleet. - waren jullie misselijk van de medicijnen? Braken? - diarree? De enige bijwerking die ik had was een beetje koortsig, maar dat kwam denk ik door de ruggenprik. En ik had een lage bloeddruk waardoor ik een paar keer niet lekker werd. - hoe lang heeft het bij jullie geduurd? De eerste pilletjes kreeg ik 14h smiddags en rond 11h savonds is ons zoontje geboren. Het duurde eerst best lang voor er wat gebeurde maar toen het eenmaal opgang kwam ging het stevig door. Ik voelde rond 10h flinke druk (alsof ik moest plassen), toen hebben ze mijn vliezen gebroken en 45 min later kwam er weer zo'n druk en kon ik gaan persen. Dat ging redelijk vlot, ik vond het eerst lastig om te voelen hoe/wat maar hij was nog maar klein dus mijn lijf nam het redelijk vanzelf over. Watermethode; ik vind het een fijne methode, hij kleurde helemaal mooi licht (als ze geboren worden zijn ze wat donker). En in het bakje konden we hem goed bekijken. Ook konden ze hem daardoor langer thuis houden en was hij niet zo stijf waardoor ik hem dus veel kon vasthouden en het iets minder vreemd voelde dan wanneer hij op koelelementjes gelegen had (we wisselde af). Wij hebben ons zoontje 5 dagen thuis gehad voor we de crematie hadden. Foto's; heel erg blij mee. Stichting make a memory heeft bij ons thuis foto's gemaakt, en dat is erg waardevol. Ik heb ook zelf een triljoen foto's gemaakt, maar we hebben ook foto's als gezin met zijn alle en dat vind ik heel fijn. Ik las in een ander berichtje dat je nog twijfelde, ik zou het gewoon doen. Als je het niets vind kijk je er nooit meer naar en als je het wel heel fijn vind heb je ze tenminste. Je kan beter spijt hebben van dingen die je te veel gedaan hebt dan te weinig. Mocht je nog meer vragen hebben stuur ze gerust ❤❤❤
Ik had trouwens vandaag een echo om te kijken wat de letrozol doet. Baarmoederslijmvlies 8 mm, en er zat een eitje van 15mm, er gebeurd dus wel iets, maar nog niet helemaal spring-klaar. Ik moet mezelf voorhouden dat ik blij moet zijn dat er iets gebeurd, want zonder de medicatie had het nog weken kunnen duren maar ik had wel op iets meer gehoopt (stom ja i knooww). Volgende week woensdag weer bloedprikken om te kijken of het ei gesprongen is en ondertussen door testen
Ik doe met je mee! Ik heb vandaag er 1 van 14,5 mm en baarmoederslijmvlies bijna 9 mm. Ik was verbaasd dat er iets groeide, vrijdag zat er nog niets. En dat in medicatieloze rustmaand dit keer. Ik moet maandag terug om te kijken of er wat is gebeurt/gaande is Met medicatie heb ik eisprong op cd 12. Dus nu geen idee? Laatste keer eisprong van mijzelf was in 2019 Maar goed, cyclus tellen is lastig na een miskraam, hoe vroeg ook... mijn hcg was ik pas na 8 dagen kwijt na start bloedding. Dus lag de boel stil. Gyn heeft ook geen cyclusdag erbij gezet.
@MamaAlice030 fijn dat de medicatie wel effect heeft. Snap je ongeduld wel, natuurlijk hoop je op ineens een prachtig mooi ei op cd 14. Je weet in ieder geval beter waar je aan toe bent, al is het natuurlijk ook erg intensief met steeds echo's. Of vind je het wel te doen? @GroeneBomen wauw das toch eigenlijk best bijzonder. Zolang geen eisprong vanzelf en deze maand dan ineens wel. Fijn dat er toch iets gaande is en hopelijk deze maand dus wel een goeie kans!
