Ja natuurlijk, het probleem voor ons blijft evengroot (al is het voor een hulphond goed uit te leggen dat die dus niet ineens gaat lopen) maar ik ga er vanuit dat de persoon met hulphond het lastiger heeft dan onze doodsbange dochter. Dus alle begrip daarvoor.
Persoonlijk vind ik een hond, die dan wel goed getraind is en op zijn plek blijft, helemaal niet erg in een eetgelegenheid. Maar net wat ik zeg, goed getrainde honden. En uiteraard, zoals eerder genoemd een restaurant waar een hond binnen mag zijn. Waar het ook duidelijk is met water bakken en het aangegeven staat. In het laatste geval de keuze van de restaurant bezoeker om wel of niet naar binnen te gaan. Een bak voor de deur of een bordje "honden welkom" zou ik als ik angst of allergie had voorbij lopen.
Ik vind het zielig voor de hond.. laatst ook eentje die zat te beven van angst. Laat je hond dan gewoon thuis of ga nog maar een keer extra op en neer naar de winkel.
Als ik de (felle) reacties zo lees, heb ik waarschijnlijk een niet populaire mening…. Wij nemen de hond bijna overal mee naartoe waar hij welkom is. Met een verjaardag van vrienden laten we haar eigenlijk altijd wel thuis, maar verjaardagen van familie gaat ze altijd mee. Dierentuinen…volgens mij is er maar één dierentuin waar honden welkom zijn (Amersfoort), dus toen is ze mee gegaan, was leuk om te zien de interactie met de (wilde) dieren! Restaurants…als we lekker weg zijn geweest en ergens een drankje doen en het restaurant geeft aan dat honden welkom zijn, gaat ze mee. Zijn honden niet welkom, dan houdt het uiteraard op. Ik zie haar niet als familielid, maar wel echt als hond. Maar ik vind het zielig voor het beestje als ze enkel wordt uitgelaten, en de rest van de tijd maar lekker thuis moet blijven.
Oh, en bij een winkel…no way dat ik haar alleen laat! Als we met het gezin zijn, wacht iemand samen met haar buiten.
Sowieso. Toen mijn jongens 4 en 2 waren liep ik het bos in. En achter ons werd een mega grote herder los gelaten die dus achterop mijn kinderen sprong. Mijn oudste was helemaal panisch. Mijn toen jongste was overstuur maar kreeg ik wel rustig. Maar mijn oudste is sindsdien enorm bang voor honden. Maar de reactie die ik van die mensen kreeg! Ze riepen namelijk gelijk naar mijn kinderen dat ze niet moesten huilen want de hond deed niks en wilde spelen en ze moesten stil staan. Toen ik daar op reageerde dat ze 4 en 2 waren en zon hond enorm groot was als die onverwachts achter op ze sprong “moest ik me niet zo aanstellen want het was een bos” Ik vond dat zo stom. Mag ik niet miepen omdat mijn kind nu panisch is voor honden terwijl je ook even je hond NIET achter mijn kinderen los had hoeven laten. Sindsdien kan ik het sowieso slecht hebben als honden eigenaren doen alsof ik een zeur ben als ik niet wil dat ze me bespringen.
Ik heb het ook niet zo op honden. Al helemaal niet in de combi met kleine en onvoorspelbare kinderen. De hond van een familielid heeft echt al 3 mensen tot bloedens toe gebeten. Toen we op familie weekend gingen hebben ze wel netjes gevraagd of hij mee mocht als ze hem goed in de gaten hielden. Ik heb nee gezegd, in 1 seconde kan er onverwachts wat gebeuren en die hond hangt bij iemand in zijn arm of neemt mijn kind te pakken. Echt niet dat ik dat risico wilde lopen. Iedereen vond dat ik mij aanstelde en dat vond ik dan weer belachelijk. Ik zie het hier bij de supermarkt niet vaak meer gebeuren trouwens. Als ik ze wel zie zitten loop ik er altijd met een boog omheen.
Ik heb een paar keer de hond meegenomen naar de bakker. Recht voor de etalage is een lantarenpaal waar ik haar riem omheen deed. Binnen snel een tgtg box opgehaald, terwijl ik de hond niet uit het oog verloor. Zo'n bakkerij is natuurlijk klein en de etalageruit en groot. Daar durfde ik het wel aan. Wat betreft restaurants: Hier in het bos is één gedeelte een losloop gebied. Middenin dat losloopgebied is een restaurant. Ik denk dat 70% van de klandizie bestaat uit mensen die daar hun hond uitlaten. Daar neem ik ook zonder problemen onze hond mee. Ze krijgt er zelfs een hondenkoekje. Natuurlijk zorg ik er nog steeds voor dat ze zich netjes gedraagt. Ik begrijp dat anderen niet perse op mijn hond zitten te wachten. Ik doe haar alleen los in een losloopgebied. Maar name op dagen met heel mooi weer lopen daar soms ook mensen die mopperen dat er zoveel loslopende honden zijn. Voor mij gevoel mensen die anders nooit in het bos komen en de bordjes niet goed lezen. Tja, het is het enige kleine stukje bos met losloopgebied. Rij een paar honderd meter verder het bos in en daar is het losloopgebied voorbij.
