Hoi, Ik heb afgelopen week uitslag gekregen n.a.v. herhaaldelijke miskramen. Genetisch/erfelijk is er niks aan de hand. Alleen is er uit mijn eigen bloedonderzoek gekomen dat ik mogelijk een stollingsprobleem heb. Als ik inlog op mijn ziekenhuis-account zie ik eigenlijk dat alleen de proteine-C afwijkend is. Eerder veel te hoog, dan te laag. Ik moet deze week opnieuw bloedprikken om het te bevestigen, maar als ik (ik weet het) kijk op internet, dan geeft eerder een te lage proteine-c of proteine-s een stollingsprobleem. Gynaecoloog had er over, dat als het bevestigd wordt, ik vanaf een positieve test mij gedurende zwangerschap, elke dag zelf moet prikken en onder strenge controle van ziekenhuis komt te staan. Ik ben eigenlijk op zoek naar verhalen of vrouwen die zich hierin kennen? Heb 1 stukje kunnen vinden dat het ook bij een verhoogde concentratie proteine-c kan, maar dan in combinatie met een lage snelheid van het bloed. Zover ik kan zien, en beetje de waardes begrijp, zit dit wel binnen de normale waarde. Alvast bedankt voor jullie reacties. (Ik weet niet zeker of ik dit onder de goede topic zet)
Na 2 miskramen is er bij mij bloed onderzocht en hieruit is gebleken dat ik een stollingsprobleem (Factor V Leiden) heb. Gedurende mijn zwangerschappen heb ik Fraxiparine moeten spuiten tot 6 weken na de bevalling, die in het ziekenhuis plaats vind.
Zelf geen ervaring, ik heb wel medicatiecocktail gebruikt, maar niet op basis van een vastgesteld tekort. Ik weet wel dat er meerdere vrouwen in de herhaalde miskramen groep zitten op Facebook met deze problematiek en dat je daar veel info en herkenning kan vinden. Sterkte!
Dank jullie wel meiden, voor jullie verhalen. Inmiddels heb ik nog een keer bloed geprikt en ik hoop daar snel de uitslag van te krijgen.
Hoe is dat nu voor jou en hoe nu verder? Ik vond het zelf altijd heel dubbel als er niets uitkwam. Fijn maar ook frustrerend omdat er dan nog steeds geen verklaring was voor m’n miskramen.
Precies wat jij omschrijft. Heel fijn dat er niks uitkomt, maar inderdaad; Waarom gaat het steeds mis? Hoe ben/ga jij er mee om?
aanvankelijk had ik nog wel hoop dat het pech was tot en met miskraam 3. Ik ben toen heel veel gaan lezen. Heb het boek is my body baby friendly van Alan Beer deels gelezen, ik ben op de FB groep herhaalde miskramen gegaan en heb vervolgens mijn weg gevonden naar het UZ Gent. Daar kreeg ik ondanks dat er niets uit onderzoeken kwam toch medicatie en toen ben ik na 6 miskramen zwanger gebleven (driemaal!). Maar het blijft een loodzware tijd, vooral dat derde jaar dat we bezig waren zat ik mentaal echt heel diep. De angst om geen moeder te worden was zo groot. Toen ben ik van me af gaan schrijven, ervaringsverhalen gaan lezen een een plan B (draagmoederschap) gaan bedenken, dat hielp mij wel om er beter mee om te kunnen gaan.
De angst om geen moeder te worden, heb ik nu een beetje. Inmiddels zijn wij al heel wat jaren verder, ook omdat mijn cyclus een probleem is. Maar ook dat echt iedereen om ons heen, een gezinnetje heeft. Jouw verhaal heeft mij hoop, dank je wel daarvoor. Ik ken het boek niet, maar ik ga het eens opzoeken. Wel proberen we nog "extra" van onze "vrije" tijd samen te genieten, door zoveel mogelijk leuke dingen te doen. We grappen altijd maar; "Nu kunnen we nog alles doen, zonder oppas te regelen". Maar diep in ons hart, zouden we juist graag een oppas willen regelen. Want dan hadden we samen een gezinnetje gehad.
Mooi hoe jullie dat nog kunnen zeggen en zien. Bij ons werd ook onze volledige sociale omgeving voor de eerste of tweede keer moeder in die drie jaar. Het regende FB echo’s en aankondigingen. Fijn dat mijn verhaal hoop geeft. Ik heb ook een online vriendinnetje die na 2,5 jaar en 6 miskramen zonder medische hulp zwanger is gebleven en ze is recent zelfs bevallen van haar derde kindje. Na haar eerste nog 1 miskraam gehad volgens mij en verder niet meer. Als er maar eentje blijft zitten hé…
Natuurlijk. Na miskraam 4 kreeg ik utrogestan en cardioaspirine. Na miskraam 5 kreeg ik daar prednison en fraxiparine bij. Voor uitgebreidere info over de medicatie en waar het voor diende kan je m’n blog lezen vanaf kopje vijfde zwangerschap rechts bovenin. Ik begrijp wel uit de groep dat ze het tegenwoordig niet meer doen, er moet echt niet uitkomen voor ze het voorschrijven. Volgens mij schrijven ze het in Dusseldorf nog wel voor.
Ik ben vorig jaar in Gent geweest voor een second opinion. Daar raadde ze me wel aan om aspirine te slikken omdat mijn factor 8 verhoogd is.
Ja utro en Cardioaspirine schrijven ze nog wel uit, maar ik bedoelde dat ze geen fraxiparine en prednison meer geven zonder dat daar duidelijke indicatie voor is.
Ik ga het de 27e toch weer overleggen met mijn arts. Mijn factor 8 is verhoogd (tweemaal op geprikt en tweemaal te hoog) en mijn arts had het toen overlegd met een internist en kon geen kwaad omdat er geen familiegeschiedenis met bloedpropjes was, maar ik ben er inmiddels achter gekomen dat dat wel zo is.