@Wishfull123 ik heb wel eens vaker gehad dat ik wel een follikel van 13 mm had die groeide maar cyclus ineens instortte. Maar nooit met zo'n dikte baarmoederslijmvlies. Dus wie weet! Voorheen (vanaf 2014) had ik juist cyclussen van 33 dagen, dus ik gok daar nu ook maar op. Ik mocht vrijdag ook terugkomen voor echo maar in eigen cyclus verwacht ik geen sprinter Wanneer krijg jij meer uitslagen? Hebben ze ook een indicatie gegeven? Wat mooi dat jullie zoontje in de vliezen is geboren, wel heel speciaal om dat zo te zien denk ik. Hoe vreselijk ook
T is vooral irritant dat ze steeds zo onwijs uitlopen. T checken zelf duurt niet lang, oke niet altijd even comfortabel maar vooruit. Maar vandaag 45 min later pas aan de beurt, ik kan binnen 10 min buiten staan maar zo kost het mn halve middag
Mijn duimen draaien voor je, het zou toch fijn zijn als het even een keertje meezit hè! Ik moet de 9e terugkomen en verwacht dat de uitslagen er dan ook zijn. Ondertussen maar hopen dat m'n cyclus weer beetje vlot hersteld Pfff ja en zelf zit je er op tijd omdat je niet te laat wilt zijn. Kun je t met je werk een beetje makkelijk regelen?
Ik heb vorig jaar met ongeveer dezelfde termijn mijn zwangerschap afgebroken. (Vreselijke beslissing, vooral ook omdat het bij ons ging om trisomie 21en het dus niet direct compleet onverenigbaar was met het leven, en dus als een ontzettend egoïstische beslissing voelde). Heel veel sterkte in ieder geval. Het is een vreselijk ingrijpend iets en het zal je altijd bij blijven. Zal proberen je vragen te beantwoorden. - hoe was de pijn beleving? Ik heb, los van paracetamol geen pijnstilling gebruikt. Dat was mijn eigen keuze omdat ik eerder thuis en zonder pijnstilling bevallen ben en het graag bewust mee wilde maken. Ik wilde op de een of ander manier ook graag de fysieke pijn voelen omdat dat me voor mijn idee zou helpen met de psychische pijn ook. De krampen werden gedurende de dag steeds heftiger en op het hoogtepunt was het wel echt behoorlijk intens - de pijn was anders en meer continu dan ik me kon herinneren van mijn eerdere bevalling. Een kruik (die me in het ziekenhuis werd aangeboden) was echt heel fijn en heb ook lang onder een warme douche gezeten. Er werd mij ook andere pijnstilling geboden dan de PCM, maar heb er geen gebruik van gemaakt. Doe hierin vooral wat voor jou goed voelt en bespreek het met de verpleegkundige/verloskundige. - hebben jullie veel bloed verloren? Eigenlijk niet (veel minder dan ik recenter thuis bij de MA verloor), gelukkig - moesten jullie nog voor ok omdat de placenta niet los liet? Zo ja, was dit vervelend? Bij mij was de placenta er compleet uit gekomen, wat ze nog extra gecheckt hebben met een echo, dus mocht na de bevalling redelijk snel naar huis - waren jullie misselijk van de medicijnen? Braken? Ik werd koortsig en heel bibberig en koud van de medicatie (vandaar ook de warme douche en de kruik, maar die hielpen ook tegen de pijn) werd op het hoogtepunt van de pijn en krampen ook misselijk - daar heb ik toen een zetpil voor gekregen en heb toen niet hoeven braken. Bij de bevalling van m'n dochter was er niet lang voor de persweeën ook een moment waarop ik intens misselijk werd, dus misschien lag dat niet direct aan de medicatie - diarree? Nee, dat niet - hoe lang heeft het bij jullie geduurd? Ik heb thuis om 7.00 de