"Je weet waar je het voor doet" Nee dat weet ik niet, ik heb namelijk geen idee hoe het is om kinderen te hebben. En als het niet lukt heb ik het allemaal voor niks gedaan.
Good one! Het is ook gewoon geen kinderwens meer na zo een tijd, je begint met een zwangerschapswens want zelfs daarvan weet ik niet eens hoe het echt is.
Oh en vergeet in mijn geval of in welke relatie dan ook: Jij moet het allemaal ondergaan en hij hoeft er weinig voor te doen.. Ziet mij helemaal naar de klote gaan van de hormonen, moet alle nare snauwerijen opvangen en gaat nergens tegen in, ziet mij huilen om niks en kan mij niet helpen, ziet mij met tranen in mijn ogen de volgende naald in mijn buik steken, ziet mij bloedend bij de punctie en gaat zelf bijna out omdat ze een ader hebben geraakt, ziet mij gebroken van verdriet bij weer een miskraam en vangt mij op ondanks zijn eigen verdriet etc... Nee voor hem is het allemaal een feestje hoeft alleen maar te rukken!!
Ja echt he! Ik heb ook geluk dat ik echt een heel voorspoedige zwangerschap heb, daar ben ik me wel van bewust. Maar hoe lang mensen al wel niet tegen me zeggen dat ik het rustiger aan moet doen. Eh not in my nature, en het gaat nog steeds heel goed. Lage bloeddruk, baby groeit prima, ik voel me fit. Ik HOEF geen dutjes te doen. Ik KAN gewoon nog steeds 15 km fietsen. Dan is het toch juist goed dat ik actief blijf? (Ik heb heus wel kwaaltjes hoor maar niks dat me echt belemmert gelukkig). Ow en ik bedacht me net nog eentje waar ik helemaal lijp van word: "Nesteldrang!" Nee, muts, ik heb er ALTIJD een hekel aan als ik bezoek krijg en mijn huis is niet netjes. Ik schaam me daarvoor. Ik vind dat vervelend. Als ik weet dat ik bezoek krijg, ga ik altijd gauw stofzuigen en afwassen en de wc schoonmaken en doe ik net alsof het hier altijd netjes is! En nu weet ik dat ik straks een week lang een vreemde in mijn huis heb (kraamverzorger) en daarnaast allemaal familie en vrienden op mijn bovenverdieping (kraamvisite) waar ik normaal nooit mensen ontvang en het dus lekker een zooi kan laten. Het is geen nesteldrang dat ik mijn eigen kamer en de babykamer dan netjes wil hebben. Voor de babykamer is het gewoon logisch dat ik alles klaar wil hebben, en voor mijn eigen kamer - waarom zou ik willen dat iedereen de teringzooi aan kleding op mijn stoel ziet liggen?? En omdat ik niet weet wanneer die baby precies komt, wil ik dus zorgen dat het hier allemaal enigszins netjes is voordat iedereen dus over de vloer komt... dat is geen nesteldrang, dat is gewoon hoe ik in elkaar zit. Ik word echt niet opeens heel gelukkig van schoonmaken en ik heb echt niet opeens de onbedwingbare behoefte om dingen hygiënisch te hebben. Ik heb gewoon beslist geen zin om me te moeten schamen voor mijn huis als het vol loopt. GRRRRR.
Oh verschrikkelijk ja, daarom heb ik heel veel mensen niet verteld van de problemen en de mensen díe ik het heb verteld, heb ik bij voorbaat gezegd "Ik heb GEEN zin in tips." Alsof iemand (die zelf niet in traject zit/ervaring heeft) iets zou kunnen verzinnen dat ik niet zelf al uitgezocht heb
En de wat rot voor jullie, ben dankbaar dat ik het niet mee hoeft te maken (is zwanger van de 4de). Ik zou willen dat het jullie net zo makkelijk af ging als ons. Wil je je kop en schotel heel in de vaatwasser of is stuk op de grond ook prima
Oh jezus dat heeft gelukkig nog niemand hier gezegd. Die zou ik idd een kopje naar hun gezicht slingeren
Wat ik trouwens ook stom vond was dat zoveel mensen zoiets hadden van 'dan doe je ivf en dan lukt het'. Nu horen wij gelukkig dus bij de groep voor wie dat inderdaad gold, maar dat is helemaal geen zekerheid. En ik vond het zo stom en naief dat mensen dan doen alsof de hele kans op kinderloos blijven gewoon genegeerd wordt. Het is gewoon realiteit dat het voor een deel van de mensen nooit lukt, en ik was niet van plan om er voor mezelf vanuit te gaan dát het ging lukken, en vond het daarom heel vervelend als mensen deden van wel. Echt totaal niet onderkennen van het probleem...
