Hier net de controle echo gehad ivm lege vruchtzak. Geen restweefsel meer, iets wat dikker slijmvlies aan 1 kant maar dat komt er nog wel uit nu met het laatste bloedverlies. 1 menstruatie wil ik afwachten en dan gaan we er weer voor!
Haha, ja precies - zie dat allemaal nu in een gezins setting op de camping niet echt meer zitten hoor. Maar misschien valt t mee en volgt t ei pas maandag. Ik zit nu al te piekeren over hoe ik een ovulatie test kan doen daar in zo'n toilethok, haha Fijn om te weten dat we niet de enige zijn die op deze manier bezig gaan. Hoop echt dat t de druk eraf haalt en het ruimte geeft om het ook op de old school manier te doen weer, al is t alleen maar ergens in de week voor de ovulatie.
Oh my, heb opeens (loopt via een recruiter) een sollicitatiegesprek morgen en zit nu al in m'n hoofd met t issue dat ze in principe eerst alleen een 6 mnd contract geven en wat als ik dan zwanger raakt enzo Het is wel heerlijk dichtbij (minder dan 10 min op de fiets!) en iets waar ik veel nieuwe dingen kan leren, maar toch... Die kinderwens levert me nu al gelijk een schuldgevoel op... Maar ja, voor hetzelfde geld duurt t nog lang of komt er helemaal geen zwangerschap meer Ik vind dit deel van vrouw zijn echt shit.
Ga ervoor. Precies wat je zegt; je hebt 6 maanden wel zekerheid nu terwijl je met de kinderwens 0 hebt. Ik heb mijn leven veel te lang on hold gezet door de mmm en heb daar wel spijt van. Ik hoop dat je de baan krijgt!
Ik wacht het gesprek even af - belangrijke overweging is ook dat ik nu een vast contract en enorm leuke collega's heb nu. Dat opgeven is ook wel een ding. Ook ben ik nog niet 100% beter gemeld (zit gedeeltelijk in de ziektewet al dik een jaar), maar stiekem heeft dat ook te maken met dat ik m'n huidige werk te stressvol qua werkdruk en inhoudelijk niet uitdagend vind, dus zet ik geen vaart achter de laatste uren opbouwen... Daarnaast ben tot op heden nooit echt heel goed in zwanger zijn. Al voor de positieve test verander ik in een soort zombie die alleen maar wil slapen en dan energie vinden om t goed te doen bij een nieuwe baan lijkt me lastig. Maar ja m'n reistijd (nu vaak tussen de 1-2 uur per dag) kwijt zijn en iets nieuws doen is ook wel aanlokkelijk - en dat m'n leven in de wacht zetten doe ik ook al te lang voor m'n gevoel...
Moeilijke keuzes. Heel veel succes met het gesprek morgen. Hopelijk kun je op basis van het gesprek een keuze maken die goed voelt, met ook in het achterhoofd houdend dat je mogelijk zwanger raakt. Ik denk inderdaad dat het vrouw eigen is om hier over te blijven dubben. Doe ik zelf ook, terwijl ik me er eigenlijk zelf alleen maar gek mee maak en we weinig invloed hebben op een (goede) zwangerschap.
Stom is dat toch. Ik weet ook hoe zinloos en onproductief het is, maar ik blijf ermee bezig. Was om die reden eigenlijk niet echt actief op zoek naar een baan, maar nu er zo een gesprek in m'n schoot geworpen is, komt het gevoel van dat ik mezelf al te lang in de wachtstand heb staan weer heel hard terug. En daarmee ook het eindeloze gepieker. Probeer nu maar eerst het gesprek af te wachten - misschien is het wel helemaal niks en maak ik me druk om niets *Het haalt wel ff de focus weg van m'n zoektocht naar m'n ovulatie - dat dan weer wel
Vandaag toch m'n menstruatie begonnen. Enigzins verrassend (had zondag of maandag gedacht). Enerzijds balen, anderzijds voelt het ook prima want nu heb ik maandagmorgen direct een afspraak gepland staan voor een echo & bloedprikken, voor nader onderzoek.
Mijn hcg is niet gedaald. Nog steeds 100. Ik baal enorm. Gynaecoloog vind het nog niet verontrustend en moet volgende week weer prikken. Maar ik ben aardig over de zeik. Zal toch niet weer aan de MTX moeten?!
Dat lijkt me frustrerend! Ik heb alle 3 de keren het "geluk" gehad dat mijn hcg snel daalde. Heeft de gynaecoloog wel een indicatie kunnen geven binnen welke tijd het zou "moeten" zakken komende tijd? Ik duim voor je dat het nu toch nog snel gaat zakken!
Het rare is dat het eerst goed daalde. Van 420 naar 100 in 1 week. En nu niks. Ik heb nog voor 2 weken een prik afspraak staan. Denk dat het dan wel gedaald zou ‘moeten’ zijn.
Wat een enorme domper dat het niet gedaald is zeg - je lichaam leek zo goed op weg om het op te lossen. Ik hoop heel hard met je mee dat het over een week wel gewoon goed minder is. Knuffel!
Wat frustrerend... Het laatste stukje gaat het traagst, maar kan mij voorstellen dat geen daling je ongerust maakt. Hier gaat het laatste stuk ook echt heel traag. Het is nu al 5,5 week geleden en mijn testen zijn ook nog positief. Wel lichter, maar hoef niet te turen zeg maar. Ik vind het ook eindeloos duren. Hopelijk bij de volgende labafname wel een goeie daling te zien voor jou!
Kan iemand even helpen mijn piekerhoofd uit te zetten? Ben in m'n hoofd zo bezig met de potentiële nieuwe baan (gesprek ging goed, oud collega die er gewerkt heeft, was positief over t bedrijf...) dat ik me druk maak over m'n aankomende ovulatie te benutten (in de categorie, wat als ze me een baan aanbieden straks, ik voor de eerste van de maand moet opzeggen en dan zwanger blijk nog voor ik met de baan begin...) -zucht-
Tja dat is lastig. Snap dat je dat dan geen makkelijk gesprek vindt. Wat heeft op dit moment je prioriteit, wat wil je het liefste? Als ik kijk naar je handtekening, dan zou ik zeggen: ga ervoor! Je verdient het zo erg en het is je gegund. Ik denk dat je nieuwe werkgever ook begripvol is wanneer je ze uitleg geeft. En dat terzijde ... Het is ook geen makkelijk gesprek in de eerste, tweede, derde of vierde maand