eerste pil ingebracht in de ochtend en de kleine werd om 17.0/ geboren. Zoals ik in een eerdere post al deelde, was het bij mij alleen al het geval dat hij al eerder uit m'n baarmoeder was gekomen en in m'n geboortekanaal 'vast' zat. Dit maakte het hele gebeuren dus wel een beetje anders dan anders. De verloskundige heeft hem eruit geholpen toen dat ontdekt werd. Waarschijnlijk was hij al 2 uur daarvoor uit m'n baarmoeder gekomen, want toen trok de pijn en de intensheid van de krampen al weg. Als ons kindje geboren is maken we gebruik van de watermethode ? Hoe is dat? Ik vond het prachtig. Intens verdrietig, dat ook, maar ook heel mooi. Zo compleet en klein, en ik vond het fijn om hem zo nog even bij ons te hebben. Wij hebben ervoor gekozen hem mee naar huis te nemen en zelf te laten cremeren. Ik wilde graag dat mijn dochtertje hem ook kon zien, want die wist dat ik zwanger was en voelde natuurlijk dat er iets mis was en wilde het graag voor haar ook duidelijk maken dat het kindje in mijn buik er niet meer was (ook omdat ze een paar maanden daarvoor onverwachts haar oma was verloren en die ook gezien had toen ze opgebaard lag en dus al iets wist van de dood, voelde dit voor ons goed). Vond het heel mooi om te zien hoe de toen nog net geen 3 jarige heel open de situatie in ging. Zo veel meer onbevangen TOV wij In het amc kan je gebruik maken van stichting still… een fotograaf die professionele foto’s komt maken als aandenken, iemand daar ervaring mee? Wij hebben dit gedaan in het ziekenhuis. Het zijn hele mooie foto's geworden waarvan ik heel blij ben dat ze er zijn. Zo'n fotograaf weet toch net iets beter hoe je zo'n kleintje kan vastleggen zonder dat het hele erge 'in your face' foto's zijn. Er zitten ook foto's bij waarop ons verdriet bijna voelbaar is, maar ook van die foto's ben ik blij dat ze er zijn. Je kan er altijd voor kiezen dan om ze op te bergen en er nooit meer naar te kijken; maar weten dat ze er zijn, is al heel wat. Laat ook hand en voetafdrukken maken, die hebben wij niet en dat vind ik nog steeds jammer. Nogmaals heel veel sterkte - als je verder nog vragen hebt- laat het maar weten. Liefs! ❤️
O mennn dat is irritant Ik was zelf te laat, stond muurvast in t verkeer. 20 minuten te laat. Maar goed, ik had al gebeld en dan laten ze gewoon dames voor. Is altijd wel iemand te vroeg daar.
Dank lieve @MamaAlice030 voor je reactie. Ook jij dus een heel heftige tijd mee gemaakt… fijn om te horen hoe jij alles ervaren heb. Ik ben op dit moment op van de zenuwen voor morgen.. ben bang voor van alles, vooral het onwetende. Ik ga vanavond maar vroeg m’n bed in, dan ben ik morgen hopelijk beetje uitgerust als ik een beetje kan slapen tenminste. Nogmaals dank voor je berichtje en lieve woorden, ik hou jullie op de hoogte hoe het gegaan is. liefs
Hai, dank voor je lieve berichtje.. fijn om jou ervaringen hierin te lezen. Ik wil naar jou juist benoemen dat ik het een heel dapper besluit vind van jullie… hoe gek dat ook klinkt. Ik zie dit niet als egoïsme in ieder geval. ik ben vooral bang voor het onwetende merk ik. Hoop dat de praktische zaken een beetje soepel zullen verlopen zodat we goed afscheid kunnen nemen van ons kindje. Morgen is het zover, ben onwijs gespannen en verdrietig. Het idee dat ik straks niet meer zwanger ben en we afscheid moeten nemen vind ik hartverscheurend Fijn dat de placenta er goed is uit gekomen.. tot nu toe heb ik meer vrouwen gehoord waarbij dit zo was terwijl de verpleegkundige tegen mij zei dat 75% van de vrouwen nog voor ok moet omdat de placenta niet goed los laat… daar ben ik wel van geschrokken.. maar goed, ik probeer het zo goed mogelijk op mij af te laten komen en heb de liefste partner die ik me kan wensen. Nogmaals dank voor je lieve berichtje! Hou je op de hoogte hoe het gegaan is. Liefs ❤️