Dat vind ik ronduit goor. Ik heb niets met honden maar zolang ik er geen last van he prima. Alleen in een restaurant vind ik het gewoon asociaal en vies. Ik bedoel, zo’n dier ruik je toch. Ik vind het met eten, op een plek buiten de deur met meerdere gasten die betalen voor hun maaltijd - in de huidige tijden nog veel ook - echt een dikke no go!
Nou zorg er dan voor dat je buiten op het terras zit. Maar binnen vind ik alsnog niet kunnen. Er zijn ook andere mensen aan zee / bos / duinen dan enkel mensen met honden. Dan snap ik het buiten natuurlijk wel. Maar binnen, brrrr nee.
Ik heb dit ook gehad. Van de ene kant van het grasveld naar de andere kant, naast school, waar ook nog eens een aanlijnplicht is. 2 honden type..nou goed. Waar ik zelf niet snel van zeg goh leuk. Tegen m’n dochter (toen 2) opspringen. Dochter achter mij helemaal in de stress. Ik zeg tegen die vrouw: kunt u de hond aanlijnen? Ze mogen hier überhaupt niet los! Ja zegt ze (op een hele nare toon) je kind moet er maar aan wennen ( ) er lopen hier veel honden, en ze doen niks. En ze loopt zo weg. Toen ging bij mij het licht uit. Ik ben altijd beleefd en netjes maar dit ging om mijn kind die in tranen op de grond zat. Ik heb dat mens uitgescholden voor lelijke dikke trol Nog NOOIT zoiets gedaan maar ik kon mezelf niet meer beheersen. Oprotten met je honden. Dussss
Ik heb zelf geen hond, maar ik ben wel dol op honden. Alleen niet op sommige baasjes. Als je hond tegen mensen opspringt en niet luistert dan moet je hem niet los laten lopen. Ik snap dat het heel vervelend is als je kind bang is voor honden. Maar het restaurant bepaalt of honden binnen mogen of niet. Veel mensen nemen hun hond ook mee op vakantie nu, die laat je dan toch ook niet achter in je voortent op zo’n warme dag. Ik was vroeger als kind vreselijk bang voor mannen met baarden, daar wou ik niet bij in de buurt komen. Mijn moeder had ook graag een baard-vrije wereld voor me geschapen toen, maar helaas was dat niet haalbaar.
Er zijn restaurants waar honden welkom zijn en restaurants waar niet. Keuze voor iedereen dus. Ik wandel graag met de hond. Gewoon volgens de regels. Zet hem nooit voor een winkel en hij gaat niet mee naar feestjes, films of de markt etc. Wel mee naar een terras, na een lange wandeling. Honden die niet onder appél staan, daarvoor moet je bij de baas zijn. Om nou te zeggen dat honden smerig zijn..tja. Ok. Er zijn ook restaurants met een kat bijvoorbeeld. Kun je ook allergisch voor zijn. Huisstofmijt in een stoffige kroeg etc. Als je zo extreem allergisch reageert, dan kun je sowieso nergens naar binnen, want stel je zit in de buurt van iemand met een hond die wel thuis is, maar waarvan er wat haren op de kleding zitten. Daar reageer je dan ook op.
Maar mensen doen in principe niets verkeerds…als een restaurant het accepteert, zou ik mij niet aangesproken voelen. Dan zou je alleen naar restaurants moeten gaan waar ze geweigerd worden. Overigens, als de hond bij ons heeft gezwommen, of in het zand heeft liggen rollebollen, dan slaan wij ook over (of het terras). Maar anders ruik je haar echt niet, mensen hebben vaak niet eens door dat er een hond achter ons ligt.
Wij hebben dit dus ook precies zo meegemaakt (op het strand, maar wel ergens waar honden niet welkom waren). Gelukkig lijkt ze nu redelijk goed over haar angst heen gekomen te zijn. Maar dat kan ook komen doordat hier weinig "agressieve" type honden zijn, vooral van die kleine keffertjes.
Wij nemen onze hond altijd mee. Naar waar het mag en waar hij welkom is dan. Het is een Mechelse herder, met absurd veel haar. Maar nooit binnen in een restaurant of bij mensen (hij gaat dus alleen mee met mooi weer). Het is een Jan Doedel, gek op kinderen. Maar als hij welkom is op een terras: waarom niet? Voor hemzelf is het ook goed om mensen te ontmoeten. Ook voor zijn opvoeding. en sowieso, als je naar een restaurant gaat waar honden welkom zijn: wat voor last heb je er dan van? Ik heb eerlijk gezegd nog nooit last gehad van welke hond dan ook. Niet van stank, niet van haren, niet van geblaf. Het enige wat ik me voor zou kunnen stellen is dat een van je gezinsleden bang is voor honden. En dat is echt heel vervelend, maar daar moeten ze ook mee om leren gaan toch? Als je buiten op straat loopt zullen ze ook honden tegen komen.
Wat mij betreft horen honden niet thuis in openbare gelegenheden. Niet in restaurants, dierentuinen, pretparken, winkels, de camping etc. Want helaas denkt iedere baas dat zijn hond "niets doet" of " goed afgericht" is. Maar dat kan een ander niet zien en is regelmatig niet het geval. Ook kunnen dieren in een onbekende omgeving totaal anders reageren. Met uitzondering van hulp- of geleide honden. Die een duidelijk en essentieel doel dienen. Die zijn goed opgevoed en hebben vaak duidelijk zichtbaar het verzoek ze niet aan te raken (en zijn gericht op hun baas).