Ik ben zo trots op mijn oudste. Zo bang voor achtbanen en na een half uur huilen en met zichzelf in gevecht te zijn geweest toch in de achtbaan gestapt. De Fenix met kurkentrekker en looping. En jawel, hij vond het geweldig en was de rest van de middag niet te stoppen. Troy, fenix en boosterbikes. Hij probeerde ze allemaal en vraagt nu wanneer we naar de Efteling gaan want dan kan hij de baron proberen. Ik vind hem een held dat hij het gevecht met zijn angst is aangegaan en heeft overwonnen. ♥️
Sterkte, wat moet dit een moeilijke dag voor jullie zijn. Vandaag is ook mijn verjaardag. Voortaan zal ik erbij stil staan dat een bijzondere ster in de hemel haar verjaardag viert.
Dat ik gesolliciteerd heb voor iets wat ik stiekem altijd wilde maar nooit durfde.hetzelfde bedrijf maar andere afdeling doodeng maar wie niet waagt…. kan ik meteen die collega uit mijn hoofd zetten
Waarom zijn vliegen spontaan ondergedoken als je een vliegenmepper in je handen hebt en irriteren je ze mateloos als je er geen in je handen hebt
Dat we gisteren de uitslag van de onderzoeken en testen hebben gehad die ze bij onze oudste dochter hebben afgenomen. Ze heeft dus gewoon ADD. Ergens had ik wel een klein vermoeden. Maar toch, weet ik even niet goed wat te doen. Ze stellen psycho educatie voor. En zowel school als wij hebben wat tips en aandachtspunten gekregen. Meer niet.. We weten nog eens niet hoe we dit aan onze dochter van 7,5 uit moeten leggen. Zijn er hier dames met kinderen die de diagnose AD(H)D hebben gekregen?
onze zoon van 4 heeft nog niet officieel vast gesteld dat hij add / adhd heeft maar alles komt er wel Op neer , zijn vader zelf heeft adhd en ik als moeder add en herkennen gelukkig veel in hem en kunnen daarom soms wel beter op hem reageren . Wij zelf hebben ons kind het niet uitgelegd en weten ook niet of we dit wel willen doen misschien op het moment dat hij ouder is en zelf zich afvraagt waarom hij miss soms iets anders reageert of denkt als een ander maar tot nu willen we hem gewoon er niet mee belasten
Is dat niet juist wat psycho-educatie inhoudt, dat jullie en jullie dochter het uitgelegd krijgen door een expert? Hier geen ADD maar een ander "labeltje", maar die uitleg inclusief handvatten was best fijn.
Mijn jongste is 1.5 en vraagt vaak om aan de borst te drinken, ook 's nachts af en toe. En dan valt hij moeilijk in slaap als ik nee zeg. Dus dan ga ik ergens anders slapen en slapen jongste en man samen. Dat werkt heel goed. En het is zó heerlijk ongestoord slapen
@Mim89, wat verdrietig van je negatieve test. Ga je nog op dezelfde manier verder nu of staat er iets anders in het verschiet?
Hier eentje met geen diagnose omdat ik ook niet weet wat ik daarmee dan zou willen doen. Het "probleem" wordt niet anders met een stempeltje, de "oplossing" ook niet anders dan dat we nu al doen/van plan zijn. Het is ook niet dat we het niet van onszelf herkennen. Ik snap t punt dat je de kleine er niet mee wil belasten. Ze zien t al snel als iets wat er "mis" is aan hun, dat maakt de situatie nou niet echt beter.
Hier gaan testen toen hij aangaf zich anders te voelen en er verdrietig van was. Toen werd het bij ond tijd om "iets" een naam te laten geven. "Iets" bleek ass te heten. Toen zoon dat wist en wat dat is vond hij het prima en accepteerde het net zo makkelijk als dat pietje een bril heeft, annie moeilijk leert en lotje een beugel heeft. Iedereen heeft wel wat
Hier 2 kinderen met de diagnose (1 ADD en 1 ADHD) de psychoeducatie is juist om de kinderen uit te leggen wat het inhoudt. Maar voor dochter met ADD vond ik deze uitleg van de psycholoog heel treffend: Jouw hoofd is een soort bibliotheek, waar alles wat jij ziet en hoort bewaard wordt. Maar in plaats van dat alles netjes gesorteerd staat zoals in de echte bieb, staat bij jou alles door elkaar. Succes met het verdere traject! Edit: overigens is mijn ervaring dat kinderen zelf heel goed doorhebben dat bij hen dingen anders zijn dan bij anderen maar dat ze dat (zeker op jonge leeftijd) nog niet kunnen benoemen. Wanneer je als ouder of professional dat probeert uit te leggen, zij dat juist als fijn ervaren omdat ze enigzins snappen wat er aan de hand is. Ik vind dat dus juist niet belastend, maar eerder helpend. Daarnaast kan een diagnose gewoon veel meer deuren tot hulp openen die er zonder diagnose niet zijn. Zo werkt het in practische zin dan ook weer. Maar er komt veel op je af met zo'n diagnose zwart op wit. Mocht je nog vragen hebben roep gerust.
Ik heb 27 Juli een afspraak met mijn arts. Ik moest het na de hsg eigenlijk weer een half jaar zelf proberen en dan zouden we de mogelijkheid gaan bekijken om met hormonen te starten. Maar sinds de hsg heb ik opeens elke maand al op cd10 een positieve ovulatietest. Dus dat wil ik bespreken en ook de mogelijkheid om eerder te starten met hormonen.