Haha nee niet eens! Ik wil dolgraag nog wel een kindje.. maar Áls er überhaupt nog 1 komt duurt dat nog wel een jaar of 2 haha Maar dat gevoel…..! Van er weer voor gaan… heimwee hihi ja die prijzen!!!!
Hier ook in juni gestopt met de AC. Wij gaan nu heel bewust voor een 2e kindje. Ons eerste kindje duurde 3 jaar, dus we zijn zeer benieuwd! Mijn zwangerschap en bevalling waren verschrikkelijk, ondanks alles zijn we toch dolenthousiast ♥️
Ah leuk dat je komt meeschrijven, welkom! Wat pittig, 3 jaar! Zijn jullie toen de molen in gegaan of? Ik zei hier dat ik er niet te veel druk op wilde leggen en het vooral romantisch wilde houden, maar na 3 jaar is dat natuurlijk een heel ander verhaal! Hoe staan jullie er nu in? Ontspannen? Of toch met wat druk? Nou hier de kans maar benut dan haha.. En voor de zekerheid morgen nog maar eens knutselen?? Ik begin steeds meer aan het idee te wennen van een kindje erbij. Alsnog blijft het spannend natuurlijk en het zal wel gekkenhuis worden.. Maar ik vind het op dit moment vooral leuk-spannend en vind het heel mooi dat ik dit avontuur hopelijk nog een keer mag beleven
Ah jeetje sorry, helemaal niet meer op gereageerd hier.. Ik kwam je tegen in een ander topic en daar las ik het inderdaad al. En ik ben dan zo'n type dat in haar hoofd reageert maar vergeet daadwerkelijk een berichtje te sturen.. Je wil mijn WhatsApp lijst niet zien gelukkig weten mijn vriendinnen het vaak al, maar verder komt het zo lomp over.. Hoe voel je je? Je had de hoop de vorige ronde eigenlijk al opgegeven na die negatieve test (de dag na de vals positieve) volgens mij of niet? Voor jou een extra teleurstelling natuurlijk.. Ik duim zooo met jou mee! Lijkt me ook heel lastig om er niet continu mee bezig te zijn in je hoofd!
Ik schreef eerder mijn eisprong nooit te voelen.. Nu zit ik met zo'n gevalletje van "zit het tussen mijn oren, ooooofffff...?" Ik heb altijd wel gevoelige darmen, dus als ik buikpijn ervaar is het meestal daarvan. Menstruatiepijn heb ik nooit eigenlijk. Ik kan me herinneren dat ik het ooit 1x heb ervaren, heel licht, en dat ik tijdens die ronde heel weinig vloeide. Terwijl dat normaal dus juist heel erg heftig is.. Anyway, vrijwel de enige buikpijn die ik ken komt dus van mijn darmen. Gisteravond had ik best een tijdje in dezelfde houding op de bank gezeten. Toen ik opstond voelde ik "pijn" in mijn buik, lastig te omschrijven, maar het zat rechtsonder (ongeveer richting heupbot, denk ik). Ik dacht dat het kwam doordat ik te lang in dezelfde houding zat; ik ben iemand die altijd in beweging moet blijven, omdat mijn lichaam anders op slot gaat en ik stijf word en allerlei klachten krijg nouja, ik vond het een gekke plek om last te krijgen, maar je weet het niet he? Ik wilde graag naar bed dus besloot nog even te gaan plassen. En toen ik opstond van de wc voelde ik het dus nog steeds.. Waarbij ik ook dacht "dit duurt wel lang voor iets wat op slot zou zitten". Ik klaagde erover tegen mijn vriend en heb er verder geen aandacht meer aan gegeven.. en nu achteraf denk ik "zou dat..?" Maar ik heb dus geeeen idee hoe je eisprong voelt! Hebben jullie er wel ervaring mee?