Heel veel sterkte morgen! Vertrouw op je lichaam, luister naar alle lieve mensen die je gaan bijstaan in het ziekenhuis, zij hebben ervaring en kunnen ook je vragen beantwoorden morgenochtend als je binnenkomt en schroom vooral niet om alle vragen te stellen en je te laten helpen (op welke manier dan ook - daar zijn ze voor) ❤️
@Sab20221985 hopelijk heb je een beetje kunnen slapen, heel veel sterkte vandaag. De mensen in het ziekenhuis hebben veel antwoorden en willen je graag helpen, geen vraag is te gek. We denken allemaal aan je vandaag ❤❤
23 mei (1) Liz19866 - 35 jaar - 2e kindje - ronde 3 na MA (en 1 jaar na afgebroken zwangerschap met 15wk ivm trisomie-21) 29 mei (1) Jootje - 31 jaar - 1e kindje - ronde 12. 4 juni (1) xDanielle - 31 jaar - 4e kindje(1e samen) - ronde 21 Onbekend/wachtende op afspraak (3) Michelletb97 - 24 jaar - 1e kindje - jaar bezig nu - wachten op oproep TESE Groenebomen- 36 - 3e kindje - 7e ronde mmm MamaAlice030 - 30 jaar - 3e kindje - ronde 10 (ronde 6 na mk, ronde 8 na stil geboorte.) ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ Totaal (6) Wachtbankje (0) Ongesteld (0) Onbekend (3) Zwanger (12) LSL - 34 jaar - 4e kindje - uitgerekend februari 2022 HerfstmeisjeB - letrozol 5mg Flowertje27 - 28 jaar - 1e kindje Doublerainbow - 31 jaar - 1e kindje - uitgerekend rond 15 mei 2022 *Marinda1988 - 33 jaar - 2e kindje - uitgerekend rond 1 juni (miskraam 9 weken) Roni7888 - 32 jaar - 1e kindje - uitgerekend 30 juni 2022 Mena92 - 29 jaar - 1e kindje - uitgerekend 20 juli 2022 BB83 - 38 jaar - 2e kindje - ronde 16 (4e na MA) in MMM - U.D. 24 nov 2022 Jolo- 31 jaar - 2e kindje- uitgerekend 28 november 2022 Wishfull123 - 35 jaar - 1e kindje - ronde 14 (3e na ma) - uitgerekend 6 december 2022 Dutchgirl1991 - 31 jaar - 1e kindje - ronde 11 - uitgerekend 12 december 2022 Lintje - 38 jaar - 3e kindje (1e samen) - ronde 12 (8e na vmk) - uitgerekend 29 december 2022 WIL JE OP DE LIJST? Vul de lijst dan zelf even aan met je naam, leeftijd, hoeveelste kindje en hoeveelste ronde. HEEL BELANGRIJK: Pas ook de totalen aan onderaan. Je kunt dit kopiëren door op 'reageer' te klikken onder aan de laatst geposte lijst, en de woorden [QUOTE ] en [/ QUOTE] aan het begin en einde van het bericht weg te halen (en dan natuurlijk niet vergeten om je eigen wijziging door te voeren) Voorwaardes zijn dat je langer dan 6 maanden bezig bent. of Een miskraam hebt gehad. of In de mmm zit of doet aan kid. Het is de bedoeling om hier je gevoel te mogen uiten als het weer niet mee zit. En met dames te kletsen over hoe hun ermee omgaan. Helaas is het in de reguliere nod forums vaak dat de helft roze kleurt die pas 1, 2, 3, rondes bezig zijn. Wel heel leuk voor hun maar erg verdrietig voor degene die al zolang bezig zijn en t maar niet wil lukken. Hopelijk kunnen we hier gezellig kletsen. Dus pas de lijst aan waar nodig.