Weet je, om even te benadrukken dat het topic gaat over welke opmerkingen ben jij klaar mee. Het zijn dus opmerkingen waar ik klaar mee ben maar de intentie met betrekking tot de kinderwens opmerkingen komen allemaal echt wel uit een goed hart. En de bedoeling is ook om te laten weten dat mensen het zich aan trekken. Het is alleen wel zo dat ze onbewust kunnen kwetsen. Ook bedoel ik het niet om het negatief te maken voor de meiden die wel (makkelijk) zwanger zijn. Ik gun het jullie allemaal van harte en hoop stiekem gerust ook nog eens aan te kunnen sluiten. Wat ik neer zet is meer voor bewustwording. Ja ik ben er verdrietig van maar ik ben niet zielig. En het is klote voor beide ontvangers, voor diegene die het van mij hoort en op zijn manier support wilt geven als voor mij die niet op de opmerkingen zit te wachten. Of zelfs diegene die niks meer laat horen omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen en zelf afstand creeren, wat ik echt snap. Wat moet je dan wel doen of zeggen, dat is lastig want er is geen handboek over wat een ander wel wilt horen of niet wilt horen. Maar een "hoe gaat het" en luisteren zou fijner zijn dan een "ik heb ergens wel eens gelezen dat" of "ik kan me niet voorstellen hoe het is omdat ik zelf wel kinderen heb". Als je het niet snapt of niet weet wat je moet zeggen, luister dan gewoon of zeg dat er voor iemand bent. Dat is alles. Aan alle zwangeren! Wees trots op je (dikke) buik. Maar kan me van jullie kant toch ook echt de irritatie voorstellen als mensen de hele tijd over je buik beginnen of sommige worden uitgelachen zelfs!. Kan me ook voorstellen dat je niet zit te wachten op die "aai" die iemand anders zichzelf zomaar toe eigend op jouw buik. Edit: ik ben zelf bang dat ik over-protective zal zijn met betrekking tot mijn buik. Als er dan eindelijk een kindje in zit zou ik dat als een leeuwin zou beschermen en niet willen dat anderen deze aanraken omdat ik veel te bang zou zijn dat het "schade" aan zou kunnen richten ofzo. Mijn vriend heeft hetzelfde gevoel, die zei al eens gekschrend, als jij zwanger bent dan rol ik je op in bubbeltjes plastic.
Gelukkig maar dat zij een meisje kreeg. Wat een vreselijk domme opmerking en vooroordeel. Overigens zijn hier de jongens juist super lief! Veel kroelen en complimentjes geven. Heel beschermend naar de baby. Ze zijn wel wild en ondernemend. En ik zie meidenmoeders om me heen zich daar weleens aan ergeren. En misschien komt het omdat het mijn eigen jongens zijn, maar ik vind dat juist heel leuk en grappig. Hoe ze in 5 minuten hun speelgoed gebruiken op een totaal andere manier dan bedoeld bv
Als ik vertel hoe ver ik ben: “oh ja bij een volgende zwangerschap groei je sneller hè” Hallo verkapte manier om te zeggen dat je mijn buik te groot vindt Het vervelendste vind ik echter (en kan wel wat tips gebruiken) dat mijn schoonouders ongevraagd aan mijn buik zitten en ik nog niet dapper genoeg ben geweest hier iets van te zeggen. En iedere keer wordt die drempel hoger (en neem ik hem dus niet). Tips anyone?
Jongem, meisje, dik, dun, zwart, blond, druk, rustig... zoveel variatie Nr 4 mocht dan nog wel, 'de stand gelijk maken' maar 5 zal ook vast teveel zijn geweest maar toen spraken we die man niet meer.
Toen ik de nieuwe leidster van de groep van mijn jongste op haar vraag antwoordde dat ik 17w zwanger was zei ze: oh, ohhhhh. Ik was op het punt om te zeggen, ja ik weet zelf ook wel dat ik al een grote buik heb zij was niet de eerste met zo'n reactie. Nu ga ik mij buik iedereen verantwoorden dat het de derde zwangerschap is, dat het er twee zijn, dat ik alleen naar voren draag waardoor het al snel toont en ik probeer dingen aan te trekken waarin mijn buik niet teveel toont Maar dat laatste helpt dus niet, want ik krijg nog steeds opmerkingen van de mensen om mij heen
Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je je dat zo aantrekt…? Niet alleen jij hoor maar heel veel anderen… Mensen weten gewoon niet vaak wat te zeggen en willen toch iets zeggen ofzo… trek je er niks van aan zou ik zeggen
Jeetje ik vind je prachtig mooi zwanger. Juist slank en een prachtige ronde buik. En hoe dan ook , iemand smakelijk kinderachtig uitlachen? Hoe zielig zeg!
Haha ja dit vind ik precies zo! Vind het sowieso een beetje poppenkast idee, eerst maar een gezond kindje wat goed en wel er uit is, wat het geslacht dan ook is. Beiden onwijs leuk!
Ben het met jullie eens, altijd zo'n overdreven blije reactie, die er immers ook bij het andere geslacht zou zijn. En de andere kinderen dan helemaal gek maken ermee.
Hier vorige week bekend gemaakt en nu waar ik ook kom, waar is je buik verstopt? Of oh je ziet er nog niets van he! Af en toe eens, echt niet erg, maar zucht iedere keer wordt wel behoorlijk irritant! Bij onze jongste ook tot weel 25 ofzo aan moeten horen