Voel me op zich wel oké, weer verder met de volgende. Deze week ergens mijn eisprong en dan weer het vervelende wachtbankje
We zijn uiteindelijk de molen ingegaan, echter door de corona etc lange wachttijden. Uiteindelijk bleek ik spontaan zwanger te zijn geraakt! Het kan dus wel, spontaan zwanger raken. Waarom het de vorige keer zolang heeft geduurd weet ik ook niet. Ze hebben toen nog tijdens de echo gekeken of alles er goed uit zag bij mij en dat was wel het geval! We stonden er eerst ontspannen in, maar nu we echt serieus bezig zijn komt alles weer naar boven van testen, ovulatie in de gaten houden en hopen op nog een wonder.. Beide kunnen we het moeilijk loslaten. We willen te graag
Hoi! Ik sluit me voorzichtig aan. We hebben nog geen concrete plan dat we ervoor gaan, maar ik denk dit jaar wel. Het heeft 2 jaar geduurd voor ik zwanger werd van ons zoontje. De bevalling was pittig en eindigde in een spoedkeizersnede. Daarna ook hele pittige maanden gehad doordat hij een koemelkeiwitallergie blijkt te hebben en reflux. Het is nu eindelijk rustig en speelt het idee van een tweede in onze hoofd! Soms verklaar ik mezelf voor gek Maar het is zo'n heerlijk ventje ❤️ Door de keizersnede moet ik sowieso een jaar wachten, ik heb PCOS en tot nu toe ook maar 1 keer ongesteld geworden sinds de bevalling dus als we ervoor gaan gaan we weer rechtstreeks het traject in. Ik vind het heel erg spannend, ik vond zwanger zijn geweldig en moeder zijn ook. Maar de vraag hoelang het nu weer gaat duren en of ons tweede kindje ook zo'n pittige tijd tegemoet gaat vind ik wel heel spannend. En merk dat ik het toch wel weer leuk vind om in een groepje te zitten en over de wens te kunnen praten. Voor degene die al zijn begonnen hopelijk is het snel zover voor jullie!
Dag dames, Ik schrijf graag mee! Niet gestopt met ac, want dat gebruikte ik al niet meer. Maar wel sinds deze maand van start. Dus geen condooms meer hehe.. Mijn cyclus is onregelmatig en mijn ei zal ergens tussen vandaag en einde deze week zijn vermoed ik. Het is ons derde kindje waar we voor gaan. Na de tweede was het wel even goed, maar de wens was toch, vooral bij mij, heel sterk aanwezig voor nog één keer het hele circus. Nu twee mensen dichtbij zwanger zijn en ik behalve blijdschap ook een tikkie jaloezie voelde, was dat de bevestiging. We moeten niet langer wachten.. nu is het moment! Dusss heel spannend. Ik wil er niet teveel mee bezig zijn.. maar ja ... Dat is natuurlijk onmogelijk... Dus even van me afschrijven hier lijkt me heerlijk! Ik heb dus wel een druk gezin en weet niet of ik echt elke dag kan meeschrijven, maar zal dat wel met regelmaat proberen!
@Violet88: Gelukkig dat je je iets beter voelt. Op naar een mooie nieuwe ronde voor jou! Dat wachtbankje is wel lastig, heb je naast je gezin wel ook genoeg afleiding? @bluedrake: Extra spannend voor jullie! Kan me indenken dat je toch bang bent voor weer 3 jaar wachten.. Wel heel bijzonder dat je uiteindelijk spontaan zwanger bent geraakt! Moet gelijk denken aan wat je altijd hoort over "het loslaten en dan toch spontaan zwanger raken". Mij is dat gebeurd in een ander soort situatie (iets heel graag willen, niet gebeuren, na jaren eindelijk kunnen loslaten en toen was het daar op een onverwacht moment opeens toch), dus ik geloof daar wel echt in. Maarja, zie het maar eens los te laten he.. Als iemand ons toch kon vertellen waar die knop zat.. @Orchid24: Welkom, wat leuk dat je komt meeschrijven! Je hebt een pittige tijd achter de rug zo te lezen, dat valt ook echt niet mee allemaal. Is je kindje inmiddels een beetje over de koemelkallergie en reflux heen? Misschien een troost: mijn oudste had hetzelfde. Zal je de details verder besparen.. Maar rond zijn 1e verjaardag leek het beter te gaan en hij is er overheen gegroeid gelukkig! Maar wat een struggle is dat geweest.. Tropenjaren zijn het! Het is ook lastig om te bepalen wanneer je echt klaar bent voor een volgende kindje, vind je niet? Er zijn altijd wel redenen te bedenken om ervoor te gaan, maar er zijn ook vaak toch nog twijfels of goede tegenargumenten. En dat maakt het toch nog weer spannender! @Flien13: Jij ook welkom, echt leuk dat ons groepje een beetje gaat uitbreiden zo! Leuk ook om te lezen dat jij, net als ik, voor een derde gaat. Best druk he, hoe kijk jij daarnaar? Ik schreef al eerder dat een gezin van 4 personen toch het meest praktisch is naar mijn idee, want daar lijkt de samenleving op ingericht te zijn.. Dus ik vind het best even zoeken hoe we dat straks allemaal gaan doen! Hoe oud zijn jouw dochters? Heel herkenbaar van die jaloezie, haha! Ik ben zelf vooral altijd heel bang dat iemand "onze" meisjesnaam in de tussentijd gaat gebruiken.. Wat heel logisch zou zijn, want het is een naam die je tegenwoordig best vaker hoort en we hebben er natuurlijk geen alleenrecht op. Maar ik zou het toch een domper vinden haha! Hier: Gisteravond voornemens nog te klussen, maar mijn vriend zat in een klierbui en na al dat gedraai en geïrriteer had ik er op een gegeven moment geen zin meer in Dacht nog wel van okee doe het gewoon even, dan hebben we alle kansen wel benut.. Maar ik was moe, een beetje koppig (hij zwichtte uiteindelijk wel maar toen wilde ik niet meer toegeven haha) en ben uiteindelijk in slaap gevallen. Jammer joh Dus nu voel ik me een beetje dubbel.. Ik wilde er geen druk op leggen, ik wilde het romantische er nog niet van afhalen, maar het voelt toch ergens een beetje als een gemiste kans. Lekker theatraal misschien.. Haha! Maar zaterdag en zondag is het wel gelukt, dus ik houd gewoon moed. En we zouden natuurlijk wel héél gezegend zijn als het in 1 ronde gelukt was.. Maar you never know! Herkennen jullie dit trouwens: in de afgelopen 5 jaar (sinds mijn jongste er is) had ik totaal geen behoefte aan het kijken van programma's over zwangerschap en bevallingen etc. Maar nu wij ermee bezig zijn vind ik het heerlijk om ernaar te kijken! Ik merk ook dat ik de laatste week heel duidelijk anders in mijn vel zit. Heel moe (maar dat wijt ik aan de drukke periode voor de zomervakantie), snel emotioneel, misselijk.. Van een zwangerschap kan dat nog niet komen. Leuk hoor dat ontwennen van anticonceptie!
@Flien13 leuk een derde! Spannend weer he! En inderdaad zodra die knop om is en het besluit is gemaakt dan ben je er toch meer mee bezig dan dat je had gewild haha! @xPoppetje zijn reflux leek eindelijk paar weken weg. Maar we zijn begonnen met de melkladder en zijn reflux begint terug te keren dus het is misschien een teken dat ie er helaas niet overheen is gegroeid. Maar we wachten nog even af of het verergert ja of nee. Doen alles in overleg met een diëtiste en dat is wel heel fijn! Ja klopt! Bij I. hadden we dat niet echt, we waren er gewoon klaar voor en zodra de bruiloft erop zat gingen we ervoor. Maar nu met I. is toch meer de vraag kan ik het aan (heb ook fibromyalgie en nog wat dingen), beter wachten tot I. ouder is? Maar we vinden beide beetje leeftijd dicht op elkaar wel leuk als dat überhaupt lukt, plus de wens is er gewoon echt al. En juist omdat het pittig is geweest hebben we liever niet die eerste periode weer wanneer we uit de luiers zijn bijvoorbeeld. Nu zijn we gewend aan weinig slaap etc Maar ik vind het ook moeilijk dat het echt wel onze laatste keer gaat zijn, ik vond zwanger zijn zo heerlijk en ondanks alles deze babytijd ook dat al wie weet snel meemaken en dan ook er afscheid van moeten nemen Jammer dat gisteren niks meer is geworden, maar ik had er dan ook niet heel veel zin meer in gehad. Zo te horen alsnog wel goed benut hoor! Wanneer had je positieve test? Ik herken het niet maar snap het wel haha! Heb nog niet heel veel behoefte aan die programma's maar voor I. er was vond ik ze heel leuk! Bah vervelend dat ontwennen, hopelijk voel je je gauw weer meer jezelf! Hier hoef ik gelukkig niet te ontwennen, ik wilde niks meer met hormonen en geen spiraal. Dus gebruiken condooms maar ik heb vaginisme, dat voor I. er was wel eindelijk gelukt was na jaren therapie maar sinds de bevalling lukt het weer niet. Wij hebben I. afgewisseld dus met seks en zelfinseminatie en hopelijk gaat de combinatie tegen de tijd dat we er voor willen gaan ook weer lukken!
Hoi dames, mag ik met jullie meekletsen? Ik zit in een beetje een vreemde situatie. Mijn man en ik hebben al 2 kinderen, 1 van 6 en 1 van 4 jaar. We hebben geen kinderwens meer. Eind mei, tijdens een uitstrijkje is gebleken dat mijn spiraal er half uit hing. Deze is toen verwijderd en ik heb niet meteen een nieuwe laten plaatsen (omdat de kans bestond dat deze ook weer zou kunnen verzakken) Ik had dus even de tijd om te bedenken wat we aan anticonceptie zouden willen gebruiken. Ik had express een koperspiraal omdat ik slecht reageer op hormonen. Mijn man wil zich niet laten steriliseren en ik had daar voor mezelf nog niet over nagedacht. Dat is denk ik nog mijn enige optie naast condoomgebruik. Nou is dit weekend het condoom gescheurd in mijn vruchtbare periode. Na de eerste paniek te boven te zijn, begint het bij beiden te landen dat er misschien nog wel een derde bij komt. Terwijl we dus alle babyspullen etc al hebben weggedaan ( we hadden immers geen kinderwens meer ) we hebben ook helemaal geen slaapkamers meer over in dit huis, onze 2 kinderen slapen al bij elkaar op de kamer. Nou gaan wij wel van het najaar verhuizen en dit huis moet worden verbouwd. Ik betrapte mijn man er gisteren op dat hij op de bouwtekeningen aan het kijken is of er nog een vierde slaapkamer kan worden gecreëerd. Ik zit erg in dubio, als ik zwanger blijkt te zijn staat ons leventje weer op zijn kop, terwijl we net in wat rustiger vaarwater waren gekomen met ons gezin. En als ik niet zwanger zou zijn, zou ik dat dan jammer vinden of ben ik juist opgelucht? Ik weet het echt niet, m'n gevoelens gaan alle kanten op! En ik weet bijna zeker dat als ik niet zwanger ben, dat mijn man opgelucht zou zijn ( hij vindt zichzelf te oud voor een derde ). Maar wat als mijn kinderwens nou net weer is aangewakkerd Pffff, niet gedacht in deze situatie terecht te komen, dit worden spannende dagen tot mijn nod...
dat is schrikken en spannend! Wanneer is je NOD? Maar even allemaal over je heen laten komen. Mocht je niet zwanger zijn kan je weer kijken hoe verder
15 juli is mijn nod en we gaan zaterdag een week op vakantie, naar Spanje. Ik neem maar een zwangerschapstest mee denk ik
Ohh leuk! Spannend! Ik heb een lijstje gemaakt, ik heb hem bij een andere groep altijd in mijn eentje bijgehouden dat kan ik nu weer doen. Maar kan ook dat iedereen zichzelf in het lijstje zet en bijhoud dus laat maar weten wat iedereen wilt!
@xPoppetje Ja, jullie ook voor nummer drie hè? Ik zie de praktische bezwaren wel, maar aan alles valt een mouw te passen. Mochten het er ineens twee zijn dan is dat wel even slikken haha.. Mijn dochters zijn 9 en bijna 5.. Dus al wat ouder.. Ik was een jonge moeder dus heb in die zin al zoveel praktische onhandigheden op mn pad gehad, dat ik inmiddels erop vertrouw dat alles uiteindelijk altijd goed komt. Enige waar ik me enigszins zorgen om maak zijn de lange wachttijden bij de kinderopvang.. dat was bij de oudsten nooit een probleem, maar inmiddels lijkt het wel een privilege om opvang af te nemen?.. maargoed ook dat zal goed komen... Ik heb met mezelf al 100x het gesprek gevoerd dat 2 kids het meest handig is, maarja.. het gevoel wint van het "verstand".. zo spannend allemaal!! Herkenbaar van de naam ook trouwens. Dat is ons al eens overkomen... Dus was wel echt balen.. inmiddels geen namen meer op t lijstje, jullie wel? Hoe oud zijn jouw kinderen? En herkenbaar van het gemiste kans gevoel haha! Ik voel me op t moment net een konijn. Ik probeer toch wat vaker zin te maken, al deden we het sowieso wel regelmatig.. maar wil nu toch geen vruchtbare dag missen ofzo ... De kans dat het ineens raak is, is heel klein natuurlijk.. maar toch hoop je er wel op.. afwachten dus maar... @Orchid24 haha ja! Zo werkt het dan toch gewoon.. bij mij is de wens ook wel wat groter dan bij mijn man.. dus ik maak wel echt gebruik van het momentum haha! Voor hij toch koudwatervrees krijgt.. Wel heftig trouwens vaginisme.. of vul ik dat verkeerd in? En ik snap het heel goed dat je ondanks alle beren op de weg toch een grote wens hebt! Het is zo onbeschrijfelijk mooi een kind en daar heb je flink wat voor over..
@Orchid24 hoe verander je/vul je het lijstje aan? Ben al eventjes niet meer zo actief geweest op t forum...